10 februari 2018
Vandaag het laatste glas geraapt.
Ben er toch wat uurtjes mee zoet geweest.
De stukjes waren meestal klein, en lagen over een paar M2 verspreid.
Het meeste in etappes op mijn gemakje opgeraapt, gelukkig was het vaak mooi winterweer.
Met de nachtvorst kwam 's nachts de vorst in de grond, daarna overdag een winterzonnetje er op en het bovenste laagje ontdooide.
Dat laagje kon ik mooi afschrapen met de spade.
Omdat ik toch rustig aan moet doen vind ik het niet zo erg, het heeft iets meditatiefs en deed me ook terug denken aan het zoeken van opaal bij White Cliffs in de Australische woestijn....
Maar ik ben blij dat het nu klaar is, de tuin heeft aandacht nodig.
Vandaag ook de laatste compost omgezet, het is een flinke hoop geworden van zeker 1.5 meter hoog.
Heb ik weer een leeg vak voor verse mest.
De onderst laag was half verteerd en zat goed vol met mestwormen.
Die gaan nu voor me aan het werk en de hoop zal nog flink gaan inzakken.
Ook de afgestorven stengels van de aardperen weggehaald.
Er staat nu alleen nog verwilderde winterpostelein op de aardperen, het zaad daarvan komt met mijn compost mee.
Ook de afgedragen stengels van de framboos weg gehaald.
Die oude stengels zijn afgestorven en trek je er zo tussen uit.
Alle stengels in stukjes gehakt op het vak van de bessen, pioenen en rabarber.
Ook ben ik begonnen met het uitgraven van de frambozen.
Ooit geplant op een rij zijn ze nu bijna 3 meter breed.
Er kwam kweek en kleefkruid in en er groeide al jonge boompjes tussen.
Ik wil nog een nieuwe rij zetten met eigen stekken.
De frambozen zijn toch een soort pionierplanten, in de bergen groeien ze het liefst daar waar recent een lawine is geweest.
Daarom verhuis ik ze af en toe, ik zal een mooie plek zoeken waar ze heen mogen.
Fijn dat het me deze winter lukt om een paar zware klussen aan te pakken.
Veel is blijven liggen nadat mijn gezondheid ruim drie jaar terug erg achteruit is gegaan.
Deze winter gaat het langzaam maar zeker.
Er is nog wat te eten op de tuin, de N.Z. spinazie heeft de vorst niet overleefd denk ik, of alleen de onderste stengels.
dit jaar geen pastinaak en schorseneren, beide zijn mislukt.
Er is nog wel kleine prei, warmoes, andijvie, sla sterrenkers, winterpostelein, aardpeer, witlof, kruiden en palmkool.
Al gaat die laatste bijna bloeien.
In de vriezer is nog veel mais, en ik heb ook nog aardappels (Texla) ingemaakte bieten, courgette en kievitsbonen, hier staat een maaltje in de week:
Mijn boerenkool is op, maar ik mag straks bij de buren pakken.
Velen hier zaaien wel maar oogsten dan niet.
De tuin is bijna leeg, het wordt vasten tijd!
Gelukkig kan ik nu af en toe wat groente kopen, ook weer eens leuk.
De eerste zaadleveringen zijn ook binnen, en van het eiland Wieringen kreeg ik dit mee:
0 Comments
Recommended Comments
There are no comments to display.