Ik ben heel blij met de twee hoogstam fruitbomen in mijn achtertuin. Echt, top! Maar... ze zijn zo... hoog. Even je neus in een bloempje steken is er niet bij, om van het snoeien van de kroon van deze giganten nog maar niet te spreken. Voor deze foto ben ik dus even op een huishoudtrapje geklommen (rechts onder in beeld zie je nog net mijn waslijn), want kijk nou hoe mooi zo'n perenbloesempje is:

Hopen op een goede bestuiving, er vliegt in ieder geval van alles op. Een deel honingbijen, hommels en van alles kleins. De meeste bloesem zit - als vanouds - helemaal bovenin, waar we er écht nooit bij komen. Dat wordt van de herfst weer heel wat te pletter vallende peertes, als de bestuiving mee zit.

Onderaan het trapje staat dit zooitje ongeregeld. De witte piepschuimbak mét deksel komt van de visafslag, lekker isolerend voor de tomaatjes 's nachts. Had er nog wel een bij gewild, zo fijn vind ik die bak. Er staat sowieso van alles in het "kastje" (afgedankte salontafel + stukje zeil), alleen het net gezaaide spul en mijn ene peper (ja, hier ook al een zeer slecht peper en paprika jaar tot nu toe) staat voor het zolderdakraam binnen.

Op het tafeltje staan de kooltjes ingepakt (er was alweer een slak bezig geweest, vandaar het gaas) en wat losse zaailingen waarvoor het in het kasje wat warm is. De eerste emmer netelgier is ook al in de maak (linksachter) en er staat een bak met spruitende wilgenstammetjes stekwater te maken.

Niet het mooiste stukje tuin, maar wel functioneel. Als deze "koude bak" straks klaar is met babykamer spelen neem ik hem mee naar de volkstuin en kan er een meloen of komkommer zijn best in gaan doen.