19-6-2022
Het was weer een mooie week, deze laatste week van de lente.
Wel een drukke week want behalve de tuin vraagt ook de oogst veel tijd.
De tuinbonen uit de lage kas zijn allemaal geoogst. De planten zijn naar de composthoop die nu torenhoog is.
De mooiste peulen heb ik opgebonden in de kas om het zaad te drogen zodat ik het komende november weer kan zaaien.
'S avonds eten we natuurlijk verse tuinbonen.
Ik heb het kasje gespit en er een dozijn kleine peperplantjes ingezet.
Ik hoef dit jaar niet veel oogst want er zijn nog genoeg pepervlokken maar wat verse pepertjes aan het eind van de zomer zou leuk zijn.
Vaanwege de warmte had ik het plastic tunneltje verwijdert bij de tomaten.
Ze zijn hard gegroeid en hebben hun achterstand ingehaald, wel zaten er veel lange dieven aan die ik verwijderd heb.
Gelukkig werd het overtrokken weer dus de overgang ging soepel.
Ik moest wat prikkers zetten naast de wat slappe planten.
De wind kan hier spelbreker zijn.
De achterste planten had ik het eerst gezet met een rij sperziebonen er naast.
Die boontjes gaan nu bijna bloeien.
's avonds wordt er gekookt door het jonge volk en er is pad thai met jonge ui en peultjes.
De asperges beginnen ook weer te groeien na de koude week.
Het is weer bijna gedaan met deze gulle gevers.
Zodra ik tijd had heb ik weer een "waslijn" gemaakt voor de tomaten.
Daaraan komen de tomatendraden en ik kan de planten straks weer gemakkelijk indraaien als ze groter gegroeid zijn.
Ik heb nog twee rijen tomaten staan, een rij staat nog onder glasplaten om ze wat te beschermen.
Als ik bonen zit te doppen komt daar telkens een jonge merel uitrusten van zijn avonturen.
En moeder merel vliegt nog steeds aan met een bek vol wormen.
Moeder moest ik alweer van onder het aardbeiennet van de buren bevrijden en kind zat in het buurkasje en kon de uitgang niet meer vinden.
Ik heb het er maar druk mee.
Ook druk had ik het met de aardbeien, elke twee dagen waren er een paar bakken vol.
Ik had de Russische bladkool te vroeg gezet en die gaat nu schieten.
Tijd om de planten op te ruimen. Ik zoek op mijn gemak de mooiste topjes en blaadjes uit.
Ook zijn er nu knoflookstengels, ze groeien nog hard.
Maar aan het eind van de week ziet de Hollandse knoflook er weer ander uit, het wordt zo'n beetje tijd voor de oogst.
Mijn Russen zijn iets later, net als vorig jaar.
De zon en de droge periodes zorgen bij veel planten voor een vroege oogst dit seizoen.
Maar ik heb nog even geen tijd, ik zit nog iedere dag in de bonen.
Ik neem ook flinke tassen mee als huiswerk en als alles gedopt is moet het worden ingevroren.
En op het bord met de zalige nieuwe aardappels.
Eergisteren was het ineens minder met de aardbeien, geen bakken vol meer maar slechts een halve kom.
Het eind is in zicht. Ik maak de laatste potten jam, samen met de laatste rabarber van deze lente.
Genoeg tot de volgende oogst in 2023.
Het net kan van de jonge aardbeiplanten af. De grond geschoffeld en nu is het wachten op wat regen zodat de uitlopers gaan wortelen.
Het net gaat nu over de aalbessen, ik heb een late soort die nog niet aan het kleuren is.
Het is een flink uitgegroeide struik die ik al 25 jaar heb.
Eerst doe ik er schapengaas om zodat de takken bij elkaar blijven. Daarna het net en bovenop nog wat oude windkering.
En nu nog eventjes wachten.
En tussendoor weer verder met tuinbonen doppen....
Want tuinbonen, die heb je toch nooit genoeg?
Het zaaigoed voor november droogt mooi met dit weer.
En het seizoen gaat hier nog wel even door want de laatste rijen gaan nu pas bloeien....
Edited by Patrijs
- 7
2 Comments
Recommended Comments