Heiligenbloem?? De naam alleen al...

Wil je er wat takjes van?

 

Heiligenbloem heet in het frans mottenplant. Het wordt ook wel medicinaal gebruikt. En als keukenkruid spaarzaam, maar is niet zo lekker. Het beste is om het te drogen voor de geur in potpourrizakjes of in je kledingkast te hangen, al dan niet tegen motten.

Ja graag. Ik neem aan dat de takjes stekken kunnen worden?

Dat neem ik aan, maar er zijn geen hieltjes, tenzij je hele kleine zijtakjes neemt, dus je moet ze zo in de grond stoppen. Het zijn wat houtige stelen.

Bij mij lukt bijna alles, dus ik ga het gewoon proberen...

Alvast een lijstje voor een volgende ruildag, anders vergeet ik het.

 

Wie een stekje wil van de bonenkruid, heiligenbloem (anti-mottenplant en medicinale plant) en citroenkruid (keukenkruid, niet te verwarren met citroenmelisse, het is een houtige vaste plant), kan dat alvast aangeven, dan kan ik deze zomer afleggers maken.

 

Wie iets kleins van formaat (ivm opslaan hier op het flatje) zoekt van een rommelmarkt voor een bedrag tot maximaal 1,50 euro (we moeten zuinig aandoen, anders wordt het ruilen een te dure hobby), kan dat ook aangeven. Mijn man gaat regelmatig naar een rommelmarkt. (Boeken kosten 1,00 tot 1,50 meestal).

 

Lijstje alvast:

Yuras: ik krijg in de herfst een aflegger van kruisbes mucurines (of malahit, volgens sommige bronnen is die hetzelfde)

Kim: ik krijg ostara, voor zover het lukt (sept)

Bouwvrouwe: over een paar jaar ulluco

Ciska: ik krijg stekjes van 2 geurende klimrozen. Ik geef: boekjes klassieke gebak recepten, liefst met fruit, andere klassieke recepten kan ook.

Indy: stekje heiligenbloem

3 mei 201510 j aangepast door Gast

Kibas heb je het hier over de santolina chamaecyparissus (heiligenbloem) of over de verbascum blattaire ( mottenkruid) die in het Frans dus ook mottenkruid heet (Molène blattaire)...?

3 mei 201510 j aangepast door Gast

Ik zou heel graag een takje wilen hebben van de heiligenbloem

heiligenbloem, santolina chamaecyparissus. Ik las ergens dat het in het Frans in de spreektaal mottenplant heet, maar als ze al een mottenplant hebben......

 

Van http://www.gielenaroma.nl/index.php?page=santolina-chamaecyparissus:

"Het is een groenblijvende struik of heester met zilverachtige grijsgroene bladeren, scherp aromatisch en kleine gele balvormige bloemen, op een lange stengel, gevolgd door droge langwerpige doosvruchten. Hij groeit op open plaatsen en droge grond met grind, wordt 30-40 cm hoog en bloeit in juli – augustus. Hij houdt van zonnig, kalkrijk, droge normale grond, is zoutbestendig en matig winterhard. (Aanvulling kibas: bij mij groeit hij prima op een natte, deels beschaduwde plek)

 

Vanwege de toxiciteit zo goed als geen gebruik als smaakmiddel of in de parfum industrie. De struik is inheems in Spanje en Italië en nu overal in het Middellandse Zeegebied. De Grieken kenden het kruid als abrotonon en de Romeinen als abrotanum. Alle twee de namen verwijzen naar de boomachtige vorm van de halfheester. De Arabieren gebruikten het heestertje eeuwenlang voor medicinale doeleinden. In de Middeleeuwen was het populair als insecten werend en wormdrijvend middel. De struik is populair als borderstruik, sierplant, wonderkruid, strooikruid, mottekruid en heggenplant. Gedroogd wordt hij veel gebruikt in potpourri’s en om motten te weren uit kleding, beddengoed, linnengoed, tapijten en boeken, enz. en om insecten met name muggen te weren. De gedroogde bladeren worden verwerkt in tabak. John Culpeper heeft de plant in de 17e eeuw al beschreven als middel bij giftige insectensteken/beten, wormen en bij irritaties van de huid of huidontstekingen. De geur lijkt een beetje op die van de roomse kamille. In de volksgeneeskunde werd het gebruikt als antidotum tegen allerlei soorten gif en om wormen uit te drijven, vooral ook in de veeartsenij. Ook werd het gebruikt als insecticide tegen motten en muggen en als middel tegen insectenbeten en wratten. Bloem- en bladwater is goed tegen schurft en ringworm. Het kruid is een goed middel om wondjes en insectenbeten snel mee te helen. Het kruid stimuleert het lichaam om littekenweefsel te maken. Wordt in Engeland Cotton Lavender genoemd, maar het is geen echte lavendel.

 

Specifiek werkzaam:

Anthelmintisch - antibacterieel - anticonvulsant - antidotisch - insecticide - menstruatiebevorderend - spasmolytisch - stimulerend.

De olie wordt ook wel toegepast bij jeuk, ontstekingen, ascaris, schurft. Voorzichtig gebruiken. Goed voor insectenbestrijding en motten.

 

Contra indicatie:

Wordt in de aromatherapie niet gebruikt. Oraal toxisch, waarschijnlijk gevaarlijk toxisch. Verdampen zou wel kunnen bij astma, hoesten, bronchitis, wegens de krampstillende werking. Mogelijk huidirritant door de lactonen. Niet voor baby’s en kinderen, niet tijdens de zwangerschap. "

 

Kortom, ik zou hem zelf alleen als anti-mottenmiddel gebruiken (takjes drogen) en als vrolijke borderplant.

3 mei 201510 j aangepast door Gast

Indy, ik zet je bij het lijstje

Ook even uitgeprint, al had ik al info gelezen voordat ik de takjes bij je vroeg.

 

Er staat potpourri, ik hoop eigenlijk ook voor wierook (toekomstproject, ben nu alleen de mogelijkheden aan het zaaien en vertroetelen).

 

Als het stekken lukt, kan ik ook uitdelen in de toekomst.

 

(Ow, ik droog gewoon een takje, en dan kom ik er wel achter of het genoeg geurt voor een of ander)

Inderdaad de Santolino. Ik heb hem ooit uit de botanische tuin gehad..en hou zelf niet zo van dat soort plant..net zoals het kerriekruid..De kleur staat mij niet aan De geur is wel aardig sterk..penetranter dan kamille.

Super,dank je

Ik vind kamille minder lekker ruiken dan heiligenbloem. Grappig dat we heb zo anders kunnen beleven

 

Jasmin, ik ben benieuwd of je stekken lukken. Je kunt inderdaad een deel drogen, je hebt toch verscheidene takken gekregen. Ik ga in ieder geval voor de liefhebbers ook wat afleggen, dat zou toch moeten lukken lijkt.

citroenkruid

Even een oude koe uit de sloot halen: ik heb deze plant (de citroenvariant) al jaren in de tuin en doe er niets mee.

Gebruik jij hem vaak? En waarvoor?

Iemand anders blij met deze variant?

 

(Gelezen dat Jorieke de cola-variant heeft).

 

Ik heb er vroeger eens iets negatiefs over gelezen, maar nu ik er weer naar zoek, valt dat wel mee, geloof ik

Nu wil ik hem wel graag gaan gebruiken. Schijnt heel geschikt te zijn voor gebruik bij vet vlees.

Ik heb hem nog niet gebruikt. Ik heb nu ook de cola-variant en die ruikt net iets anders. Ik lees ook wat wisselende verhalen, zelfs pfaf.org is niet geheel duidelijk:

 

Although no reports of toxicity have been seen for this species, skin contact with some members of this genus can cause dermatitis or other allergic reactions in some people[222]. Safety during pregnancy is not known.

 

Edible uses:

The young shoots have a bitter, lemony flavour and are used in small quantities as a flavouring in cakes, salads and vinegars[1, 4, 7, 183, 244]. A tea is made from the young bitter shoots[183].

 

Medicinal uses:

Southernwood has a long history of domestic herbal use, though it is now used infrequently in herbal medicine[254]. It is a strongly aromatic bitter herb that improves digestion and liver function by increasing secretions in the stomach and intestines, it stimulates the uterus and encourages menstrual flow, lowers fevers, relaxes spasms and destroys intestinal worms[238, 254]. The herb, and especially the young flowering shoots, is anthelmintic, antiseptic, cholagogue, deobstruent, emmenagogue, stomachic and tonic[4, 7, 165]. The main use of this herb is as an emmenagogue, though it is also a good stimulant tonic and has some nervine principle[4]. It is sometimes given to young children in order to expel parasitic worms and externally it is applied to small wounds in order to stop them bleeding and help them to heal[7]. The herb is also used externally in aromatic bathes and as a poultice to treat skin conditions[268]. Southernwood should be used internally with caution, see the note

 

Other uses:

Insect repellent. The growing plant repels fruit tree moths when growing in an orchard[6, 14, 18, 20]. The fresh plant can also be rubbed onto the skin to deter insects[7]. The shoots can be dried for indoor use, they remain effective for 6 - 12 months[169]. They are also said to repel ants[201]. Shoots can be burnt in the fireplace to remove cooking odours from the house[201]. The leaves have a refreshing lemon-like fragrance and are used in pot-pourri[245]. An essential oil from the leaves and flowering shoots is used in perfumery in order to add certain subtle tones[7]. A yellow dye is obtained from the branches[14, 268]. Plants can be grown as a low hedge, they tolerate quite hard clipping[200, 201]. An infusion of the plant is used as a hair tonic or conditioner[201].

Vreemd dat ze daar geen onderscheid maken tussen de variëteiten.

Ik lees bijvoorbeeld hier

 

"There are two main cultivated strains of southernwood, both of which have a strong fragrance, which many people find disagreeable even in mediocre amounts. The traditional type vaguely reminds of lemon, and the more recently bred type (camphor southernwood) has an even more intense and dominant smell. A third type with particularly strong odour is sometimes marketed as coca-cola herb. The differences in fragrance between these three types are as strong as their names would imply. "

 

en

 

"Southern¬wood is mostly suited for meats. Similar to mugwort, to which southernwood is far superior, it is a good choice to flavour aromatic and rather fat meat (pork, duck, goose, mutton), the bitter constituents improving digestibility and stimulating the appetite. On the other hand, southernwood can also be used for rather bland meat (veal, turkey), thus adding an interesting taste sensation to an otherwise insipid dish.

This half-forgotten herb truly rewards experiments; for example, it can be used for an unusual bouquet garni (see parsley).

Allegedly, southernwood is used to flavour cakes in Italy, but I have never found any recipes demon¬strating this usage.

Further¬more, extracts of the plant are some¬times found in stomachic medicines or herbal liqueurs. "

 

Tja

 

Tegenwoordig staat in bijna elk recept dat er citroen/lemon dan wel -schil bij moet, dus ik vind dit kruid wel interessant.

Toch maar eens mee experimenteren met vvvarkensvlees

cola-struik-t691.html

Op Waterwereld.nu, een leuke site waar Erny mee kwam, staat over Citroenkruid onder andere:

 

Ooit werd dit struikje in de middeleeuwse keuken veel toegepast.

Merkwaardigerwijs smaken de blaadjes vooral bitter, en niet zozeer naar citroen. De jonge scheuten smaken naar coca cola.

 

In Zuidelijke landen wordt citroenkruid tussen beddegoed en kleren gelegd zodat ze lekker ruiken.

Ook is citroenkruid een middel tegen schadelijke insecten, zoals vliegen en vlooien.

 

Dan kan ik beter citroengras verbouwen