Marinus Ros

Nu weet je waarom....

Ik neig nog meer....

Ik laat hem ook altijd buiten staan maar als we nog een winter krijgen als de laatste dan is ie wel kapoetski.... Vanaf nu gooi ik over alles wat enigszins twijfelachtig is qua winterhardheid een laag vliesdoek. Vastprikken met van die U-vormige ijzertjes en fingers crossed. Wat de ideale bodem betreft voor kuiflavendel varieert dat al van de ene kweekvorm tot de andere. Erger nog, bij de een lees je lichtzuur, de ander zegt kalkhoudend enz.... Mijn (beperkte) ervaring is dat ie niet te moeilijk is zolang de bodem maar voldoende gedraineerd is. Ook drink t ie een glaasje meer dan de gewone lavendel....

Inderdaad, Bastin levert topkwaliteit met heel veel enthoesiasme. Aanstekelijk veel zelfs..... Effe OT, als je van hopmarjolein houdt (en wie houdt daar nu niet van) kan ik je de Origanum Dictamnus (Dittany in het engels, ook wel kretensische marjolein genoemd) aanbevelen.

@Bit: De Daviddi Empire Blue is er eentje. Nanho Blue heeft in alle geval zijn naam mee... Adonis Blue is bijna zwart-blauw. Enneuh...Lavendelblauw is ook blauw, he deugniet. Blauwe Spirea? @Tea: Ik heb och arme nog geeneens de planten, laat staan het zaad. De plantjes zijn wel vlotjes te vinden via e-shops e.d., zoniet pm je me maar.

Ha, da's ook toevallig. Enkele weken geleden heb ik nog zitten twijfelen of ik hem al dan niet zou opnemen in de bestelling bij Bastin. Nu zie ik hem wel niet meer in het aanbod staan. Uitverkocht misschien. Wat mij aansprak was het varenachtige grijse blad. Eens wat anders dacht ik toen.... Ben in ieder geval heel benieuwd hoe hij smaakt en hoe goed hij het gaat doen in ons klimaat. @Hansm: Kuiflavendel vind ik de allermooiste. Vorig jaar deed de klassieke Stoechas Pedunculata het prima hier op de kalkhoudende bodem tot de felle vorst er een einde aan heeft gemaakt. Ik verwacht een dezer de Madrid Rosa, de Splendour en de Helmsdale nog van bij B.

Dan heb je als vaste kl/plant ook nog penstemon, perovoskia, lavendel allerhande,salviaatjes met hopen, nepeta, agastache ook, longkruid heb je ook in blue, rozemarijn (uiteraard ), scabiosa aka duifkruid ook, gamander....., viooltjes nog enneuh monnikspeper en budlejaatjes groot en klein en wat dacht je van een blauw anemoontje?...... Mijn vingerkes zien al bijna blauw van het typen nu.... P.S.: Ik kan het niet laten maar veel hollandser dan een blauwe ster aka Amsonia tabernaemontana var. salicifolia ga je niet vinden: Porselein blauwe bloempjes en in de herfst kleurt ze geel met wat oranje. Bovendien staat ze graag rijk en vochtig. Echt iets voor het kikkerlandje:

Capparis Spinosa groeit op een rotsige, zeer goed doorlaatbare, schrale en droge bodem. Ze houdt van volle zon, is winterhard tot -10 a -15 gr. C en wordt tot 50 cm en wel tot 1,50 breed. Of je al die voorwaarden in NL kan nabootsen......

Dat lijkt erg op myosotis, vergeet-mij-nietjes dus. Ik vermoed dat het dat wel niet is?

Melissezaad eerst een weekje in de koelkast dan gewoon het zaad verstrooien waar je het zo onveer hebben wil. Bij de huidige temperaturen mag dat geen probleem vormen. Niet afdekkken. Als het uitkomt lijkt op na enkele weken op mini-brandneteltjes....Trek je een bladje af en plet je tussen de vingers ruik je meteen citroengeur. Jonge plantjes hebben een stevige peenwortel, niet uittrekken en verpoten. Liever met kluitje verplanten indien nodig. Mocht je al een plant hebben staan dan wacht je tot ze is uitgebloeid. Knip enkele grote takken af en schud ze uit waar je melisse wil. Alles met rust laten en volgend voorjaar heb je geheid honderden kleine, lieve melissetjes staan. Overigens woekert melisse niet, ze zaait zich gewoon heel vlot uit. Wel heeft ze een fors worstelsysteem en als je een oude plant niet volledig uitspit komt die via wortelresten vaak weer op. Heb je liever niet dat ze zich uitzaait (en dat kan ik me heel goed voorstellen ) dan is het gewoon zaak om de uitgebloeide takken te verwijderen. In geen geval laten rondslingeren want dan heb je prijs.... Ze gedijt in wezen zowat overal behalve op te zure grond. Best in los zand en niet in de blakende middagzon. Het is best een mooie plant met sierwaarde en geen omkijken behalve het terugsnoein na de bloeiperiode dan. Goed geplaatst in een siertuin is het leuk om zien hoe bijen, vlinders en hommels er zich op storten. Is zijn ook varianten met bont en goudkleurig blad overigens voor wie eens wat anders wil.

Kalium (of potassium) hebben alle planten nodig als voedingstof en wordt toegediend als messtof onder de vorm van scheikundige bindingen (meestal gewoon met zuurstof omdat het element zich daar hoedanook spontaan mee zal verbinden) Calcium (of ruwweg kalk, wat gebonden calcium is) is wat de zuurtegraad van de bodem mee bepaalt. Kalk is dus geen meststof. Om het eenvoudig voor te stellen: We hebben 3 hoofdgroepen van planten: Kalkminnende planten hebben graag een bodem die rijk is aan kalk en dus een hoge pH waarde heeft. De kalk laat die planten toe om de aanwezige voedingsstoffen (voornamelijk N-P-K ) makkelijk op te nemen. Zonder die aanwezigheid van kalk lukt dat voor die groep niet. Neutrale bodem: veel planten zijn tevreden met een neutrale bodem, die mag dan nog licht zuur of licht kalkhoudend zijn de planten uit deze groep redden het wel en kunnen onder die omstandigheden voeding uit de bodem opnemen. Zuurminnende planten gedijen het best op een bodem die zuur is, een lage pH waarde dus en dat in contrast met kalkminnende planten. Alle drie goepen hebben in gemeenschap dat ze dezelfde basisvoedingstoffen nodig, voornamelijk dus N-P-K + (wat vaak ten onrechte wordt verwaarloosd) Mg. Het onderscheid zit dus in de zuurtegraad van de bodem die al naargelang het type plant opname van stoffen mogelijk maakt en door de verhoudingen (die worden procentueel uitgedrukt) tussen N, P en K te varieeren kunnen we doelgericht gaan bemesten. Binnen elke groep zal elke soort plant zijn eigen grilletjes hebben maar grosso modo zal ze binnen die algemene voorwaarden goed overleven vandaar ook de indeling in drie basisgroepen. Nog steeds heerst bij vele mensen het idee dat kalkhoudende bodem arm is. Dat is niet noodzakelijk zo. Wel is het zo dat als je op zo'n bodem gewassen wil telen die een grote hoeveelheid meststoffen dienen op te nemen de aanwezige kalk de opname van messtoffen voor die gewassen zal bemoeilijken, kalium in het bijzonder. Bovendien bindt kalk zich makkelijk met andere stoffen waardoor de messtoffen niet meer beschikbaar staan voor die planten. Men zegt dan dat de messtoffen worden afgebroken. Kortom, met kalk manipuleer je de zuurtegraad van de bodem: meer kalk doet de Ph waarde stijgen, ergo een kalkrijke bodem. Toevoeging van kalium bevordert de kwaliteit van de plant door betere waterhuishouding op voorwaarde dat de omstandigheden worden nagebootst waaronder die bepaalde plant de kalie kan gaan opnemen. En dat wordt nu o.a. bepaald door de bodemgesteldheid en dus ook de zuurtegraad daarvan. Immers, zoals anderen al hebben vermeld, het heeft geen zin messtoffen te gaan toedienen als de bodemgesteldheid het de plant niet toelaat die op correcte manier op te nemen. Geef een kalkminnende plant een zure bodem en al de messtoffen van de wereld, ze zal er niet beter van worden wel integendeel. In dezelfde lijn kan je net zo goed een bodem hebben die stikt van de kalium en toch planten hebben die tekenen van kaliumgebrek vertonen.... Heel algemeen samengevat kan je dus stellen: kalium voor de waterhuishouding van de plant, calcium voor de zuurtegraad van de bodem.

Volgens mij is het ook kompassla. De photo doet het blad wat groener lijken dan dat het in werkelijkheid is omdat ze tegen het zonlicht in is genomen, klopt dat?

Een beetje te makkelijk naar mijn zin zelfs....Wedden dat je er volgend jaar 400 honderd hebt staan? En niet noodzakelijk waar je ze nu hebt... Je hebt er ook met witte bloempjes voor wie eens wat anders wil.

Ziet er inderdaad uit als de bonte edelmunt. Turkse munt bestaat niet (officieel dan toch niet) volgens mij. Maar, Jo, als je nou dat blauwe net er eens overgooide....Zou ie dan nog weg kunnen?

Een Rhodo is zo'n typische struik die graag in wat schaduw staat van grote loofbomen in een wat zure, vrij rijke humusbodem. Zoals Bit hierboven al aangaf zet je hem liever niet in de blakende zon en nog veel minder in de gure oostenwind. Als je hem in volle grond zet zorg dan dat het potgat zeker aan de bovenzijde goed ruim wordt uitgegraven zodat hij makkelijk kan wortelhaartjes maken. Eens hij aanslaat heb je er vaak nooit nog omkijken naar.

Ik meldde het maar even omdat ik er ook even van schrok toen ik het las. Had dat eigenlijk niet verwacht bij salie. Absinth heb ik hier ook enkele van staan. Meer uit nieuwsgierigheid dan.... Overigens is de salie er erg vroeg bij dit jaar. Binnen enkele weken (als het hopelijk eindelijk eens wat zonniger wordt) staat hier alles in volle bloei. Dit jaar staat alles er weeldiger bij dan vorige jaren, lijkt me. De harde vorst wellicht?......

Kan ook ananasmunt zijn:

Geef toe, munt is dan ook een onkruid. Nu, als je munt gewoon uittrekt is de kans reeel dat er toch enkele stukjes wortel blijven steken en dan komt hij wel vanzelf weer aan het oppervlak.

Dat zit dus op dezelfde lijn als wat jij vermoedt, Veuvcouderc. Amerikaanse advokatentoestanden dus....

Dat je dat niet in elk tuincentrum zal aantreffen verwondert niet maar in ietwat gespecialiseerde zaken met interesse voor kruiden en mediterraanse planten vind je het beslist in het sortiment. Zo'n moeilijke plant is het ook niet in de winter, net als dragon afdekken en volgend voorjaar loopt ie terug uit. .....In tuincentra worden honderden planten verkocht die beslist niet winterhard zijn maar dat wordt er aan de kassa ook niet bijverteld.

Zo'n antwoord kan je wel verwachten natuurlijk. Het slaat nergens op omdat 1/ kruiden als salie, tijm enz. in se niet vatbaar zijn voor allerlei typische plantenkwalen en 2/ als je het verdelgingsmiddel (or whatever) kan wegspuiten met water hadden ze dat als kweker in een moeite net zo goed zelf kunnen doen. Wie wil er nu een pak wortelen waar een plaatje bij zit dat je ze niet mag opeten? Te gek gewoon. Nee, volgens mij moet je het eerder in de aan te houden reinheidsnormen zoeken voor consumptiegoed en/of een of andere fiscale of administratieve reden. Zoals ik al zei tref je in Belgie ook wel dergelijke spullen aan (en voor zover ik weet vaak bij kruiden) en in zoverre je het al kan napluizen komt het vaak van uit Nederland Belgie binnen. Ik vraag het bij de eerste gelegenheid nog wel eens na bij kwekers uit de streek en als ik een zinnig antwoord krijg dan meld ik het wel. P.S. Het schiet me opeens weer te binnen: met salie thee mag je ook niet overdrijven. Overdadig gebruik is ook weer niet gezond; er zitten namelijk ook schadelijke stoffen in salie.

Neen, niet alle muntsoorten zijn even winterhard of zelfs niet winterhard. De meeste die bij ons te koop worden aangeboden zijn gewoon winterhard. De corsicaanse munt (Mentha Requinii) b.v. dek je best af en ook dan kan die helemaal verdwijnen om dan terug op te komen in het voorjaar.

Indische ginseng. Komt wel eens voor in phytotherapeutische middelen, voedingssupplementen, ayurvedisch geneeskunde, e.d. Vaak ook in combinatie met fenugriek als libido stimulerend middel. Er zijn nog een rits andere werkingen bekend die algemeen overeenkomen met de gekende werking van ginseng. Of je de plant hier bij ons gaat vinden weet ik niet. Zelf ben ik het nog niet tegengekomen.

Blijkt dat ze zich had ingeschreven voor de elfstedentocht.... Tja, gezien de voorbije winter + koude wind + ongunstige plaatsing van de plant en dan krijg je precies wat je beschrijft hoor. Uiteraard kunnen er ook andere factoren meespelen zoals een wat slordig planten, een foute pH waarde enz. Een rhodo kan het vaak een jaar of twee uitzingen ook al is hij niet goed geinstalleerd en dan (vaak nadat het door de kweker toegevoegde meststofmengsel is uitgeput) plots, poef....gedaan met de plant. Het blijft giswerk natuurlijk.

Volgens mij heb je nog gelijk ook.