weknow

Ik hoop maar, Thea, dat het verzoekje voor 10 zaadjes niet aan mij is gericht. Want ik heb geen bestelling ervoor lopen bij Vreeken. Wel heb ik diverse leuke (zoetekes?) soortjes tomaten uit Canada, waarbij ik ook jou in gedachten had Volgende week meer daarover in het zoetekes project.

Stan schreef: Goed bezig, Stan Ben nu al benieuwd naar je bevindingen. Vooral omdat je al een behoorlijk goeie F3 hebt geselecteerd uit de honingtomaat. Voor anderen op het forum die wat meer willen weten over hoe je dat precies doet: 2 tomaten kruisen.... Stan heeft ervaring daarin en kan je goede hulp en adviezen geven! Maar je laatste zinnetje snap ik even niet. Wat bedoel je met de "tomtato" die je wilt maken....?

Bedankt voor de tip, Yuras! Maar begrijp ik het goed, dat je de tomaten kocht en niet de zaden? En dat je er zaadjes uitgehaald hebt? Misschien neemt Lidl ze zelfs wel op in het zadenassortiment dat ze in het voorjaar aanbiedt....? (Dat viel me verleden jaar op, dat er soms overeenkomsten waren tussen hun groenten en de zaadrassen die ze verkochten...) Zouden "Dattel Tomate" (vertaald: dadeltomaten) in Duitsland een soort merknaam zijn zoals in Nederland de "honingtomaat"? Of zou het een verzamelwoord zijn voor allerlei wat zoetere tomaatjes in de vorm/het formaat van dadels...beetje langwerpig, Die zie je hier ook wel....ook wel eens bij Lidl...worden die dan niet "pruimtomaatjes" genoemd? Als het om gekochte tomaten gaat, dan zullen het hoogstwaarschijnlijk een of meerdere F1-rassen zijn die daarvoor gebruikt worden. Proberen of het lukt om uit de zaden van die F1-rassen weer zoete nakomelingen te telen en daaruit een meer zaadvaste lijn te krijgen, is inderdaad een van de wegen die sommigen gaan bewandelen. Dat is niet evident, omdat juist zaad uit F1-gewassen een enorme variëteit aan nakomelingen laat zien, die helemaal niet op de F1-ouder hoeven te lijken. Eerder in deze topic legt Ben92 ergens uit hoe dat zou werken. Sungold F1 is een voorbeeld van zo een F1-tomaat, die al wat langer bestaat. Bij de zaden die ik in Canada bestelde bij Solana (Ja...gisteren zijn ze eindelijk aangekomen! ) zit er een vergelijkbare tomaat, die inderdaad uit die F1 is geteeld. Die heet ook Sungold, maar is nu wel zaadvast. Daar moet iemand toch een jaartje of 8 a 10 serieus aan gewerkt hebben om zover te komen. Ben benieuwd of die zaadvaste Sungold de beloften waarmaakt dit jaar. Misschien wil je de geoogste zaadjes dit jaar zelf gaan uitproberen? Je kunt de smaak dan in ieder geval vergelijken met de tomaten waaruit je ze gewonnen hebt. Als je ons laat weten wat je bevindingen zijn, dan doe je "vanzelf" al mee met dit project. Als er anderen zijn die belangstelling hebben voor wat van je gewonnen zaden, mogen ze je dan een PB sturen?

Op de site van Vreeken, kom ik nog het volgende tegen: KOOL 167570 SAVOOIEKOOL 'Vroege Groene Spitse' / 'Kappertjes' (Eng: Green Savoy) (Brassica oleracea capitata var. Sabauda) Zaaien in maart-april. Uitplanten op 60x60 cm voor grote soorten, mini-types ongeveer 20x20 cm. Door de spitse, i.p.v. de ronde koolvorm is dit malse, groene savooiekooltje vroeg oogstbaar. Vroeger bestond het ras 'Maastrichter Schelk', door Belgen "driekopper" genoemd; aangezien dit ras uitgestorven is, kan het grapje ook met dit ras worden uitgehaald: in september zaaien, als weeuwenplant (onder glas) overhouden, in het vroege voorjaar uitplanten en in de vroege zomer oogsten; niet te diep snijden, groeit de plant weer door en vormt dan een paar (meestal 3) zijscheuten die heerlijk mals zijn en als kleinkropje worden geoogst: succes! Hier de link: https://www.vreeken.nl/?gclid=CMbr5Z7b_bsCFUVf3godr1EAPA

Hmm...als de informatie van Thea klopt....dan zou je zelfs over 4 maanden al schelck-stampot op je bordje kunnen hebben @ Thea De informatie die je doorgeeft was ik ook al tegengekomen. Probleem is dat de verschillende/sporadische bronnen elkaar nogal tegenspreken over wat precies die schelck of sjellik is. Als het inderdaad enigszins geforceerde savooiekool is, zoals jouw bron zegt, dan vraag ik me af of wat dichter op elkaar uitplanten dan normaal voor kool of zelfs het toppen van de opgroeiende planten zou kunnen bijdragen aan een wat grotere opbrengst? Want ik begrijp en zie op foto's dat de kleinere kropjes en jonge blaadjes de beoogde oogst zijn. Het leuke van je bijdrage is ook, dat je deze manier van telen in principe zou kunnen toepassen met alle zaad van savooiekool en wellicht ook andere koolsoorten. Zou er in Sint Pieter (Een Maastrichtenaar weet dat dat eigenlijk 2 dorpen waren/zijn : "Sint Pieter Boven" en vlak langs de Maas "Sint Pieter Onder", elk met een eigen kerk ook) een bepaald plaatselijk traditioneel ras savooiekool gebruikt zijn?

Goed zeg, dat je het hebt gevonden! Misschien dat degene van wie je zaad kreeg, zelf ervaring heeft met de teelt? Want ik had niet de indruk dat er op dit forum veel mensen zijn die schelk kennen. Anders zul je moeten experimenteren. Op grond van de informatie in de links, vermoed ik dat als je een teelt zoals boerenkool aanhoudt (met name de wintervaste rassen, die in het voorjaar nieuwe eetbare scheutjes vormen), dat je in de goede richting zit voor een succesvolle teelt. Ik ben wel erg benieuwd naar je zaai-, teelt en smaakervaringen! Op dit moment heb ik zelf zeker niet de ruimte om enkele plantjes te zetten hiervan. Maar wellicht zijn er op dit forum andere gegadigden? Maar misschien dat ik ze een van de komende jaren toch ook wel eens wil proberen als oorspronkelijke Limburger. Kwestie van je cultuur kennen Het zou geweldig zijn, als het je ook nog lukt om er zaadvast vers zaad van te oogsten om deze traditionele groente in stand te houden onder liefhebbers...... De planten laten bloeien en zaad vormen zal niet zo moeilijk zijn, maar juist bij koolsoorten is de kans heel groot dat er kruisbestuiving met allerlei andere wilde of geteelde koolachtigen optreedt (o.a. koolzaad, mosterd en doorgeschoten kolen op het land zullen in dezelfde tijd bloeien en makkelijk voor ongewenste bevruchting zorgen) Om zeker te zijn dat het zaad van de schelk weer echte schelk oplevert, zul je dan voor strikte afscherming moeten zorgen om kruising te voorkomen..... Hoe je dat voor koolachtigen precies doet, is wel ergens te vinden. In ieder geval wens ik je veel succes met de teelt en voor begin 2015 alvast een lekkere schelk-stampot

Ik zal me in de goede orde van buurman Mans voegen. Voel meteen toch wat meer verwantschap met onze kippetjes. Zij leggen eitjes en ik ga over een maandje tuinbonen en duivenbonen (uit de blijde-zaden-doos, met dank aan jasmijn) leggen. Zaaien ga ik ook nog, maar dat kunnen de kippetjes nog niet. Hoewel....onze 9 jaar oude haan is nog steeds actief.

Tjee Erny, lijkt me erg leuk! Moestuiniers uit de hele wereld! Ga het eens bekijken!

Beetje aanvullend uitleg. Klei of zand of leem is op zich niets anders dan vergruizeld gesteente. Zand is vrij grove stukjes steen. Klei is bijna poedergrootte. Leem een tussenvorm van beide. Daar groeit nog niets in. Zand houdt weinig vocht en voedingsstoffen vast. Klei kan wat ervan opslaan, maar wordt bij drogen keihard en ondoorlaatbaar. In een goede bodem zit naast gesteente ook organisch materiaal. 1 a 2 % maakt al een heel verschil. Een percentage van pakweg 5 a 6 % in de toplaag van ca. 30 cm. waarin je planten teelt, is ideaal. Daardoor wordt alle grond ineens veel beter. Dat organisch materiaal bestaat uit dode delen van planten die aan het verteren zijn of, als ze geheel verteerd zijn, humus vormen. Dat komt via compost of dierlijke mest (liefst van planteneters!) in je tuin. Als je teeltlaag volop organische stoffen bevat, komen er ook allerlei organismen in, die in de bodem gaan "werken" en stimuleren dat planten gezond kunnen groeien. Allerlei schimmels, bacteriën, wormen enz. Bovendien bevatten die organische resten een breed scala aan voedingsstoffen, waaruit je gewassen kunnen halen wat ze nodig hebben. Op de vochtregeling van je bodem werkt dat organisch materiaal op 2 manieren: 1. de bodem wordt beter doorlatend (water spoelt niet meteen weg: op klei als beekjes die voedingstoffen meenemen, op zand direct diep de grond samen met de voedingstoffen, die planten dan niet meer kunnen bereiken) en 2. het vermogen om vocht op te slaan van de bodem wordt vele malen beter. Bij droogte hoef je weinig te gieten. Als het veel regent/sneeuwt neemt de grond het vocht op, terwijl de bodem toch luchtig en doorlatend blijft. Daarom dus: vochthoudende humusrijke grond. Compost en organisch materiaal is dus nog niet hetzelfde als humus. Humus ontstaat pas als vezels van planten helemaal zijn "uitverteerd". Dat kan vele jaren duren. Die vezels worden uiteindelijk omgezet in stabiele chemische verbindingen, waarin de meeste voedingsstoffen die planten nodig hebben om te groeien aanwezig zijn en die geleidelijk en heel lang voor plantenwortels ter beschikking komen. Ook daarbij spelen allerlei schimmels en bacteriën en andere kleine organismen een grote rol. Door voortdurend compost en organische mest op je tuin te brengen krijg je goede tuingrond: vol met dood plantenmateriaal in allerlei fasen van vertering met de levende organismen die daarin thuishoren en hun deel van het werk doen en geleidelijk aan ook steeds meer humus. Zo ontstaat de donkere, rulle, vochtvasthoudende ideale teelaarde waar een moestuinier van droomt voor rijke oogst en gezonde planten.

Ik wil niemand vertellen wat hij wel of niet moet doen! Maar misschien toch goed om er op te wijzen dat verse mest op je landje lekker laten uitregenen en verteren nogal belastend is voor het milieu. De nitraten er in spoelen uit of verdampen als ammoniak. Precies de reden waarom boeren en bijvoorbeeld ook mensen die paarden houden aan wetten gebonden zijn voor gebruik en opslag van mest. Weliswaar in veel mindere mate, geldt dat ook voor de kalium er in. Bijkomend nadeel is dat die voedingsstoffen dus ook niet meer ter beschikking komen van je planten. Door goed te composteren gebeurt dit uitspoelen en verdampen nagenoeg niet en worden nitraten en kalium omgezet in vastere verbindingen, welke geleidelijk vrijkomen voor je planten als stikstof en kalium-voeding. Daarom is composteren nauwelijks milieubelastend en bovendien een soort conserveren van voedingsstoffen in je tuin.

Dan begreep ik je verkeerd. Sorry!

Nee Missmass, dus niet! Het gaat niet om de grootte van de vruchten, maar om de grootte van de plant! De grootte van de vruchten zegt niets over de grootte van de plant.

Er bestaan rassen die als plant veel kleiner blijven en geschikt zijn voor potten. Herinner me dat ik er een jaar of 10 geleden een gehad heb van het Engelse bedrijf Thompson & Morgan. In Nederland verkoopt Tabernal zaden o.a. van die firma. Plantafstand was 50 cm, terwijl normaal 1m wordt aanbevolen. Was een goed ras met redelijke opbrengst van wat kleinere courgettes. Wat ik daarmee wil zeggen is: kleiner blijvende rassen moeten bestaan en die zijn natuurlijk ideaal voor zo een bak. Als je de courgette-collectie van diverse zaadwinkels bekijkt, zul je er vast wel enkele geschikte tegenkomen lijkt me. Edit: Even google geraadpleegd met zoekwoorden "courgette" en "potteelt" en kwam zoal tegen: - Diana Stek's onvolprezen tips hiervoor: http://www.mooiemoestuin.nl/tuinieren-overig/tuinieren-in-potten/groenten-in-potten/ - Zaden van wereldwinkels in Belgie: http://solidariteitsfonds.be/nl/products/category/55 - Bij Tabernal 3 compacte rassen: Goldrush F1 en Endurance F1 en Midnight F1http:// http://www.tabernal-zaden.nl/groentezaden/groentezaden-c-h/ - Uit de grote collectie van Vreeken zou je kunnen denken aan One Ball F1 https://www.vreeken.nl/2007/pages/web_zaden.php?page=web_zaden&categorie=&groep=Courgettes+%2F+Summer+Squash&zoekwoord=&pagenr=1

Ik weet niet of mulchen met gevallen blad en mulchen met rijpe compost helemaal vergelijkbaar is...... Voor compost hou ik in het najaar een laagje van ca. 5 cm aan. Naast afdekking en bescherming van de bodem en het wat weghouden van onkruid, is het de bedoeling van de compost als mulch dat ze geleidelijk in de bodem verdwijnt/wordt opgenomen. Op zich is de compost niet echt een groeimedium. Ik composteer de bladeren en heb dus geen ervaring met mulchen ermee in de moestuin. Voor een moestuin zou ik een mulchlaag van gevallen bladeren zeker ook niet te dik maken omdat op/in blad op zich niets groeit, hoewel je t.z.t. als je je bedden voorbereidt ze wel makkelijk kunt wegharken. In een meer siertuin met vooral vaste planten, struiken, bomen lijkt een dikkere laag blad als bodembedekking me niet zo een punt, integendeel zelfs. Wat betreft je vraag naar het beste tijdstip: dat is in het najaar. Waarom? Omdat een isolerende laag mulch anders de winterkou in de grond opsluit en voorkomt dat de lentezon ze goed kan opwarmen. Maar deze winter zijn de temperaturen nog nauwelijks onder 0 geweest, waardoor de bodem nog niet echt is afgekoeld. Dat kun je zien omdat wormen en insectjes nog volop actief zijn. Ben toevallig zelf de hele dag in de weer geweest met compostmulch over bedden te spreiden. Wat dat betreft zou het dus nog best kunnen, want ook de komende 5 a 6 dagen blijft het zacht volgens de weerberichten.

De beste mogelijkheid is om het te mengen in je composthoop of vat. Bovenop je grond als mulch-laagje zou ook wel kunnen: beschermt je grond tegen dichtslaan en uitdrogen zal ook langzaam verteren. Nadeel is dan wel dat het kan aankoeken als de laag te dik is en vooral dat je zo een ideale slakkenkweek begint.

Inderdaad is composteren de beste optie! In alle opzichten. Dat er flink wat stro door zit, is alleen maar een voordeel.

Een nachtje vorst zal voor de tuinbonen geen probleem zijn. Maar ik vermoed dat het het begin is van een wat langere en intensere vorstperiode. En daarna kunnen er nog komen. Ik volg je projektje met aandacht/nieuwsgierigheid! Hou je ons op de hoogte!? Voor ons huis staan 2 metselbakken met spaanse margrieten. Die hebben de hele zomer wat gesukkeld; vooral ook omdat we ze vaak vergaten water te geven. Ze staan nu, half januari, volop in knop en bloemen die net open gaan. Mooier dan ooit het afgelopen jaar. Ik ben benieuwd wanneer die gaan sneuvelen door de vorst. Afgelopen nacht was het nog niet koud genoeg om ze te vellen.........

Omdat niemand nog wat over potas zei, hier wat meer over mijn werkwijze daarmee en met bemesten in het algemeen: Potas of kalium gebruik ik gericht bij vruchtgewassen, wortel- en knolgewassen en fruit (o.a. aardappelen, bietjes, knolselderij, ui, komkommer, tomaat, appels e.d. In een goed tuinboek kun je nakijken welke gewassen wel varen bij relatief meer kalium) Bestaat in verschillende vormen. Voorheen kocht ik vinassekali, sinds verleden jaar patentkali in korrelvorm. Die laatste omdat ze ekologisch meer verantwoord zou zijn (wordt ook in biologische landbouw gebruikt) en ook wat magnesium bevat. Beide zijn in korrelvorm. Over het algemeen ben ik nogal terughoudend met bemesten. Probeer vooral te bouwen aan een humusrijke voedzame basisbodem, door voortdurend met compost (waarin ook paarden- en kippenmest is meegegaan deels) te mulchen. Kalium voeg ik wat toe (bij de voorbereiding van de bedden: 1/2 of 1/3 van de op de verpakking aanbevolen hoeveelheid...maar ik ben daarin niet exact met een weegschaal bezig) Inharken....werkt vrij geleidelijk en lang. Na 6 a 10 weken, wat afhankelijk van de teeltduur, strooi ik nog wat bij. In totaal de helft van wat aanbevolen wordt, bij benadering, ervan uitgaande dat ook in de compost of humuslaag die daaruit ontstaat een redelijke voorraad beschikbaar is. Voor gewassen die meer stikstof vragen gebruik ik op eenzelfde manier biologische koemestkorrels of een korrelmengsel van koe-, kip en paardenmest dat ik in Belgie haal. Bij echte veelvraten als kool of courgette gaan er bovendien een of 2 handjes per plant rondom het plantgat bij het planten. Voor komend seizoen heb ik voor het eerst een zakje kieseriet en beendermeel gekocht. Oh ja, en soms gebruik ik wat lavameel om te verstuiven of wat gier van brandnetels of smeerwortel. In mijn vorige stukje moestuin van nog geen 10m2 had ik 5 a 6 jaar alleen compost gebruikt. Toen nog niet echt als mulch, maar steeds ingewerkt met een cultivator of hark. Na een aantal jaren merkte ik dat de meeste gewassen bijna vanzelf groeiden en het goed deden. In mijn nieuwe moestuin begin ik nu aan het 3e seizoen. Het eerste jaar heb ik vooral gekeken hoe alles het deed en me beperkt tot wat extra bemesten met koemestkorrels. In het najaar van jaar 1 ben ik begonnen met compost toevoegen en - verteerde - paardenmest (en bemesten zoals hierboven beschreven) Maar seizoen 2 had ik toch al betere resultaten met veel gewassen dan ik had verwacht en vrij weinig tegenvallers. Intussen heb ik veel meer compost beschikbaar en lukt het me om toch het grootste deel en misschien wel alles van mijn tuin met een laag van een centimeter of 5 te mulchen. Daarmee wil ik consequent verder gaan: altijd alles afgedekt met een laag compost. Eigenlijk zie ik dat toch als de belangrijkste bemesting en de rest hooguit als een (tijdelijke?) aanvulling. Wat ik zo probeer is over enkele jaren een tuin te hebben waarvan de bodem in principe voedzaam is voor alle gewassen en het bijkopen en geven van extra meststoffen meestal niet meer nodig is.

Neem een soort, die buiten kan: dan is ze sowieso ook geschikt voor binnen. Verder zijn er ook enkele soorten die als plant wat kleiner blijven en daardoor ook geschikt zijn voor potten. Lijkte me ook gunstig voor jouw omstandigheden. Als je bij diverse zaadbedrijven rondkijkt, kom je er vast een tegen die hieraan voldoet. Ik keek even snel en zag bij Vreeken's bijvoorbeeld deze: KOMKOMMER 'Salad Bush' F1, maar sommige andere bedrijven hebben weer andere die goed kunnen voldoen. Zogenaamde snackkomkommers of minikomkommers zijn als plant meestal niet kleiner dan die met grotere vruchten. Het gaat echt om de plant die in groei beperkt moet blijven! Wist je trouwens dat een augurk en een komkommer hetzelfde gewas is? In de loop der tijden zijn ze op wat andere kenmerken geselecteerd. Persoonlijk geef ik voor bij een boterham of in een salade de voorkeur aan een verse augurk: niet zo waterig, steviger en knapperiger en - wat afhankelijk van het ras - ook beter van smaak. Ik vertel dit omdat augurken aanzienlijk kleinere planten blijven die ook beter tegen iets minder goed weer kunnen. Grotere kans op succes dus. Bovendien zijn de vruchten wat kleiner en daardoor ideaal om in een lunch-box in zijn geheel mee te nemen. Verleden jaar kocht ik 2 verschillende F1-soorten bij Lidl voor weinig geld, die me beide uitstekend zijn bevallen.

Grond wordt niet zuur van eikenblad. Eikenblad heeft als nadeel dat het wat langzaam verteert. Maar het verteert wel gewoon en kan prima voldoen als mulch of verwerkt worden in compost. Zuurcorrectie is niet nodig. Op kleigrond maakt het niks uit. Op zandgrond werkt mulch van bladeren of gebruik van compost zelfs wat zuurverlagend. Sommigen beweren dat er looistoffen inzitten die remmend zouden werken op de groei van andere planten, voordat ze verteerd zijn. Als ze verteren worden die stoffen afgebroken. In de praktijk zijn er geen problemen als je eikenbladeren gewoon als mulch gebruikt of als compost inzet.

Voorzaaien in potjes of in wc-rolletjes o.i.d. en dan eind maart buiten uitplanten....... Die potjes in een koude bak of kasje of buiten, maar dan zo dat je kunt binnenpakken bij felle kou. Maar ook daarvoor wacht je m.i. beter tot een end in februari. Heeft toch wel enkele voordelen om zo voor te zaaien. Geen risico van uitpikkende vogels en wat minder risico op zwarte luizen, omdat de planten zo wel wat vroeger zijn. Nu buiten zaaien is echt te vroeg: Je wint niets en riskeert inderdaad groeistilstand en beschadiging door weer. Maar los van data lijkt het me vooral slim om mee te denken met de weersomstandigheden. Wacht je met buiten zaaien tot maart (op zand misschien laatste dagen van februari), dan zijn de kansen op een gewas dat zich goed en gezond ontwikkelt gewoon veel beter.

Dorre bladeren, bloemen, aangetaste stengels e.d. verwijderen. Op een lichte koele plek zetten. Minimaal water (hooguit enkele druppels per week). In maart nieuwe potgrond, zo nodig maatje grotere bloempot, en geleidelijk wat meer water geven en dan meteen wat terugsnoeien tot een stevig en open gestel. 2, 3 of 4 ogen per tak (Daarmee bepaal je de vorm van de plant later in het jaar). Ze gaan dan hergroeien en blad vormen en later ook weer bloemen. Begin mei afharden en naar buiten, maar wel vorstvrij houden.

Vanuit mijn fotografische opleiding weet ik dat de hoeveelheid licht van zo een lamp maar een fractie is (iets in de orde van 1/500 of zo ) van de hoeveelheid die daglicht geeft. Invloed van gewone verlichting in huis op bijvoorbeeld groei/ontwikkeling van kamerplanten is ook verwaarloosbaar is een ander ervaringsgegeven. (Enige uitzondering die ik ken is wat invloed op bloei van een lidcactus die weinig licht nodig heeft om te kunnen bloeien) Bovendien kan ik me niets voorstellen bij groeiverstoring in je kasje. Waar denk je dan aan? Mij lijkt er niet meer aan de hand dan dat de planten in je kasje door die straatlamp iestjepietsje meer licht krijgen. Zou ik helemaal niet van wakker liggen..... Zie zelfs een voordeel. Als je 's nachts even iets in je kasje moet doen, heeft de gemeente al voor een hulplichtje gezorgd

Kreeg zonet bericht van Kruidje, dat ze niet op de verzendlijst hoort. Dus stuur ik nu een mailtje naar de volgende op de lijst om het adres te vragen: Roosmarij Ik heb alles doorgenomen, wat dingetjes uitgezocht en wat andere soorten er in gedaan. Verzenden zal echter niet voor einde van de week lukken, vanwege weinig thuis door werk.

Hier hebben meerdere aardbeienplanten buiten al flink wat bloemknoppen...... Voor de rest nog geen rare dingen waargenomen op mijn fruitstruikjes en bomen.