jos

Bij Bor zie je dat de aardbeien het gewoon goed doen in zo'n blauwe regenton. Ik heb ze zelf al eens in een dikke pvc pijp gezet. Verschillende tuiniers zetten de aardbeien in (afgedankte) zinken dakgoten die aan hek, schuur of muur bevestigd worden. Zo kun je verschillende goten boven elkaar hangen en op relatief beperkte ruimte toch veel aardbeien kweken. Kijk uit met je bosaardbeitjes, sommige soorten woekeren nogal, vooral de echte wilde. Voor je het weet heb je de halve tuin vol. Als je de ruimte hebt geen probleem natuurlijk.

Als tuinier heb je toch zeker een hele schare van welwillende buren en vrienden om je heen. Allemaal mensen die graag iets terug willen doen voor een heel seizoen overschotten van groenten en fruit. Vakantie geen probleem toch ? Wij hadden trouwens 6 paaskuikens dit jaar. Met hulp van een oud-slager zijn twee haantjes naar de kippenhemel verhuisd, en later door mezelf tot hapklare brokken verwerkt. Zelf doodmaken was geen optie ondanks diverse soorten bijlen die ik nog ter beschikking heb. In mijn jeugd samen met mijn oma jaarlijks enkele honderden haantjes geslacht. Maar ondanks deze nostalgische herinnering kreeg ik het nu niet over mijn hart. Mijn enige verklaring is dat honderd haantjes geen naam hebben. Nu genieten we van de steeds groter wordende eieren van onze twee boerderijkippen en de mini-eitjes van de 2 wijandotjes.

Jooze, de doos is onderweg naar Hilversum. Vanmorgen op het postkantoor afgegeven. Jij maakt een afspraak met "Jet" als hij is gearriveerd ? Trek er gerust maar een paar uur voor uit. Ondergetekende en Geedee hebben er zowat een hele middag voor uitgetrokken. Wat een hoeveelheid en variatie aan zaden. En, ik denk dat we er meer ingestopt hebben dan uitgehaald. Veel plezier voor de opvolgende ontvangers. gr. Jos

Eisdener klumpke kan ik me nog herinneren van bij mijn opa in de tuin. Volgens mijn bescheiden mening echter niet te eten. Relatief kleine appels, beetje blokkig, zuursig en niet de "smakelijke" kleur waarmee we tegenwoordig verwend worden bij de nieuwe rassen. Maar ja smaken verschillen gelukkig, er zijn ook mensen die Grennies eten. Als ze nog ergens te krijgen zijn dan lijkt me de orginele Cox Orange (een van de eerste piramide-bomen) uit de zestiger jaren een goed alternatief. Een lekkere appel met een aantrekkelijke kleur die stevig aan de boom verankerd bleef. Ik kan me goed herinneren dat wij als kleine jong door de bladerloze plantage liepen en de suikerrijke, halfbevroren Cox voor de neus van de vogels wegpikten. Ook weer nostalgie.

Mooie foto Leslie. Herfst bij jullie, hier leek het al bijna winter. Zondagmorgen 7.30 onderweg naar mijn favoriete appels (Elstar), alles wit-bevroren, ijs en ijskoud. Gelukkig degelijk gekleed. Na de middag was het weer 18 graden. Uitstekend appelweer.

Ik denk dat ik de oplossing heb om je ongeduld te beteugelen Geedee. Na Jorg en Frank staat ondergetekende op de lijst. Laten wij nou in dezelfde gemeente wonen. Simpel, als ik hem heb mailen we even en kom je onder het genot van een kop koffie in de Carrousel envelop neuzen. Spaart tijd en porto-kosten. Wel niet tegen de anderen zeggen Groetjes, Jos

Mijn radijzen hebben pech gehad, ik ga voor drie weken naar Frankrijk. Ze hadden nu nog geen echt wedstrijdformaat, geschat 3/4 cm. Hopelijk houden ze het tot we terug zijn anders jammer dan. De buren en mijn kids zorgen voor de tuin en de beesten. Dus we laten alles met een gerust hart achter. Eerst naar Luxemburg op familie-bezoek dan naar Stenay. Vervolgens bij Jet (appelvrouw) langs met aardbei en frambozen-stekken. Bij hun een kijkje op de jaarmarkt nemen. Vervolgens naar Charmes, Strassbourg en Mulhouse. Dan komen we eind deze maand, begin volgende maand in de buurt van Leslie. Kunnen daar overnachten op hun landerijen, hun huis in wording en de tuin bewonderen. Vervolgens stopt de planning en zullen we ter plaatse bedenken wat het vervolg zal zijn. Radio-stilte mijnerzijds de komende 2/3 weken dus. Au Revoir, Mes Amis du Jardin. (poging alvast weer een beetje "in het Frans" te komen.

Ik ben een uitgesproken liefhebber van schorseneren. Heb ze dan ook jaarlijks in de tuin staan. Ze hebben een prima zachte smaak en zijn vooral heerlijk met een roomsausje, peper zout en nootmuskaat. Ik zou het vandaag de dag zeker geen armeluis-asperge meer willen noemen. Zie er maar eens (vers) aan te komen en tegen welke prijs. Ik moet er wel bijzeggen dat er (buiten rode bietjes) geen groente bestaat waar je zo smerig van wordt bij het schoonmaken. Ik doe het dan ook steevast zelf. De melksappen die vrijkomen bij het schoonschrapen van de schorseneren plakken je vingers aan het mes vast en kleuren de mooie roomwitte stengels in een mum van tijd bruin. Zelfs het trukje van mijn schoonvader, schoonmaken onder water, helpt maar beperkt. Op advies heb ik ook al eens geprobeerd met wat citroensap in het water de stengels wit te houden, helaas ook maar beperkt resultaat. Maar alle werk en moeite bij elkaar, voor de smaak toch een absolute aanrader in de tuin. PS Voor de liefhebber na de schorseneren geen aardappels als wisselteelt. De aardappels op de plek waar verleden jaar schorseneren stonden hadden maar de helft van het groen van dezelfde aardappels ernaast.(opbrengst weet ik nog niet). Via een andere site kwam ik erachter omdat een belgische moestuinder hetzelfde (onverklaarbare) fenomeen constateerde.

Ik ben bang dat het toch een vochtprobleem is Geedee. Ik heb me altijd laten vertellen dat bloemkool niet erg wil lukken op de zware Loss-grond. Heb het dit jaar voor het eerst geprobeerd en heb een week of 3 geleden de laatste van tien redelijk mooie bloemkolen ge-oogst. Ik moet wel zeggen dat ik ze afgeschermd had met ultra-fijne steigernetten (zoals al mijn kool-soorten), als bescherming tegen koolvlinder en duiven. En zoals al aangegeven zodra ze beginnen enkele bladeren eroverheen knakken ter bescherming tegen te felle zon en regen. Op de foto lijkt het dat jouw kolen schimmel of rot hebben. Bij de laatste had ik dat ook een beetje, maar dat was beperkt en kon er makkelijk uitgesneden worden. Zoals met veel groenten dit jaar zijn we weer erg afhankelijk van de weer-goden.

Ik heb heel wat jaartjes een baan gehad waarin een strak pak, goedgeknipt haar en verzorgde handen een must was. Sinds drie jaar ben ik thuis breng het grootste deel van de dag door met klussen en tuinieren, moet je mijn handen,nagels en knie-en nu eens zien. Als het geen aarde of rood van de bietjes is dan is het wel verf of olie. Daar helpt zelfs geen styliste meer bij, welkom op het forum Jeanne en veel leesplezier.

Die twee witte zijn maar gewone boerderij-kippen maar wel stevige dames die behoorlijke eieren moeten gaan leggen. De Wijandotten zijn echt van die leuke parmantige minikippen die vooral in de smaak vallen bij de kinderen die hier regelmatig met de neus op het gaas gedrukt staan te kijken. En nu ze eieren leggen krijgen ze wellicht nog meer aandacht.

Het is gewoon geen makkelijke plant. Maar misschien verwachten we teveel. We denken van alles te kunnen kweken in ons waterland maar veel planten komen niet voor niks het meest voor in warmere klimaatzones. Zo heb ik optimist, begin dit jaar cactusvijg, papaya en palmboom gezaaid in mijn kas. De zaden kwamen uit het carroussel van het tomatenforum. Gewoon voor de fun geprobeerd. En voorwaar ik heb van elk 2/3 plantjes maar ja wat moet je er in Godsnaam verder mee. Het is net zoiets als de avocado pit of de ongebrande pinda's die je vroeger als kind plantte op zoek naar een exotisch succes. De afgelopen 3 jaar heb ik steeds enkele pepino's gehad, 's-winters in de kas (vorstvrij) 's-zomers in de vollegrond. De enige pepino die ik gegeten heb was van een plant die ik mijn broer had cadeau gedaan voor zijn verjaardag en die in een pot uiteindelijk wel (enkele) vruchten opleverde. En narijpen heb ik verleden jaar ook geprobeerd, forget it, alleen volledig gerijpt aan de struik zijn ze redelijk eetbaar. Ik denk dat ik overstap op nashi, bij een kennis doen die het al jaren prima en ze zijn nog lekker ook.

Yep, hier idem Leo. De stok snij en de breekbonen hebben prima gedragen. ( op volkstuincomplex ) De paarse en haricot verts (stok) achter het huis vormen bossen met groen van wel een vierkante meter aan de voet van de stok en zijn nu al meer dan 3 meter hoog en de boontjes minimaal. Afgelopen week heb ik twee keer een kookje geplukt van 8 staken. Het stikt van de bloemtrossen maar de boontjes willen niet echt. Ik dacht ook dat de bestuiving vanwege het goede weer afgelopen weer wat gunstiger zou verlopen maar het is gewoon afwachten. Als de hommels en bijen aan de gang gaan dan krijgen we nog veel bonen.

Ik vind het knap hoor Jorg. Ik was er zo trots op dat ik de Pepino van verleden jaar heb overgehouden. In mei heb ik hem in de volle grond gezet. Tot dit moment heb ik een plant met vijf gesteltakken en veel bloemen maar vruchten ho maar. Wordt net als verleden jaar dus weer niks.

Lang gewacht maar dan toch 2 eieren van de wijandotten en 1 ei van de grote kippen in twee dagen. De eerste oogst zogezegd. De wijandotjes houden zich op de achtergrond in de schaduw, logisch want het is momenteel rond de 30 graden, poeh. Wij zitten binnen met de ventilator, wat een verschil met vorige week. -afbeelding-

European Treeworker, weer wat geleerd, dank zij google zo gevonden. Mooi initiatief. En voor je man heeft zo'n certificering ,die in heel Europa erkend wordt, natuurlijk een behoorlijk toegevoegde waarde. Super. Ik ben ruim dertig jaar financieel planner geweest maar hout zat in mijn genen. Als het te warm, te nat of te koud is zit ik in mijn kelder achter de draaibank. De rest van het jaar ben ik op zoek naar inlands hout dat geschikt is om te draaien. Veel stielgenoten zijn trots op hun schitterende creaties van tropische houtsoorten. Maar daar ben ik geen voorstander van, er zijn legio inlandse houtsoorten die prima verwerkt kunnen worden. Berk, taxus, eiken, beuken, vrijwel alle fruitbomenhout en zeker het vaak prachtig getekende acacia. Wat betreft het IKl heb ik begrepen dat ze aanplanten, heggen en /of fruitbomen afhankelijk van een bepaalde bijdrage van/per gemeente. Mijn buurman heeft bij ikl naavraag gedaan maar daar te horen gekregen dat het potje van/voor de gemeente Valkenburg leeg was. Met betrekking tot de fruitbomen (is misschien een open deur) maar wellicht kun je wat inspiratie opdoen bij een van de boomkwekerijen Frijns in Welsden(Margraten). Ik kan mij herinneren dat een Frijns van een oudere generatie een fervent verzamelaar was van oude fruitrassen.

Welkom op het forum. Leuk zo'n boomgaard en dan gelijk een tractor erbij. Speelgoed voor volwassen mannen. Mijn buurman heeft onlangs een weiland van 5000 m2 gekocht en een tractor die inmiddels helemaal opgeknapt is. Lekker onthaasten met 20 km per uur over landweggetjes. Maar zo'n weiland is best veel werk en zeker de fruitbomen vragen jaarlijks behoorlijk wat onderhoud. Helaas is een kennis twee jaar geleden overleden. Jaren lang heb ik zijn weiland met alle soorten fruitbomen mogen beheren. Gelukkig had mijn vader best wat verstand van snoeien en hebben we zelfs een 50 jarige appelboom na twee jaar snoei weer aan het dragen gekregen. En interesse in hout zeg je. Ik ben een enthousiaste amateur-houtdraaier ga volgende week naar Noord-Frankrijk naar Jet (appelvrouw) een forum-lid die wat oude fruitbomen (oa verwilderde pruim) heeft staan, prachtig om te draaien. Vrijwel alle fruithout is interessant dus vooral niet weggooien (verbranden). Veel plezier met jullie boomgaard.

De meeste antwoorden zijn al gegeven. Ik ben een fervent voorstander van 6/8 weken zaaien voorafgaand aan de gewenste uitplantdatum.(na 15 mei dus zaaien omstr 15 maart). Had in het begin ook steeds de neiging steeds vroeger te beginnen ben echter verschillende keren teruggefloten. Zoals Jorg zegt iele/getrokken plantjes, die bij 1 koud nachtje al het loodje leggen, kan normaliter ook nog na 15 mei. Uiteraard hebben de vroegzaaiers dit jaar gelijk vanwege het uitzonderlijk voorjaar. Maar in het verleden behaalde resultaten zijn geen garantie voor de toekomst. En ik kan het weten. In 1 tuin zijn ongeveer 40 van de 60 planten het slachtoffer van de aardappelziekte. In een andere tuin staan 15 planten er nog prima bij. Onder een vergelijkbaar afdak en op beide tuinen al meer dan 4 jaar op dezelfde plek. Waar ze nu niet aangetast zijn, staan ze zelfs al 6 jaar. Verleden jaar ( in november) aangetast, en de resten gewoon op de compost. Gebruik deze compost niet bij het tomaten of aardappelveld. Ik denk persoonlijk dat het nogal meevalt met de besmetting van verleden jaar. Je moet gewoon een beetje mazzel hebben naast een goede verzorging, en in een volkstuin kan de ziekte zich natuurlijk makkelijker verspreiden. Zaai en uitplant moment is gewoon een kwestie van welk risico wil je accepteren en wil het weer meewerken.

Veel sterkte gewenst Betty.

Ik heb net twee komkommers geplukt en ernaast liggen enkele van de gisteren geplukte augurken. Augurken hebben over het algemeen meer en nadrukkelijkere "stekels", ik zou er een afhalen en proberen, het verschil in smaak moet uitsluitsel geven. Trouwens komkommers en augurken die te lang aan de plant hangen gaan bitter smaken (vaak ook te zien aan het wittige vruchtvlees), dus tijdig testen.

Gna, gna, dat zeg ik ook altijd. Het gaat om het resultaat en niet om de schoonheid van de uitvoering. Mijn overkappingen zien er na jaren gebruik ook niet geweldig meer uit maar het beoogde doel wordt ermee gediend, beperking van hemelwater van boven op de planten. Als je het toppie wil maken vergt dat een fikse investering in geld en tijd. En aangezien ik zo'n 70/75 planten moet overkappen heb ik het jaren geleden opgelost met simpele dikke plastic op een houten frame. En tot nu toe werkt het goed.

Goed teken die rupsenpoep Wesley. De krop van de groenteafdeling is "behandeld" met spul om die rupsenpoep te voorkomen. Dit zie je niet aan je krop maar je eet het wel. Zelfs de ijsbergsla onder de ultrafijne netten bij mij zijn niet vrij van rupsen en zoveel moeite kan een kweker zich echt niet getroosten. Een vergelijkbaar verhaal had ik verleden jaar met mijn rode bieten, aangevreten door de slakken, jakkie zei een kennis. Veel jakkie'er als ze er niet van gevreten hadden want dan had ik ze moeten vergiftigen, en dat vergif zit dus wel in de puntgave niet aangevreten bieten.

Verticale scheuren ontstaan doordat de plant het opgenomen vocht door verdamping niet kwijt kan. Om te voorkomen dat tomaten scheuren mag er maximaal 2/3 bladeren per keer afgehaald worden. (op een zonnige dag zodat de wonden snel drogen ) Ronde scheuren aan de bovenkant ontstaan door zonbestraling . Het best is dus niet teveel bladeren weg te halen zeker niet boven een rijpende tros, vanwege de bescherming en verdamping. Als het dan toch moet dan hooguit de onderste bladeren (onder de eerste vruchten) en voor de rest ietwat uitdunnen.

Ik heb het al jaren niet meer gebruikt maar omdat het al zo vroeg in het seizoen toeslaat heb ik toch de Daconil gepakt. Er zijn een aantal planten bij waar ik absoluut nog wat rijpe tomaten voor zaad voor het volgend seizoen moet hebben. De Daconil remt de ziekte. Je moet er natuurlijk wel snel bij zijn. Bij de eerste signalen toepassen.

Ik heb inmiddels een tiental jaren mijn tomaten onder een overkapping van golfplaten en plastic staan. Voorkomt nat worden van bovenaf. Het huidige weer, constant vochtige lucht, voorkomt bij mij onder de overkapping de phytophtera dus niet. Vorige jaren had ik er wel last van als het najaar erg vochtig was. Ik heb het dus nu al plakken, een tiental planten zijn al aangetast en een aantal tomaten hadden ook al plekken. Direct verwijderd. Ik wil niemand ontmoedigen maar ik vrees het ergste voor dit seizoen.