Tani

Geen ducktape gebruiken, dit verteert al na een paar maanden. Ik heb verschillende plakmethodes uitgeprobeerd op folie, maar er is er eigenlijk geeneen die het lang uithoudt. Siliconenkit, superlijm, contactlijm, allemaal overleven ze niet in wind en regen en zon. Naaien is eigenlijk de beste methode op stukken folie aan elkaar te krijgen.

Ik heb ooit het volgende geknutseld:

Geen haringen gebruiken , is te slap. Maak een frame van houten balkjes 4x4 waarop je de kas plaatst. In twee of vierhoeken sla je een paaltje in de grond en maakt dat met een hoekijzer vast een houten frame. Het frame van de kas maak je vast met tierips aan het balkjes frame. Groot voordeel : alles ik ook weer makkelijk te demonteren. zie ook:

Bedoel je een foliekas? Dan is hier mijn oplossing.

De deur is de zwakste plek. Die dus in de luwte zeten. Meestal is dat op het noord-oosten.

Niks ingraven, en ook niet met spanbanden werken. Je foliekas op een een raamwerk van balkjes plaatsen en hij zal nooit meer wegvliegen. hier mijn beschrijving.

Al een paar jaar aan het experimenteren met zo'n systeem. Heb daar dit over geschreven: https://www.moestuinforum.nl/topic/18609-een-eenvoudig-solar-watergeefsysteem/?tab=comments#comment-289346 voordeel is onder andere : geen drukgevoelige timer nodig. Werkt na al die jaren nog steeds prima, doe er nu twee kassen mee. Heb wel de druppelaars vervangen door die dunne slangetjes die wietkwekers gebruiken, maar een druppelslang gaat ook.

Ik bewaar ieder jaar de knollen, dan weet ik zeker welke kleur ik krijg. Roze heeft mijn voorkeur. Maar gestreept komt ook voor. Mijn Schoonvader noemde het altijd het Vieruursbloempje, van wege het late moment dat de bloemen opengaan. Daar zijn de nachtvlinders dan weer dankbaar voor.

Gesnoeid riet een paar weken laten liggen zodat alles echt dood is. Dan hakselen en dan is het wel geschikt als mulch. Ongehakseld is het lastig hanteerbaar en ook breekt het echt langzaam af. Riet als dakbedekking gaat immers 20 jaar mee. Riet kan zich enorm vermeerderen , en het is dus echt zaak het onder de duim te houden. Traditioneel wordt afgeneden riet altiijd verbrand.

Gele bladeren onderin duidt bij bonen op kalkgebrek. Bonen altijd extra kalk geven. Je zegt dat je weinig water geeft: bonen hebben veel water nodig. Bonen moet je ook geen mest geven.

Ik zou wat vergelijkend onderzoek doen. Zet de pomp vlak naast de sloot, en de accu ook, en kijk dan wat hij presteert. Ik heb een vergelijkbare opstelling , en ook mijn resultaten vallen tegen. Mijn ervaring is dat 10 meter tuinslang de druk al verlaagd met ruwweg 40 - 50 procent. De verliezen bij de electra kunnen ook al flink oplopen. De verliezen bij 12 volt gelijkstroom zijn veel groter dan bij 220 volt wisselstroom . Dus ook een dikke kabel van 10 meter geeft al een enorm verlies. Mijn advies is: zet alles zo dicht mogelijk bij elkaar en geloof dat amerikaanse filmpje niet.

90 cm hoog is flink hoog, je kan er dan best een struik of boompje inzetten. Betonplex is goed materiaal, en technisch lijkt me alles goed uitvoerbaar. Ik zou de hele bak bekleden met onkruidfolie. Bij bakken altijd letten op de afwatering. Er moeten dus altijd gaatjes onderin zitten. Ze verstoppen niet zo gauw. Onderin de bak een laag van een paar centimeter met grind of hydrokorrels. Ze dienen zowel voor een goede afwatering als voor ventilatie. Daaroverheen een laag die voorkomt dat de aarde de korrellaag verstopt met aarde, en daarvoor gebruik ik al jarenlang afzuigkapfiltermateriaal. Het is goedkoop en 1 laag is genoeg. Daarbovenoop kan je je aarde storten. je bak zal, wanneer hij gevuld is , niet gauw omwaaien , daar is hij te zwaar voor, mits de terrasafscherming die je erop wil monteren maar wind kan doorlaten. Iets met takken of een smal schapenhek is wel geschikt.

Waarom die suiker erbij? Nooit van gehoord. En ik doe er ook geen deksel op. Ik zet mijn emmer in de zon en na drie weken prima gier. Dat witte schuim heb ik nooit gehad.

Mijn ervaringen met composiet zijn slecht. Het verkleurt en erger nog, het behoudt zijn vorm niet, het zakt uit.

Ik denk dat iedere ervaren moestuinier dankbaar is voor alle zon die er op zijn tuintje kan schijnen. Zon doet groeien. Die paar dagen dat het echt heet wordt neem je op de koop toe. Tomaten krijgen vaak een dakje niet tegen de zon , maar tegen de regen. En wel omdat opspattend regendruppels de gevreesde tomatenziekte overbrengen.

Niet ingraven hoor, wordt een rommeltje. Kijk hier voor een oplossing:

Ik heb een paar jaar geleden dit eenvoudige systeem gemaakt en het werkt geweldig.

Broeikast vindt ik best een geschikte benaming hoor, we snappen wel,wat je bedoelt. Nu terug naar de vraag: een stabiele temperatuur is vrijwel onmogelijk. Een kas is bedoeld om de omgevings tempertuur omhoog te brengen. Boven 35 graden is schadelijk, maar alles eromder is winst. Stabiel is niet nodig en sowieso moeilijk te realiseren. Er zijn twee manieren om het een klein beetje te temperen, en dat is naast je kas te gaan wonen en bij kou de ramen te sluiten en bij warmte ze weer te openen, en automatische raam openers zoals hierboven genoemd. Is je raam te zwaar dan kan je overwegen een contragewicht aan te brengen aan een arm . Een beetje zoals een Amsterdamse ophaalbrug. (Ik woon in Amsterdam , vandaar). Nieuwe kaseigenaren hebben vaak het idee dat een kas potdicht moet, maar dat zeker niet het geval. Zelfs al heb je dag en nacht een paar ramen openstaan, dan zal je permant een temperatuur hebben die een paar graden hoger is dan buiten, en dat is echt genoeg.

Een foliekas ( tunnelkas en folie serre heten ze ook wel) is een goedkope kas waar je jarenlang plezier van kan hebben, mits je er wat aan knutselt. Zo uit de winkel hebben ze een paar problemen, waardoor veel mensen er op afknappen, maar dat hoeft niet, wanneer u de volgende aanpassingen aanbrengt. Die problemen zijn de volgende. 1- Ze waaien makkelijk weg. 2- De ritsen gaan snel kapot, het zijn echt prutsdingen. Veel mensen denken ook dat de folie makkelijk kapot gaat, maar dat valt erg mee. De oplossing ziet er als volgt uit. Dat wegwaaien lossen we op door het buizenframe te monteren op een raamwerk van houten balken. Vier balkjes van 4x4 cm. of liever nog wat dikker, gaan het fundament vormen van de kas. Zet ze aan elkaar vast met hoekijzers. ( Tip: zet eerst het metalen frame van je kas in elkaar, en meet nu hoe lang je balkjes moeten zijn. Veel kassen hebben andere maten dan opgegeven.) Nu dit raamwerk klaar is, plaatsen we het op een paar losse bakstenen, om de meter een is genoeg. Nu is dit het moment om dit raam stormbestendig te maken door in de binnenhoeken korte paaltjes in de grond te slaan, en die met hoekijzers aan het raam vast te maken. Zo'n paaltje is op de foto hieronder ook te zien. Zet nu het hele gemonteerde buizenframe op de balkjes en maak het provisorisch vast. Dit hoeft niet heel grondig te gebeuren omdat de kas eigenlijk met de folie aan de balken wordt vastgezet in de volgende fase. Kassen die de metalen buizen met plastic hulpstukken aan elkaar koppelt maak je aan de balken vast met Tierips. Kassen die de buizen met boutjes aan elkaar bevestigen hebben vaak pootjes. Die pootjes kan je heel mooi op de balk monteren door de pootjes over een schroef te schuiven die een paar centimeter uit de balk steekt. Die schroef maak ik wat dikker met een afgeknipte plug . Als het metalen frame vast staat op de balken, kan de folie eroverheen. Die folie zetten we nu rondom vanonder vast door middel van dunne latjes die we van buiten op de balken schroeven. Dus door de folie heen. Je kas staat nu en kan de stormen doorstaan, maar de ritsen niet. Dus gaan we die vervangen door een zelfgemaakt houten deurtje. Dat deurtje moet je zo smal en licht mogelijk maken. Van latjes en triplex, een raam is feitelijk niet nodig. Wel is een klep of schuif handig om te kunnen ventileren. Een tip als je het deurtje maakt: maak eerst het deurtje en dan pas de de sponning en niet andersom. De sponning moet iets langer zijn dan de kas hoog is. Als het deurtje klaar is zet je hem tegen je gesloten kas aan . Aan de onderkant schroef je de sponning tegen de balk van het houten raam, en van boven bind je hem vast met een Tierip die door de folie heen naar bovenste buis gaat. Als je deurtje vastzit is komt het moeilijke moment om in dat mooie folie te gaan snijden. Kruip door de rits naar binnen en snijdt van binnenuit een T- vorm in de (gesloten) voorzijde. De horizontale snee wordt even breed als je deur, ter hoogte van de bovenkant van je deur, en de vertikale snee gaat precies door het midden tot onderaan. De ontstane flappen vouw je om en zet je met latjes vast tegen de binnenkant van de sponning. De ritsen kit ik dicht. Je kas is nu klaar. Je kan de folie ieder najaar verwijderen als je dat wilt. Dat is in een half uurtje gedaan en het verlengt de levensduur zeker. Wanneer je ook het metalen frame wilt opbergen vergeet dan niet alle buizen goed te merken, anders heb een lastige puzzel op te lossen het jaar daarna. Ik laat het gewoon de hele winter staan. Ook het balkenraam kan je nu opruimen en eventueel vertikaal tegen de schuur plaatsen.

Chayote of Labusian kweken. Chayote heet ook wel Labusian of Labusiam (=pompoen uit Siam). Zijn latijnse naam is Sechium edule, het is een Cucurbitaceae, dus familie van de pompoenen. Het is een groente die veel gebruikt wordt in de Indonesische keuken. Ik kweek deze plant nu een aantal jaren en erg moeilijk is het niet, maar wel anders dan u gewend bent. U kunt op twee manieren aan de vruchten komen. U gaat naar een aziatische supermarkt of in Nederland naar een toko, en koopt daar een paar vruchten . Of u vraagt een kennis die naar Portugal reist of hij er een paar op de markt koopt. De vruchten die inde winkel gekocht worden willen niet altijd kiemen omdat ze behandeld of bestraald zijn. Volhouden dus. Er zijn twee typen vruchten: De stekelige variant komt uit Portugal, de gladde is import uit Azie. Kiemen. De vruchten plaatst u binnen op een lichte en warme plaats op een schoteltje . Dus niet schillen, of zaadjes eruit peuteren, gewoon heel hele ding laten kiemen. Geen aarde dus en ook geen water geven. Na een week of drie komen de eerste blaadjes vanuit de spleet naar buiten. Nog niks doen nu. In tweede instantie komt er ook een (witte) wortel uit de spleet en als die een paar centimeter lang is, kunt u gaan oppotten. De vrucht op de aarde laten leggen, alleen de wortel in de grond stoppen. Niet te veel water geven,want dit is de moeilijkste fase. Zeker de helft van de vruchten zal in deze fase niet aanslaan. Het is dus zaak er een paar tegelijk te laten kiemen. Slaat de plant wel aan, dan zal hij snel groeien, en al gauw is een stokje nodig. De vrucht kwijnt weg terwijl de plant groeit. De kunst is nu dit hele proces zo te programmeren dat de plant naar buiten kan wanneer hij ongeveer een meter groot is. Het weer buiten moet dan vrij zacht zijn , zo eind mei. Wij laten de vruchten kiemen vanaf half maart, gelijk met het zaaien van de tomaten (op de vensterbank, binnen). De opkweek. De plant groeit buiten beter dan in de kas, maar zoek wel op een zonnige plaats. Bouw gelijk met het planten een stellage of horizontaal raamwerk waar de plant in kan klimmen, het is een echte klimmer, 2x2 meter is voldoende. Het kan even duren voor de plant aanslaat. Soms lukt het helemaal niet. Lukt het wel dan merkt u dat dit een enorme groeier is, met ranken die langer zijn dan die van een pompoen (waar hij familie van is.) Bij mij groeit hij over de kas heen die hij volledig bedekt In augustus komen de eerste kleine bloemen, die vooral door wespen bezocht worden. De vruchten zijn vrij snel erna al oogstbaar. Vorig jaar had ik van twee planten meer dan honderd vruchten. Ze zijn mits koel en donker, een paar maanden te bewaren. In maart waren alle vruchten nog in goede conditie. Dus net als aardappelen bewaren. Bereiden: De hele plant is eetbaar , vooral de jonge scheuten zijn ook goed. De vrucht heeft weinig smaak maar een hele prettige textuur. Is rauw ook al eetbaar, maar in reepjes kort geroerbakt op zijn best. Ook de pit, die erg zacht is, is ook al eetbaar, dus u kunt de hele vrucht opsnijden. Kijk voor recepten vooral bij indische en thaise kooksites.

Wanneer je in je kas een kuil maakt zal die gemakkelijk vol met regenwater lopen. Je kan dat alleen doen op echt droge grond. Het is safer de kas als het ware op te tillen door de kas op een frame te zetten . Vooral bij polyvarbonaat kassen is dit handig , want dat zijn vaak erg lage kassen.

Foliekassen willen nog wel eens wegwaaien, maar er is een eenvoudige manier om ze vast te zetten zonder graafwerk of betonblokken. Kijk hier: tunnelserre-folie-bevestigen-t23681.html#p372805

Ik werk al jaren met een systeem dat werkt met een zonnepaneel. Het principe is eenvoudig: als de zon schijnt krijgen de planten water, en als de zon niet schijnt gebeurt er niks. Dat gaat paralel op met de waterbehoefte van de planten en het werkt wonderwel.. Je hebt dus geen verdere regelapparatuur nodig. Een beschrijving van het systeem staat hier: een-eenvoudig-solar-watergeefsysteem-t19779.html

Kasfolie hoeft niet alle licht door te laten . Het is dus geen probleem als de folie niet helder of gekleurd is. In de hoogzomer is het zelfs een voordeel, dan gaan professionele kaseigenaren immers hun kas bekalken. De folie van Hornbach, die ook witte draden heeft is van slechte kwaliteit, hij is niet UV bestendig en viel bij mij na twee jaar al uit elkaar. Er is eigenlijk maar een ding belangrijk bij kasfolie , en dat is de UV bestendigheid.