weknow

Voor wie toch wel iets meer wil lezen en weten, is dit een goede startsite: http://www.zelfzadentelen.be/ Ook informatie over oogst, schonen, bewaren en dergelijke. Niet onbelangrijk als je het al iets groter (zaad voor meerdere gebruikers) wilt aanpakken.

Een tip. Om 2e jaars groenten te laten bloeien is het niet nodig om ze te laten staan. Je kunt ze ook verplanten (bijvoorbeeld in maart) naar een apart hoekje van je tuin waar de zaai-winners staan. 1 a 2 m2 is al genoeg, want meestal geeft 1 plant al veel zaad. Bovendien kun je ze dan samen met een insectengaas afdekken bij de soorten die via insecten kunnen kruisbestuiven, kleine moete waarmee je kansen op kruisbestuiving al flink beperkt, want dan kunnen er bijna geen insecten door. Ook bewaargroenten kun je voor zaadwinning in het voorjaar opnieuw uitplanten. Een "maar". Bij niet alle groenten zal op deze "laat maar gaan-methode" zaadwinning goed werken. Veel kans op succes (goed bruikbaar zaad) bij slasoorten, andijvie, witlof, peterselie, selderij, prei (edit: witlof niet, wel spinazie, veldsla, schorseneren....) Uien, koolsoorten is toch serieus risico op dat je zaad iets heel anders oplevert dan je graag wilde. Wat ik wil zeggen = Zorg dat je toch enige kennis hebt van welke planten hoe bestoven worden! Want als na een jaar blijkt dat je witte kool toch nogal wat trekjes van mosterd heeft, heb jij (en anderen die jouw zaad gebruikten) niks. Rode bieten zitten in de tussen-categorie. Kunnen inderdaad makkelijk kruisen met snijbiet. Zaaide dit jaar rode bieten die ik van een (overigens zeer kundige) tuinier-kennis kreeg. Bleek toch gekruist met snijbiet. Maar dat zie je pas enkele maanden later. Resultaat is een lange rij zeer gevarieerde snijbieten in heel verschillende formaten: van normaal tot veel te klein om er van te kunnen oogsten. Jammer! Een advies. Kies steeds de absoluut mooiste, sterkste en gezondste planten voor zaadwinning! Je hebt maar heel weinig planten nodig ( 1 a 2) voor enorm veel zaad. Je kansen op goed zaad en goede resultaten daarvan zijn op deze manier het beste. Minderwaardig zaad en dus minder uitstekende nakomelingen; daar heeft niemand wat aan....dan houden we onszelf voor de gek. Als je echt rassen in stand wil houden, dan moet je bovendien zorgen om de specifieke kenmerken van dat ras te weten en daar op te selecteren. Daarvoor kan het nodig zijn om niet alleen de uiterlijke kenmerken e.d. te kennen en de normale ontwikkeling van dat ras, maar - indien mogelijk - ook je smaak te gebruiken.

Ja, inderdaad. Het slinkt enorm als je er compost van maakt. Als je maar weinig hebt, zou je moeten proberen om het zo goed mogelijk in te zetten. Ik zou zeggen: kies een stukje van je tuin waar de grond wat beter van structuur of luchtiger moet worden. Ook zou je het kunnen inzetten voor gewassen die heel graag veel organisch materiaal willen: ik denk dan aan vruchtgewassen of fruitstruiken. (Maar eigenlijk kan het voor alle gewassen en overal in je tuin en doet het daar iets goeds). Je kunt de rijpe compost in een dun laagje bovenop strooien. Dan werkt het meteen als een mulch-laagje. Geen zorgen: het zal vanzelf snel in de bovenlaag van je grond worden opgenomen waar de planten ervan profiteren. Het licht inharken met een cultivator o.i.d. kan ook. Wat je zeker NIET moet doen is: onderspitten. Dat zou zonde zijn en op 25 diepte weggestopt heeft het weinig werking meer. Er zijn heel veel topics op dit forum met goede informatie over compost. Hoe je veel meer kunt maken, dan het beetje dat je nu hebt en wat je daarvoor allemaal kunt gebruiken. Hoe je bevordert dat de omzetting snel en goed plaatsvindt....dat soort dingen. Als je in het zoekvakje rechtsboven "compost" typt, vind je snel een lange lijst met heel veel informatie.

Dat ziet er mooi uit, Bonton. Weliswaar (nog) niet jouw bedenksel, maar misschien zie jij (of anderen?) mogelijkheden om dit idee (financieel) nog wat toegankelijker te maken, door wellicht elementen ervan zelf ter hand te nemen? Vooralsnog zijn mijn belangrijkste vragen over deze constructie bij de manier waarop het folie aan het raamwerk verbonden is en hoe stevig dit is. Heb jij het al in het echt gezien? Als deze constructie uiteindelijk door de "jury" als beste wordt gezien, zal de vraag rijzen in hoeverre het "jouw" idee is. Maar als je ons, ook in de praktijk en de details en verkrijgbaarheid kunt overtuigen van dat dit voor in principe iedereen vrij makkelijk te verkrijgen en op te zetten is in zijn/haar tuin (en liefst met wat aanpassingen voor iets minder dan 138 Euro) dan ding je (wat mij betreft...ik ben dan 1 stem in een jury van 3) gewoon mee naar de prijs en ben ik bereid jouw suggestie vurig te verdedigen als "de beste".

Hoi.... Ook Katrien heeft een idee en plannen. Laat maar zien als er iets ontstaat Katrien! En dan heb je nog een heel seizoen om het te proberen en om eventueel verbeteringen aan te brengen. Je mag ons/anderen op het forum betrekken om met je mee te denken als je dat wilt!

Die tent, Huub, is natuurlijk een ideale oplossing. Maar hoe en met materiaal kunnen jij of ik een tent maken, die voldoende licht doorlaat voor onze tomaten en die ook nog betaalbaar blijft. Ken jij bijvoorbeeld voldoende transparant tentdoek en kun jij daarmee iets degelijks bouwen dat anderen ook vrij makkelijk kunnen verwezenlijken? (De max kost van 50 Euro wil ik er best wat voor verruimen) Als je dat lukt (we mogen elkaar helpen, mogelijkheden uitwisselen en van elkaar leren) dan maak je zeker kans op de prijs.

Hoi Ben, Het lijkt of je me corrigeert. Daarom even verduidelijking. F1 betekent in biologie inderdaad niet meer dan: (beschrijvend) de eerste generatie (waar je van uit gaat). Zaad dat als een F1-hybride verkocht wordt, is hetgeen waar ik het over heb. Daar geldt mijn verhaal voor. Een bioloog die een kruising beschrijft, gebruikt het woord dus anders dan een zaadbedrijf dat een bepaald ras wil verkopen of de klant die meent dat duurdere zaden waarbij staat dat het een F1-hybride is, ook beter zijn voor in zijn tuin. Twee nuances hierbij: a. Het is op bepaalde eigenschappen dat F1-hybride zaden als "beter" worden verkocht. Ik beweer niet meer dan dat je je moet afvragen of het die verbeterde eigenschappen zijn die je nodig hebt. Vaak heeft een professionele teler die grootschalig en commercieel volgens bepaalde methodes te werk gaat heel andere eigenschappen nodig dan een liefhebber. Daar geef ik voorbeelden van. Dat bepaalde eigenschappen beter zijn in zaad dat (meestal veel duurder) als F1-hybride wordt verkocht, betekent niet dat planten uit dat zaad algeheel "beter" zijn. Wat "goed" is, is dus afhankelijk van wat je wenst of nodig hebt. Ik geef voorbeelden van dat allerlei "verbeteringen" die gemaakt worden in gewassen voor de beroepsmarkt, niet automatisch betekenen dat het ook iets beters is voor in je moestuin. (En ook een voorbeeld van waarin dat wel zo is) b. Lijkt me vrij logisch dat als er veel geld en moeite gestoken wordt in gerichte kruisingen, dat het resultaat daarvan een verbetering zou moeten zijn van de planten die je als uitgangspunt neemt. Anders heeft het geen zin. Maar dat F1-hybrides daarmee altijd/meestal beter is dan niet F1-hybrides bestrijd ik. Het gaat niet alleen om de ene of de paar eigenschappen die in een plant verbeterd worden, maar om vele eigenschappen die er toe doen. Je moet niet alleen vragen: Wat is er verbeterd, maar tegelijk ook: wat heeft deze nieuwe kruising niet (meer) dat andere variëteiten wel hebben of kunnen hebben. (Op de achtergrond hierbij spelen wezenlijke problemen die te maken hebben met het belang van biodiversiteit, met milieu en opvattingen over duurzaamheid van landbouwmethodes en met vragen naar wat - ook op de langere termijn - voor veel mensen "goed" en "gewenst" is en dan kom je uit bij moeilijke maar essentiële politieke, economische en maatschappelijke thema's en keuzes en de verschillende belangen die daarbij een rol spelen. Je onderbouwde pleidooi voor het in stand houden van bewezen oude rassen van hoge kwaliteit en daarmee samenhangend het enorme belang van behoud van biologische diversiteit onderschrijf ik en is ook een voorbeeld van hoe schijnbaar onschuldige technische "verbeteringen" in gewassen ook gezien en beoordeeld moeten worden in dat bredere perspectief.) Ik denk dus niet dat we elkaar tegenspreken. Wel dat we vanuit een verschillende invalshoek woorden in een wat andere betekenis gebruiken en we andere aspecten van dezelfde zaak naar voren halen. Hopelijk is dat met deze uitleg wat duidelijker. Bedankt overigens om nog eens uit te leggen waarom bij tomaten het, in tegenstelling tot de meeste gewassen, wel kans van slagen heeft om met de sterke kanten van de nakomelingen van in de handel verkrijgbare F1-hybrides verder te kweken.

Prima uitleg RobO! Bedankt daarvoor! Toch nog een aanvulling. Voor de duidelijkheid gaat je verhaal over een bepaalde eigenschap (bijv. bloemkleur). Zo is het voor ons/anderen beter te begrijpen. In de praktijk zal een F1 diverse ingekweekte gewenste eigenschappen hebben (bijv. bloemkleur, vruchtvorm, rijpingstijd, bepaalde resistentie enz.) en zullen die eigenschappen ook nog door vele genen(-combinaties) worden bepaald. Daardoor is het nog factor x (x=veel) complexer dan je in je uitleg kunt laten zien. Dat verklaart ook waarom de nakomelingen van F1-hybriden zo enorm veel variatie laten zien en heel vaak echt minderwaardige planten opleveren. Misschien een voorbeeld om je verhaal te illustreren, dat veel mensen wel herkennen. De meeste verkochte viooltjes zijn van F1 zaden geteeld. Die hebben dan heel veel en enorm grote bloemen in allemaal duidelijke, dezelfde kleuren. Viooltjes zaaien zich makkelijk uit en her en der op je terras of in de tuin komen nieuwe plantjes op. Die hebben dan bijna altijd maar een paar heel kleine onaanzienlijke bloemetjes, in de geel-paarse basiskleuren van een wilde viool. Niks moois aan. Als je een zakje zaad van een "gewoon" soort viooltjes koopt en je neemt daar weer zaad van of ze zaaien zichzelf uit, dan krijg je iedere keer weer ongeveer dezelfde mooie viooltjes terug.

Heel benieuwd, Beertjerinke! Je hebt nog heel 2014 de tijd om het te maken en verder te verbeteren als dat nodig is. Maar aan dat "wij mannen" en "jullie vrouwen"-denken probeer ik toch even niet mee te doen. Met mezelf als voorbeeld heb ik het al lang opgegeven om te willen denken dat mannen beter in klussen, techniek, autorijden en bierdrinken zijn. Daarmee wil ik zeggen: Ik verwacht vanzelfsprekend dat je met een constructie komt, die serieus gaat meedingen naar de prijs.

Yuras....dat lijkt me niet zo geschikt. Materiaal is niet voor buiten. Roest snel weg. En dan krijg je meer een klein tuinrekje. Voor hetzelfde geld koop je dat (voorjaar bij Gamma, Blokker) in kunststof speciaal voor buiten, met een passende plastic hoes met 2 ritsen. Zo'n rekje is dan (matig, vanwege lichtverdeling) bruikbaar om wat zaailingen of stekjes o.i.d. onder te zetten.... Maar helemaal niet het afdak dat ik graag zou willen. Ik zoek echt iets om een seizoen lang ca. 10 grote tomatenplanten droog onder te kunnen kweken. In zo goed mogelijke groeiomstandigheden. Zie het eerste bericht van dit draadje. Ook voor wat die tomatenplanten nodig hebben. Jammer Toch bedankt voor deze poging

Zo gauw de grond het toelaat. Vorst is geen probleem, zolang je grond niet echt bevroren is. Alleen zorgen dat ze in wat rulle grond staan op de nodige diepte en niet zwemmen in de modder. Anders gaan ze rotten in plaats van groeien.

Gewoon doen. Meeste zullen nog wel bloeien. Niet planten betekent sowieso dat je ze kunt weggooien. Volgend najaar zijn ze niet meer goed. Ik denk dat het nog mooi wordt

Zal een groot pak gedroogde gist meenemen. Kan Jorieke toch wel enkele maandjes mee bakken. Is al bezet. Dan wordt het wc-papier. En, het wordt al bijna traditie, enkele broden (zelfgebakken als dat lukt) + smeerboter en eigen jam en/of zoetzuur voor de lunch. (Appelvrouw....mogen we met jouw zelfgemaakte appelstroop ook een boterhammetje proeven dan ?)

Oregano stek zou moeten lukken, Suus. maar die heb je misschien al van Angela....? Keek even naar wat jij "muizenmeloentje" noemt. Die ken ik als Mexican sour gherkin. Had ze verleden jaar. (Zitten nu in de potjes met pickles). Keek ook even naar rasbeschrijvingen van de gele tomaat Golden Sunrise. Zou interessant kunnen zijn voor het zoetekesproject. https://www.moestuinforum.nl/tomaten-uitdaging-op-zoek-naar-zoetekes-t11591.html Ze wordt als zoet en fruitig omschreven. Misschien wil je wel meedoen? (Door te vertellen hoe ze smaakt t.o.v. honingtomaatjes en evt. andere teeltervaringen ermee uit te wisselen...zo makkelijk is dat al ) Mocht je op 20 april een zaailing over hebben, dan hou ik me aanbevolen. Heb dan vast wel een ander (zoet?) soortje voor je om te ruilen.

Wat moeilijk te beoordelen. Als rassen zijn vervangen door andere, betere, dan zou het geen ramp zijn. Wel als uitstekende zijn verdwenen. Of het gamma aan variëteiten erg is afgenomen. Of als commercie betekent dat je alleen/vooral veel geld wilt verdienen en daardoor weinig belang aan variëteit en kwaliteit wordt gehecht. Een ondernemer zal zeggen: "Er is te weinig vraag, om allerlei rassen aan te bieden" Overigens zou ik er op durven te wedden dat het aantal commerciële zaadaanbieders in dezelfde 80 jaar ook minstens met een factor 10 is afgenomen. In feite is het maar een handjevol meer op de wereld die bijna de hele markt in handen hebben en daarmee het aanbod en ook de zogenaamde vraag bepalen en sturen. Ook zal het aantal afnemers heel sterk zijn gedaald. Maar de totale afname zeker niet. Miljardenhandel. Verschraling. Monopolyvorming. Toenemende algemene afhankelijkheid van enkele zeer machtige bedrijven.....die het er zeker niet om gaat dat iedereen goed/genoeg te eten heeft of dat de wereld gezond en schoon blijft.... Als het wat zou kunnen veranderen, zou ik er een revolutionair van worden. Nu maakt het me vooral erg somber en geeft het me een machteloos gevoel dat ik/wij er zo weinig aan kunnen veranderen. Hooguit wat klein gerommel in de marge...proberen we dat maar Aldus een spontane opwelling van reacties.

@ Beertjerinke Welke heb je waar besteld? (Misschien kan ik even profiteren van je vergelijkende warenonderzoek als ik over enkele weken ga bestellen ) Jorg: Dank je wel voor het opmeten! dat is jammergenoeg net te lang voor mijn voormalige dokabakjes. Kijk nog even rustig verder.

Tomaten. Plantvormen en kweekwijzen. Bij het maken van een overzicht van tomaten in het “zoetekes”-project, gebruik ik allerlei termen, die misschien niet voor iedereen helder zijn. Daarom wat meer uitleg over woorden die daar worden gebruikt. Let op! Dit verhaal zegt niet zo veel over de tomaten die aan een plant komen. Over de vorm/kleur/smaak van de tomaten gaat het hier niet. In alle plantvormen kunnen zoete en anders smakende variëteiten zijn. De vruchtvorm “cherrytomaatje” kan bijvoorbeeld in rassen voorkomen die best als stamtomaat worden geteeld, maar ook in grote vertakte struiken of aan dwergplantjes in een balkonbak. Ik maak onderscheid tussen 3 kweekvormen. - Als stamtomaat. Die komt het meeste voor. - Als grote aangebonden, vertakte struik - Als struik of pottomaat, die je beter niet kunt dieven. Daarnaast een onderscheid tussen deterrminate en indeterminate. Dat zegt vooral iets over het tijdsbestek waarin de tomaten rijpen. Dat heeft gevolgen voor de manier waarop je een plant het best kweekt. De meeste tomaten zijn oorspronkelijk meerjarige planten. Om ze in ons koudere klimaat eetbare vruchten te laten vormen, moeten ze als eenjarige seizoensplanten geteeld worden. Je kunt een plant na een seizoen overhouden, maar dat is niet zo zinvol. De plant die maar doorgroeit gezond houden is erg moeilijk en het levert je geen extra oogst. Vroegheid van rassen. Ervaring leert dat bepaalde rassen sneller rijpe vruchten geven dan andere. Bovendien zijn sommige rassen beter tegen lagere temperaturen bestand, waardoor ze in gebieden met een vrij kort seizoen,zoals in onze lage landen, in de tuin geteeld kunnen worden. Er wordt dan een onderscheid gemaakt tussen vroege, middelvroege en late rassen. Dit geeft een goed idee over wanneer je rijpe vruchten kunt verwachten. Maar in de praktijk is dat van vele factoren afhankelijk en daardoor geen harde zekerheid. In ons klimaat worden door liefhebbers tomaten gezaaid tussen begin maart en half april. De planten kiemen bij warmte en worden onder beschermende omstandigheden opgekweekt. De eerste ongeveer 8 tot 9 weken moet de zaailing zich flink ontwikkelen tot een stevige plant, die klaar is om bijna te gaan bloeien en vruchten te vormen. Uitplanten gebeurt tussen begin mei (koude kas) en eind mei (vollegrond). In de kas kun je van vroeg spreken als na ongeveer 60 dagen de eerste tomaten echt rijp zijn. Dat is dus rond de eerste week van juli. Buiten gaat het wat langzamer: rond half juli. Middelvroege tomaten hebben 65 a 75 dagen nodig in de kas. Die zou je vanaf half juli moeten kunnen beginnen te oogsten. (Buiten: eind juli/begin augustus) Vanaf 75 dagen en langer, spreek je van late rassen. Oogst in de kas vanaf augustus. Buiten: na half augustus, als het seizoen al ten einde loopt. Tomaten telen is een wedren tegen de klok. Omdat tomaten veel warmte nodig hebben (22 graden en iets meer is ideaal) en veel licht en bovendien slecht tegen regen en vochtig weer kunnen, is het telen ervan altijd een race tegen de tijd. Buiten moet je in max. 4 maanden (in de kas iets meer dan 5 maanden) zoveel mogelijk vruchten gezond rijp proberen te krijgen. Alle tips en handleidingen voor het telen van tomaten, gaan over hoe je in die beperkte tijd een zo goed mogelijke opbrengst kunt krijgen. Want eigenlijk is het een plant uit een ander klimaat, die met allerlei kunst en vliegwerk bij ons maar net kan. Teelt in volle grond. Om buiten kans op een succesvolle oogst te hebben, kies je het best vroege rassen. Zo mogelijk bovendien soorten die goed bestand zijn tegen wat kou. Middenvroege soorten hebben al een mooie lente en zomer nodig, wil je er redelijk wat van kunnen oogsten. Je laat – wat afhankelijk van het ras – bij een stamtomaat 3, 4 of hooguit 5 trossen bloeien en vrucht vormen. Wat na half augustus nog gaat bloeien zal toch niet meer rijp worden: dan haal je de top uit de plant, zodat alle energie gaat naar het rijp kunnen worden van de overgebleven vruchten. Beschermd in de kas. In een kasje heb je een goede kans dat ook middenvroege en latere rassen nog een behoorlijke oogst geven. De planten ontwikkelen zich sneller en worden groter en je kunt ook wat meer trossen laten hangen. De oogst kan meestal doorgaan tot zeker eind oktober. Telen in trossen aan de hoofdstam. De meeste tomaten kun je het beste als stamtomaat kweken. Dat is het meest effectief om in de beperkte tijd een behoorlijke oogst te krijgen. Bloemtrossen en later de tomaten, laat je alleen groeien aan de hoofdstam van de plant. De plant wil steeds zijscheuten maken, maar die haal je weg door te “dieven”. In een kasje wordt een tomatenplant die als stam gekweekt wordt meestal tussen de 1,50 a 2,50 hoog en heeft dan 5 a 7 bloemtrossen. Het voordeel hiervan is dat de plant niet te breed wordt en je er makkelijk bij kunt om ze te verzorgen. Bovendien wordt de beschikbare ruimte op die manier gunstig gebruikt om een goede opbrengst te krijgen. Buiten groeit dezelfde plant langzamer en wordt dan tussen de 1m en 1,75 hoog met rond de 4 bloemtrossen. Om te voorkomen dat stamtomaten omvallen, omwaaien of topzwaar door het gewicht van de tomaten omknakken is aanbinden aan een stevige stok of andere steun noodzakelijk. Wat snoeien om ze tot een grote struik te laten groeien. Sommige rassen leveren een betere opbrengst als ze flink kunnen uitgroeien en ook zijtakken vormen. Dat geldt voor de meeste “wilde” soorten (vaak te herkennen aan het woord “currant” in de rasnaam) en soorten die daar nog vrij dicht bijstaan in groeivorm. Het zijn sterke groeiers die in een seizoen het formaat van een druivenstruik kunnen bereiken. Door ze (gecontroleerd) hun gang te laten gaan, leveren ze een seizoen lang steeds meer vruchten. Je kunt honderden, soms zelfs duizenden vruchtjes van een struik verwachten. Sommige niet groter dan besjes, andere als kersen of zelfs als pingpongballen, afhankelijk van het ras. Reken per plant toch op een oppervlakte van 1,50 a 2,00 meter breed en (als je de ruimte hebt) 2,50 a 3,00 meter hoog. Het beste leid je deze tomatenrassen plat tegen gaas of een hekwerk of muur. Ze maken al snel vele dunne zijscheuten aan de hoofdstam. Om de 30 of 40 cm laat je links en rechts van de stam een zijscheut uitgroeien, waar zich later in het seizoen, steeds meer, de bloemtrossen aan gaan vormen. De zijscheuten die te veel zijn snoei je weg, evenals de dieven die zich aan de horizontaal geleide zijtakken gaan vormen. Als de plant hoger of breder wordt dan je wilt, top je de hoofdstam of de zijscheuten. Kleine en grotere struiken, die je niet moet dieven. De derde plantvorm, die om een aparte aanpak vraagt, is de struikvorm. Daarbij kun je denken aan de dwergen of zelfs lilliputters die in een bloempot passen. Maar er is ook een aparte groep kleinere en wat grotere struiken, die maar gedurende enkele weken geoogst kunnen worden en dus snel heel veel bloemen moeten krijgen voor een goede oogst. Deze laatste worden in het Engels “determinate”genoemd. Al deze soorten kun je het beste niet of heel weinig snoeien en dieven, omdat het de opbrengst beperkt. Klein blijvende tomatenplanten, zijn heel geschikt om in een pot te kweken. Het zijn snelle rijpers. Mini’s tot 25 cm hoogte of dwergen die niet meer dan 60 a 70 cm halen, mogen best wat zijtakken maken. Zo krijgen ze meer bloei en dus meer vruchten. De kleine planten blijven hanteerbaar en overzichtelijk en zijn gemakkelijk te verplaatsen, op een terras te zetten of zelfs op een lichte vensterbank. Vaak zijn deze kleintjes zo los van struik, dat de takken neerhangen en de vruchten op de grond komen, waar ze makkelijk kunnen rotten en schimmelen. Dan kun je beter hangend telen of moet je de takken aan kleine stokjes aanbinden. De meeste tomatenrassen zijn “indeterminate”. Ze blijven nieuwe bloei maken en vruchten vormen. Vergelijk ze met de “doordragers” bij de aardbeien. Als ons klimaat (daglengte, kou en nattigheid) er geen eind aanmaakte, zouden vele rassen nog lange tijd door kunnen gaan met vruchten vormen. Telers in gestookte kassen met veel kunstlicht kweken tomaten het hele jaar rond. De soorten echter, die als “determinate” worden aangeduid, lijken dan meer op de voorjaarsaardbeien. Alle vruchten zijn ongeveer tegelijkertijd rijp en alles kan in enkele weken tijd geoogst worden. De bloei is dan al gestopt. Om een goede opbrengst te krijgen, wil je zo veel mogelijk bloemen en bloemtrossen en daarom kun je de zijscheuten het beste laten zitten: ook daar vormen zich bloemen en vruchten. De dwergrassen zijn soms determinate, maar er zijn er ook die blijven doorgroeien en bloeien tot het najaar. De meeste determinate struiktomaten blijven wat lager dan de stamtomaten, maar kunnen toch vrij forse planten worden. In een kas tot 1,50 m. hoog. Daarom is aanbinden aan een stok van de stam, en soms ook van de dragende zijtakken, gewenst. Tot slot. Lekkere, zoete tomaten, kunnen in al deze groepen voorkomen. De lijst met rassen die geschikt zouden kunnen zijn om als “zoetekes” te kweken bevat soorten die best als stamtomaat geteeld worden, maar ook flinke groeiers en dwergen. Er staan ook enkele niet-doordragers in. Er zijn vroege, middelvroege en late rassen bij. Ook de kleuren en vormen van de tomaten en tomaatjes die aan al deze groeivormen kunnen komen zijn heel divers. Ik vermoed dat we zowel voor de mensen met en zonder een kas; voor mensen met veel ruimte of die tuinieren in potten en kleine bakken, smakelijke zoete tomaten zullen ontdekken die echt de moeite waard zijn om in die omstandigheden te kweken.

Het was in de doos, toen ik ze enkele weken geleden had. Ik heb er niets van genomen.

Heb het geprobeerd dit jaar. Schijfjes of blokjes, 2 minuten geblancheerd. Resultaat is smakelijk in soep of gestoofd, maar mist de knapperigheid van verse oogst.

Was gisteren toevallig bij de Aveve. (De Belgische tegenhanger, zeg maar, van de Nederlandse Boerenbond) Zag er, toch iets goedkoper, lavameel en lavagruis en gesteentemeel in diverse vormen. Het lavagruis werd aanbevolen als bodemverbetering (niet zozeer als voedingstof). Zou de bodem wat luchtiger maken. Dacht bij mezelf: Daar gebruik ik compost voor. Kan me nog voorstellen dat als je zelf potgrond mengt, het zinvol kan zijn bij gebrek aan aander luchtig materiaal daarvan iets toe te voegen. Prijs was, dacht ik, 8,50 voor een flinke zak. Lavapoeder (Is dat hetzelfde maar dan fijner vermalen?) was aanzienlijk duurder, daarmee vergeleken. In zakken van 2 of 2,5 kilo rond de 7 euro. Daar werd het aanbevolen voor de mineralen en verder ongeveer hetzelfde verhaal als de zak bij jouw verhaal als bij jouw vraag. Van DCM was er ook nog lavameel en gesteentemeel. 6 a 8 Euro voor 2 liter. Dat kan aan bodem toegevoegd worden voor structuur en mineralen of over planten verstoven worden. Dat laatste wordt wel gedaan om blad wat droog/waterafstotend te houden en daardoor minder gevoelig voor schimmels en om misschien insecten te weren. Bewezen is het allemaal niet, maar er zijn mensen die zeggen dat het wel verschil maakt. Dat planten globaal sterker worden als ze in een gezonde bodem met voldoende organisch materiaal ook allerlei noodzakelijke mineralen vinden (benadering van biologische landbouw) dat kan ik wel goed volgen. Daarom speelt compost in de tuin een essentiële rol. Maar of dit spul echt iets toevoegt dat ontbreekt of je tuin een stap vooruit laat maken, kan ik niet beoordelen. Meer informatie en bijvoorbeeld een chemische analyse op de verpakking (welke sporenelementen zitten er dan in bijvoorbeeld?) ontbreekt geheel. Dat brengt me op iets waar ik me echt aan stoorde. Heb vele soorten mest- en hulpstoffen (Aveve heeft een breed assortiment) bekeken gisteren. Organische, met en zonder bio-label in allerlei vormen en voor allerlei specifieke doelen. Op een uitzondering na was vooral het stikstofaandeel steeds afkomstig van slachtafval uit - meestal - de gevogelteindustrie. Mooie verhalen op de verpakkingen over gezonde, grote, beter smakende gewassen die je erdoor krijgt. Maar wat meestal geheel ontbrak was duidelijke informatie zoals een tabel met de voedingselementen (N-P-K en MgO) en meer dan een - meestal vrij hoog - advies over hoeveel je ervan zou moeten gebruiken. Nu kan ik zelf nog wel iets bepalen op grond van de verplichte vermeldingen over welke ingrediënten gebruikt zijn....maar ik was teleurgesteld en dacht "We worden allemaal bedonderd, waar we bijstaan"...ook hier worden we als domme consumenten gelokt tot veel kopen op grond van vage beloften van gouden bergen. Ik ben weer naar huis gegaan en heb niets gekocht.

Ik heb zo een, maar dan enkel. Nu staan er nog bijna oogstbare veldsla-plantjes onder. Makkelijk dat ze verplaatsbaar is. Erg stevig is het niet, maar overleeft toch al 3 seizoenen (plastic hulpmiddelen erbij zijn intussen wel kapot) Geschikt om licht beschermd in de volle grond wat voor te zaaien of even af te harden. Je kunt sla wat vervroegen of bijvoorbeeld koolsoorten en prei er in voorzaaien. Of opgroeiende plantjes in afharden. Het staat wat beschermd voor veel regen of slagregen (zoals de veldsla, die niet van echte nattigheid houdt) of wind, maar de temperaturen zullen weinig verschillen met buiten. 's-Zomers zet ik er soms een kleinere buiten-komkommerplant in, zonder deksel er op. Wat platte stenen op het dakje aan de randen is wel aan te bevelen, want het materiaal is erg licht en als de wind er vat op krijgt slaat ie open en kan ie van de kleine grondankers wegwaaien. Wat er ook mee zou kunnen is een kleine winter inkuilbox van maken voor bewaarbieten, wortels, knolselderij e.d. Kuil ter grootte van de bak ca. 30 cm. diep. Schotten langs de kanten. Wat schoon zand op de bodem. Daarop/in je bewaargroenten en afdekken met een flinke laag droog stro. Wil je wat groenten gebruiken, klap je deksel open en schuift het stro even opzij. Zo kun je die groenten maandenlang goed bewaren.

Eergisteren 2 soorten gezaaid. Vooral om het eens te proberen en omdat ik het altijd interessant vind om een gewas van klein te zien opgroeien. (Goh.... Is dat een Freudiaanse opa-verlangen, bij gebrek aan kleinkinderen van vlees en bloed ) Doordrager van Van der Wal: "Temptation no. 2" en uit de Blijde Zadendoos de witte alpenaardbei "Yellow Wonder" (waren wel heel weinig miniscule zaadjes)

Zit maar even hardop mee te denken..... Stel....dat liften of meerijden niet lukt.... Hoe zit het met treinverbindingen richting Zelhem? En dan enkele anderen die misschien wel treintaxi willen spelen (tegen bijv. vergoeding benzinekosten)..... Misschien een mogelijkheid die we kunnen creëren voor een heel stel rijbewijs-lozen. Als het om 3 of 4 mensen gaat die her en der vandaan komen en allemaal zorgen voor een bepaald tijdstip uiterlijk op een station dat niet zo ver is te zijn en ook weer op een afgesproken tijdstip allemaal weer weggebracht worden... Wat je ook nog kunt overwegen is om een niet-forummer die wel erg van tuinieren houdt zo gek te maken dat hij/zij jou die dag begeleidt als introduce.... Nog een vraagje: Verleden jaar was er ook een aparte Noordelijke MTFD...was dat eenmalig?

In de Blijde-zaden-doos zat zaad voor onderstammen.....

Ja, dat staat er op. Zaden zijn duurder en mensen denken dat het veel beter is. Dus F1 klinkt als een verkoopargument. Hoorde deze week nog een bevriende ervaren, biologische moestuinier vertellen, dat zij de tomatenziekte in een planten gekregen had....terwijl het toch F1-zaden waren. Het is echt een misverstand dat F-1 zaden betere planten geven. Het ligt er maar net aan, welke eigenschappen de zaadontwikkelaars er in hebben gebracht. Komkommers of meloenen die overwegend vrouwelijke bloemen geven, dat kan voor een liefhebber nog wel nuttig zijn. Maar die F1's worden echt niet voor ons amateurs bedacht en gemaakt! Die markt is zo klein. Neen dat gaat voor de grootschalige beroepsteelt. Bepaalde ziekten of aantastingen die daar kunnen voorkomen (die in een liefhebberstuin echt niet zo spelen) kunnen bijvoorbeeld voorkomen worden. Vaak gaat het ook om de uniformiteit van het gewas (alle bieten precies even groot en precies tegelijk rijp om te oogsten: want dan levert het meer op de veiling) of zelfs om rassen die eigendom zijn van grote ondernemingen, die er zeer gerichte programma's van bemesting en bestrijdingsmiddelen op kunnen laten toepassen of zelfs gewassen die nog groeien als de bodem slecht en uitgeput is. En op de achtergrond van dit verhaal speelt dat de ontwikkeling van die F1's ook passen in een politiek om andere/oude/gevarieerde gewassen te bannen en alleen nog bepaalde (F1-)rassen die eigendom zijn van grote ondernemingen op de zadenmarkt toe te laten. Het is dus veel meer dan alleen een kweektechnisch verhaal.