Ga naar inhoud
Bekijk in de app

Een betere manier om deze website te gebruiken. Meer informatie.

Moestuin Forum

Een app met volledig scherm op uw startscherm met pushmeldingen en meer.

Om deze app op iOS en iPadOS te installeren
  1. Tik op Deelpictogram in Safari
  2. Blader door het menu en tik op Toevoegen aan startscherm.
  3. Tik op Toevoegen in de rechterbovenhoek.
Om deze app op Android te installeren
  1. Tik op het menu met drie puntjes (⋮) in de rechterbovenhoek van de browser.
  2. Tik op Toevoegen aan startscherm of App installeren.
  3. Bevestig door op Installeren te tikken.

Raquette

Leden

  • Registratiedatum

  • Laatst bezocht

Bekijk profiel Bekijk berichten

Moestuin Seizoen die geplaatst zijn door Raquette

  1. OverWinterWinnaars

    · Raquette · 23-05-15 14:21

    In september pepers en/of tomaatjes zaaien, niet gehinderd door enige kennis van zaken... loont. De eerste rijpe peper hangt aan mijn overwinterplant en er zijn al een stuk of tien overwintertomaatjes aan het rijpen! Aangezien het met de bak nog steeds niet zo denderend gaat - halfleeg vanwege de slakken - verleg ik vandaag slinks de aandacht naar mijn succesnummers:).
     

    Ik laat mijn winterpeper even uit, kan ik hem handiger inspecteren.
     

    My Precious, oftewel het rijpe pepertje! Dit is zoooooo leuk! Ben erg benieuwd hoe 'ie smaakt ook.
     

    De wintertomaat (Balkonzauber waarschijnlijk) in de keuken. Het handige is, als je zo'n vreetzak bent als ik, dat je er tientallen keren per dag langsloopt en dus niet vergeet te tikken.
     
    Komende herfst ga ik dit zeker weer doen! Dan ga ik proberen de peper/tomaat wat eerder uit hun winterslaap te halen en tegelijk (feb/maart?) opnieuw te zaaien. Zo heb ik dan het grootste deel van het jaar pepers in de keuken. (Misschien tomaten ook, maar die vind ik toch iets bewerkelijker)
     
    Oh en nog een succesnummer: ik had op de mtfd te kleine handschoenen voor koolrabi bij me - daarom heb ik nieuwe voor haar gemaakt en opgestuurd. En moet je kijken hoe goed ze staan!
     


    Een haakworkshopje zit in mijn achterhoofd voor half/eind juni! Ik zal daar ook nog even een apart bericht voor maken want iig. appelvrouw heeft interesse, en wie weet wie nog meer.
     
    Morgen moet ik eraan geloven en zal ik ook de rest van de tuin laten zien. Helemaal niet zo verschrikkelijk hoor; alleen blijkt nu dat als je niet continue door-/voorzaait en slakken ontdekken de zaailingen in je MM-bak, je al heel snel naast een halflege bak duimen zit te draaien. Slakbestendige plannen voor 2016: Alle bladgroentes voorzaaien in horizontale bakken en/of onder glas. Steeds drie zaaimomenten voor één gewas aanhouden zodat er continue wat uit te planten is. Daarnaast de meest kwetsbare dingen als spinazie en sla onder glas telen, want dat is gewoon een soort slakkenvoedertijd zoals het nu gaat.
     
    Mijn autobiografie gaat heten: Nooit Meer Een Lege Bak.
  2. En we hebben een winnaar!
     
    En we hebben ook een verliezer: ik. De 'mysterieuze' tuinmoordenaar blijkt, na veel speurwerk, gewoon de ordinaire naaktslak te zijn; ik wist niet dat die ook stengeltjes 'doorknipt' en dan de rest laat liggen, maar blijkbaar dus wel. Voordat ik de definitieve conclusie 'slakken' had getrokken, waren ze er al vandoor met (bijna) al mijn bieten, spinazie, rucola en snijbiet, en de helft van mijn sla.
     
    Inmiddels heb ik straffe maatregelen genomen: biervallen, avondpatrouilles met de SlakPletter 2000 (een betonklinker), en plastic kragen om alle tere zaailingen. Ik begin nu het effect te zien, de laatste vier dagen zijn er alleen her en der wat gaatjes geknaagd. Hoe zweverig het ook moge klinken, ik vind het een soort levensles. Ja, soms heb je pech en wordt de helft van je oogst opgevreten - hup, gewoon terugvechten en tegelijkertijd accepteren dat nu eenmaal niet alles gaat hoe jij wilt. En dat dat geen ramp is waar je je al wanhopend aan moet overgeven, maar gewoon een feit waar je mee doet wat je kunt, en in laat wat je niet kunt. Gardening, cheaper than therapy...and you get tomatoes!
     
    Anyways, naast levenslessen geleerd heb ik deze week ook veel ordinair kluswerk verzet. En daar kan ik minstens zo gelukkig van worden!
     

     
    Allereerst weer een overzicht: de tuin ligt er al iets gezelliger bij dan toen ik drie weken geleden met dit dagboek begon.
     

     
    Hier het cirkelterras, met wat nieuwe uitvindingen waar ik zo op terugkom. Let ook even op de werkelijk schitterende 'Installatie met aardbeien' aan de schutting, een recent werk van mijn hand.
     

     
    In de moestuinbak is het ook al iets spannender. Oh, en als ik even een onbehouwen tussenconclusie mag trekken: fuck Jelle met zijn vakjes. Als er dan slakken komen heb je nog wel één slakrop over! Nee hoor, voortaan zaai ik gezellig alles royaal door elkaar. Valt het meteen niet meer zo op dat ik eigenlijk gewoon te lui was om een vakverdeling te maken.
     

     
    Koolrabi. Does whatever a koolrabi does.
     

     
    De peulen hebben nu meer draadjes om in te klimmen, en dat doen ze dan ook vlijtig.
     

     
    De slaplantjes met hun kragen. Ja, ik weet hoe knullig het eruit ziet, maar op de een of andere manier helpt het wel.
     

     
    Joehoe! Mijn ALLEREERSTE OOGST EVER is gespot!
     

     
    De stambonen zijn uitgeplant. Ik weet niet waarom, maar ik hèb iets met stambonen. Mijn beste vriendin klaagde vandaag dat ik het er teveel over heb; sterker nog, bij mijn graf zal zij blijkbaar de volgende rede uitspreken: "Rinske hield van stambonen...en stambonen hielden van Rinske." Enfin, ik hoop dat al mijn liefde de smaak ten goede komt.
     

     
    Oh, en ik heb een courgette. Een courgette! Joepie! Onder het plastic zit een bergje oude paardenmest en compost.
     

     
    Nu gaan we door naar de klusafdeling. Een week geleden was er deze kast, gevonden in een container...
     

     
    En nu, wat gezwaai met de decoupeerzaag en het opsnorren van een oude koelkastruit later, is er een mini-kweekbakje! De raampjes zijn gemaakt van plastic dekseltjes van afhaaleten:).
     

     
    Het werkt echt, kijk maar.
     

     
    Dit is het zaaibakje dat ik uit dezelfde container viste. Ik gebruik het om mijn tomaatjes, courgetjes en paprikaatjes af te harden. Ben wat laat met de paprika en tomaat; volgend jaar ga ik dat veel eerder zaaien.
     

     
    En sinds vandaag bestaat er ook een kweekkas drie! Alias een oud tafelblad dat ik zolang mocht lenen van mijn buurman, wat klinkers en twee oude cd-rekken. Ernaast staat de lavendel die ik vorig jaar heb gestekt en die nu voor het eerst gaat bloeien (jeeee!).
     

     
    In kweekbak 3A: wat Rattlesnakebonen van Erny en kastanjebonen van appelvrouw, voor tegen de schutting. Verder een rijtje Parijse ronde en nog wat nieuwe snijbiet om uit te planten. In kweekbak 3B: radijsjes, in wc-rolletjes zodat ik ze straks uit kan planten. Het is namelijk mijn doel 'to keep my boyfriend in radishes', het hele seizoen door. Hij houdt niet van snoep of taart, maar radijsjes vindt 'ie héérlijk. Kweken dus, terwijl lichting een nog op de akker staat. In de gaatjes tussen de wc-rolletjes heb ik een soort pepertje uit Mallorca gezaaid. Handig, kan ik me niet vergissen:).
     

     
    De munt en de citroenmelisse gaan als de brandweer.
     

     
    Deze borderaardbei verbergt een schat.
     

     
    Nog steeds veilig: sla tussen de blommetjes. Domme vogels. Slimme Rinske.
     

     
    En natuurlijk sluiten we af met het klapstuk: DE NIEUW-ZEELANDSE SPINAZIE DAMES EN HEREN!!
     
    Daaag, tot de volgende keer:).
  3. Na het dwangmatig binge-watchen van alles dat met Alys Fowler te maken heeft, raak ik steeds enthousiaster over het fenomeen 'eetbare (stads)tuin'. Hierin staat alles dwars door elkaar - met respect voor standplaats, hoogtes en plantafstanden, natuurlijk - en kweek je alleen dingen die EN mooi, EN eetbaar zijn of anderszins een nuttige functie hebben. Het geheel is een eclectisch rommeltje waar ik heel erg gelukkig van word. Volgens de eco-stads-pioniers moet het geheel ook nog minder vatbaar zijn voor ongedierte, maar dat moet ik nog zien.
     
    Nog even ter herinnering, dit is mijn moestuinbak nu (een aantal weken geleden, staat nu voller):
     

     
    En dit is het plan waar ik vandaag op heb zitten broeden voor...2016 .
     

     
    Ik heb een aantal keren de zonuren bijgehouden. Deze gelden overigens alleen voor aan de grond; de roos tegen de schuur bijvoorbeeld krijgt in totaal wel 6-7 uur zon door z'n hoogte. Zo krijgt ook de palmkool rechts achterin de hoek heus wel wat zon. Verder zijn de snelgroeiende gewassen min of meer uitwisselbaar. Ik kan die opkweken in kweekbakken aan de schutting op het noorden (doe ik nu ook, gaat prima) en dan steeds uitplanten op de lege plekken. In oktober/november wil ik de moestuinbak weghalen en de inhoud door de border spitten. Moet even zien wat ik qua bemesting doe; misschien zaai ik het geheel in met rogge als groenbemesting, misschien kan ik aan oude stalmest of compost komen.
     
    OOOOHHH IK HEB ER ZO'N ZIN IN!! (Nevermind dat de eerste oogst van DIT jaar nog moet komen..)
  4. Vorige week zat ik helemaal in de put omdat er weer zaailingen vermoord werden en ik dacht dat er maar heel weinig zaad opkwam. Wat blijkt: gewoon een weekje wachten lost soms al je problemen op. Nou okee, niet allemaal. Maar ik heb weer een iets meer realistische en hoopvolle blik op de zaken! De mtfd heeft daar erg bij geholpen trouwens. Ik vond het ontzettend gezellig om iedereen te ontmoeten - en ik ben ook nog eens verschrikkelijk verwend!
     

     
    De 'keukenkas' is sowieso nu helemaal vol, onder andere met twee extra tomaten van Yuras, een Uchiki Kuri van Aardpeer en verder alle zaailingen die ik zelf heb opgepot. Gisteravond even uit zitten rekenen dat ik nu 22 peper-, paprika- en tomatenzaailingen heb, en realistisch gezien 12 plekken. Ik vind het nog erg moeilijk om zaailingen te decimeren. Misschien is een vriend(in) of buurvrouw nog blij met mijn overschot?
     

     
    Mijn kruidenbakken, met een geweldige citroenmelisse van Nasuada, links bij de munt. In de middenbak staat een oregano'tje van de zaailingentafel, nu nog een beetje David en Goliath naast die salie. Rechts staat basilicum, ook van Nasuada. De kruidjes hebben het transport en het overpotten goed overleefd. Wonderbaarlijk vind ik dat wel, die enorme groeikracht en taaiheid van planten. Ik droom zelfs van planten de laatste tijd... Misschien is dat ook weer niet goed.
     

     
    De sla-in-bloembakformule lijkt wonderwel te werken! Althans, de immer brutale spreeuwen en duiven - die onderhand als een soort permanent doodseskader boven de bollentuin van de buren hangen, heel sneu - hebben de sla nog niet ontdekt tussen de petunia's.
     

     
    En vandaag zag ik dan eindelijk, na wel DRIE weken GEDULD hebben, de eerste sprietjes van de N-Z spinazie naast de petunia's in de hoogste bak opkomen! Ik heb het kiempje omcirkeld, zodat jullie er net zo euforisch van kunnen worden als ik.
     

     
    De moestuinbak zelf begint er ook ietsje levendiger uit te zien. De flesjes en potjes zijn trouwens nog van het 'vind de mystery killer'-experiment. De mystery killer is in elk geval geen keverlarve, want de zaailingen onder de potjes blijven heel. Dus nu ben ik heel saai toch uitgekomen bij kleine naaktslakjes of pissebedden. Opvallend is trouwens wel dat het spul dat nu opgevreten wordt, niet meer 'afgeknipt' wordt maar echt aangevreten. Sinds ik die potjes eroverheen heb, ongeveer (en uitgeholde aardappels in elke hoek van de tuin om pissebedden te lokken). Zouden de slakjes het stokje van de pissebedden hebben overgenomen? Of waren het de hele tijd al slakjes en zijn ze gewoon van tactiek veranderd bij wijze van strategische reactie op mijn potjes-actie? Wie het weet mag het zeggen. Mijn conclusie is in elk geval dat ik voor de gewassen die nu het ergst worden aangevreten, een klein koud bakje bij ga bouwen:). NB. Ik zeg trouwens steeds 'slakjes' omdat ik godzijdank nog geen naaktslakken van meer dan drie cm heb gevonden. Ik maak ze tegenwoordig allemaal meteen dood, scherpe steen erop, elke vorm van mededogen voorbij. Tja...de verderfelijke invloed van het moestuinieren:). Soort primitieve 'kom je aan mijn groenten, dan kom je aan mij!'-impuls.
     

     
    Mijn buurvrouw kwam aanzetten met deze twee koolrabi's in keihard uitgedroogde, veel te kleine kweekbakjes. Gelukkig kunnen ze in de bak hun tenen weer bewegen. Ik weet niet eens of ik wel van koolrabi houd trouwens.
     

     
    De bietjes zijn het grootste slachtoffer, alleen de vier onder deze sneue potjes zijn nog over. Die ga ik dus opnieuw in het koude bakje zaaien. Ik ben namelijk heel erg dol op bietjes, dus uitgerekend dat gewas moet wel lukken!
     

     
    Radijsjes vinden ze ook lekker, maar die groeien nu te hard en zijn met teveel. Het plantje rechtsonder heb ik meegenomen van de zaailingentafel. Ik dacht dat het zuring was - zo noemt mijn Turkse buurvrouw het, zij teelt het en het is ook zuur - maar iemand op de mtfd zei dat het 'eeuwige spinazie' of zoiets heette? Hoe dan ook, de slakjes zijn er dol op. Dat vind ik wel prima, als ze de rest dan met rust laten. Hoewel die zuring/eeuwige spinazie ook wel leuk zou zijn, ik vond die erg lekker (de buurvrouw heeft echt een heel veldje, die knipt dan even een salade voor me af:)).
     

     
    Van links naar rechts: stokslabonen, sugarsnaps, stoksnijbonen en peul. Waarbij ik iets te laat las dat ik bonen eigenlijk nog helemaal niet had moeten planten, en er nu een paar halfslachtig bescherm met plastic. Maar volgens mij redden ze het eigenlijk best prima; ze staan alleen nog een beetje in de startblokken, te wachten op mooier weer.
     

     
    De peulen daarentegen klimmen zo wild dat ze in het net zijn beland, het is hoog tijd om de rest van de ijzerdraadjes ook aan te brengen (alleen zat ik met dat net).
     

     
    Deze kast vond ik vandaag in een bouwcontainer. Van eenderde ga ik een minikasje maken, met een oude koelkastruit als deksel. Misschien nog best charmant zo met dat groen. En als niet charmant, dan hopelijk toch functioneel!
     

     
    Over charmant gesproken: dit zelfgemaakte tuinhek is mijn pride en joy. Let ook even op het speciale latje helemaal rechts, met 'inham' om de klimop erlangs te laten (en Alcatraz-gaas bovenop voor de poes ).
     

     
    Peche de vigne-zaailing van Jet/appelvrouw, nu nog ietwat overschaduwd door de uitbundige paarse muurbloem (prachtig is die!).
     

     
    En in de fruitborder tegen de keuken staat het allermeeste ruil- en krijggoed van de mtfd: doornloze braam van Angela, bieslook en kruisbes van Aardpeer, dille van ..?. Ik kan jullie echt niet genoeg bedanken, het geeft zo'n kick om de border ineens vol(ler) te zien staan! De aarbeien zijn ook lekker aan het bloeien.
     

     
    Als je goed luistert kun je deze stamslabonen en courgette in het keukenraam horen roepen: 'Laat ons eruit!'. Ik moet ze alleen eerst nog afharden, al is het de vraag hoeveel GEDULD ik daarvoor heb. Oh enne...stambonen zijn toch degenen die geen steuntje nodig hebben?
     

     
    Op de hoek van de fruitborder is de pronkboon al mooi opgekomen. Die mag straks, samen met een partner aan de overkant van het terras, de schutting gaan bekleden. Alleen heb ik op de mtfd van Erny hele gave paarse pronkbonen gehad...is vier pronkbonen teveel?
     

     
    Even aandacht voor deze sering: geen groente, wel beeldschoon. Vorig jaar verplaatst naar deze hoek; dat was mijn aller-, allereerste tuinactie in een toen nog door 'bejaardensfeer' (grijs grint, groenblijvers en buxus op worteldoek, vooral geen onderhoud en niet bukken:)) gedomineerde tuin. Ik ben nu heel blij dat ik deze gered heb!
     

     
    Oh ja en dit zat in dezelfde bouwcontainer: een kweekbakje! Alleen een barst in de bovenkant, verder nog helemaal goed. Deze ga ik zeker ook gebruiken. Voor dingen. Jeweetwel. NOG meer bonen, ofzo:).
     

     
    Last but not least was ik door het kijken naar Alys Fowler - bedankt Erny, nu ben ik verslaafd:) - en door de topics hier zo geinspireerd geraakt, dat ik zelf ook een maaltijd bij elkaar wilde jutten! Het resultaat: zevenblad-spinazie-quiche met ricotta (die groeit helaas niet in de tuin van de buren). Super verrukkelijk. Wat word ik er toch gelukkig van, alles dat zo maar gratis groeit en bloeit om ons heen! Hoe beter je kijkt, hoe meer je ziet... En op deze hippie-noot verlaat ik u, groetjes en tot de volgende update!
  5. In augustus 2014 heb ik voor het eerst ingezaaid in mijn MM-bak; alles kwam prima op, maar vroeger of later werd het stengeltje doorge'knipt' of verdwenen er plantjes volledig. Dit gebeurde zowel bij hele jonge zaailingen als wat verder uitgegroeide plantjes, bv. een pluksla waar ik al van kon oogsten. Ik heb de associatie met de maffia omdat het wel een afrekening lijkt: elke ochtend 1 plantje vermoord, blaadjes liggen onaangeroerd naast het stengeltje, verder geen sporen van vraat (althans bij de zaailingen, bij sommige grotere plantjes was later wel een klein gedeelte van het blad weg). Het gebeurde zowel bij bieten en worteltjes als bij rucola, sla en radijs. Alleen de peulen en sugarsnaps bleven onaangeroerd.
     

     
    Een foto van een eind september omgelegde rucola.
     

     
    Dit voorjaar heb ik een net over mijn bak gespannen, omdat ik dacht dat de vaste 'hangtortels' bij ons op het schuurtje de daders waren. Het net zit overal goed dicht en heeft minimaal 15 cm afstand tot de grondmix. Helaas lijkt nu toch hetzelfde te gaan gebeuren als deze herfst.
     


     
    Deze foto's zijn van respectievelijk 22 en 25 april. Je ziet dat ik begon met vier spinaziezaailingetjes. Inmiddels is er 1 per dag verdwenen zodat ik er nu nog maar 1 heb. Op de tweede foto zie je bij de pijltjes de schade. Het blad verdwijnt dus op een gegeven moment wel (of de complete zaailing mist) maar in eerste instantie liggen de blaadjes er gewoon naast zoals op de tweede foto linksonder.
     
    Wat kan dit nou toch zijn? Die vogels kunnen er nu toch niet meer bij, of moet ik het net nog hoger vastmaken? Ik zie in de tuin bijna geen slakken; de poes gaat elke dag een paar uur de tuin in en is ook nergens opgewonden aan het snuffelen ofzo, waardoor muizen me ook niet heel waarschijnlijk lijken (ze is een hele goeie muizenvanger). Verder zie ik niets zitten van rupsen of luizen oid op de plantjes zelf. Ze zien er perfect uit, en dan zijn ze ineens dood. Het net is 's ochtends niet ingedeukt oid dus een zwaar dier is het iig niet. En verder zijn er ook geen plekken waar veel afval of beschutting voor beesten ligt. Het is een vrij 'cleane' tuin. Het enige dat ik wel echt veel zie in de tuin zijn pissebeddden. Maar eten die groente?? Ik word hier echt helemaal depri van, omdat het zo gestaag gaat met elke dag 1 slachtoffer en omdat ik echt geen flauw idee heb wat het kan zijn
     
    Om toch met een positieve noot af te sluiten hier nog een foto van gisteren van poes Mina, loungend in de tuin. Omdat ze uit het asiel komt en nogal neurotisch op andere katten reageert hebben we haar altijd binnengehouden. Nu is de tuin aan alle kanten goed afgeschermd - althans, 'goed' voor een 13-jarige oude dame die nog maar 1 meter hoog kan springen:) - en kan ze eindelijk naar buiten. Zoals je ziet bevalt dat goed. <3
     

  6. In de categorie 'dit had ik misschien even moeten overleggen':
     

     
    Langs dit mooie grote keukenraam op het zuiden zit een irritant smal vensterbankje - of eigenlijk kozijn - dat me al tijden een doorn in het oog was. Zeker omdat dat natuurlijk de perfecte plek is voor pepers en tomaten! Vandaag dus in een spontane bui een constructie gemaakt met wat gevonden hout. Ik moest iets bedenken zonder bevestigingspunten in het bestaande kozijn ivm huurhuis, dus het geheel leunt op de verticale balkjes en wordt op zijn plek gehouden met een 'stutje' tegen de koelkast. Mijn vriend komt straks thuis. Ik ben heel benieuwd naar de geluiden die dan uit de keuken zullen opstijgen:).
     

     
    Dit zijn de pepers in de uiterste hoek links; de achterste stond in het eerdere bericht al op de foto. Ik ben erg van de recycling en hergebruik, dus de voorste peper staat, superlogisch, in een afgedankt cd-kastje. Beide pepers hebben de winter overleefd op de andere keukenvensterbank en krijgen nu een nieuwe groeispurt.
     

     
    Ook deze vandaag verpotte struiktomaat is een winteroverlever. Ik ben echt verbijsterd hoe goed 'ie eruit ziet nu ik het oude blad eruit heb geknipt. Weet nog niet zeker of ik deze ga afharden of lekker laat waar 'ie is.
     

     
    Een of andere fancy haricot vert-soort (stamslaboon) uit zaad van Lidl. In theorie worden deze jongens half mei uitgeplant in de moestuinbak, na de eerste radijzen, maar ze groeien zo hard dat ik niet weet of we dat gaan halen...
     

     
    Rode en oranje romatomaatjes uit zaad van Coop-miniroma's. Geen idee of ze zaadecht zijn, hoe hoog ze worden etc. Ik grossier in 12l emmers van de bouwmarkt, dus ik hoef me in elk geval geen zorgen te maken dat ik ze niet kwijt kan. Experimentje.
     

     
    Vanmorgen ging ik boodschappen doen en toen ik terugkwam stond deze courgettezaailing voor de deur. Kado'tje van de buurvrouw, in ruil voor alle bonen en peulen die ik haar al in de maag heb gesplitst:).
     
    UPDATE: Mijn vriend komt net thuis en zijn eerste reactie was 'hee, wat heb je dat leuk gedaan.' Winning!
  7. Maartje en ik zijn dit weekend weer heerlijk bezig geweest op het landje van de overbuuf. Drie weken geleden was het spitten klaar en zijn we de eerste dingen gaan voorzaaien. Nu was het tijd om de eerste zaadjes direct te zaaien en wat dingen uit te planten!
     

     
    Het landje inclusief trotse boerinbuuf. Je kunt zien dat er in de tussentijd meer is gebeurd dan alleen spitten: op het cirkel'terrasje' in het midden hebben we houtsnippers gestrooid, er is alweer flink onkruid gewied en in de hoek zijn dingen bijgeplant.
     

     
    Dit is de betreffende hoek; ik heb al mijn overtollige aardbeien daar neergezet, er wat goudsbloem uitgeplant en er is een derde bessenstruik bijgekomen. Die kregen we van de buurman. Maartje zei vandaag dat de bessenstruiken het zoveel beter doen dan bij haar in de bakken! Echt leuk!
     
     
     
     
     
     
     
     

     
     
     
     
     
     
     
     
     
    De toevoeging van vandaag: het bonenrek! Langs de draadjes hebben we stampeulen uitgeplant. Rond de stokken aan de andere kant komen: cosse violette, sperziebonen, borlottibonen en kastanjebonen (nog van Appelvrouw). In het midden heb ik een rij tuinbonen gezaaid. Wel laat maar who cares:).
     

     
    Hier de klimrozen bij het terrasje. Tot mijn grote vreugde zijn ze na het snoeien precies zo uitgelopen als ik had gehoopt! Het leuke van dit hele 'landje' vind ik dat ik me echt vrij voel om maar wat aan te modderen en dingen uit te proberen. Dat is ook te danken aan de fantastische opstelling van Nienke, de eigenaresse van deze tuin. Ze vindt echt alles prima wat we doen en is superaardig.
     

     
    Deze kant op kijken wordt ook steeds leuker: volgens mij heb ik de appel best okee gesnoeid, want hij zit vol bloesems en ziet er evenwichtig en gezond uit!.
    Aan deze kant van het terrasje liggen drie vakken, achtereenvolgens: kolen, bladgroente, pompoenen.
     
    In het vak voor de kolen heb ik vandaag direct gezaaid: purple sprouting broccoli, palmkool. Beide had ik ook voorgezaaid maar dat is een beetje een deceptie geworden. Ik denk dat de aarde in mijn zaaibak niet meer goed was of het is te heet geweest. In elk geval, nu maar direct gezaaid. Vast weer te laat, maar wederom, who cares. We proberen wat, we zien wel wat het wordt.
     
    In het vak voor de bladgroenten heb ik vandaag gezaaid: twee rijtjes melde, twee rijtjes snijbiet, twee rijtjes mizuna. Daarvoor drie rijtjes rucola uitgeplant. Rucola was het enige voorzaaisel dat fatsoenlijk lukte.
     
    Langs de rand van het pompoenenvak heb ik vast wat goudsbloem geplant. Dat is waar de Japanse Duizendknoop steeds weer opkomt. Weliswaar valt het tot nog toe mee dit jaar (ik heb pas drie stengels ontdekt en weggehaald), maar ik heb er toch liever vast iets staan. Langs de randen van het terras komen trouwens ook cosmea, viooltjes en huzarenknoop op (die zaaide ik twee weken geleden).
     

     
    En aan het eind van zo'n dag...heb je dorst:)
     
    Tot slot: in mijn eigen tuin begint ook langzaam weer wat schot te komen! Ik heb afgelopen week de schutting van het grote terras geboend, de stenen zelf gehogedrukspuit, en opnieuw ingeveegd.
     

     
    Zo goed als nieuw!
     
    Ook heb ik een tafel gemaakt, een heeeeeeeleboel onkruid gewied, veel gezaaid en gesnoeid. Langzaam, stukje voor stukje schoon ik de boel op.
     
     
     
     
     
     
     
     

     
     
     
     
     
     
     
     
     
    En zo ziet dat er dan uit...t/m het lichte stuk is het schoon, daarachter is er nog werk aan de winkel. Stukje bij beetje kom ik er wel. Tot volgende keer!
  8. Terwijl de storm buiten is losgebarsten - en ik me gelukkig prijs dat ik een vriend heb die me dan belt om te vragen of ik de was wel heb binnengehaald:) - zit ik heerlijk tropisch binnen met een glaasje wijn. Rosé had er beter bij gepast trouwens, maar dat hebben we niet.
     
    De afgelopen week was er één van veel gekeutel en out-of-the-box gethink. Kan tuinieren ook een vlucht zijn? Naarmate de deadline voor mijn grote redactieklus nadert en ik de stress voel toenemen, breng ik meer en meer tijd blootsvoets struinend en mompelend in de tuin door. Hier aai ik over een blaadje, daar draai ik een steen een kwartslag. Af en toe haal ik een vergiet verse sla- en spinazieblaadjes naar binnen, of een bloeiende tomaat naar buiten. Dirk noemt mij in deze staat 'Inspecteur Rinske', omdat ik veel loop te turen en in mezelf praat. Ach, zolang ik er zelf nog maar om kan lachen.
     



     
    De Allereerste Aardbei verdient natuurlijk een fotoserie. Ik leek wel een snoekvisser. 'Kijk dan hoe groot!' De onderste foto is onze dagelijkse pre-ontbijtsnack: een radijsje voor Dirk en een aardbei voor mij.
    Opposites attract, zeggen ze toch?
     

     
    De tuin vandaag: een zalig, zonnig toevluchtsoord. Als je goed kijkt zie je 'De Eetbare Tuin' van Alys Fowler op het gammele bijzettafeltje liggen.
     

     
    Een van mijn wintertomaten. Ik weet dat je nu denkt 'nou en', maar let even op die bloempjes! Niet zo bijzonder, denk je - MAAR WEL ALS JE ALLE BLOEMPJES EEN MAAND EERDER PER ONGELUK HEBT AFGEKNIPT. Lees de hele onzalige geschiedenis hier: https://www.moestuinforum.nl/iets-heel-doms-gedaan-met-tomaat-t17259.html. Ik ben heeeel blij dat 'ie alsnog bloeit. En aan de positieve kant, deze tomaat ziet er wel vele malen gezonder uit dan zijn broer, die al tomaten draagt (vrees niet, die komen we later in deze update nog tegen).
     

     
    Bewijs dat een keuken wel degelijk een kas kan zijn (zie hier: https://www.moestuinforum.nl/blog/Raquette/is_het_een_kas%CA%94_is_het_een_keuken%CA%94_is_het_een_keukenkas%CA%94_b-4946.html); de binnenbasilicum doet het oneindig veel beter dan de basilicum buiten.
     

     
    Wel innig tevreden is de salie, die bloeit zelfs! Schitterend vind ik die bloemen. Ik had ze nog nooit eerder gezien.
     

     
    In de noord-oosthoek tegenover de keuken staat een roos, die alleen 's ochtends een paar uur zon krijgt. De gedachtengang van Inspecteur Rinske was namelijk als volgt: 'Die roos kan heel hard groeien, dus hij groeit binnen de kortste keren zo hoog dat 'ie meer uren zon krijgt'. Daarbij even vergetend dat de arme plant om te groeien natuurlijk, eh, ZON nodig heeft. Het hele voorjaar heeft 'ie gekwakkeld, maar nu heeft hij zich dan eindelijk aan de schaduw weten te ontworstelen - goh, een mens zou er bijna poëtisch van worden.
     

     
    Op het linker cirkelterras komen we dan de eerste van mijn nieuwe bedenksels tegen: horizontale 'leuninkjes' van riet en s-haakjes. Alleen jammer dat die pronkbonen zo nodig omhoog moeten groeien. Ik vind wel dat ze slecht tegen autoriteit kunnen. Verder doen ze goed hun best, dus ze krijgen toch een voldoende van de juf.
     

     
    Nog meer bonen bij het cirkelterras: twee kastanjebonen van Jet, die aan het begin van een lange reis staan. Ik vind ze zo mooi! Morgen ga ik er nog twee voorzaaien zodat ik straks een wat meer gespreide oogst heb.
     

     
    Op dezelfde muur, de achterkant van de keuken, vinden we dan de Alien-hiërogliefen uit de titel terug. Eigenlijk was dat mijn manier om te vertellen dat ik een insectenhuisje heb gemaakt. Ik ging op goed geluk in die steen boren en al doende ontstond er een patroon, dat me in zijn primitieve onbegrijpelijkheid deed denken aan het 'schrift' dat ze gebruiken voor de titel bij de film Alien.
     

     
    Wat bij nader inzien helemaal nergens op slaat, zie ik nu, maar goed. Ik hoop dat de insecten er alsnog blij mee zijn. Gaatjes van 4-8mm, voor elk wat wils!
     

     
    Nog een bedenksel. Dankzij deze fles, en een spijker, heb ik nu eindelijk ook een gieter met een broes. Werkt perfect trouwens.
     

     
    De eerste sla heb ik al uit het minikasje geoogst, en de O.I.kers en Afrikaantjes zijn uitgeplant. Nu staat er een laatste impulsief pompoenenzaaisel. Ik was afgelopen week bij Salamandertje op de tuin en we kwamen op het idee om het achterste stuk grond, dat nu bestaat uit onkruid bedekt met worteldoek, vol te zetten met pompoenen. Beetje laat, maar met behulp van kas + lamp hopen we nog in te kunnen haken op de pompoenenpolonaise. Ook heb ik er dan meteen maar drie extra gezaaid voor op het schuurdak, wat ik weer bij Estemy heb afgekeken. En voorál niet aan die deadline denken!
     

     
    Dan de bak zelf - die vind ik sinds mijn spoedcursus polycultuur veel minder interessant, sorry:) waar vooral de peulen en de koolrabi nu fantastisch staan te kwinkeleren. Figuurlijk dan natuurlijk. Een manier om planten te laten zingen heb ik nog niet bedacht.
     

     
    Heerlijke snack bij een glaasje rosé, heb ik ontdekt: knapperige jonge peultjes. Ik geloof dat er nog geen een de keuken heeft gehaald. Volgend jaar meer zaaien.
     

     
    Ik snap nu ook eindelijk wat hier precies de bedoeling is. Raar ding zeg, zo'n koolrabi. Ziet er vanuit deze hoek uit als iets dat prima die hiërogliefen van hierboven zou kunnen lezen.
    Hoe groot moet je die 'knol' eigenlijk laten worden?
     

     
    Dankzij een uitgekiend 'chaosstructuurbeleid' kunnen de slakken mijn sla niet meer vinden. Ik nog net wel. Jippie!
     

     
    De stamboontjes zijn nog steeds mijn lievelings. En ze gaan nu bijna bloeien! Ik ben vreselijk benieuwd naar de smaak. Ik vind ze zo leuk dat het nu wel heel jammer zou zijn als ze niet te eten waren.
     

     
    Achter de bak heb ik nu ook een paadje van stapstenen gemaakt. Daarlangs ga ik nog bloemen planten. Had ik al gezegd dat ik niet kan wachten tot die bak weg is?
     

     
    Courgette, die vorige keer op een raar bergje stond, nu niet meer op bergje. Ze heeft zich gelukkig goed hersteld en ik houd mijn vingers gekruist voor een (goede? ) oogst.
     

     
    Hier dan een foto van mijn tweede wintertomaat. Mijn dwangmatig tien keer per dag tikken heeft vruchten afgeworpen (hahaha woordgrap!). Bij goed weer mag 'ie overdag lekker met zijn broertjes en zusjes spelen.
     

     
    En wel hier: op Tomato Island! Het staat er zo mooi bij, vind je niet? Ik word er in elk geval helemaal vrolijk van. Die grote tomaten zijn een Black Cherry - achter - en een Marzano - voor - van Yuras. De bladeren hebben een soort blauwe glans, heel mooi. Ik beeld me in dat ze blaken van gezondheid. Behalve dan in het begin die Black Cherry, en daar komen we bij de uitsmijter...*drumroll*:
     

     
    ...Aanaarden 2.0! Oftewel: tomaat van de helft van zijn wortels beroven; tomaat herplanten; vol spijt sippe slaphangende tomaat gadeslaan; ! Als de tomaat niet naar de aarde kan komen, komt de aarde wel naar de tomaat. In een Spafles. Met een stapeltje stenen eromheen. En nog een stokkie erbij.
     
    VOORAL NIET AAN DIE DEADLINE DENKEN RINSKE
     
    Tot de volgende keer!
  9. Hoi! Ik ben Raquette en ik ben nieuw hier. Het lijkt me heel erg leuk om dit seizoen mijn vorderingen in de - mijn eerste ooit! - moestuin bij te gaan houden. En ook om af en toe advies te vragen, hehe.
     
    In 2013 vonden mijn vriend en ik een leuke, betaalbare huurwoning in Utrecht. Met tuin! Het eerste jaar hebben we vooral binnen geklust en negeerden we de tuin, die we eng vonden. Vorig voorjaar kreeg ik de geest toen we samen met de buren (links op de overzichtsfoto) een hogere schutting plaatsten. Ineens vond ik dat er eigenlijk ook andere tegels moesten komen, en een andere indeling, en meer terras, en en en...
     
    Met goed zoeken, slim onderhandelen en de hulp van mijn schoonbroer die hovenier is, hebben we voor een klein budget toch een best mooie tuin aangelegd! Ik ben er nog steeds erg trots op.
    In de border vanaf de overzichtsfoto rechts zouden eerst sierplanten komen. Maar hoe meer ik ging lezen over tuinieren, en hoe vaker ik daarbij stuitte op berichten over moestuinen, hoe leuker het me leek om toch een klein moestuinhoekje te maken! Een bezoek aan de site van de Makkelijke Moestuin overtuigde me dat dit de makkelijkste manier zou zijn, in ieder geval in het begin. Toen ik eenmaal alle benodigdheden bij elkaar had gesprokkeld was het al begin augustus. Ik heb afgelopen herfst nog wel het een en ander gezaaid, en alles kwam eigenlijk ook nog best goed op, alleen zat er een mysterieuze killer in de tuin die steeds alle steeltjes doorknaagde, dus in oktober ofzo hield ik er gedeprimeerd mee op.
     
    Deze lente ben ik echter weer met frisse moed begonnen!
     

     
    De tuin met moestuinbak. En met gloednieuw tuinhek dat ik vorige week van goedkoop tuinhout in elkaar getimmerd heb .
     

     
    Dit is het cirkelterras dat op de overzichtsfoto links is. De groente is stiekem al opgerukt tot aan deze kant van de tuin...
     

     
    De linkerborder, tussen aanbouw (keuken) en terras: kruiden (tijm, bonenkruid, stekje rozemarijn van vorig jaar, peterselie), aardbeien, framboos en een campanula om de schijn van een bloemenborder op te houden.
     

     
    Dit kersenboompje heb ik een week of twee geleden in de rechterborder gezet. Het is een laagblijvend exemplaar. Aan de bladeren te zien - ik kocht 'm met nog bruine knopjes - vindt hij het wel gezellig bij ons. Het is een zelfbestuivende Regina-kers. Ik ben benieuwd!
     

     
    Ook in de rechterborder: de wijnbes. Dit moest eigenlijk een soort eetbaar haagje worden om de containers erachter aan het oog te onttrekken, maar dat wil nog niet echt. De wijnbes heeft wel nieuwe stengels gemaakt, dus wie weet.
     

     
    Zelfs de schutting bij het cirkelterras was niet veilig voor mijn moestuinmanie: aardbeien in kant-en-klaarmaaltijdbakjes! Hangen op het zuiden, dus ze gaan goed vooralsnog!
     

     
    Dan de moestuinbak zelf. Het bonenrek is nieuw en heb ik vorige week samen met een buurman gemaakt van wat afvalhout! De bak maakte ik in september van pallets. Ik heb de MM-grond ook zelf gemixt, alleen in plaats van turfmolm heb ik potgrond gedaan omdat ik geen turfmolm kon vinden (met de gedachte dat de voedingstoffen daar vanzelf uit gaan en er dan alsnog turf overblijft). Mijn compost heb ik deels van de gemeente en deels gratis van de mesthoop geschept bij een boerderijtje in de buurt. De vermiculiet heb ik gekocht bij een MM-afhaalpunt.
     
    Ik heb 12-04 ingezaaid. Alleen de radijsjes zijn al goed opgekomen, en een paar spinaziezaailingetjes die ik uit hun AH-potjes heb gered (vanaf het moment van opkomen zijn al mijn AH-zaailingen aan het verschrompelen, heel raar!). De rijspeulen komen van de gemeentemoestuin in de buurt, waar ik soms als vrijwilliger werk. Daarnaast zag ik vandaag een sugarsnap de kop opsteken!
     
    Oh en weet je nog die mysterieuze killer? Ik ben erachter dat dat waarschijnlijk onze grote vrienden de Turkse Tortels zijn geweest, die hun nest hebben gebouwd aan de voorkant van het huis. Vandaar dat net:).
     


     

     
    Zelfs van de bakken aan de schutting op het noorden kon ik niet afblijven; tussen de mini-petunia's en bacopa staan kropsla, spinazie en N-Z spinazie.
     

     
    Alleen de slaplantjes in de laagste bak zijn al zichtbaar. Mijn plan is - als ik dat over mijn hart kan verkrijgen - om straks de zwakste van elk duo over de kling te jagen.
     

     
    Deze emmers staan onder het keukenraam op het zuiden. Een paar muntstekjes plus munt van vorig jaar, in de middelste emmer salie die al ik weet niet hoeveel winters (zeker drie!) heeft overleefd, en in de rechter emmer komt straks basilicum.
     

     
    Ik dacht dat mijn munt heel goed ging, tot ik eergister een rups ontdekte. Hmm. Vandaag geen nieuwe rupsen gevonden, maar wel vraat. Kunnen rupsen ook onder de grond zitten?
     

     
    En tot slot is er de binnenafdeling: een peperplantje en een Tasty Tom die ik in september bij wijze van experiment heb gezaaid, en die wonder boven wonder hebben overleefd in onze steenkoude keuken! Ik heb ze allebei vorige week verpot en een beetje gefatsoeneerd. De peper krijgt zelfs pepers! De Tasty Tom moet eerst nog een beetje groeien.
     
    Binnen op de vensterbank heb ik ook nog een heel zootje zaaibakjes en nieuw opgekomen zaailingen staan, maar dat zal ik jullie voor nu besparen.
    Tot gauw!

Over moestuin forum

Op het moestuin forum delen leden ervaringen en tips over het telen van groenten en fruit in de moestuin.

Lees meer over moestuinforum

Tips

Moestuin Forum

Browser pushmeldingen instellen in uw browser
Chrome (Android)
  1. Tik op het slotpictogram naast de adresbalk.
  2. Tik op Machtigingen → Meldingen.
  3. Pas uw voorkeuren aan.
Chrome (Desktop)
  1. Klik op het hangslotpictogram in de adresbalk.
  2. Selecteer Site-instellingen.
  3. Zoek Meldingen en pas uw voorkeuren aan.