Frans

Gewoon wanneer ze wat grootte en stevigheid betreft er aan toe zijn om de vollegrond in te gaan. De datum is onbelangrijk of je moet aanhanger van de maankalender zijn.

Het zijn hoogstwaarschijnlijk de eitjes van de bietenvlieg die ook op spinazie voor komt.

Rucola is geen echte sla Dennis maar behoort tot de kruisbloemenfamilie waar ook de koolsoorten toe behoren. Van boerenkool eet je ook de bladeren maar daarom is het nog geen sla .

Dat worteldoek viel me ook op Dennis, zeker voor die prijs. Ik heb een rol gekocht om eens te proberen. Ik vind dat het vrij lang duurt voor het doek regenwater door laat en dat kan bij sommige toepassingen , de teelt van aardbeien bijvoorbeeld , wel eens een nadeel zijn.

@Borsalino Dat verspenen in potjes heb ik vorig jaar ook nog een keer gedaan maar omdat ik niet veel planten nodig heb bevalt het in een keer laten doorgroeien tot het uitplanten me toch beter. Ik heb zo'n bakje even gemeten , formaat is 38 x 24 x 6 cm . De diepte lijkt weinig maar omdat er maar weinig plantjes staan , maximaal 10 , hebben ze nagenoeg geen last van hun 'buren' en is dat genoeg om toch een mooie wortelkluit te vormen. Na de zaadjes in met een beetje zand vermengde potgrond gelegd te hebben gaat de plexikap er op tot ze boven de grond staan. Die kap is er eigenlijk alleen maar voor dat de grond mooi vochtig blijft zodat ze snel kunnen kiemen. De geschatte hoogte van 15 tot 20 cm bij uitplanten is toch wat teveel merkte ik bij het meten van het bakje. Dat zal ongeveer 12 tot 15 cm zijn. Tegen vogelvraat , diverse vliegen en koolwitjes bescherm ik ze na het uitplanten eerst nog een tijdje m.b.v. een strook gebogen kippegaas waarover insectengaas .

Ik laat ze in hun kweekbakje (de kweekbakjes van de Action) staan tot ze ongeveer 15 tot 20 cm groot zijn . Het zijn dan al behoorlijke planten dus. Op die manier hebben ze de beste kans als ze in de vollegrond gezet worden. Ik 'zaai' ze daarom ook niet maar ik leg ieder zaadje op zijn plaats . Dit jaar heb ik twee rassen , Dalton F1 en Amadeus . Van ieder ras tien stuks en ieder ras in hun eigen bakje. Met tien stuks per bak hebben ze ruimte genoeg om tot mooie planten uit te kunnen groeien. Ik heb ze op 19 juni gezaaid en ze staan nu keurig boven de grond. Voor ze uitgezet worden zal nog wel een paar weken duren.

Als de bloemetjes van je sla bevrucht zijn gaan de zaden groeien . Onrijp worden de zaden omgeven door schutblaadjes (meerdere zaden per bloem) maar als de zaden rijp zijn gaan die blaadjes open en verdorren ze en zie je pluizen verschijnen. Die pluizen zijn de parapluutje van de zaadjes waarmee ze door de wind meegenomen kunnen worden net zoals bij paardenbloemen het geval is. Zijn er al behoorlijk veel pluizen te zien dan kun je de plant met stengel afsnijden en op een droge plaats op bijvoorbeeld een krant laten narijpen en nadrogen. Als je last van muizen hebt , die zijn dol op slazaad , kun je de plant beter ergens ophangen met een losse krant er omheen . Als de plant helemaal droog is hoef je hem alleen nog maar te schudden en de rijpe zaden vallen eruit.

Volgens mij een aantasting door de Alternaria schimmel.

Ik was dit topic nadat het gestart was uit het oog verloren. De omvang van dit forum neemt ook zo snel toe dat je er bijna een dagtaak aan zou hebben alles te willen volgen en bij te houden . Ik doe natuurlijk ook mee al is radijs voor mij 'niet te vreten' . Ik neem aan dat de keuze voor radijs al definitief is ?

Naast alle factoren die al aangedragen zijn zul je voor een succesvolle teelt ook aan het ras moeten denken . Een pit uit 'zomaar een meloen uit de winkel' zal het daarom misschien best in Spanje doen maar zelden hier. Als je wil dat je moeite beloond wordt zul je toch een ras moeten kiezen dat in Nederland met redelijk succes te telen is. Een ervan is de Oranje Ananas die ik vorig jaar eens geprobeerd heb. Maar eigen meloenen proberen te kweken afkomstig uit pitten van een supermarkt meloen is natuurlijk wel veel spannender.

Met alle respect voor het antwoord van Hans maar mij lijkt het in dit geval toch om de larve van de koolvlieg te gaan. http://nl.wikipedia.org/wiki/Koolvlieg" onclick="window.open(this.href);return false;

Toch wel manolito. De zaden in een rijpe tomaat worden omhuld door een slijmerige substantie. Daarin zit een natuurlijk kiemremmingsmiddel. Op die manier zorgt de plant er voor dat de zaden van afgevallen tomaten niet voortijdig gaan kiemen. In de natuur zou het voor de plant immers niet gunstig zijn want de zaden mogen pas gaan kiemen in het volgende seizoen . Het natuurlijke kiemremmingsmiddel wordt normaal langzaam afgebroken. D.m.v. gisten verwijder je die plakkerige substantie met kiemremmingsmiddel rond de zaden. De zaden worden daardoor geheel schoon. Eenzelfde resultaat bereik je ook met mijn zandmethode . Het slijmerige kiemremmingslaagje van de zaden wordt door het zand geabsorbeerd en verdwijnt samen met het droge zand door de zeef .

Eigenlijk is elk soort zand geschikt Hans mits de korrelgrootte maar klein genoeg is om na het drogen van het mengsel via de zeef weg te kunnen lopen zodat de zaden achterblijven.

Tomatenzaden winnen d.m.v. gisting is een goede methode maar zelf gebruik ik al jaren een eigen methode. Die is sneller en makkelijker dan d.m.v. gisting en zonder de kans op dagenlange stank en last van fruitvliegjes dat met gisting gepaard kan gaan. Ook is er geen kans op voortijdig kiemende zaden zoals dat het geval kan zijn met een gistend mengsel. Mijn methode om tomatenzaden schoon te maken gaat d.m.v. fijn zand. De belangrijkste hulpmiddelen daarvoor zijn een keukenzeef en vooral wat droog zand met een zeer fijne korrel. Ik gebruik daar zilverzand voor. De uit de tomaten gelepelde zaadjes doe ik in een potje en dat geheel gooi ik onder een kraan door de zeef. Even spoelen onder stromend water en je houdt al redelijk schone zaden over. De zaden worden nu met het zilverzand gemengd en het vochtige zaad/zandmengsel verdeel ik over een groot plat bord . Dat zet ik dan buiten ergens op een plaatsje waar het zonnetje en de wind er bij kunnen en het droog blijft bij regenval. Na een paar dagen , afhankelijk van de weersgesteldheid, is het zaad/zandmengsel geheel droog. Ik gooi dat dan weer door de keukenzeef , het zand loopt weg , en ziedaar .. prachtige schone droge zaden blijven over. Een kwartiertje werk en drie dagen geduld . Voila .. daar zijn ze dan de zaden van de nieuwe generatie. Klaar om opgeborgen te worden tot het volgend jaar.

Klopt Leslie. Het gaat om de vrucht en niet om de plant zelf maar wil je de plant via een vrucht een superprestatie laten leveren , enkele honderden kilo's voor een pompoen is echt niet uitzonderlijk , dan moet de plant zich toch eerst zelf goed ontwikkeld hebben. Die ontwikkeling gaat bij de Atlantic Giant eigenlijk razendsnel . Zelfs bij een plant van deze grootte kun je beter nog even wachten voor je de eerste vrucht laat groeien. Deze eerste vrouwelijke bloem , de potentiele bron voor zo'n superpompoen, ga ik binnenkort verwijderen want de groei van de plant heeft nu nog even voorrang op een vrucht. Omdat ik de bloem zo mooi vind mag ze nu nog even blijven zitten. Deze mannelijke bloem hieronder had via wat bijen de verwekker kunnen zijn van een eerste vrucht . Er staat nog een tweede plant in reserve. Omdat hij vlak naast een heg en een bessenstruik groeit heeft hij het wat moeilijker. Ook krijgt hij door de heg pas een uur later zon dan de andere plant . Die zon wordt echter vanaf ongeveer 18.00 uur voor de oudste plant een tijd geblokkeerd door de notenboom van mijn buurman. Er blijven gelukkig genoeg zonuren over om goed te kunnen groeien.

Een goed bedoeld advies maar stamslabonen en sperciebonen kun je beter niet in water voorweken alvorens te poten. Een boon heeft slechts een licht vochtige grond nodig om te kunnen kiemen en bij veel nattigheid , vooral samen met wat koeler weer ,rot hij gewoon weg in de grond. Het moet al echt droog zijn wil ik mijn sperciebonen wat extra water meegeven in de plantsleuven (rechtstreeks in de vollegrond gezaaide bonen zaai ik altijd in een sleufje of voortje zeg maar).

De eventueel na wassen nog achtergebleven luisjes van eigen onbespoten groenten doen helemaal geen kwaad . Het zijn zelfs de meest schone en gifvrije proteinen die je binnen krijgt al is het idee geef ik toe wel wat minder aantrekkelijk. Over die prachtige steriele sla of andere luisvrije groente uit de supermarkt zou je je meer zorgen moeten maken want die bevat dan wel geen luisjes maar wel een redelijke kans op residuen van een gif dat gebruikt is om het product luisvrij te kunnen leveren.

De meeste foto's dateren van twee dagen geleden toen mijn tuin op plaatsen tussen de aanplant in nog op een zandbak leek. De planten kregen noodgedwongen wekenlang hun vocht door leidingwater via druppelslangen en gieters want ook mijn regentonnen stonden al lang leeg . Sinds vandaag is dat gelukkig veranderd . Na een regenval van ruim 17 mm heeft de grond weer wat vocht gekregen en heb ik weer een kleine buffer regenwater op kunnen bouwen. Het regenwater dat op het dak van mijn dubbele carport terecht komt , totaal oppervlak 56 vierkante meter , komt namelijk terecht in drie regentonnen van elk 500 liter inhoud. Daar vandaan kan ik het verder pompen naar andere tonnen met in totaal ruim drie en een halve kuub inhoud. Iedere mm regen op de carport betekent dus 56 liter water zodat er sinds vandaag weer een voorraadje van een kuub bestaat. Dat stelt overigens niets voor als er weer een droogteperiode zou komen . Het wordt nu de hoogste tijd dat de witlof gezaaid wordt maar door de droogte had dat tot vandaag niet veel zin. Een gedeelte van de open plek op de foto is er voor gereserveerd en dat zaaien kan nu eindelijk morgen gebeuren. Verder komt er nog wat winterprei te staan. Het valt op dat dit jaar diverse oogsten een stuk vroeger zijn. De erwten zijn al geoogst. Ze stelden overigens wat opbrengst betreft teleur. De aardbeien daarentegen waren wel goed wat hoeveelheid en kwaliteit betreft en het merendeel is nu van de struiken af. De eerste tuinbonen van deze foto zijn ook al enkele dagen geleden geoogst en de rest volgt waarschijnlijk in de loop van deze week. De tomaten op de achtergrond doen het ook naar mijn zin. De wedstrijdpompoen , al op de vorige foto te zien , heeft gelukkig door dat hij zich als een wedstrijdpompoen behoort te gedragen. Ik ben er dan ook tot nu toe zeer tevreden over. Hier nog een foto. Nog even een closeup van de tomatenplanten. En dan de primeur . Zelfs op het tomatenforum waar ik lid van ben heb ik deze foto nog niet geplaatst . Mijn allereerste afrijpende tomaat van de vollegrond dit jaar. Ras Siberian. Een kleine plant die veel vruchten levert en niet gedieft hoeft te worden. En dan zijn er nog de planten die zich van de droogte helemaal niets aantrekken. De 'overlevers' die mij niet nodig hebben en die ik daarom zo bewonder . Deze kardoen is nu al , vroeger dan andere jaren , met het vormen van bloemstengels bezig. Geen druppel water heeft hij van mij in deze droge periode gekregen maar daar maalt hij niet om. Er groeit natuurlijk nog zoveel meer in mijn tuin maar ik denk dat ik het meest interessante nu wel weer even heb laten zien.

Zo'n vers sprietje van de top laat zich moeilijk als stek gebruiken is mijn ervaring. Ik heb zoiets vorig jaar vergeefs geprobeerd met de toppen die ik van mijn jonge Gojibesplanten had afgeknipt met als doel de planten te laten vertakken. Net als Hans en Jorieke zit ik een beetje vreemd naar de blaadjes van je Gojibessen te kijken omdat je bij een Goji lange spitse bladeren verwacht. Met de leeftijd van de plant heeft het denk ik niets te maken want mijn vorig jaar maart gezaaide Goji's hadden al vanaf het begin spitse bladeren. Ik heb een foto van een van mijn planten geplaatst om te kunnen vergelijken.

Toevallig heb ik dit jaar enkele tomaten van het ras Matina gezaaid die nu in mijn tuin staan. Als ik de planten op de foto van Romke zie hebben ze een teveel 'aardappelachtig' loof om Matina te kunnen zijn.

Wat herinneringen aan mijn vader en tuinplagen betreft ... Ik weet nog dat hij vroeger in de tuin ieder jaar in zijn aardappelen de grootste problemen had met de coloradokever. Vreemd genoeg kom ik dat beestje nu in dezelfde tuin die hij ook gebruikte nooit meer tegen. Van wortelvlieg had hij ook last maar dat viel in zoverre mee dat er zonder te spuiten 'mee te leven' viel . Voor mij is het momenteel niet meer mogelijk om zonder spuiten of onbeschermd wortelen te telen. Ik teel ze noodgedwongen al weer jaren beschermd onder gaas. Van de preimineervlieg had de man nog nooit gehoord. Ik trouwens tot enkele jaren geleden ook niet maar ik kan nu echt geen prei meer telen zonder insectengaas. Een andere engerd waar mijn vader nooit last van had was de erwtentrips. Ik heb noodgedwongen een paar jaar geen erwten meer geteeld om op die manier van die trips af te komen. En zo zijn er meer beestjes die in de loop der jaren komen en gaan. Alleen lijken er veel meer te komen dan te gaan .

Zelfs met een flinke hoeveelheid Roundup (onderwerp van dit topic) kom je er niet vanaf. De beste manier is om de plantenwortels uit te putten door stelselmatig de boven de grond komende plantendelen uit te steken.

Composthoop.

Ondersteunen is in dit geval geen optie Helly en weggooien is geen zonde . De bomen hun gang laten gaan zou ondanks ondersteuning door de toch nog brekende takken hun einde betekenen . Verder zouden de overblijvende perzikken door hun aantal van lage kwaliteit zijn. Het uitplukken zit er nu op maar een lichte napluk volgt komende week nog om het netjes af te ronden. Op de foto de meeste afgeplukte vruchtjes die na het harken bij elkaar gegooid zijn. Het geeft een goed idee van mijn 'perzikkenplaag' dit jaar. De oorzaak ... een zeer zachte en vorstvrije bloeiperiode met ruim voldoende bijen en hommels voor de bevruchting.