Gisterenavond de volgende stap in mijn tuin gerealiseerd. Mijn achterbuurman heeft een schuur in zijn tuin, precies op de erfafscheiding. Zijn schuur heeft een mooi dak, maar geen goot. Bij een stevige regenbui loopt dan ook al het water zo mijn tuin in.

Omdat ik in die hoek mijn serre wil hebben, was ik aan het nadenken over diverse opties...water opvangen in tonnen? Handig om extra gratis water te hebben, maar de plek zou totaal niet praktisch zijn. Vragen of hij een dakgoot wil plaatsen? Tja, kan...maar waar komt dat water dan uit? Er is immers geen riolering in onze tuinen. Toen herinnerde ik me een gesprek met de buurman van mijn ouders, die was lange tijd stratenmaker en loste dergelijke problemen in tuinen altijd op door een put te graven en vol te gooien met grind. Dit zou er voor zorgen dat het water sneller de grond in zou trekken. Na wat google werk, bleek dit nog niet zo'n slecht idee. Plus...een gat is zo gegraven...en grind, heb ik in overvloed De voortuin ligt er vol mee en ik wil er van af.

Ik zeg...1+1=2

Zo gezegd zo gedaan...

Anderhalve kuub later, nog meer wortels hakken verder...en het gat was er! Ik weet niet of het komt door het spitten, of door het gevoel van vooruitgang/trots zijn op jezelf, maar het geeft een goed gevoel en het motiveert me juist om verder te gaan. Zat om 10 uur 's avonds op de bank te denken...wat kan ik nog doen? Energie teveel

Vanochtend het resultaat bekeken, aangezien ik gisteren in het donker aan het werk was...

Ik ben tevreden

En de voortuin ziet er ook al beter uit

Vanavond kan ik niet veel doen, dus donderdag verder met het opvullen van het gat waar het geel zand uit kwam. Gelukkig ligt er nog een bult zwart zand in de tuin