Marinus Ros

Vaak verzwakt de plant binnenshuis en gaat dan teloor aan ziekte. Buiten lukt het vaak beter als je de plant tegen alle vorst kan beschermen maar ook dat is niet zo eenvoudig tenzij je een verwarmde kas hebt of iets dergelijks. Binnenshuis kan je plant hooguit enkele maanden langer houden.

Denk niet dat je dat zo makkelijk zal vinden. Een plantje aanschaffen of eventueel van een forumlid een stekje is veel eenvoudiger. Munt is heel makkelijk te vermeerderen maar als je zaait heb je vermoedelijk zo veel plantjes dat je een heus park kan bebossen.... Denk er om, munt is een felle woekeraar.

Of je nu rozemarijn gedroogd of vers wil gebruiken maakt de zaak niet. Rozemarijn heeft net als tijm zoals hoger al opgemerkt, de neiging het blaadje te laten valen. Wel heb ik gemerkt dat rozemarijn gebruikt a la Jamie Oliver in gerechten, m.a.w. in bijna groteske hoevellheden, je geheugen een fikse kick geeft. Meer nog, je voelt je er een flink stuk vitaler bij. Normaliter wordt rozemarijn geoogst em gestekt in augustus. Dat geeft de plant voldoende tijd om de wonden te sluiten en zich te hervatten voor de nakende wintermaanden. Zeker nooit snoeien als er vorst dreigt. Overigens heb ik de indruk dat rozemarijn zich vrij makkelijk aanpast aan ons klimaat. Niet dat je geen vorstschade kan verwachten bij -15 of zo maar eerder dat het ras zich makkelijker aanpasat dan zeg maar een kuiflavendel. Zorg wel altijd voor een goed doorlatende bodem en een plekje beschut tegen vervriezende oostenwind.

Als je imker bent is wormkruid best handig. Het wordt vaak gebruikt om de bijen te bedwelmen ipv tabak.

Graag gedaan lupos. Oregano heeft graag een neutrale, goed doorlatende bodem en moet niet steeds in de volle zon (zon-half schaduw zeg maar). Salie, tijm en rozemarijn hebben dan weer liever een kalkhoudende, goed doorlatende bodem volle zon, staan liever niet in de schaduw. In wezen zijn ze alle drie solitair planten. Essentieel is hier veel zon en zeker geen natte voeten. Als je die laatste drie in een bak wil kan dat maar dan zou ik geen gewone potgrond nemen (vaak te zuur en te rijk) maar iets voor mediterrane planten. Die grond is goed doorlatend en bevat lava korrel wat voor jarenlange, langzame voeding zorgt en tegelijk de bodem rul houdt. Oregano wordt, afhankelijk van de soort, best groot kan wat rijkere bodem hebben. Dat mag wel potgrond zijn als ie maar niet te nat blijft. Idem voor basilicum maar de meeste daarvan zijn bij ons klimaat eenjarig. Van alle kruiden heeft basilicum het meeste water nodig en dat krijgt ie liefst vanaf de voet en niet van bovenaf toegediend. Dit om het zo typische stengelrot te vermijden. Deze zou dus of in een aparte pot moeten of als het toch samen moet dan best met de oregano. Let wel, oregano met geelgroen blad hou je liever uit de verzengende zon zoniet gaat het blad verbranden. (Komt vooral voor bij planten die in kas zijn geteeld, dit terzijde) Denk er ook aan dat planten die in pot/bak staan altijd vorstgevoeliger zijn dan planten in volle grond. Als het om keukengebruik te doen is kan ik je Oregano "Hot & Spicy" aanraden, ziet eruit als normale, wilde oregano maar blijft wat gedrongen en bloeit meestal wit. De beste salie is de spaanse salie (Salvia Lavandulifolia) die geen toxisch tujon bevat, zilvergrijs van blad is en mooie blauwe bloeiaren maakt. Bloeit makkelijker dan gewone keukensalie, blijft kleiner en groeit trager. Wat tijm betreft is de compacte tijm (Thymus Compactum) heel handig omdat die minder snel verhout dan de typische wintertijm. Rozemarijn in bak vraagt om een kruipende soort (wel vorstgevoeliger dan de rechtop gaande). Mijn favoriet is de "Boule" die hier niet zo vaak wordt aangeboden (ik zorg dat daar verandering in komt) of bij gebrek de vaker voorkomende "Prostratus" (aka foutievelijk Repandus of Repens) die ook heel makkelijk is. Aan soorten ontbreekt het niet en alles wat wordt aangeboden zijn varianten op de "Officinalis" (dus eetbaar aangezien voor apothekerij geschikt) ook al zit er vaak een vermelding bij die het tegendeel doet uitschijnen. (Idem ditto voor ontelbaar veel andere kruidensoorten trouwens). Jonge rozemarijnplanten hebben het eerste jaar na uitplanten graag regelmatig voldoende water. Eens "gesetteld" kan ie rustig met heel wat minder. Hij zal dan wel wat minder snel groeien maar of dat nu zo erg is? Persoonlijk ben ik voorstander om alles wat enigszins buiten kan overwinteren dat ook beter doet. Zeker mediterraan spul houdt echt niet van droge verwarmingslucht waarbij ze allerlei ziektes opdoen die ze normaal nooit krijgen. Buiten dus, beschut door een huismuur tegen de gure wind en er mag gerust een tweetal laagjes vliesdoek over. (Vliesdoek is bij rechtopgaande rozemarijn niet handig omdat die al gauw op de nog jonge punten van de takken gaat leunen, ergo de keuze voor een kruipende soort). Naar mijn ervaring is dat de beste manier om gezonde, groeikrachtige planten te houden. Tot slot, salie en tijm "verouderen" slecht. Die hebben dus graag wat gesnoei (oogsten is ook een vorm van snoeien maar geen vormsnoei) in de lente om de planten te verjongen. Ik doe dat niet systematisch elk jaar want vaak komt de plant dan niet meer tot bloei datzelfde jaar en daar hou je ze toch ook wel voor.

Tot een tweetal cm boven het nog levende deel van de tak kan als je per se wil maar eigenlijk laat je hem beter met rust tot een stuk in de lente. Als ie nu al met de weinige vorst die er tot nu is geweest gedeeltelijk is vervroren dan is ie wel heel gevoelig en zou ik voor de zekerheid de plant toch onder het vliesdoek houden tot na de winter. Rozemarijn houdt niet van natte voeten en van aanhoudende droge wind bij vorst. Overigens gedijt rozemarijn absoluut niet goed binnenshuis. Als ie toch binnen moet dan liefst op een frisse plaats met voldoende licht en zodra mogelijk weer buiten.

Da's inderdaad roest, een schimmel/paddenstoel infectie die vaak komt opduiken als de plant zich niet helemaal in zijn element voelt. (Bodem, voedingstoffen, te nat enz.) Beste oplossing is alles tot op de grond snoeien en alles waar roest op zit weg doen. Men neemt immers aan dat de schimmel het wortelgestel niet aantast. Als je munt in een pot of container staat dan nooit bewateren van bovenuit maar rechtstreeks op de bodem of via een schaaltje onder het potje. In de zomermaanden liever 's morgens bewateren dan 's avonds. Hoedanook je munt is wellicht niet verloren, naar mijn ervaring komt ie er altijd wel door. Kunst is dan van te achterhalen wat nu de oorzaak is van die infectie.

En ook nog een goed boek? ....................

Een of andere hibiscus soort misschien?

Hoi, Geen van de drie heeft graag rijke grond overigens. Wel kalkrijk en vooral goed doorlaatbaar. Rozemarijn houdt niet van koude, aanhoudende wind en wordt niet graag verplant. De meeste van die zuiderse droogstoppels niet trouwens. Die zijn immers afhankelijk van een fijn en diepvertakt wortelstel om zich te redden. Om het "aanslaan" van de nieuwe gasten te bevorderen kan je wat fosfor (een wortelgroei stimulans) mengen bij je grond.

Dat zit wel goed, hoor. Die bij ons staat aan de noorderkant van het huis, ziet enkel s'ochtends wat zon en groeit toch als kool.

Op die site staat enkel dat het met een klein plantje uit de supermarkt niet zo goed lukt. Uiteraard, die zitten dan ook in een klein potje en zijn zo opgefokt dat de soort nog nauwelijks te herkennen is. Eenmaal in volle grond of een deftige (liefst grote) pot, wordt het een muntplant zoals alle andere. Overigens is munt ook geen schaduw plant zoals op die site wordt gesteld (groeien zal ie echter wel) maar eerder half schaduw tot volle zon.

Naar mijn ervaring zijn (naakt)slakken niet echt gek van OI kers. Ik zaai ze nooit voor tenzij ik ze bewust ergens hebben wil later in de tuin. Ze blijven dan vaak wel wat kleiner wat me dan wel net goed uitkomt. Je hebt wel enkele schitterende varieteiten die echt niet hoger worder dan een dertigtal cm. Overigens was het voor de OI kers ook niet zo'n leuke zomer dit jaar....

Eigenlijk hoef je helemaal niks te doen. Munt woekert fel en als je niet oplet ben je zo kweker tegen wil en dank. Als je toch wil vermeerderen vind ik persoonlijk dat het met stukjes wortel van de moederplant nog het snelst opschiet.

Dat wou ik je net nog vertellen, de ene is polei de andere die cervina (hertsmunt) dus. In het engels is de eerste pennyroyal, de andere dan weer Hart's pennyroyal. Cervina munt kan op een jaartje tijd nogal veranderen van bladvorm en bloemkleur wat uiteraard een hoop verwarring schept. Met polei moet je wel opletten want die bevat pulegoon, een toxische stof. Ze zou wel geschikt zijn om vlooien te verjagen bij huisdieren en wordt vaak gebruikt om b.v. shampoos e.d. naar munt te doen ruiken.

Echt veel bloem komt er niet aan, is een vrij eenvoudig wit bloempje. Wel best lekkere thee.

Cistus, bedoel je?

Worden kervel, peterselie, doorlevende selder/maggie, artisjok en bosaardbei dan als "kruid" aanzien? Voor mij niet gelaten maar ik zie die eerder als groente en in het geval van de bosaardbei eerder als fruit. Bij de vaste soorten heb je ook nog: Laurier Duizendblad Dropplant Daslook Tweejarig: Look zonder look Engelwortel Kliswortel...... Het is echt wel een flink lang lijstje. Teveel om allemaal op te sommen lijkt me. Hier alvast een link naar een kwekerij waar allerhande kruidensoorten onder een rubriek staan. Per letter van het alfabet staat linksboven ook nog eens een downloadbaar besrandje in csv formaat. Wat enkel voor medicinaal gebruik is kan je dan weglaten: http://dvplant.be/catalogus-2?&firstletter=A

Toch denk ik dat het wel de moeite loont om het toch even te ordenen. Straks kom ik bij je langs en vraag een sedum acre. Wat ga je doen als je niet weet of je die plant al of niet hebt?

Voor zover ik weet bestaan er geen giftige olijfsoorten. Het is wellicht weer zo'n geval van indekken tegen het geval dat er iemand zich de pleuris aan eet of zo.

Schiterende plant. Die zie je hier af en toe nog in het wild op schrale grond langs bermen en spoorweglijnen. Evenals die distel links van je Verbascum thapsus trouwens.

Ja. En die op de foto is zo te zien de kleine maagdenpalm of Vinca Minor. Heelkundig kruid ook alleen ben ik vergeten waar het al weer goed voor is. Je hebt ook een rits cultivars waaronder ook een witbloemige. Onverwoestbare bodembedekker, inheems ook.

Rozemarijn uit zaad opkweken vraagt echt wel engelengeduld en als je er eentje scheef bekijkt legt ie het loodje. Vervelender nog om te verspenen dan basilicum zelfs. Niet dat ik iemand wil ontmoedigen maar een stekje uitzetten is heel wat makkelijker. Ze zijn dus gezaaid dus we hopen het beste. Alleen zou ik basilicum en/of bieslook nu niet direct samen zetten met rozemarijn, rozemarijn vergt een drogere, kalrijkere en veel minder rijke bodem dan de twee andere. Veel basilicum heeft ook snel last van stengelrot, dus opletten met van bovenaf bewateren, terwijl rozemarijn dan weer makkelijk onderhevig is aan wortelrot. Wel fantastisch uiteraard als je je kroost zo onder je neus ziet opgroeien natuurlijk.

Vergelend blad wijst meestal op een gebrek aan wortelruimte of een beschadigd wortelgestel. Dat laatste kan ook veroorzaakt worden door een te rijke bodem vaak icm tezure bodem. Zie ook: https://www.moestuinforum.nl/salie-wordt-geel-t5928.html

Die foto lijkt wel een impressionistisch schilderwerk. Die flits hoeft niet voor mij, zonder is veul leuker. Heel wat munt heeft hier weer last van roest. Wellicht door het grote gebrek aan nattigheid Weet iemand of die aantasting schadelijk is voor de mens? Ik bedoel als je zo'n "zieke" blaadjes gaat gebruiken of zo.