weknow

101 compostvragen.. Ivo Pauwels Deze vind ik wel interessant, Appelvrouw. Geleisuiker is een prima ruil voor mij.

Ik heb geen ervaring met het zaaien van bosbes soorten. Wel met allerlei zaaitechnieken en stratificatie die daar vaak bij kan horen. Mijn ervaring is dat bij de meeste zaden stratificeren in de koelkast aanzienlijk beter gaat dan de natuurlijke manier buiten. Alleen bij sommige planten die juist houden van wisselende temperaturen om uit kiemrust gehaald te worden, is de natuurlijke variatie buiten gunstig. Maar dat is eerder uitzondering dan regel. Bovendien is in onze winters een periode van 3 maanden rond de 3 a 4 graden, zoals de bosbessen vragen, iets wat meestal niet voorkomt. Ook dan is de koelkastmethode zekerder en sneller. Is het maar voor enkele soorten zaden nodig, dan is het misschien het makkelijkste om in een klein bakje met deksel (ik gebruik het liefst transparant) een mengsel van 2/3 schoon zand en wat fijne potgrond te doen (als het zuur moet, wat gezeefde turf mee-mengen) en daarin te zaaien. Je kunt ook perliet of vermiculiet gebruiken of er in mengen: zorgt voor vochtig en luchtig. Licht vochtig maken en afgesloten in het groentevakje van de koelkast plaatsen voor de gewenste periode. Sommige zaden beginnen al in de koelkast te kiemen...zie je dat, dan ze wat warmer zetten en de gekiemde overplanten. Als nog een deel kan kiemen, de rest nog wat langer terugzetten. Anders na de aangegeven periode het bakje bij de gewenste temperatuur zetten om de zaden te laten kiemen. (Ik schat dat dat voor bosbes rond de 15 graden zal zijn?). Heb je veel soorten (zoals ik) dan werkt het wat makkelijker in gripzakjes, die je luchtdicht kunt afsluiten. Die nemen heel weinig plaats in. Vullen met 1/2 a 1 eetlepel medium (bijv. zand, vermiculiet, perliet of een dubbelgevouwen wit koffiefilter waartussen je de zaden doet) en licht bevochtigen. Als de zaden beginnen te kiemen of als de gewenste tijd om is, knip je het zakje open en plant de gekiemde zaadjes uit of zaait de inhoud van het zakje in een bakje met zaaimedium (bijv. zand + potgrond).

Je kunt nu binnen voorzaaien. Start van ui is erg langzaam. Dan verspenen naar kleine potjes...gaat nog heel langzaam. Als het in mei een beetje een plantje geworden is (zeg 3 a 4 sprieten en een 5 a 7 cm. groot) uitplanten. Geeft je wel een aanzienlijke voorsprong en betere opbrengst (dikkere uien). De berletta is wat zoeter en minder pittig en blijft relatief kleiner dan de gangbare uien. Het is absoluut geen bewaarui. Enkele weken na oogst beginnen de bollen al flink aan kwaliteit te verliezen, ook als je ze goed droogt.

Dat zou leuk zijn. Je hier vandaag aanmelden en meteen het buitenkansje scoren, waar waarschijnlijk heel veel mensen op dit forum al jaren naar verlangen. Een mooi, goed en goedkoop kasje. Nou...die wil ik ook wel heel graag

Misschien kunnen we je op het forum helpen met de herkenning...? Als je nu een klein takje met bladknoppen binnen in een vaasje zet, zullen de blaadjes vrij snel verschijnen. Als je dan een foto maakt, kunnen we online meedenken.

Met dit hele verhaal samen gok ik ook op engerlingen of emelten. Al die andere vallen als onwaarschijnlijk af. Bij woelmuizen/woelratten/spitsmuizen (lijken allemaal op elkaar en worden voortdurend ook door elkaar gehaald, zou je zeker gangen in de buurt moeten vinden)..... En nu de oplossing. Spuiten met gif lijkt me geen optie, zeker niet als je Bio-fee heet. Ik denk dat ze op de duur vanzelf minder worden, horen echt thuis in een gras biotoop. En een laag karton met compost is niet iets waar ze echt in blijven. Kun je een weekje kippen inhuren? Ook merels, spreeuwen en lijsters zijn er gek op, zeker in het broedseizoen. Wat ik even niet weet is of engerlingen een voorkeur hebben voor bepaalde plantenwortels en andere juist niet..... dan kun je denken aan bepaalde vangplanten tussen andere of vooral iets waar ze toch niet zo gek op zijn. Ook kan het uitmaken om planten ergens anders al flink op te kweken en te zorgen dat al ver ontwikkeld zijn en hard gaan groeien als je ze uitplant...vanaf mei gaat het meeste trouwens toch als een speer groeien, dat kunnen die engerlingen nooit bij alle planten bijhouden.... Speciale nematoden (een soort aaltjes) inzetten is zeker wel een optie en kan gewoon buiten. Maar is ook wel vrij duur. Toevallig afgelopen zaterdag een bijscholing gevolgd over het inzetten van natuurlijke vijanden in de natuurlijke moestuin. Heeft echt wel veel mogelijkheden. Ik geef je even de link naar een website met een behoorlijke keuze hierin. Maar let op: Engerlingen en emelten zijn niet hetzelfde en vragen een andere bestrijder.....dus probeer de wortelvreter goed te identificeren als je daarmee gaat werken. http://biocontrole.nl/webwinkel.html Ik vind het wel heel leerzaam om te weten hoe dit verder loopt! Veel succes!

De lange is waarschijnlijk de tayberry. Die groeit als een braam. De kortere zullen frambozen zijn. Voor de snoei maakt zomerframboos of herfstframboos nog iets uit. Zowel tayberry als (zomer-)framboos dragen op het hout dat verleden jaar gevormd is. Oudere takken, die houterig worden en gaan verdorren, moet je wegsnijden vanaf de bodem. (Tenzij je bij de tayberry een nog grotere vorm wilt, waarbij op een soort geleide gesteltak zijtakken komen met de vruchten) Mocht het een herfstframboos zijn die je hebt, dan kun je de nieuwe takken terugknippen tot op 50 cm of nog lager of zelfs helemaal, want die gaat nu de takken maken waarop vanaf augustus de frambozen komen. Bij een zomerframboos komen dus de vruchten aan de takken die verleden jaar nieuw gegroeid zijn. Verder heb je kans dat beide meer scheuten vormen dan goed is om goede vruchtzetting te krijgen. Bij Tayberry kun je 2 of 3 mooie scheuten aanhouden voor vruchten, als de plant wat ouder wordt 3 a 5 per jaar. Bij framboos 4 a 6 scheuten laten staan per plant of in de rij 8 a 12 per strekkende meter. Rest vrij streng wegknippen, vooral die die buiten de directe omgeving van de wortels omhoog gaan komen.

Rupsen zullen het probleem niet zijn. Gebruik insectengaas daarvoor. Maar als je bodem gevoelig is voor knolvoet of vanwege andere bodemziekten is het niet echt wijs. Teeltwissel is er niet voor niets. Aan de andere kant, kun je het proberen en hoeft het niet meteen fout te gaan.

Ik heb geen harde gegevens. Maar als ik me 100 liter+ (je vult niet tot de rand) voorstel als anderhalve metselkuip, zegt mijn gevoel dat is weinig. Wel ervaring met een dwergvorm perzik. Stond eerste twee jaar in een pot van 75 liter en dat was duidelijk te weinig. 3 jaar geleden overgezet naar een pot van 180 liter en dat is veel beter. Boompje is ca. 1,10 meter en wordt klein gehouden. Je kunt dus proberen met wat je hebt. Misschien iets bedenken waardoor t.z.t. verplanten kan, als het toch te klein blijkt. Ook kun je wel wat opmaken uit de gebruikte onderstammen. Als je die kunt achterhalen zijn er vast deskundigen op dit forum die kunnen zeggen wat wel/niet kan daarbij.

Ik kom aan ruim 100 liter met die maten ......dat is niet veel!

Als de grond vervuild is (er gif inzit en afhankelijk van welke gif...eet je het mee als je de groenten eet?) kunnen drastische maatregelen nodig zijn en dan moet je denken aan minstens een halve meter of zelfs nog meer. De teeltlaag is ca. 30 cm. maar in feite gaan van de meeste planten de wortels toch wel wat dieper. Als je aan fruitstruiken en bomen denkt...al gauw een meter.... Pingpongballen of balpennen zijn op zich niet giftig....dan zou je met veel minder kunnen volstaan. In dit geval zou een bodemanalyse op aanwezige gifstoffen kunnen lonen. Dan weet je wat aan de hand is. Misschien zelfs te combineren met een "schone grond verklaring", die de verkoopbaarheid en waarde van je huis (of dat van je huisbaas) aanzienlijk verhoogt. Instanties die zich bezig houden met analyses en deze verklaringen kunnen je ook adviseren wat precies te doen op basis van wat ze aantreffen. Het idee van Loes kan ook een goede optie zijn. Je kunt dan veilig telen, maar de grond blijft misschien "vervuild"....zonder dat je weet hoe erg dat is.....

Zal erg liggen aan het soort boom. (Grootte, water/voedingbehoefte, manier van bewortelen e.d.) Bij fruit e.d. ook de soort onderstam. Beter de vraag omkeren: Wat is zeker nodig voor die en die boom....?

Ik werk al 30 jaar met die plastieke en heb er intussen 7 staan in constante "productie" voor de moestuin en gewone tuin. Werkt excellent als je ze af en toe eens omzet, voldoende vochtig en luchtig houdt. Vind het zelfs makkelijker en praktischer dan een hoop, omdat je het beter kunt controleren en sturen. In de bostuin werk ik met houten bakken en hopen omdat de hoeveelheden er enorm groot zijn. Wat in de reclame wordt gesuggereerd, dat je van boven je spul er in gooit en na een half jaar de ideale compost onderuit haalt is wat onzin. Als je er 2 kunt zetten, is dat nog handiger. Vaak zijn ze 2e hands voor weinig of niets te krijgen.

Nu gaan we off-topic hier: Zal kort antwoorden. Geen algemene regel! Geldt voor sommige planten (tomaten, uien, selderij bijv.) dat plant sterker wordt als je enkele keren verplant. Bij andere ongewenst (bijv. penwortel). Kan liggen aan dat verstoring van wortelgestel dan stimuleert om meer wortels te maken of dat opsluiten van wortels tot plant groot genoeg is, sterkere wortels geeft. Tomaten dieper planten geeft nieuwe extra wortels op de stam.

Vreemde discussie. Het lijkt er op dat er hier een nieuwe definitie van wat "mest" of wat "echte mest" zou zijn wordt voorgesteld, die ingaat tegen alle gangbare begrippen (en bovendien wel eens zou kunnen voortkomen uit een manier van tuinieren die me nogal verouderd overkomt). Je kunt er nog over twisten of "mest" een toevoeging is die wordt gegeven met als belangrijkste bedoeling om planten van voedsel te voorzien of alles dat gegeven wordt en dat voedingsstoffen voor planten bevat. De laatste is tegenwoordig steeds gewoner/gebruikelijker in landbouwkringen (en ik denk met erg goede redenen). Dat komt omdat de zienswijze dat grond + voedingstoffen = productie intussen wordt gezien als een veel te eenvoudige benadering, met bovendien een aantal zeer ongewenste bij-effecten (waarvan grote terugval van productie door uitmergeling van de bodem, voor op veel opbrengst gerichte landbouw het meest aanspreekt). Tegenwoordig is het gewoon om te denken in termen van bodemvruchtbaarheid. Een goed verzorgde en gezonde bodem zorgt voor de voeding van planten (en hun gezondheid). Die maakt het mogelijk dat voedingsstoffen die in de bodem zijn opgeslagen (o.a. in organisch materiaal) of soms extra worden toegevoegd indien nog nodig optimaal worden gebruikt door de planten. Waar vroeger compost in het beste geval werd gezien in de gangbare landbouw, als iets dat de structuur van de bodem wat beter kon maken, zal tegenwoordig de beschikbare voeding meegerekend worden in bemestingsplannen. Hoeveelheid en aard van organische stof, bijdrage van groenbemesters, restanten van voorgaande gewassen, kwaliteit van het bodemleven, erosie en uitspoeling die voorkomen wordt...het speelt allemaal een rol. Sinds 2 a 3 jaar lees ik, bijvoorbeeld, steeds meer artikelen en adviezen in allerlei landbouwpublicaties over dat compost (!) toch echt als vorm van bemesting gezien moet worden en zelfs waarschuwingen tegen overbemesting bij jarenlang gebruik van grote hoeveelheden hiervan. Nu we het toch over overbemesting hebben: een groot probleem waarvoor in de officiële landbouw veel aandacht is en vele wettelijke maatregelen om dit te beperken omdat het zo schadelijk is (en ook slecht voor de bodem en leidt tot mindere kwaliteit van de gewassen). Sommige moestuiniers lopen hierin nog tientallen jaren achter en lijken nog steeds te redeneren: "Geef maar lekker veel, dan zal het wel goed groeien". Vanuit die gedachtegang is het onderscheid tussen "echte mest" en "bodemverbeteraar" (= bijzaak, beetje flauwekul-goedje...) misschien stoer, maar echt niet wijs of "deskundig". @ Itoero. Los nog van het bovenstaande. Gedroogde koemest is toch echt echte mest. Het staat er zelf op Dat per gewicht de dosis ongeveer 1/3 is van die van kunstmest doet daar niets aan af. Wel werkt ze minder fel, minder opzwepend, dan kunstmest. (Ik las laatst een treffende vergelijking. Kunstmest werkt op dezelfde manier als dat je aan mensen die zwaar werk verrichten af en toe een borrel geeft..ze halen er snel energie uit waardoor ze korte tijd met extra energie verder kunnen, maar het draagt niets bij aan het echte arbeidsvermogen)

Raskeuze is belangrijk als je zo vroeg zaait. Kies een snelrijpende ( "vroege") soort. In koude bak of kas nu goede kans op succes. In volle grond zou ik wachten tot half maart of zelfs begin april. Zeker in Reymerswaal, waar de nachten relatief lang kouder blijven dan dichter aan de kust. Door lage grondtemperatuur zullen ze nauwelijks groeien en geen mooie knolletjes vormen.

Te weinig licht + te hoge temperatuur (+ misschien ook te nat). In een vensterbank is er vrij weinig licht en vaak een vrij hoge temperatuur (woonkamer, verwarming, zon schijnt binnen) en die samen zorgen voor slappe slungelplantjes, die naar de lichtkant gaan hangen. Als je de vensterbank van een onverwarmde kamer gebruikt, zal dat probleem al een stuk minder worden. Zet ze zo dicht mogelijk tegen het raam. Voor alle planten die geen echte warmteminnaars zijn is dit een betere plek. Wat je verder eenvoudig kunt doen: - plantjes vaak omdraaien zodat een andere kant licht krijgt. - Iets wits, zo wit mogelijk, aan de kamerkant zetten. Daardoor wordt het licht zacht weerkaatst en de totale hoeveelheid licht wordt al weer wat groter. - Plantjes overdag naar buiten op een beschut plekje. - Rucola kun je rond half maart gewoon buiten zaaien. Verdraagt wat lichte vorst en is bepaald geen warmte-liefhebber. - Met tijm ben je aan de vrij vroege kant, beter wat wachten. Als je grond te nat is, verdrinken je zaailingen (wortels krijgen geen zuurstof) en/of rotten ze weg op de plek waar ze uit de grond komen.

Bedankt voor deze link, Yuras. Zo iets zocht ik! Als je op internet zoekt, vind je enkele zeer grote internationaal werkende bedrijven, waar je als particulier voor een handjevol onderstammen niet terecht kunt. Ik kreeg via PB ook al een goede tip en ook die van Yuras...kleinere plaatselijke kwekers die ze zelf telen voor eigen gebruik...zo een adresje dat je net even moet weten.

Als je voor vroege gaat, probeer Frieslander eens Erg lekkere (hoe subjectief smaak ook is) en goede opbrengst.

Als het om paraffine gaat, dan zou het geen probleem zijn als deze informatie juist is: http://www.sgnailstyling.nl/afbeeldingen/Paraffine%20vs%20Soja%20wax%20feiten.pdf Dan is het biologisch afbreekbaar en zelfs eetbaar.

Ik heb begrepen dat een redelijke hoeveelheid water oppompen vrij veel stroom vraagt. Zonnecellen zijn een optie, maar ik weet niet hoe groot/sterk die dan moeten zijn om voldoende vermogen te leveren. Misschien een idee om een ton of vat te plaatsen, waar je met een kleinere en vrij goedkope zonnecel automatisch een klein stroompje water in laat lopen. Het vat vult zich langzaam, maar je hebt dan een voorraad water die automatisch langzaam zou worden bijgevuld.... Ik lees even verder mee wat mensen die meer verstand van elektriciteit en het benodigde vermogen hebben hiervan gaan zeggen.

Wie kan me helpen aan 1 of 2 onderstammen B9 en/of M26 voor appels? (Uiteraard tegen vergoeding van kosten.) Bedankt!

Gaat heel goed om de slingers rondom gaas of balkonstangen te leiden. De ranken zijn heel soepel. Vraagt wel veel zon en veel water om lekker te groeien.

Ik heb zaad nu in de koelkast staan om te stratificeren. Zakje mee-gekocht bij Tuinkabouter. Is goed geschikt voor de bostuin. Kans dat de vogels dan uiteindelijk vooral de bessen opeten en daarom is zaailing niet zo heel erg. Als je ze teelt voor oogst zal ras er zeker toe doen. Kijk eens op Amerikaanse sites, daar is zijn oorsprong en worden ongetwijfeld cultivars gehouden voor beste oogst.....

Zou het kunnen dat het de minder gangbare botanische naam is voor Ribes aureum? Ik vermoed dat en over R. aureum is veel meer info te vinden. Zie bijvoorbeeld hier: https://sheffields.com/seeds-for-sale/Ribes/aureum///////5079//Golden-Currant,-Buffalo-Currant,-Clove-Currant,-Missouri-Currant