weknow

In dit geval niet. Want als ik je gewenste groeiwijze zie, is ze al boven de gewenste maximum hoogte. Je wilt nu zijscheuten vormen om aan het raamwerk te binden en daaraan trossen druiven krijgen. Na de bloei en de eerste trosvorming (juni...) kun je de middelste tak tot 2 ongeveer ogen boven het raamwerk inkorten. Dat stimuleert de groei lager in de pyramide. Als je het niet doet komt bovenop de gesteltak een loze zwieper van een meter of zo. Ik weet niet of nu al enkele trossen de bedoeling is?.......zo ja, dan ook de nieuwe scheuten die her en daar gaan groeien vanuit de oksels op 2 bladeren voorbij een tros wegnemen. Ik weet niet of dit de algemene regel is, maar zo zou ik het doen.

Lijkt me het proberen waard dan Sugar...temeer omdat je tegen een muur of zo makkelijker kunt beschermen bij nachtvorst vanwege vroege bloei. Welk ras en welke onderstam daarbij zou je aanbevelen om klein te houden en te leiden?

Ha...ik begrijp het Yuras. Het is geen echte honingtomaat, maar een die smaakt als van honing en die je ermee zou kunnen vergelijken. Ik wist niet dat je nog steeds verder was gegaan met verder-zaaien en uitselecteren van al een 5e generatie lekkere tomaatjes en blijkbaar minstens een prima stam hebt overgehouden. Toppie! Lukt het je al om min of meer identieke nakomelingen te krijgen in deze 5e generatie.....en daarmee tot een behoorlijk zaadvast resultaat te komen? Vincent had 11 en 18 liter potten in de aanbieding....zou voor zo een grote plant zonder meer de grootste...of mocht je die hebben, "prettig gestoord", een nog grotere kiezen....al is het maar omdat kweken dan makkelijker gaat.

Angela had 3 soorten met een verschillende kleur sticker. Hier vind je wat wat is: https://www.moestuinforum.nl/alvast-een-lijstje-t19284-80.html De honingtomaat is een commercieel soort, beschermd - "honingtomaat is merknaam - en een F1. (Veel info erover op dit forum 2 jaar geleden...even zoekfunctie gebruiken) Een F4 wil zeggen dat het de 3e volgende generatie is van zo een F1...oorspronkelijke honingtomaat-vruchtje. Ik had enkele F2's gezaaid. Het waren lange en smalle duidelijke stamtomaten, die - bij mij - erg laat rijpten. Maar de kenmerken van afstammelingen van een F1 zijn erg wisselend omdat het een verregaande inteelt-kruising is met optimale eigenschappen, die vaak in nakomelingen niet meer terugkomen... Wil je ermee verder kweken, dan is het belangrijk om streng te selecteren om zo veel mogelijk van de beste eigenschappen te behouden.

Uh....weet ik niet....beetje groeien zeker.?...... Aronskelk is (ook) een inlandse wilde plant die zich met ondergrondse uitlopers, naast zaden, vermeerdert. Houdt meer van schaduw dan felle zon en kan na enkele jaren een behoorlijk gebied bedekken. Stel dat 2 of 3 jaar geleden een vogel het zaad at en op jouw stukje grond een poepje deed......dan zou een bosje aronskelken zoals dit best daarvan het gevolg kunnen zijn.

@ Raquette Op zich kan hier een kiwibes. Je zou er misschien wel 2 vrouwtjes kunnen zetten en het mannetje dan kleiner houden en in een pot....als de vrouwtjes bloeien, niet alle rassen gelijktijdig, dan zet je het mannetje met bloei in de buurt. Maar toch voldoet het niet aan je wensen, aangezien een kwiwibes normaal in een soort parasolvorm ontwikkelt. Meerdere scheuten die uit de grond komen, kronkelen zich ergens om (ook om elkaar en kunnen elkaar zo wurgen.....moet je dus vermijden) en deze kun je wel enigermate leiden en door snoeien proberen om korte zijlootjes te laten maken....maar de plant heeft toch de neiging om vooral bovenaan uitlopende takken en nieuwe groei aan te maken en het meest gunstige is dan dat je bovenop de muur een soort pergola-constructie of zo hebt waarop die bovenste takken rusten. Bovendien bloeit een kiwibes vooral op jong hout...dus al die nieuwe scheuten zijn belangrijk voor de vruchten en je moet door te snoeien de struik ook blijven verjongen. Al deze dingen op een muur die je vooral groen en bedekt wilt hebben, is minstens bewerkelijk...en gaat zeker niet een twee drie makkelijk vanzelf.

Ik zie van boven naar beneden: Een stokroos Een braam (of een soort braamboos kan ook) Een groep aronskelken

Kan ook een opstartprobleem zijn....hoe zijn de planten bewaard tussen de tijd in de vriezer tot jij ze uitplantte...? De gele bladeren....Oorzaak is eerder lijden door te nat dan door de zon. Zorg dat de bodem steeds licht vochtig en niet nat is....anders krijgen wortels geen lucht en gaan ze niet groeien (dat is het belangrijkste wat een doordragende aardbei nu moet doen...goed nieuwe wortels maken, waardoor de hele plant later goed kan bloeien). Veel aardbeienrassen zijn ook nogal schimmelgevoelig en ook daarvoor is te veel nattigheid niet gunstig. Ik weet niet wat je bodemmengsel is? Daar kan ook een oorzaak liggen: te veel (een chronisch probleem vaak: veel mensen geven te veel) of juist iets wat ontbreekt. Als het hardnekkig is en je gaf geen kunstmest, dan zou je in ieder geval een organische bijvoeding kunnen geven (compost, gedroogde koemest, DCM-meststof) omdat die wel van alles wat bevatten zonder snel te veel. Nadeel van zo een bak is dat het gebied waaruit wortels het nodige kunnen zoeken, betrekkelijk klein is waardoor een onevenwicht meteen gevolgen heeft. Ik zou het vooralsnog even aankijken en vooral het water geven doen op basis van de toestand van de grond, dan op een soort automatische dagelijkse dosis. Zet de bakken maar lekker in het zonnetje met dit weer. Verbranding geeft eerder bruine of opgekrulde bladeren dan gele, maar aardbeien kunnen op zich prima tegen zon (misschien na even, enkele dagen, wennen).

Kiwi had ik bewust weggelaten, vanwege de grootte. Kiwibes ook bewust niet genoemd omdat iets minder zonnige/warme standplaats veel geschikter is. Stauntonia is zeker een optie, maar wordt ook behoorlijk groot net als kiwi. Blijkt hier op diverse plaatsen goed winterbhard, ondanks andere vermeldingen her en der. Vraag aan Sugar....omdat vraagsteller aangeeft dat er weinig diepte is.....is een abrikoos min of meer plat te leiden tegen een muur of zo? (Zou er zelf ook wel een of twee willen zetten).

W.b. de Annabel zie ik dat ze al veel verder zijn uitgelopen dan hier. Met de nachtvorsten en koude noord-oosten wind van afgelopen weken kan ik me voorstellen dat het die zwarte randen veroorzaakt aan wat wat vroeg uitgelopen struiken. Zie het hier ook wat bij sommige planten (waaronder kiwibessen) en neem aan dat het zichzelf wel herstelt.

Mocht je meer info zoeken: Op de site van Fruitlent vind je (niet commercieel, denk ik) een up-to-date beschrijving van de stand van zaken met resistent genoemde rassen. Ik weet dat mensen van VELT in Vlaanderen verleden jaar en ook jaren daarvoor waarschijnlijk in samenspraak proeven gedaan hebben met resistent genoemde rassen (let op mijn voorbehoud in deze woorden ) Wat ik daarvan gehoord heb is dat ze in alle (buiten-)tomaten verleden jaar vrij weinig phyto hadden...dus ook de mogelijk resistente....het was geen typische zomer voor hier. Ervaringen van eerdere jaren waren niet echt duidelijk: de claim van resistentie werd vaak niet waargemaakt. Als ik mensen spreek daarvan zal ik nog eens expliciet naar hun bevindingen tot hier vragen. Desgewenst wil ik je via PB ook wel met iemand in contact brengen. Eigenlijk phyto-resistentie voor commerciële tomatenteelt hier geen belangrijk item. Hoewel in Nederland, en in Vlaanderen nog meer er best wat tomaten-tuinbouw is, is dit altijd in kassen waar het klimaat en de teeltomstandigheden kunstmatig beheerst kunnen worden. Een tuinbouwer die geregeld last van phyto zou hebben, verstaat zijn vak dan niet echt...en als het toch eens op zou duiken zijn bestrijdingsmiddelen voorhanden. Andere virussen, schimmels of aantastingen kunnen er wel een serieus probleem zijn en commerciële zaad/rassenteelt zet daar veel meer op in. Gevolg is dat de indrukken en ervaringen die liefhebbers met elkaar uitwisselen vaak de enige (en geen harde, wetenschappelijke) informatiebron zijn hiervoor....

Ik denk bij je beschrijving: Klimfruit dat het goed doet op een warme en vrij zonnige plaats en zelfbestuivend: Druif Doornloze braam; braamboos als Tayberry groeit wat minder sterk als een braam en erg lekker; Japanse wijnbes. Je zou ook nog aan een lei-peer (zelfbestuivend ras ) of appel (idem) kunnen denken.

Veel kans dat een buiten-soort niet lang overleeft in huiselijke omstandigheden. Wie weet er meer van soorten mieren?

https://www.moestuinforum.nl/testers-gezocht-voor-nieuwe-aardappelziekteresistente-tomaten-t19703.html Ik denk dat ook heel wat mensen van dit forum hieraan meedoen.

Vroeg of laat maakt geen verschil in principe voor wanneer poten. Het is meer een strijd/uitdaging om al vroeg in het seizoen (als de oude aardappels eigenlijk "niet meer te vreten" zijn) lekker jonge (vroege) piepertjes te kunnen oogsten/eten/verkopen..... minder opbrengst per oppervlakte...je kunt ze ook wat dichter planten....maar voor boeren een betere prijs en voor een liefhebber zeer de moeite waard/lonend. En voor de rest...als je zo laat poot dat ze zeker niet bevriezen en het goed combineerbaar is met je andere werkzaamheden (als boer)...en vroeg genoeg om ze de benodigde groeitijd te geven.....zit je altijd goed. Misschien dat er wat specifieke variaties zijn voor bepaalde rassen (Ik heb Pink fir Apple nog wel eens rond 10 juni geplant en had nog een redelijke oogst) maar veel meer is er volgens mij niet in het spel. Voor een ecologische teelt geldt overigens ook nog dat je de plaag voor probeert te blijven bij de niet vroege soorten door zo vroeg als weertechnisch kan al flink uitgelopen gekiemde poters te planten en zo vroeg mogelijk in het seizoen rijp te krijgen. (Als het groen afsterft) Het zelf telen van aardappels voor het jaar rond in eigen moestuin is vrij duur. Bij de boer haal je ze voor 15 a 30 cent de kilo. Op de veiling krijgt hij een paar cent voor een kilo. Daar kun je als amatuertje niet tegenop...tenzij je natuurlijk voor speciale soortjes, ecologisch enz. gaat....

Vaak foto te veraf om blad goed te zien. Een dichterbij foto zou daar helpen. Van boven naar onder: 1. Moeilijk te zien 2. Glansmispel wrsch. soortje: Red Robin 3. Ster magnolea 4 Foto dichterbij? 5. Pioenroos 6. Niet zeker: Kan rozemarijn zijn (ruik eens) maar kan ook bijv. kerrieplant of colakruid 7. Bergenia = schoenlappersplant 8. Niet zeker...ik denk struikkamperfoeliesoortje 9. 10. Phloxje 11. 12 Anemoon (herfstsoort of Japanse variëteit)

Bij doordragers eerste bloemen nu er uit. Dan krijg je later dit jaar nog bloei met meer aardbeien. Bij eenmaaldragers genieten van de paar bloempjes en aardbeien die je hebt. Haal je ze weg, heb je dit jaar niks. Volgend jaar kun je een normale oogst verwachten daarvan.

Paprika kan nog wel als je voor een kleine soort kiest. Tomaten kan nog prima als je voor "Vroege" rassen kiest (tussen bloei en rijpe vruchten zit tot ca. 70 dagen). Mijn meloenen ga ik strakjes of morgen zaaien (net als komkommer, augurk, courgette, pompoenen voor buiten) maar die van mij komen in de kas. Ook daar is het belangrijk om voor een "vroeg" ras te kiezen, zelfs in de kas. Dat meloenen hier niet echt rijp worden, geldt voor veel maar niet alle soorten. De meest geschikte gaan snel bloeien met ook vrouwelijke bloemen en hebben een wat kortere tijd nodig om vruchten goed rijp te laten worden. Bovendien hebben ze iets minder zon/warmte nodig om toch voldoende suikers te maken. Meestal zijn dit kleinere vruchten, maar dan ook met wat meer vruchten per plant (bijv. 4 a 5 in plaats van 2 a 3). Voor meloen is raskeuze enorm belangrijk in Nederland.

Helemaal eens met Speets. Waarom mieren (welke soort?) in je tuin bestrijden? Welk "kwaad" doen ze dan? Bovendien kun je juist in een eigen (moes-)tuin omstandigheden maken of laten ontstaan waarin er ruimte is voor allerlei "leven" en bijna altijd krijg je dan minder problemen dan wanneer je gaat ingrijpen, zeker met allerlei giftige stofjes en middeltjes.

Dieven en snoeien is inderdaad niet precies hetzelfde, maar bij tomaten kweken in ons klimaat komt het wel vaak op hetzelfde neer. Eigenlijk is een tomaat van nature (meestal) een meerjarige struik. Ik had niet goed gezien dat je schreef, Nedlets dat deze Sweet pea, 1,20 hoog wordt. Dat is vrij klein voor een tomatenras uit de "currant"-groep. (Ik heb deze specifieke nooit gehad) Dan kun je de "kerstboom" wat lager houden en misschien om de 20 cm. een okselscheut leiden. Ik denk dat je aan elke kant een 60 cm. van de stam aan kunt houden. Ja....in een grote pot moet kunnen (of gebruik een opengeknipte zak met potgrond o.i.d. ) maar bedenk hoe groter de pot, hoe makkelijker het onderhoud (watergeven, voeden) dus ik zou zeker boven de 20 liter per plant gebruiken.

Als je niets doet, wordt het een ontoegankelijk oerwoud. Als je dieft als een gangbare stamtomaat wordt je opbrengst erg laag...weinig trosjes met veel mini-tomaatjes. Het beste lijkt me om dit soort tomaten te leiden... - ofwel plat zoals een druif (om de 30 cm. een zijtak 2 kanten op, die je niet dieft, horizontaal aanbinden en die verder wel dieven...het is de bedoeling dat de bloei aan de groeipunten aan deze zijtakken komen) Het wordt dan een soort platte kerstboomvorm van een 2 meter hoog - ofwel maak je een soort bouwsel rondom met bamboe o.i.d. waar je zijtakken kunt aanbinden en langs leiden. Snoeien/dieven doe je voor de vorm die je wilt en om alles toegankelijk te houden. Je bouwt dus een soort gestel op voor de bloei en alles wat later er nog bijkomt of te veel wordt, breek/knip je weg. Zo krijg je veel bloei en besjes, maar houdt ook een toegankelijke struik.

Hondsdraf Bosplant en zowaar eetbaar. Vind je hem lastig? Met een hark trek je een begroeid stuk zo los en schoon. Mag ik "woekeren" dus wat tussen aanhalingstekens zetten....? ja hij groeit hard en zaait zich in schaduw volop uit. Maar absoluut geen lastig onkruid in mijn ogen.

Zou stokroos kunnen zijn. (Hoewel bladkleur wel erg lichtgroen is....kan van zonlicht op foto komen?) Zou ook Heuchera zaailing kunnen zijn. Evt. bonte kleuring en wat minder ronde bladvorm komt pas later.

schreef Elizabet. Ik weet niet of we met dezelfde woorden hetzelfde bedoelen en of jouw en mijn omstandigheden dezelfde zijn. Ik kan maar mijn ervaring en kennis van deze plant meegeven....... Als dezelfde plant, telkens als ze uitloopt, de kop wordt afgesneden...liefst ook wat onder de grond dan put dat de plant uit...na 4x, 5x.....10x? zo weg-geschoffeld te zijn, zal de plant uitgeput zijn en het opgeven. Als je iedere paar dagen alle groen wegtrekt (is dat uit-trekken? Hier komen echt geen wortels mee als ik het wegpluk...) doe je inderdaad hetzelfde bovengronds. Lijkt me alleen veel meer werk. Met een schoffel werk je staande en snij je in weinig tijd een heel gebied enkele centimeters onder grond af. Bij uitgraven van het ene groeipunt breek je de wortels van rondom groeipunten rondom in stukjes. Stukjes wortel lopen uit en het aantal plantjes vermeerdert. Zevenblad is geen plant waar ik me aan erger. In de bostuin staat ie talrijk op diverse plaatsen en denk ik: het is een inlandse plant die hier thuis hoort, dus laat maar gaan....een stuk bos bedekt met zevenblad is best mooi. Maar er zijn ook stukken die meer een perk zijn. waar veel zevenblad staat...bijvoorbeeld een stuk met talrijke hosta's en daar staat ie niet gewenst. Bovendien wil ik meer variatie in het verwilderde bos dan de weinige soorten die er na een 15 jaar verwaarlozing alleen nog stonden. Daar kreeg ik het verleden jaar vrij gemakkelijk onder controle met een snel rondje schoffelen om de paar dagen. Eerdere jaren had ik het daar met uitgraven geprobeerd, maar dat hielp echt niet...onder een groeipunt is er een wirwar van heel veel wortels allerlei kanten op, die ik niet als een bosje meekrijg en met niets afbraken en dat werkte dus averechts. (De bodem is dikke klei, met in sommige delen een aanzienlijke laag organisch materiaal).

Het probleem van te veel of alleen, zeker kort gemaaid, gras in een compostvat is dat het een rottende koek wordt....bacteriën storten zich er op en het wordt heel snel heet (kan op een heel grote hoop zelfs gaan schroeien en branden) en wordt een ongezond papje zonder zuurstof. (Officieel heet dat: het heeft te weinig structuur) Oplossing is heel eenvoudig: meng het met houthaksel, stro of ander bruin materiaal. Sowieso is mengen van allerlei ingrediënten bij het maken van compost aan te bevelen + voldoende luchtigheid (af en toe omzetten!!) en vochtigheid en wat geduld. Bij mijn huis/moestuin heb ik geen gazon...dus geen grasmaaisel, dus voeg ik dat zelden toe aan de compostbakken daar...tenzij een van de buren er toevallig vanaf wil. Maar in de bostuin is een grasveld van een 750 m2 waarvan ik grote hoeveelheden gras ter beschikking krijg...dat meng ik in een heel grote composthoop (ruimte voor 12 m3....maar meestal voor de helft gevuld, want ik haal er ook vanaf en het slinkt behoorlijk) met ongeveer dezelfde hoeveelheid houthaksel of in het najaar met veel gevallen boombladeren en gebruik dat - dankbaar voor alles wat ik niet van elders hoef te halen aan organisch materiaal - voor de bodemverbetering bij aanplant en aanleg van bomen en struiken en fruit op de zeer zware klei daar. Omdat ik geen turf wil gebruiken werk ik rond zuurminnende planten vooral met verterend houthaksel, dat gecomposteerd ook niet zuur is (maar minder basisch dan andere compost) maar toch een gunstige invloed heeft op die zuurminnende planten omdat er zich schimmels in vestigen en die maken de bodem wel wat zuurder door stoffen die ze afscheiden. Compost...ook waarin volop gras zit....wordt niet zuur, integendeel...Normaal kun je een PH tussen de 7 en 8 verwachten. Daarom ook nooit kalk of houtas aan de compost toevoegen!