weknow

Probeer al te selecteren bij het doppen! Dat doe ik heel nauwgezet als ik voor consumptie oogst. Die waar wormpjes inzitten, hebben een bruin of wit plekje. Je ziet ook meteen of er in een peul wormpjes zitten, omdat op die plek aan de binnenkant de peul wat wit pluizig is. Meestal zijn slecht 1 of 2 van de erwten aangetast. De vriesmethode, die Jane Doe beschrijft, doodt de rupsjes (waarschijnlijk van de "erwtenpeulboorder"....legt eieren op de plant en de kleine rupsjes die er uit komen boren zich door de schil van de peul heen in de rijpende erwten/kapucijners) en zorgt ervoor dat ze niet ook aan de andere erwten gaan knabbelen. Voor zaaigoed is dat voldoende. De aangetaste zullen niet meer kiemen of misvormingen vertonen, maar door wat extra te zaaien kun je dat wel ondervangen. Dan kun je dus met een minder intensieve selectie bij het doppen toe. http://databank.groenkennisnet.nl/erwtenpeulboorder.htm

Ik heb verleden jaar flink wat - zoetzure - piccalilly gemaakt en (vanwege heel veel bonen en geen bloemkool) daarin ook veel sperziebonen gedaan. In heel kleine stukjes gesneden en 2 a 3 minuten langer gekookt dan de andere groenten (ui, paprika, courgette, augurk, wortel e.d.) zodat ze nog net knapperig bleven, maar niet rauw. Dat ging verder prima en smaakte ook goed. Ik heb toen 5 a 6 keer steeds wat gevarieerd op dit recept: http://www.dekooktips.com/recepten/picalil.htm De gele zoetzure saus (er blijft telkens wat over als je het volgens recept doet) kun je invriezen in bakjes en dan lang bewaren. (Deels heb ik er kort gekookte courgettestukjes doorgeroerd, deels puur) Ze is erg lekker bij rijst, over groente en vooral ook als saus bij gestoofde vis (pangasiusfilee of witvis e.d.)

Vroeg wil zeggen, dat ze een korte tijd hebben tussen planten en oogsten. Theoretisch zou je ze dus ook heel laat kunnen planten en dan nog een goede oogst ervan hebben. (Maar juist de Frieslander is ook erg gevoelig voor aardappelziekte, dus dan zal er zeker ook flink gespoten moeten worden...gebeurt in commerciële aardappelteelt toch volop). Daarom telen liefhebbers ze vooral om al heel vroeg nieuwe aardappelen te hebben, met bijkomend voordeel dat de aardappelziekte dan meestal nog geen rol speelt. Ik plantte ze eind maart al (zacht voorjaar) en had de 2e week van juni een prima oogst, zonder serieuze aantasting en had rond 20 mei al enkele planten gerooid voor wat nieuwe aardappels...zelfs die opbrengst was al heel redelijk. Wat ik uit eigen ervaring weet is dat het spruiten van bewaarde Frieslanders (koel en donker bewaard) ook al heel snel begint. In november of december al en het gevolg is dat ze dan ook snel zacht en rimpelig worden. Ter vergelijking: Mijn pootknolletjes van de "PInk Fir Apple" dat een heel "laat": ras is, hadden begin mei nog maar de eerste uitlooppuntjes en waren nog gewoon hard. Misschien dat de grote aardappeltelers of opslaghuizen veel betere bewaaromstandigheden kunnen maken, waardoor ook Frieslanders heel lang bewaarbaar zijn?

Zoals je zelf al zegt: het kan aan een beschadigde stengel liggen door verplaatsen. Augurken zijn juist op de hoofdstengel erg kwetsbaar. Verplanten zich niet makkelijk en ook erg gevoelig voor wind. Je zou kunnen proberen om de plant vast te zetten (fixeren) met enkele stokjes en eventueel een touwtje. Dat geeft steun en voorkomt dat hij verder beschadigen kan. Misschien is wat extra voeding ook nuttig, omdat ze niet in volle grond staan. Gedroogde koemest, compost of een andere meststof (liefst met een wat hoger aandeel Kalium = K) Of het dan goed komt, is niet te voorspellen. Er is een risico dat als hij dan toch nog vruchten maakt, deze bitter gaan smaken. Beschadiging van de stengel was (zeker vroeger) de belangrijkste reden waarom komkommers en augurken bitter werden. Maar dat is ook wel ras-afhankelijk. Nieuwere rassen zijn meestal "bittervrij".

Bio-fee schreef: Stan schreef: verwijzend naar de Vlaco-brochure. Ik protesteer even. Noch Vlaco, noch Velt vertellen wat mag en niet mag. Als het goed is geven ze richtlijnen (adviezen) en uitleg erbij. Die uitleg kan goed en overtuigend zijn (of niet). Je beslist zelf wat je doet (wat mag)....en hopelijk met goede kennis van zaken en met inzicht wat er speelt. Daarom zie ik het meer als een advies, dan als een regel die je (blindelings) moet volgen. En als een advies goed is onderbouwd, wie ben ik dan om het niet zo te doen. Het gaat dus niet om de regel, maar om de inzichten waarop het is gebaseerd. Daarmee kun je dan zelf je afwegingen maken om verstandig te handelen. Toch? (Volgens mij een principe van kritisch denken...en dat vind ik wel heel belangrijk!) Maar even terug naar de vraag: Nee, ik doe potgrond niet in de compost. (Er blijft wel eens wat potgrond of tuingrond in de wortels van planten zitten, die ik composteer, dat wel....) Los van dat het - als het veel is - de compostering kan afremmen, is mijn belangrijkste reden dat potgrond in de compostbak niets toevoegt en niet nuttig is. Gebruikte potgrond gooi ik ergens op een bedje in de tuin. Het is grond...losse grond met een goede structuur. Daar wordt het vermengd met de rest van de grond. Lijkt me daarvoor de beste plaats.

Omdat ik in de buurt van Brugge woon (een 35 km) even nagedacht. Weet hier in de buurt inderdaad geen biologische groentenplantenkweker. Tenzij je ergens bij een biologische boer terecht kunt, die ze kweekt voor eigen teelt (en waarschijnlijk meer dan voldoende heeft dan?) Kwestie van wat rondvragen dan. Denk wel dat je niet te lang moet wachten, omdat meestal de planten al de volle grond in gaan nu. Tip: Op de website van VELT (Vereniging voor Ekologisch Leven en Tuinieren) kun je een zoekertje plaatsen gratis. Kan me best voorstellen dat iemand in je buurt er over heeft (een zakje zaad is meestal veel te veel voor eigen gebruik). Ook zou je de afdeling Brugge of een andere in je buurt kunnen contacteren...die mensen weten vast de geschikte adressen in de buurt. Die adressen vind je ook op die website. http://www.velt.be/Joomla/index.php

Vraag is me niet helemaal duidelijk, Balto. Bedoel je te vragen wat we in bloempotten doen, als we daarin iets (op-)kweken? (Dan kun je dat beter ook even in de vraag zetten ) Ik teel niet zo veel groenten en fruit in aparte bakken en potten. Bijna alles in de volle grond. Basis voor een enkele pot is: potgrond. Zo mogelijk biologische (maar vaak moeilijk te krijgen hier). Kleinere potjes: ik verplant ieder jaar, eventueel naar een grotere pot. Een echt grote pot meestal om het jaar. Bovenop een laagje compost (eigen maak) of wat koemestkorrels gedurende het seizoen. Soms onderin wat tuingrond (klei hier) inderdaad ook in verband met vocht vasthouden.

@ Tim Composteren gaat vlot als er voldoende vocht en lucht in kan. En af en toe omscheppen/mixen bevordert het ook veel. De droogte van een compostvat is makkelijk te regelen. Met een gieter wat water erover. Hij mag lekker vochtig zijn, maar niet kletsnat. (Zoiets als een lichtjes uitgeknepen spons of vaatdoek). Het omzetten duurt 1/2 jaar tot een jaar...beetje afhankelijk van jaargetijde en wat er zoal in zit. Over het houtachtig materiaal (stro, hennep e.d.) hoef je je geen zorgen te maken. Normaal dat het langzamer verteert en niet erg als er nog iets van herkenbaar is in de compost, als die klaar is. Het maakt je compost alleen maar beter, als dat er ook door zit! Als mulch gebruikt of als compost... Het komt altijd als organisch materiaal in je bodem. In feite is het verteren via een mulchlaag ook een - niet zo intensieve - vorm van composteren. Gecomposteerd plantaardig materiaal (ook konijnenkeutels zijn plantaardig materiaal!) bevat voedingsstoffen die - door de compostering - worden omgezet in een vorm die heel geleidelijk "eetbaar" is voor de planten. Verse mest kan te fel of scherp zijn en een overbemestingseffect geven. Bovendien zal de stikstof erin makkelijk wegspoelen of wegdampen en dat is minder voor het milieu. Ik ben zo een fan van composteren, omdat die voedingsstoffen in de compost worden omgevormd naar een heel milde en geleidelijke bemesting en zo worden "geconserveerd" voor je planten. Daardoor is het ook veel milieubewuster dan zomaar mest direct op of in je tuin brengen. Daarnaast is natuurlijk, zoals je ook schrijft, extra organisch materiaal altijd goed voor je bodem.

Toch wel veel en erg originele ideeën, Ashairey!

Nogmaals: Augurken en komkommer is precies dezelfde plant. In de loop van de tijd zijn ze op andere eigenschappen geselecteerd en zijn er rasnamen aan gegeven. Toen heeft "iemand" er andere namen aan gegeven: Augurken kleiner, steviger, neutraal van smaak, kunnen met minder warmte toe bij teelt. Komkommer: groter, wateriger, glad (en tegenwoordig meestal geen/weinig laat zaadvormend) en meer voor de kas. Er is dus in Nederland (In het Duits heten ze beide "Gurken") een bepaald gebruik gegroeid. En vervolgens wordt van wat algemeen gebruik is ook weer de norm gemaakt: alsof het zo zou moeten en niet anders zou kunnen. Hoe is zo een gebruik ontstaan? Die makkelijker te telen en kleinere augurken had men vroeger al gauw in overvloed. Eten was levensnoodzaak en kostbaar dus zo weinig mogelijk weggooien; bewaren dus > inleggen of inmaken voor het grote deel van het jaar dat er geen verse groente is. Die waterige komkommers waren er minder (of bestonden eigenlijk nog niet, zoals wij ze nu kopen/telen) en zouden ook minder geschikt en lekker zijn om in te maken dan die kleinere knapperigere augurken. Nu koop je in de Nederlandse winkel rechte, lange, groene komkommers met gladde huid en zonder zaden en daarnaast augurken als (zoet)zuur in potten. Dan lijkt dat onderscheid zoals Jane Doe het maakt heel gewoon. Ik ben al wat ouder (58) en in mijn jeugd bestond de komkommer zoals wij die nu overal zien echt nog niet. Een komkommer was kleiner en krom en gerimpeld en zat meestal boordevol zaden en eigenlijk best duur. En als je pech had was ze nog vies bitter ook. Iemand met een moestuin (een kas had je dan niet gauw) teelde ook zelf. Augurken gaven meer oogst en succes en werden uiteraard eerst vers gegeten bij de boterham of als salade. Alles wat over was (of te groot werd) werd op een of andere manier bewaard: gezouten, in azijn of in weckpotten.

Zo op het oog een soort huisvliegenlarven (?). Bij dit warme weer gaat dat snel. Een vlieg legt ergens in wat voedselrestjes eitjes en die komen in minder dan een dag uit. Als het inderdaad vliegenlarven zijn, dan zijn de blauwe bessen niet de bron. Maar die Japanse Drosophyla suzukii (of een andere drosophyla...er zijn er vele) sluit ik ook niet uit. Die larven zijn wel veel kleiner. Hooguit 2 a 3 millimeter. In blauwe bessen wordt de Drosophila suzukii niet genoemd als plaag. Wel bij kersen, frambozen en aardbeien. Die Japanse is lastiger dan de vele soorten die al in Nederland voorkwamen, omdat ze in rijpend fruit aan de struik kruipt en eitjes daarin legt. Ze leeft dus van het fruit zelf. Ze komt nog maar vrij recent voor in onze contreien. De soorten drosophila's, die hier thuishoren, leven vooral op overrijp en rottend fruit en eten niet zo zeer het fruit zelf, maar de schimmels en bacteriën die er op komen als het fruit gaat rotten. Vandaar dat je ze (massaal) kunt tegenkomen op een fruitschaal of op een composthoop. Op zich nuttige diertjes, want ze ruimen rotzooi op. Omdat het planteneters zijn vind ik ze niet vies, in tegenstelling tot een huisvlieg of stalvlieg. Steken doen ze ook echt niet. Maar ik kan me wel voorstellen dat een lekker drankje met wormpjes echt niet is, wat je graag wilt drinken. In de commerciële fruitteelt wordt de Drosophila suzukii als plaag gezien, niet zozeer door wat ze op-eten van de vruchten, maar omdat een product in de winkel waar wormpjes in kunnen zitten moeilijk verkoopt. Ook is aangevreten fruit (wat meestal niet zichtbaar zal zijn) veel minder houdbaar.

Zouden het eitjes geweest kunnen zijn, die zo een beetje op uitkomen stonden? Misschien zelfs iets dat niet "in" de bessen zat? Ik zou zeker overwogen hebben om de jenever te filteren (in een doek of koffiefilter o.i.d.) en ze opnieuw in een bokaal te doen met hetzelfde of ander fruit.....

Misschien is het inderdaad een ziekte of aantasting of ""gebrek" als je het precies gaat determineren. Maar bij een zo snel groeiende cultuurplant in vrij kunstmatige omstandigheden (kas of buiten) kun je ook accepteren dat er gedurende het seizoen wat aantastingen en gebreken aan komen. Wat gele en dorre bladeren horen er ook wel bij. Planten zijn daarin net mensen (Ik keek even in de spiegel)

De Beth Alpha heeft bij mij wel puntjes, stekeltjes op de schil........

@ Frans. Interessant! Ik denk dan meteen dat je in je nakomelingen meteen enkele van de voorouders van de officiële honingtomaat "beschrijft". Waarschijnlijk meer dan twee. Maar zouden er een knapperige oranje en een heel zoete rode, die erg snel barst, bijgeweest kunnen zijn?

Hallo nieuwe lieve...nou ja ...Scotman, Welkom als nieuwe forumdeelnemer en ook vanwege je enthousiasme en interessante tomatenpost! Ik ga je even verwijzen naar 2 andere topics op dit forum: Smaakervaringen over allerlei tomaten vind je hier: https://www.moestuinforum.nl/tomaten-proeven-vergelijk-t10420.html Een topic over zoeken naar erg lekkere en zoete tomaten, die voor iedereen te telen zijn, vind je hier: https://www.moestuinforum.nl/tomaten-uitdaging-op-zoek-naar-zoetekes-t11591.html Leuke vergelijking van soorten die je hebt! Je bevindingen passen helemaal in die topics! Misschien kun je wat meer vertellen over wat je proeft daar! Yellow Queen ken ik niet uit ervaring, maar de andere soorten heb ik hier ook staan dit jaar. Maar bij mij alleen nog maar de Black Cherry rijp. De honingtomaat (F2) doet het buiten best redelijk en in de polytunnel enorm goed. Zeer grote planten en veel vruchtzetting. Ik ben vooral ook benieuwd naar de verschillen tussen meerdere zaailingen uit dezelfde F1. Als je de planten met de zoetste/beste vruchten selecteert voor zaadwinning en dat een aantal jaren blijft doen, dan heb je kans op een permanente erg zoete tomaat voor de toekomst.

Heb even gekeken naar meer informatie over onderstammen. Voor- en nadelen van de VVA1 worden hier beschreven. http://www.fruitlent.nl/popups/vva1.html De door mij genoemde kweker in Kemmel in het Vlaamse Heuvelland gebruikt voor kleinere bomen alleen de traditionele Saint Julien A en voor grotere bomen eigen kweek onderstammen. De reden daarvoor kan ik niet inschatten. Hij werkt volledig biologisch en legt zich vooral toe op traditionele fruitrassen. Daar kan een reden liggen. Maar er kunnen ook economische redenen zijn: de VVA1 is blijkbaar onder octrooi en daarom duur (en niet zelf te telen?), Ik ben enkele keren bij deze kweker in Kemmel geweest en kocht er, zeer voordelig, goede kwaliteit en kreeg deskundig advies. Ook heeft hij een groot assortiment in oudere, vooral Belgische en Franse, rassen. Hij levert echter alleen wortelgoed en alleen in het late najaar en in de winter.

Binnenin een mooie krop. Oogsten! (Misschien zelfs al wat "over the top")

http://www.boomkwekerijdelinde.be/ Goede ervaringen mee. Heeft veel oude rassen. Maar het detailwerk moet je toch zelf even doen, Victor.

Van boven naar beneden (als ik het goed zie): appel, peer, pruim en walnoot. Welk ras is moeilijker. Appel...zou een Gloster kunnen zijn....maar ook veel andere. Peer...misschien een Doyenne de comice? (Kijkend naar de vorm) maar ook heel goed mogelijk dat het een stoofpeer is. Pruim.... ik vermoed een Reine Claude d'Oullins, vanwege kleur en tekening van de vruchten. (Die zouden nu overigens rijp moeten zijn!) Okkernoot kan rasloze zaailing zijn of een ras. Als het een vrij grote boom is, heb je heel grote kans dat het een Broadview of Buccaneer is. Dat zijn de rassen die de laatste 30 a 40 jaar in Nederland vooral uitgeplant zijn. Als je de rijpe vruchten kunt proeven en fotograferen en ook aangeeft wanneer de pluktijd is, is vaak al wat meer te zeggen over het ras. Dus: wordt vervolgd?

Komkommer en augurk zijn hetzelfde gewas. Die gestekelde schil hebben augurken ook...en dat is een selectie van "cucumus sativus" (zo heten ze allemaal) die meer voor buiten is. Zelf eet ik (buiten-)komkommers of augurken gewoon met schil en al. Die puntjes (zijn niet echt stekels) wrijf je er zo af bij het wassen en dan is ie glad. Probeer maar eens! Vind zelf die wat stevigere buitenvruchten lekkerder, meer smaak, dan de vaak nog meer waterige komkommers uit de kas. Ik ken zelf uit ervaring maar een soort buitenkomkommer die geen ruwere huid heeft: de ronde citroen- of appel-komkommer. Kreeg verleden week van een buur ook een (in uitzien) tussenvorm tussen citroenkomkommer en gewone komkommer: Dikker, groengeel gevlekte schil en ovaal van vorm...20 a 25 cm. Die was ook glad. Maar hij kende het ras niet. Ik vermoed dat ook het oude ras "Chinese slangen" geen stekels zal hebben, maar heb die zelf nooit gekweekt. Kan me dus vergissen. Hier wat info over de appelkomkommer: http://nl.enc.tfode.com/Appelkomkommer

@ Igevers Wat je op de foto laat zien, was niet wat ik me voorstelde bij een "kleine kas". Ik noem dat een "platte bak". Is kleiner en veel lager en daardoor zijn de mogelijkheden wat beperkter dan van een kleine kas. Het grote voordeel is natuurlijk de verplaatsbaarheid ervan. De oppervlakte is ook nogal klein: 1m2 ongeveer? Ik heb er zelf zo ook eentje en zet ze in voor wat kleine wintergroenten: 2 rijtjes veldsla of wat voorzaaienin februari maart. Het grote voordeel is dan naast enige bescherming, vooral dat je de natheid kunt regelen....maar echt een wat warmer kasklimaat mag je in zo een bak niet verwachten. Het vriest er even hard als buiten. 's Zomers zet ik er een kleine komkommerplant in en laat vanaf juli het dak eraf. Geeft wel beschutting tegen wind e.d. en een warmer microklimaat dan en bij storm en hagel kun je ze dichtdoen. Ja...en ze zijn erg windgevoelig. Bij storm of een flinke windvlaag vliegt de bovenkant er af als de wind er onder kan en is de constructie uit zijn lood. Ik heb dat opgelost met een touw erover en twee dubbelgevouwen betonijzers van ca. 50 cm, zoals je een tent ook met haringen vastzet.

Waarom niet? Alleen heb ik zelf de gewoonte om planten in potten ieder jaar (zeer grote potten om het jaar) van nieuwe grond te voorzien. Zelfs met bij-mesten raakt het wat uitgeput. Is meteen een snoeibeurt voor wortels en gestel. Ik zou kiezen voor een laagje (rijke...dus met mest mee-gecomposteerd) compost als mulchlaag voor de meeste planten. Komt de vruchtbaarheid/groeizaamheid vast ten goede! Ook in een pot is er bodemleven en symbiose tussen plant en bacterien, schimmels en insecten in de bodem via de wortels.

Hoi Gemma, Als het laagstammen zijn, dan kan een boom - wat afhankelijk van de gebruikte onderstam - inderdaad na 10 a 15 jaar "op" zijn. Maar als je ze nog een kans geeft, zou je (misschien al gedaan?) aan het volgende kunnen denken om ze toch weer wat vruchtbaar te krijgen: - Nu nog een lichte zomersnoei toepassen. Is gunstig voor de vruchtzetting. Dwingt boom ook tot wat verjonging. - Een laag compost over de boomspiegel. Geeft voedsel in de "breedte"(van alles wat, inclusief bij-mineralen) - Staan er andere appels en peren in de buurt voor bestuiving? Beide rassen heten zogezegd zelfbestuivend te zijn, maar in de praktijk valt dat vaak tegen. Andere bestuivers geven betere resultaten. Je zou kunnen denken aan een extra laagstamboompje erbij, dat gelijk bloeit met bijv. de appel. Mochten deze oudjes niets meer worden, heb je al een of twee jaar voorsprong met een nieuw boompje! Ik neem aan dat de vochtvoorziening/afwatering in de diepte in orde is en de bomen verder gezond zijn. Want ook daar kan natuurlijk een verklaring liggen..... Maak je eens een foto en hou je ons op de hoogte? Ben best benieuwd of je ze weer aan de "leg" krijgt.

Om in de donkere maanden te kweken: Sla (in vele soorten en vormen, blad of kleine kropjes), andijvie, veldsla, mosterdsoorten en andere kleine (oosterse)bladgroenten uit koolfamilie, rucola, winterpostelein, wortels, snijbiet, uien e.d.voor loof..... Andere vroege voorjaarsgroenten kun je in je kasje vervroegen (een maand of zo eerder zaaien en opkweken): peulen, tuinbonen, radijzen, koolrabi, wortels, kropsla, ijsbergsla, zeer vroege aardappels.... Bovendien is het kasje ideaal om allerlei gewassen voor te kweken(zaaien, in potjes zetten en later in je tuin) prei, uien, tomaten, komkommer, vele koolsoorten en nog veel meer.