weknow

Dat is (soms) het probleem als je wat ouder wordt.....je weet/herkent het wel....maar hoe heet het ook al weer? Dat plantje van de foto van Speets staat hier ook "en masse" naast mijn moestuin...op een stenige en zanderige ondergrond voor oude garages...zaait gemakkelijk verder....een soort vetplantje...best wel mooi en apart....maar gedraagt zich toch als onkruid (Iets invasiefs?)Was al lange tijd aan het proberen om het op naam te brengen...stond in geen enkel wilde plantenboek of flora.....en toen verleden jaar ben ik het ergens tegengekomen op een website...ha!...en nu weet ik het niet meer en kan ik het niet meer terugvinden. Heiligenkruid is het zeker niet, Appelvrouw. Ik denk nog even verder...of is er toch iemand hier die het weet? Speets schreef:

Kijk hier eens bij Fruitlent...veel soorten, waarschijnlijk ook wel van je lijstje...? Vreemd genoeg delen zij ze in bij de vruchtgroenten en niet bij het fruit.... http://www.fruitlent.nl/meloenen.html

Zoals je zelf al merkte: Niet echt een "druivenplek". Half zonnig voldoet beter...hebben zeker wat zon nodig om te rijpen voor de winter, maar een oostmuur of westmuur voldoen beter, of wat beschut - uit de koudste wind - gewoon in de tuin. De Siberische kiwibes-soorten kunnen zelfs toe met bos-omstandigheden...enkele uurtjes zon per dag is eigenlijk al de max voor die soortjes. Bij een hittegolf eventueel wat vitrage helpt wel tegen brand. De directe zon is het grote probleem, niet zozeer de warmte dan.

Lavameel is een soort gesteentemeel. Er zijn dus ook andere fijngemalen steensoorten in de handel voor gebruik in de tuin. Ze bestaan uit zeer fijne klei, waarin van nature ook sporenelementen en evt. een kleine dosis voedingsstoffen zitten. Per soort gesteentemeel en ook bij verschillende soorten lavameel kan de samenstelling wat verschillen. De mogelijke toepassing is afhankelijk van hoe fijn het gemalen is. Het kan - meestal ietsje minder fijn dan - toegevoegd worden aan de bodem om de structuur te verbeteren (zoals ook bentoniet, vooral nut bij zandgrond) en als een mogelijke aanvulling van sporenelementen. (Bij intensieve landbouw, zonder geregelde en gevarieerde organische bemesting, kan er op de lange duur een uitputting hiervan optreden. Zo een grond kan inderdaad een stuk gezonder en beter worden van organisch materiaal en een gift aan het juiste gesteentemeel) Zeer fijn gemalen kunnen gesteentemeelsoorten worden gebruikt om te verstuiven over een gewas of in de zaaigeul als preventie tegenaantastingen. Twee voorbeelden: 1. Een dun laagje stof maakt de bladeren van bijvoorbeeld tomaten waterafstotend en zou zo bescherming kunnen geven tegen aardappelziekte. Het stof zal er afregenen en dan werkt het zoals hierboven beschreven. 2. Wortelvlieg zou minder makkelijk wortels infecteren als er gesteentemeel wordt gestrooid in de zaai/bouwvoor. Dan werkt het uiteraard ook wat bodemverbeterend en voegt het sporenelementen toe. Met bovenstaande is natuurlijk niks mis. Het doet geen schade, draagt misschien wat bij. Maar de prijs van dit spul is hoog...vraag je dus af of het echt nodig is. (Er wellicht andere manieren zijn om hetzelfde te bereiken...compost voor grondstructuur en sporenelementen....wortelen onder gaas...tomaten onder overkapping o.i.d.)

Een notenkraker waarmee je gedoseerd de druk kunt opvoeren werkt ook erg goed

@ Richard Je benadering en omstandigheden lijken veel op bij mij: Kleigrond en vooral/alleen bemesten met compost die ik op oppervlakte aanbreng. Alleen oppervlakkige grondbewerking (schoffelen) en geen spitten e.d. Alleen verwerk ik soms wel paarden- en kippenmest in de compost. Ik zit nu in het 4e seizoen met die werkwijze en de resultaten gaan goed vooruit. Lavameel zal zeker geen kwaad kunnen, maar of het echt veel gaat toevoegen dat nu ontbreekt, betwijfel ik. Je compost - zeker als die van gevarieerde oorsprong is en ook van voldoende "bruin" materiaal gemaakt is (houtachtige resten, verdorde bladeren, stro e.d.) - zou in principe in alles moeten voorzien. 2 bronnen waar je veel nuttige info kunt halen voor jouw manier van werken: 1. Het nieuwste Handboek van Velt, waarin heel veel en zeer uitgebreid te vinden is over bodem en bemesting...en ook daar "denkt" en werkt men met compost als allerbelangrijkste bemestingsbron. http://www.velt.nu/handboek-ecologisch-tuinieren 2. Boeken en website van Charles Dowding (in het Engels) http://www.charlesdowding.co.uk/no-dig-growing/why-no-dig/ Misschien ook de moeite waard om je daar te registreren, zodat je ook op het bijhorende forum kunt meelezen en reageren.

@ Els Dat zal zijn omdat ie zichzelf vrij makkelijk uitzaait, vermoed ik. Ook worden planten dan houterig en dor.

Heb dat ras nooit gehad, Luc. Maar zonder uitlopers zal scheuren (of evt. stekken) de enige andere manier zijn om soortecht te vermeerderen en aardbeien te blijven kunnen oogsten.

Wat Balto zegt kan heel goed. Maar hoe oud zijn de planten? Als het van afleggers van verleden jaar is en ze zijn pas laat genomen en geplant, kan het zijn dat de bloei nog even uitblijft tot volgend jaar. Ik zou een jaartje afwachten en in ieder geval niet extra meer bemesten.....

Mijn ervaring is: Neen. Is geen echt succes. Met uitlopers krijg je betere planten. De eerste/beste/sterkste uitlopers die je voor eind augustus uitplant en die meteen lekker aan de groei gaan geven volgend jaar al een behoorlijke oogst van niet zo veel, maar wel vrij dikke vruchten. Jaar 2 is het beste...aanvankelijk grote vruchten en dan nog kleinere. Jaar 3 meeste bloei, maar vruchten worden al aanzienlijk kleiner.

Watermeloenen worden tegenwoordig - net als veel komkommers e.d. - commercieel gekweekt zonder (echte, vruchtbare) zaden. Sowieso raad ik je aan om zaden te kopen van een ras dat voor ons klimaat goed geschikt is (vroeg vooral, niet te groot, iets minder een subtropisch klimaat nodig...) Hier bijvoorbeeld vind je al veel informatie: http://www.mooiemoestuin.nl/fruit/watermeloen/

Kunststof fles doorsnijden en daarin in mengsel zand + grond je stekken steken. Het bovenste stuk er weer over schuiven. Zo krijg je een hoge luchtvochtigheid binnenin, maar toch ook enige ventilatie. Zie bijvoorbeeld ook hier (foto en tekst) http://fruitabc.blogspot.nl/2014/11/fruitonderstammen-vermeerderen-door.html (In België is er geen statiegeld op plastic flessen...vandaar dat een 1,5 of 2 literfles makkelijker zo een 2e leven krijgt )

Bij dat warme weer lijkt 1 liter per stamtomaat me weinig.... (Ik weet moeilijk in te schatten bij een ander...maar toch) Hier eerder 5 a 10 liter per 2 a 3 dagen en bij minder heet misschien per 4 a 5 dagen. (Maar ze staan in een emmer van 10 liter zonder bodem, dus merendeel gaat rondom die emmer in ondergrond) Beter af en toe flink water dan iedere dag een beetje...... Zoveel kalibemesting lijkt me echt veel te veel. Is precies iets wat neusrot kan veroorzaken. Wat afhankelijk van de potgrootte zou ik eerder denken aan 1x per 2 a 4 weken en dan nog vrij lage dosis.......

Een aardige beschrijving van wat mycoriza-schimmels zijn en van de verschillende soorten is te vinden in deze link. http://www.coriza.nl/mycorrhiza/ @ citroen. In je moestuin zijn voor gezondheid van de bodem (en je planten) mycoriza-schimmels zeer gewenst. Maar aardbeien vragen wat dat betreft niet om iets speciaals! De meest gewone en algemene soorten, die je "vanzelf" in je bodem krijgt als je volop compost toevoegt en vooral de bodem niet (te veel) bewerkt, zijn perfect. Hoewel niet alle planten in de moestuin een symbiose met mycorizaschimmels aangaan (m.n. kruisbloemigen - koolfamilie- en enkele granen doen dat niet) is 80 a 90 % van de planten in je moestuin wel blij ermee. Ik denk dat je vooral naar een gevarieerd en ongestoord bodemleven moet streven voor je groenten en fruit. Los van de (vele) mycoriza-soorten die zich daarin kunnen/zullen vestigen, zijn er nog allerlei andere organismen die er een nuttige rol vervullen voor bijvoorbeeld de bodemstructuur, voedselvoorziening en minder ziekte-druk daar. Het is meer een kwestie van geduldig opbouwen en zich laten ontwikkelen dan het toevoegen van allerlei "wondermiddeltjes".

Ik zie het niet goed....maar bedoel je heermoes of paardenstaarten? (puingras is misschien een plaatselijke naam dan? Kende ik nog niet). Als het dat is, is bestrijden moeilijk. Het houdt van harde en dichtgeslagen grond en wortelt tot 2 meter diep. Echt weg krijg je het moeilijk (zelfs niet met herbicide-gif als MCPA ) en het beste blijf je het steeds wegschoffelen, liefst enkele centimeters onder de grond. Dan hou je het redelijk onder controle. Een troost is dat het niet echt schadelijk of een voedselconcurrent is voor andere gewassen en dat het geschoffelde blad uitstekend werkt als mulch of voor plantversterkende gier in je moestuin. Als je je er niet aan stoort is er best mee samen te leven. Je fixeren op "het moet helemaal weg" is vrij hopeloos en slecht voor je gemoedsrust.

http://www.biojournaal.nl/artikel/19703/Rode-klaver-belangrijke-voedselbron-voor-bijen-en-hommels-in-schaarse-zomermaanden

Ik ben geen kenner van blauwe bessen. Maar eigenlijk ziet het er niet heel abnormaal uit...bruin/rode verkleuringen zie ik ervaak op, zeker wat later in het seizoen op wat oudere bladeren. Over 2 a 3 maanden gaan de planten toch al echt in herfstkleur...? Ik gok er op dat dit dus kan passen bij de gewone jaarcyclus van deze planten.....?

Kweek wellicht?

Lijkt veel op de "Red russian" bladkool die toch al enkele jaartjes in zadendozen/zadenenveloppen op dit forum rondgaat.... Maar als het om planten van zelf gewonnen zaad gaat, zijn ook allerlei kruisingen/tussenvormen best wel mogelijk.

Raquette schreef: Voor beuken absoluut gewenst. Die maken veel meer kans met hun eigen speciale micoriza-variant. Maar dat zijn weer andere dan die in symbiose met zuurminnende planten leven. Beuken zijn niet echt zure bodem bomen! Als je ergens in je/een tuin goed florerende zuurminnende planten hebt staan op een bodem die rijk is aan organisch materiaal, is de kans erg groot dat de gewenste schimmels daar wel met enkele schepjes grond te enten zijn. Bosgrond meenemen mag waarschijnlijk niet...

Zelf heb ik nu ook veel akelei zaden geoogst. Mengsel van allerlei kleuren/vormen uit de bostuin en apart van met rose en witte bloemen (de witte hebben nu pas rijp zaad) uit de gewone tuin. De mensen die hiernaar vroegen (of nog vragen) worden binnenkort bediend. Omdat het me gaat om een grote variatie, ben ik inderdaad nog steeds blij met zaden van her en der. Elke portie krijgt een eigen gebiedje en dan zie ik wel wat er voor een bloemen uitkomen en welke overblijven of weer uitgangspunt voor verdere vermeerdering. Dus ook jouw zaadjes zijn zeker nog welkom, Julia! Het loof van de oerprei is nog niet echt afgestorven....ik schat over enkele weken.... Ik heb nog ca. 10 stuks staan, dus ruim voldoende om nog van uit te delen. Bedankt alvast allemaal!

Nu of later zaaien zaaien kan wel. Het is alleen de vraag of de plant zich nog helemaal gaat ontwikkelen. Ervaring van verleden jaar hier (Zeeland, ca. 15 km. van de kust op - oorspronkelijk - zware klei) gezaaid op een aantal bedden eind augustus. De plant werd voor de winter nog 30 cm. Nog geen echte bodembedekking. Overleefde de winter (laagste officieel opgegeven temperatuur hier was -8 graden) en begon vanaf april flink te groeien en bloeide vanaf ergens in mei. De laatste uitgetrokken begin juni omdat ik er bonen en augurken wilde kunnen zaaien/uitplanten. Toen was er al deels rijp zaad. Elke groenbemester heeft voordelen/nadelen. Phacelia is geen stikstofbinder! De voordelen voor de bodem zijn: vormt vooral biomassa = vrij veel groen materiaal, wortelt vrij diep en zorgt voor grondbedekking. Speelt bovendien weinig rol in wisselteelt, omdat het niet verwant is aan andere moestuinplanten. Ja...is bijenplant (maar zeer veel andere bloemen zijn ook voor bijen aantrekkelijk....variatie is ook een optie als je het bijen en andere nuttige insecten naar de zin wilt maken ). Een misverstand als het gaat om het "steunen" van bijen is wellicht dat het voor een honingbijenvolk alleen zinvol (economisch) is om te vliegen op zeer grote gebieden waar nectar voor handen is. Een veldje van 20 m2 op 500 meter afstand van de kasten, bijvoorbeeld, kost ze veel meer energie, dan dat het ze levensvoorwaarden oplevert. Voor wilde, solitaire, bijen e.d. kan het wel nuttig zijn, maar die hebben ook over een veel langere tijd een variatie aan bloeiende geschikte planten nodig dan alleen phacelia. Als het dus om het steunen van bijen en nuttige insecten gaat is het misschien nog nuttiger om wilde bloemen en planten in gebieden hun gang te laten gaan en een goed maaibeheer (na de bloei) toe te passen.

Ik denk dat het een genetische afwijking is. Als besjes zich goed ontwikkelen, gewoon opeten Maar van deze geen zaad meer nemen voor een ander jaar.

Had je gezien dat op de website van Groene Takken een dompel=alert wordt gegeven (je krijgt dan een mail of berichtje of zo, als je intekent)? Op dit moment is zo een alert afgegeven... http://www.groenetakken.nl/ rechts bovenaan of https://twitter.com/groenetakken?original_referer=http%3A%2F%2Fwww.groenetakken.nl%2F&profile_id=462917893&tw_i=608002539427123202&tw_p=embeddedtimeline&tw_w=440410594131185665

Kan, als je ze zou willen bleken. Maar is helemaal niet nodig. Je kunt ook de hele krop laten gaan en in een keer oogsten of steeds de buitenste bladeren wegplukken, waardoor ze veel langer doorgroeit en je langer kunt oogsten. Traditioneel is bindsla wat bitterder. Vandaar dat bleken. Maar het ras "Little gem" is niet bitter en vormt een klein stevig kropje en is wel lekker knapperig. In mijn ogen dus overbodig om moeite te doen met dat dichtbinden en zo.