weknow

Courgettejam hier ook wel gemaakt enkele jaren geleden om het "Wat moet ik met al die courgettes-probleem" op te lossen. (Zelfs onder vrienden en buren kom je ze niet meer kwijt..) Het is best te eten hoor.....maar echt lekker? Laat ik het zo zeggen: In onze gangkast met allerlei soorten jam, bleven de potjes met courgettejam opvallend over...We pakten altijd wel een potje andere omdat we daar meer trek in hadden. Naar onze smaak is verwerken als soep (maak ze heel dik, dat spaart plaats in de vriezer...je verdunt ze bij het ontdooien flink) of als zoetzuur (zoals augurk/komkommer of als pickles of chutney) de lekkerste manier. En probeer te kiezen voor rassen die lang te bewaren zijn, die je dan heel voorzichtig oogst en bewaart, zodat je tot januari/februari ervan kunt eten. Met 2 of 3 planten in een seizoen heb je voor een gemiddeld gezin al meer dan genoeg, dus enige beheersing met zaaien en uitplanten helpt ook veel.

Rond de 7 a 8 Euro is intussen een gangbare prijs voor alle kiwibes-planten. Ook in tuincentra staat de Issai vaak voor dat bedrag en op de markten hier ook. Stekken, zowel zomerstek als winterstek gaat van deze soort overigens vrij makkelijk.....niet alle rassen stekken even goed, maar deze dus zeker wel. @ Angela...nu is zeker nog veel te vroeg voor oogst. (Bloei is ook pas eind mei/begin juni) Oktober is waarschijnlijker. De vruchten verkleuren dan wat van felgroen naar geelgroen en echt goed rijp zijn ze pas heel erg lekker. Toen ik verleden jaar in november de planten snoeide, kwam ik nog enkele vergeten vruchtjes tegen...sommige overrijp al, maar enkele andere zeer rijp...die waren echt heerlijke aromatische snoepjes.

Je hebt helemaal gelijk, Loes. En mijn verhaal 2 posts terug ging over de Akebia quinata. Ik haalde ze dus door elkaar..... Met de Stauntonia hexaphylla heb ik al ietsje langer ervaring en een reeks gezaaide planten. Die is op het randje van winterhard hier (ervaring op diverse plaatsen hier dichter bij zee waar het klimaat net iets milder is dan in de rest van Nederland is dat ze al vele jaren (15 +) goed overleeft en na warme zomers ook goed draagt, vruchten rijpen vanaf november) * Die moet echt tegen een zuidmuur, evt. zuidwest of zuidoost en nogal beschut staan...zo warm mogelijk. Vruchten lijken op aardappels en zijn echt lekker van smaak...een soort gelei zoals bij een passievrucht, maar wel vol met harde pitten....het is dus sabbelen en pitten spugen...verse pitten kiemen goed na koudeperiode (stratificatie). Zal voor de moestuinforumdag kijken of ik nog een of twee zaailingen over heb.....zaaien is gemakkelijk, opkweek gaat wat langzaam en heeft wat uitval. * Edit: Oh ja....en ze wordt makkelijk 10 a 15 meter hoog...meer iets voor een gevel dan een muur

Jorg is weer van plan om het hele stuk te rijden 1 oktober. Ik hoef er maar naast te zitten, af en toe een slokje water of een koekje aangevend. Tijd: 2 x ca. 3 uur vliegt dan...al babbelend. Het ziet er dus naar uit dat ik ook weer van de partij ga zijn. Lijstje volgt nog binnenkort.

@ Pippi Ik weet niet welke je bron is (info online spreekt elkaar vaak tegen over standplaats, veel overschrijven, je moet een plant echt leren kennen!) maar deze wordt vrij groot en een echt schaduwrijke plaats is niet zo geschikt.....de S. hexaphylla heeft liefst meer licht en warmte...Lees het als: "Wat schaduw verdraagt ie nog wel", maar daar gaat ie niet optimaal en blijft vruchtzetting achter. Ik heb er zelf een op het zuiden in een bomenhaag sinds het voorjaar, waar ze in andere bomen en struiken kan groeien. Zag er in Frankrijk- Vogezen, verleden week een die al zeer groot was (zoals een bruidssluier, groeiend over een heg van 1,5 hoog, 5 meter lang en tot 1,5 meter breed om je een idee te geven van de groeiwijze) in de volle zon die er prachtig op stond.

Hoi Nasuada, Mag ik wat rode stokroos-zaden van jou? Ik heb niet echt olifantenknoflook over, maar kan wel een stuk of 3 flinke mono's missen....is dat een goede ruil?

@ Nedlets 2 kan wel. Bijv. 60 cm. uit de kanten en ca. 1,30 tussenruimte. Beste beperk je door scheuten vanuit de grond per plant op ca. 3 die je licht gewaaierd aanbindt. Meer scheuten heeft de neiging dat de plant zichzelf wurgt doordat ze zich om elkaar gaan winden en dan steeds dikker worden. Snoeien hoeft pas na 2e jaar....groei begint langzaam (een jaar of 2 gewoon laten gaan) gaat vanaf 3e jaar snel en vraagt af en toe intomen van vele lange nieuwe zijtakken (wegnemen) Vruchten komen echter vooral aan de bovenkant van de plant op nieuwe scheuten en gevormd vruchthout, zodat je best op 1,5 a 2,5 meter hoogte deze de ruimte geeft. Je krijgt dus een wat smallere basis en bredere bovenzijde (parasol-idee). Zelf snoei ik de gewenste vruchtscheuten jaarlijks in op 3 a 4 knoppen. Zowel zomersnoei van te wild/veel groei als wat drastischer wintersnoei is nodig om een jungle te voorkomen.

Geen kant en klaar antwoord. De fabrikant van je kas zou je deze informatie moeten (kunnen) geven........lijkt me. Is o.a. erg afhankelijk van de kwaliteiten van het gebruikte folie en evt. uitstekende/wrijvende onderdelen in de constructie van de kas, waar risico het grootste is. Met wat detailfoto's van de buizen en de evt. verdikkingen/aansluitingen waar mogelijk extra wrijving of druk ontstaat zouden wat meer technische forumleden wel kunnen meedenken over wat je kunt doen om de duurzaamheid van je tunnelkas te vergroten, lijkt me.

In ieder geval zijn ze in het voorjaar malser. Bitterheid durf ik niet te zeggen, maar bij de Chioggia vind ik dat best meevallen...prima te eten in een gemengde salade of zo (stoven nooit gedaan)...... Met de Castelfranco heb ik geen ervaring...kan dus niet vergelijken......

@ Prettig gestoord. Zo een collectie is een soort sinterklaaskadootje Je ervaring, de mooie planten en de gunstige prijs bevestigen me in mijn plan om daar ook te gaan bestellen in het najaar! Bedankt voor info over je ervaringen!

Goldfish schreef: In ieder geval de Issai kan prima op het oosten en westen staan en geeft dan overvloedige oogst. Ik zie dit in eigen tuin en bij mensen in de buurt, waar ze duidelijk in de halfschaduw in een haag o.i.d. staat. Een muur op het oosten of westen, die nog warmte vasthoudt, is dus een nog iets warmere en meer beschutte plek en is in mijn ogen uitstekend. Issai heeft soms zelfs wat last van verbranding van bladeren in volle zon.

Toch is de Marokkaanse m.i. de lekkerste voor thee, Nedlets. Misschien even foto's vergelijken om het zeker te weten...?

Wat me zo even invalt: Om te eten: Lei-appel (let wel op bestuiving), geleide kwee, kiwibes (kies een zelfbestuivende), zure kers die je tegen muur vormt, Japanse wijnbes of Tayberry of doornloze braam (aanbinden)..... Voor mooi alleen: Vuurdoorn die je aanbindt (bloei, winterbessen voor vogels), clematis, wisteria,.......Cornus kousa (indien vocht geen probleem is) Wintergroen: Olijfwilg =Elaeagnus angustifolia (voor vruchten ook) of bonte (geen vruchten) Elaeagnus ebbingei

Het afscheuren van een tak kan een echte gezondheidsaanslag voor zo een boom zijn. Boom wordt veel vatbaarder voor allerlei aantastingen en vraagt dan extra zorg en snoei om ellende en goede vorm te behouden. Blijkbaar was de scheur hier lelijk, zo een stuk in de stam. De aantasting van het blad lijkt veel op hagelschotziekte en ook de slechte vruchten kunnen daarvan het gevolg zijn...maar dat kan ook nog fruitmot o.i.d. zijn. Het is duidelijk dat de boom echt aan het sukkelen is...... Op zichzelf kan de boom van deze aantastingen bekomen, maar in dit geval (sterk beschadigde boom uit vorm en balans, die erg zwak is en enkele jaren gerichte aanpak nodig heeft om misschien te herstellen) wordt het een overweging of vervangen door een jong en gezond exemplaar (dat kan gewoon, zelfs op dezelfde plek eventueel...maar wel bodem goed verzorgen!) niet wijzer is. Bij een kleine boom met zwakgroeiende onderstam (als ik de foto's zie lijkt dat zo, maar ik zie niet of die grote erachter een andere is of een beter stuk van deze) zou ik niet twijfelen....nieuwe zetten, aangezien die met een jaar of 15 a 20 echt wel zo een beetje op zijn en een nieuwe boom voor rond een tientje (wortelgoed) in het najaar te koop bij een goede kweker. Is het een echt grote boom, dan zou gerichte snoei en aanpak gericht op overleven, vorm en gezondheid, nog te overwegen zijn...opdat je over 2 a 3 jaar weer een fraaie en gezondere grote boom hebt.

De lat ligt er hoog....je zou kunnen zeggen dat Fruitlent eigenlijk alleen geïnteresseerd is in het ontdekken van de allerbeste en dat in de praktijk probeert te staven door te testen wat er aan meestal nieuwe variëteiten ontwikkeld wordt. Als je per - al of niet - pitloos ras apart kijkt, vind je vast enkele soorten die voor jullie goed zijn. Daarnaast zijn lang niet al hun rassen makkelijk ergens te koop. Ook een compromis kan een uitstekende keuze zijn voor jullie muur, die op zich al een idealere plek is voor een druif en ook voor het net-niet-top-ras prima kan voldoen.

Dit soort levermos doet geen kwaad! Typisch een plantje dat vooral groeit waar weinig of niets anders groeit...tussen stenen, op verharde vochtige plaatsen. Veel wortels heeft het niet en niet nodig omdat de meeste plantenfuncties via de bladeren gaan. Harde bodem zonder zuurstof, wat vochtig: daar wil weinig groeien....maar levermos wil daar wel (in de natuur groeit overal wel wat, een kale bodem is zeer tegen-natuurlijk) en zal ook een periode van droogte goed doorstaan. Bestrijden als iets "slechts" is onzin. Het zegt wel iets over je bodemstructuur! Tijd om je bodem geregeld oppervlakkig los te maken (schoffelen!) in een moestuin en vooral te gaan werken aan een bodem die rijk is aan verteerd organisch materiaal (compost!) waardoor de structuur echt verbetert, hetgeen al je planten zullen waarderen. Dan voelt dat levermos zich niet meer thuis en zullen andere planten zich er beter voelen en het verdringen. Tussen tegels e.d. werkt een voegenmes of staalborstel prima eventueel, vooral omdat de weinige wortels heel oppervlakkig zijn. Onkruidverdelgers zal levermos overleven (het is geen echte "plant") en die moeten sowieso verboden worden wegens zeer schadelijk voor mens en milieu.

Zo laat in het seizoen moet je vooral proberen om nog rijpe tomaten te krijgen. Grote tomaten rijpen lang en als ze nog niet gevormd zijn, zullen ze niet meer rijp worden dit jaar. Kleinere kers-achtige tomaten rijpen wat sneller, maar ook daarvoor wordt het te kort dag. Normaal zul je buiten nu toch zo een beetje je tomaten getopt hebben om de ca. 4 trossen nog goed te laten rijpen. Waar zitten de trossen die al bevrucht zijn? Die en alles waar die aan hangen + een beetje laat je zitten. Al de rest mag je wegsnoeien. Alle nieuwe scheuten, takken zonder vruchten en intussen ook takken die nog bloeien of moeten gaan bloeien en zonder al gezette vruchten. De kans dat je daar nog tomaten van oogst is klein. Verder de planten ook toppen. Doe dit bij droog weer, zodat je geen schimmels krijgt op de snoeiplekken. Ook wat wind helpt om de wonden snel te laten genezen. Misschien helpt het ook om ze aan te binden erna aan stokken, zodat de planten stevig staan. Mochten de planten onder een overkapping of in een kas staan, dan kun je de takken/trossen met al geopende bloemen eventueel ook nog sparen, aangezien er dan nog kans is dat die tomaten nog net rijpen op zo een wat meer beschutte en warmere standplaats. Mijn vuistregel is: Buitentomaten toppen rond eind juli, kastomaten rond half augustus.

Zoek eens bij "(kruis-)bessenbladwesp" op dit forum. Vele topics over. Opruimen struiken is niet nodig. Die komen er normaal doorheen. Nu na de oogst sowieso goede tijd om ze te snoeien...dus 2 vliegen in een klap....struiken zullen normaal over een tijdje weer wat nieuw blad maken. Rupsen en hun vraat zijn tijdelijk, totdat ze wespen worden...(3 a 4 weken) maar eetrondes door deze 2 nauw verwante schijnrupsen van je kruisbessen en ook wat zwarte bessen kun je vaker verwachten..... Doodknijpen bij begin aantasting is effectief als je maar een paar struiken hebt (geregeld controleren van vooral onderste bladeren op kleine rupsjes/vraat...kleine keuteltjes en als ze er zijn dagelijks een rondje knijpen maken) waarmee je het onder controle kunt houden. Ook schoonhouden/opkuisen van grond onder struiken of tijdelijk afdekken met anti-worteldoek tijdens winter en voorjaar kan al veel uitmaken, evenals kweken in een stamvorm, waardoor onderste bladeren een stuk van de grond blijven, waarin de larven overwinteren. Ook sterk geurende kruiden tussen je kruisbessen zetten zou al kunnen helpen. Heb je veel kruisbessenstruiken, kun je aanschaf van biologische bestrijder tegen rupsen overwegen (een bacterie die alleen rupsen, ook deze, doodt)

Ik geef hieronder een link naar de zadenwinkel van de Engelse Agroforestry Research Trust en dan met name naar de vaste planten ("perennials") Niet omdat je daar zaden moet kopen, maar omdat het een selectie is van vaste planten die ook echt gebruiksnut hebben en er bij elke soort in een paar zinnen staat beschreven hoe ze gebruikt kunnen worden. Het is wel in het Engels...Met de Latijnse naam en Google vind je snel foto's en ook Nederlandse beschrijvingen. https://www.agroforestry.co.uk/product-category/seeds/perennials-seeds/

schreef Koenpoging Maar serieus.....als de keuze tussen groot en groter gaat, kies dan maar voor groter....je hebt nooit binnenruimte genoeg." Of om het als man te zeggen: "Hoe groter hoe beter Werk zelf met verlegbare rubbertegels om indeling makkelijk veranderbaar te houden. 40 x 40 zijn die en dat is breed genoeg. Armlengte is ca. 55 a 60 cm. Van een kant 60 cm. of van 2 kanten ca. 1,20 werkt lekker als breedte, anders kun je niet goed overal bij of moet in je plantvakken gaan staan.

Ligt wat aan hoe lang en hoe breed. Bij een klein model heb je met breed waarschijnlijk het meeste plek, omdat je minder pad-ruimte behoeft.

Ja...ananaskers moet lampionnetjes maken. Ik vermoed dan, kan het niet heel goed zien op de foto, dat het een onkruid-nachtschade is...maar zie te weinig om ze zeker te determineren...allemaal Solanum's...heel dichte familie van tomaat en aardappel (en giftig)

De eerste is waarschijnlijk een "scharlei", die wordt ook wel muskaatsalie genoemd. Salvia scarlea is dan de officiële naam. Zeker een salvia dus Maar niet wat jij in gedachten had. Veel 2-jarigen, zoals deze, zullen het eerste jaar van zaai nog niet gaan bloeien... Dat komt volgend jaar aan een lange stengel tot 1 meter hoog. Mooie plant hoor! En bovendien ook als kruid gebruikt (in dranken) en met geneeskrachtige werkingen. Nederlandse namen zijn altijd een probleem en geven veel onduidelijkheid. Ik denk dat jij de salie (het kruid = Salvia officinalis) bedoelt met bonte bladeren in een wat naar purper verlopende kleur...? Die heet dus: Salvia officinalis 'Purpurascens', waarvan het laatste woord slaat op de cultivar (kweekvorm).

Die tweede is denk ik toch een ananaskers. De kleine soort, physalis pubescens, die momenteel ook mee doet in de forumwedstrijd. Lijkt inderdaad wat op tomaat...want het is familie daarvan.

Je reactie lezend: Deze boompjes zouden ook nog een soort kroosjes of wilde pruimen kunnen zijn, eventuele opschot of spontane zaailingen.... Die hebben van nature kleinere vruchten. Ik denk dat je veel kunt afleiden aan het patroon waarin de boompjes staan. Als ze in een min of meer regelmatig verband geplant zijn, zullen ze waarschijnlijk als pruimenboomgaard bedoeld zijn. Als er her en der onregelmatig en soms dicht bij elkaar boompjes bovenkomen dan kunnen het een soort wilde of verwilderde pruimen zijn...meestal ook lekker en best fraai...maar kleine vruchten (vaak wel heel veel dan)...soms aangeplant in parken of natuurlijke omgevingen. Wilde pruimen kunnen ook wat doorns hebben....ook dat kan een aanwijzing zijn.