Marinus Ros

Sedums altijd op kalkrijke bodem. Succes ermee.

Sorry, dit had ik even over het hoofd gezien. Tijm kan je in wezen altijd planten zolang de plant maar voldoende tijd heeft om zich te "sluiten" zoals dat in vakjargon heet. M.a.w. de plant moet voldoende tijd krijgen om een te worden met de haar omliggende bodem, het wortelgestel moet zich dus los van het containertje hebben ontwikkeld alvorens de plant in rust gaat (winterperiode). Traditioneel wordt door het grote publiek het meest geplant na de laatste vorst ( na de legendarische ijsheiligen, zeg maar). Veel professionele kwekers raden echter aan einde zomer te planten wat naar mijn mening inderdaad de beter manier is. Tijm is echter niet moelijk en "installeert" zich meestal probleemloos.

Klopt. Dat is de kwekerij in kwestie. Nu zijn de plantjes daar niet bepaald goedkoop maar het leuke is wel dat er van vele soorten ook zaden beschikbaar zijn. Als je een groot oppervlak wil bedekken is dat nog zo handig. Mocht je beslissen om de tijmpjes alsnog te proberen kan je misschien aan de kweker raad vragen. Zelf geen ervaring met hen maar het aanbod alleen al is ronduit fascinerend.

Naar mijn ervaring beter dan algemeen wordt aangenomen. De voornaamste voorwaarde is een goed gedraineerde bodem en niet constant in de wind. Maar of dat ook haalbaar is als je dicht bij Tchechie aanzit weet ik nog zo niet. Hoedanook is er een kwekerij in Binningen en dat is niet zo heel ver van Zwitserland af, waar allerlei inheemse tijmpjes worden aangeboden die je in BE of NL niet in het aanbod ziet. Ik ga er van uit dat die dan beter winterhard zijn maar meer durf ik daar ook niet over kwijt. Hoedanook zitten er best wel enkele mooie bodembedekkers bij die ik ook wel eens wil proberen. Als je geen risico wil nemen kan je altijd met vliesdoek afdekken. Soorten die in Duitsland inheems zijn zijn de typische Sandthymian (serpollet of wilde tijm) die best mag gezien worden en mooie pollen vormt. De Quendel (Thymus pulegioides of veldtijm) is ook heel mooi en stevig. Voorts heb je nog enkele bergtijmpjes en eentje die uit Hegau stamt ( Krainer Thymian of Thymus froelichianus) enz. Niks belet om meerdere soorten tijm tegelijk te gebruiken (lappendeken effect) en je kan ook best daar naast ook nog aarbeitjes laten groeien ook. Ik vermoed dat het bij jou om wilde bergaardbeitjes gaat? Ik merk overigens dat meer en meer in kruiden gespecialiseerde duitse kwekerijen nu ook varieteiten uit Turkije en de Balkan voeren die je hier voordien nooit zag. Aangezien vele daarvan uit de bergstreken stammen kan daar best wel wat interessant spul tussen zitten. Wat ik ook doe is naast tijm ook bonenkruid toevoegen (Satureja Montana spicigera, dacht ik), het is een kruipende ondersoort die vroeg in het voorjaar bloeit, lilaroze. Prima winterhard en behoudens de klassieke snoeibeurt na de bloei een heel makkelijk plantje dat zeer vlot groeit. Je hebt ook een nog plattere met witte najaar bloei, Satureja Alternipilosa maar die moet ik nog uitplanten. Daardoor en ook door de verschillende tijmsoorten staat niet alles in een keer te bloeien wat toch leuker is. Voordeel is ook dat zowel bonenkruid als tijm bladhoudende soorten zijn, altijd wel wat groens in de tuin dus.

@Kustlijn: Thx. De keukentijm (wintertijm voornamelijk) staat in de border links (net niet op de foto) tussen de lavendel. Daar deel elk jaar ettelijke tassen vol van uit aan de buren. @Saffier: uit wat je schrijft: zuidelijk Nederland + kluiten e.d. meen ik op te maken dat de (onder)grond eerder leemgrond is. Kan dat?

Een voorbeeld van een tuintje waar veel tijmsoorten als bodembedekker worden gebruikt: Let wel, niet alle tijm is even winterhard maar in praktijk valt het best wel mee. Hoogte varieert van soort tot soort. Zeg maar van 3 tot en met 30cm maximaal. Kleuren: wit, lila, paars, roze. In deze tuin gecombineerd met allerlei salies, origanos, lavendels, hyssop, bergsteentijm, bonenkruid (kruipend) en rozemarijnsoorten van rechtopgaand tot kruipend enz. Wel altijd ervoor zorgen dat deze soorten in volle zon staan. In de schaduw van een hogere struik zoals de buddleja lukt nog maar geen zon betekent onherroeplijk wegkwijnen. Een tijmpje dat vlot flinke pollen vormt maar merkelijk hoger is dan vaak wordt opgegeven (15 cm ipv van 5cm) is de wilde tijm of serpollet. Vooraan in de border van de tweede foto, nog net niet in bloei.

Kalk toevoegen. Dan weet de salie wel de voeding uit de bodem te halen.

Dat is wellicht de oorzaak van de vergelende blaadjes onderin. Salie staat ook graag in een diepe pot zoals de meeste kruiden die niet veel extra bewatering vragen.

@Eva1986: Smalle wikke volgens mij. Vicia sativa subsp. angustifolia

Koekoekskind.... Zo ziet culantro er uit:

Het is wel degelijk Plantogo Lanceolata. Het blad heeft 3 a 5 nerven naargelang de grootte. Maar goed, niks verloren. Je kan er nog altijd een slaatje mee maken of een hoestsiroopje uit brouwen..... Sorry als ik de pret bederf.....

Lijkt als twee druppels water op de Plantago Lanceolata Margratensis Limburgia. Een zeer zeldzaam eetbaar plantje.... Naar alle waarschijnlijkheid door duitse ontdekkingsreizigers ongewild op het eiland Lanzarote ingevoerd bij het uitpakken van een krat Paulaner Weissbier Hiermee is nogmaals aangetoond dat je makkelijker ons lokale edelonkruid kan exporteren dan dat je hier exotica kan telen....

@Appelvrouw: Herinner je je vraag omtrent bergamot munt nog? Dat zou deze moeten zijn. Heb ik bij een kweker in BE gezien. @Hansm: Deze heb ik speciaal voor jou opgevist; de keizersmunt die geen echte munt is en zowel naar munt als naar tijm geurt. Micromeria thymifolia: Is winterhard, zon en goed gedraineerde bodem. Het is een zogenaamde bergmunt.

En dat is hem inderdaad. Zilvergroen/grijs varenachtig blad met bloemetjes die qua vorm aan boterbloempjes doen denken (van op afstand dan toch) maar iets minder fel geel. Het is ook eentje uit de rozenfamilie blijkt zo. Alleen vraag ik me nu af hoe die daar is terechtgekomen want elders in de buurt komt het niet voor..... Bedankt, appeltje.

De turkse naam heb ik niet gevonden maar hier is alvast een link aangaande de Salvia Scarrelei Turkestanica ( ) : http://nl.wikipedia.org/wiki/Scharlei Over lokale tijmsoorten heb ik niks gevonden en ook over rozemarijn niks bijzonders. Nochtans weet ik zeker dat ze er allebei wel zijn maar ja, niet alles staat op internet he. Hoedanook, geef hier in godsnaam geen prioriteit aan en geniet volop van de vakantie daar. Hier wordt het beslist geen "vette" zomer dit jaar....

Klopt. Het is een Cistus en daar zijn nogal wat varianten in. Mag ik de volgende kandidaat binnen laten: Deze groeit hier langs een weggetje in de buurt dat we vaak gebruiken. De bodem is er vaak kurkdroog en bikkelhard door de kalksteen maar het plantje schijnt er goed te gedijen. Het is een merkwaardig plekje waar het altijd enkele graden warmer is dan zeg maar tien meters verderop.

Meestal wordt aangeraden om munt in een bodemloze pot/emmer te kweken die in volle grond staat. Ik heb momenteel een muntperk aangelegd met een rubberen omboording en hopelijk breekt de munt niet uit. (hoewel ik goed weet dat er vroeg of laat toch munt in het gazon zal staan pronken....) Als je jaren later nog munt ziet opduiken uit een stukje wortel van och arme een cm dan laat je ze geen tweede keer meer ongebreideld los.... Heeft iemand al ervaring met de Mentha x piperita var. piperita 'Agnes' van bij Bastin? Ik heb er onlangs eentje uitgezet en moet toegeven dat het een zeer stevige (wat had je anders verwacht van een duitse munt ) plant is die prima schijnt te gedijen. Nog niet van geproefd maar da's voor een van de volgende dagen.

Mentha Spicata wordt daar vaak voor gebruikt. Ook de Marokkaanse (Macrostychia) is best daarvoor geschikt. (Tabouleh bv?)

Dat is de engelse watermunt en zoals de naam suggeert hoort die met zijn voetjes in het water te staan. Persoonlijk vind ik ze qua geur en smaak een beetje "flauwer" dan pepermunt. Wel een mooie plant.

En zeggen dat ik over de laatste jaren emmers vol thee heb weggekieperd..... Overigens noemen de mensen hier in de buurt de paardenbloem "des chicorees" i.p.v. het juiste woord "pissenlit". Dat zou zijn oorsprong hebben ergens in de oorlogsjaren toen de bevolking door de oorlog zo verpauperd was dat men zich zelfs geen chicorei kon veroorloven om koffie uit te brouwen. Beide planten zijn trouwens wel familie van elkaar (asterachtigen) en de chicorei is niet eens een mis plantje.

Die muntsoort is ook prima winterhard in zoverre dat je haar in volle grond hebt staan tenminste. Behoudens roest, en dat heb je als je de plant 's avonds van boven af begiet na een warme zomeravond, en wat gepeuzel van slakken heb ik in al die jaren nog geen ziekte op munt gehad. Bananenmunt is er eentje uit de "Arvensis", akkermunt familie overigens en die zijn best sterk.

De tijmpollen in de border zijn ondertussen zo naar elkaar toe vergroeid dat ik er soms wel moet op trappen om de naaktslakken uit de scharlei te vissen. ......Misschien toch een hengel aanschaffen..................

Welkom Annelies, Wat wil je eigenlijk met die "loop" plantjes gaan doen? Geen van die zaken vervangen echt gras. Sommige soorten verdragen wel dat er eens een voetje op staat maar regelmatig op gaan trappelen is er echt niet bij. Loop + plantnaam betekent overigens dat de plant uitloopt over de grond en niet dat je er op mag gaan lopen zoals sommigen schijnen te denken. Algemeen kan je stellen dat treneague nog de makkelijkste is.

Met tuinsalie bedoel je de gewone Officinalis salie of eerder siersalie? Hier was vooral de purperen salie zwaar gehavend door de vorst. De gewone officinalis slechts enkele takken en, tot mijn verrassing, zijn de spaanse salies en de Silver Leafs helemaal ongedeerd gebleven. Echt flink terugsnoeien doe bij salie beter niet. Ik laat tot zo'n 20 cm van het centrum van de plant de zijtakken staan. Wel niet te laat in het najaar snoeien zodat de plant nog de tijd heeft om zich enigszins te herstellen. Je zal merken dat in het voorjaar de plant dan sneller uiloopt en ook late vorst is dan niet zo'n probleem. Als je dan bloemen wil en ook nog wat oogst dan top je niet maar neem je gewoon naar behoeft blad weg.

@Appelvrouw: Vanmiddag nog even zitten mijmeren over dat niet bloeien van je salie. Als je de echte klassieke officinalis hebt en je die na de vorst hebt gesnoeid dan is het zeer waarschijnlijk dat die dit jaar niet zal bloeien. De andere saliesoorten die ik heb staan op de purpere en dikbladige na, bloeien allemaal voor gek en die zijn vorig na de bloei teruggesnoeid (vormsnoei). Houtasse is rijk aan kalium maar dat wist je wellicht al. Als het weer morgen wat mee zit en ik het niet vergeet dan neem ik enkele fotos van de scharlei en andere kruiden uit de tuin. (Niet om je jaloers te maken uiteraard..... )