Vandaag een beetje een drogere dag. Spinazie gezaaid !

De wedstrijdprei heeft een zoveelste aanval van de woelmuis doorstaan. Heb de gang gisteren dichtgedrukt. De prei was helemaal scheef gaan hangen.

Iets heel anders: Ik ben nogal het mannetje met het rotsvaste geloof in 'licht'.

Zo zet ik bij alle stekken en zaailingen die ik maak in de tray of later in het potje een dun houten stokje aan de potrand. Ik weet bv dat Geedee dit ook doet, met lucifers geloof ik. Ik doe het met gebroken satéstokjes. Die stokjes gaan het plantenleven mee tot de plant de tuin op gaat.

Ik zet het stokje steevast altijd op zuid. De plant, wanneer ik de bak met planten of de pot verplaats, komt zo altijd naar de goede kant te staan. Anders gezegd : ik draai het liefst geen planten. Ik laat ze opgroeien hoe ze opkomen en verpot worden enz. En zo gaan ze ook de tuin op.

Doel er van is oa, dat de plant geen onnodige energie hoeft te steken in het zichzelf draaien naar het licht toe ( zuid ).

Ach ja. Je kan maar zo'n tick hebben

Toch. De wedstrijdprei heb ik ook zo doen opgroeien. En dit in de wetenschap dat juist prei een hele eigen bladstand heeft.

Laat ik nou net bij deze wedstrijdprei een hele lichte draai hebben gemaakt bij het in de volle grond plaatsen !

Lang heeft ie zo gestaan, maar vandaag zag ik dat er een hele duidelijke draai in de hele plant te zien valt.

Wellicht maar 15gr, dat ik hem niet zuiver op zuid gezet had. De vleugelbladeren dus op O-W.

Inmiddels heeft de plant zich op zuid gezet. Met een lichte tordering dus.

Toch wel grappig