weknow

Toch even ter overweging meegeven, kijk maar wat je ermee doet. Dan zou ik daar 2 of 3 zaailingen van verschillende moeder (ze zijn natuurlijk niet rasecht als zaailing) inzetten en die samen uitplanten om zo optimale kans op bestuiving te hebben. Bovendien is het probleem dat je ze in potten moeilijker buiten kunt overwinteren....zeker winterhard pawpaw, maar jonge planten zijn altijd gevoeliger + juist beperkt tot in een pot kan de wortel en dan met name de jonge aangroei van de wortel, en die is wel gevoelig voor vorst!, eventueel wel bevriezen. Zoveel van die potten als jij zaden hebt, uitgaande van een percentage van 35 a 50 % dat kiemt en het eerste jaar goed doorkomt (dat cijfer is een ervaringsgegeven van mij over intussen 5 jaar zaaien) met elk 1 plant zou een enorme ruimte in een kas of zo vragen.

Verplanten is voor pawpaw risicovol. Dus ik verplant ze maar 1x......bij het uitplanten. 10 liter pot is wel erg veel.........ik gebruik alleen zeer diepe potten ( een 25 cm) van rond de 2 a 3 liter. Verwacht geen snelle groei. Niet te grote potten heeft nog een belangrijk voordeel, namelijk dat de lange hoofdwortel die de plant maakt (en bij de kleinste beschadiging ervan is je plant wijlen!) wordt geprikkeld om toch wat te splitsen, waardoor bij uitplanten na 2 a 3 jaar je kansen veel beter zijn. Moet erbij zeggen dat mijn basisbodem verre van ideaal is voor pawpaw....zware dichte jonge zeeklei (als droog pikhouweel nodig) en kalkrijk.....ik bereid het wel voor zo mogelijk enkele jaren al (diep tot 70-80 cm, zorg voor goede afwatering en zeer veel schimmeldominant organisch materiaal) om dat enigermate te ondervangen. Kan zijn dat het in licht en zurig zand of goed afwaterend veen allemaal wat makkelijker gaat.

Geen harde informatie, Appelvrouw. Maar in mijn ervring geen extra woelmuisbescherming nodig voor pawpaw. het enige waar jonge planten soms last van hebben hier is van slakkevraat aan de bladeren. In het parkbos van mijn zwager zitten volop woelmuizen, konijnen, hazen en vast nog meer. De woelmuizen kunnen lastig zijn aan jonge appels, maar ik bestrijd ze niet en heb...ookal omdat het een groot en gevarieerd gebied is denk ik en er diverse predatoren vliegen en lopen...nooit bomen daardoor verloren. Konijnen zijn lastiger en enkele soorten bomen kunnen er flink onder te lijden hebben: appels (twijgen en schors), perzik, sommige pruimen en zeer sterk Cornus mas (alles systematisch weggevreten) zijn de slachtoffers. Van de rest blijven die af. Ik zou wel een zonnebescherminng geven tot de bomen een meter zijn of zo. (Bijvoorbeeld een stuk buis of folie rond de stam of, zoals ik deed, snelgroeiende zwarte bessen en frambozen half rondom aan de zonnekant. Eerste jaren groeien papaw's zeer weinig.

Benita heeft zeker geen natuurlijke zuilvorm. dat kan namelijk niet. Zuilvorm is overigens een lei-snoei-vorm. Het correcte woord is KOLOMvorm en die is alleen bij sommige appels erfelijk aanwezig. Niet bij kers, pruim of peer. Maar het fijne van peren die wat rustiger groeien, zoals de Benita, is nu juist dat ze prima in een zuilvorm te leiden zijn. Zo kocht ik een jaar of 5 geleden een aantal zuilvormig opgekweekte perenrassen bij kwekerij De Linde in Kemmel. (Deze kwekerij is ook wat gespecialiseerd in lei-fruit). Na 5 jaar zijn alle 3 de bomen nog steeds vrij smal met overal langs de stam zijtakjes van hooguit 30 a 50 cm. Bij de erfelijke kolomvorm die alleen bij appels kan voorkomen, kunnen er overigens ook zijtakken ontstaan (wat afhankelijk per ras en dus de mate waarin ze deze erfelijke eigenschap hebben). Om de kolomvorm goed te behouden kan het nodig zijn om in augustus (dan omdat je zo weinig mogelijk groeiractie wenst) in te korten tot max een cm. of 10. Strikt genomen is dat de enige snoei die echte kolomappels nodig hebben.

In principe alle boompjes en je laat ze (eventueel op een wat zwakkere onderstam) als struik opgroeien. Bij de ene soort zal er wat meer een natuurlijke neiging daartoe zijn dan de andere, maar in principe zal elk boompje (ik ken maar weinig uitzonderingen) dat je op of onder de grond snoeit minstens een dubbele vertakking krijgen daar of uitlopers maken uit de wortels. Dus ik zou de vraag omdraaien: aan welke soorten denk je zelf en dan kunnen mensen op dit forum je vast wel vertellen hoe je aan een meerstammer of een veelstammer komt. Veel van je keuze voor welke soorten en vooral ook per ras/varieteit eventueel specifieke groeiwijze van die bepaalde varieteit in combi met onderstam zal bepaald moeten worden door de ruimte die je beschikbaar hebt voor elk en de grootte en breedte die ze uiteindelijk gaan krijgen. Dus bijna alles kan, maar moet vooral even goed overwogen worden wat betreft het hoe en de geschiktheid voor bij jou. Als ik naar het plaatje kijk en de vele stenen die warmte weerkaatsen c.q. de beschutting, dan zou ik (maar mijn smaak speelt dan een grote rol) denken aan kruisingen van Persimmon met kaki, aan abrikozen op de geschikte onderstam en aan peren (maar dan zeker geent op kwee, aangezien peer nauwelijks of niet te stekken, marcotteren e.d. is). Van krentenboompjes bestaan er een aantal grootvruchtige vruchtrassen. Maar dan moet je naar gespecialiseerde kweker en niet zo maar bij een tuincentrum zijn, want die hebben daar nooit van gehoord.

Leuk je bijdrage te lezen. Dat zal er om spannen. Toi-toi! En een soort die niet zo veel kou kan hebben en dan ook nog jonge plantjes.........ik zou zelf het mooiste plantje toch ergens vorstvrij en koel zetten....voor een raam op een kamer waar niet gestookt wordt of zo. (Zelf heb ik bij een vriend waar in de uitgestrooide compost enkele citruspitjes boven kwamen (van wat is dus heel onbekend) die in potjes gestoken. Ze staan in een soort serre, onverwarmd. Maar afgelopen weekend was het daar toch rond de 0 graden, ook overdag, en heb ik ze toch maar even op de ongebruikte logeerkamer gezet..... Via Ebay had ik van een Franse liefhebber wat zaden van C-35 ofwel Citrange gekocht. Hieronder een foto die ik van internet "pikte" van de website van de universiteit van California. Het is een zure, maar wel bruikbare citroenachtige, die in Califronie als een zeer koudebestendige onderstam is ontwikkeld. het is een kruising tussen de Poncirus (voor beschrijving hierboven) en een "zoete sinaasappel" (Citrus sinensis) van het ras "Ruby". Zoals je op de foto ziet zitten er veel pitten in, waardoor deze relatief makkelijk als zaad te vinden is. Na 10 dagen staan op de vensterbank in de woonkamer de meeste zaadjes al goed kiemend boven de grond.

Verwacht van F1 GEEN betere smaken!! F1 wordt alleen maar ontwikkeld voor kenmerken die voor de handel of voor industriele toepassingen interessant zijn. Dit komt zelden overeen met wat liefhebbers belangrijk vinden. Mijn tip: Kies voor goede zaadvaste rassen. Er zijn ook daarin dozijnen met dit soort tomaatjes te koop.

Toevallig ken ik die "Roland" (RdB...het is geen grapje....😜!) omdat ik verleden jaar wat stekhout kreeg ervan van een kennis in Vlaanderen. (RdB...dat is dezelfde persoon naar wie je me laatst vroeg, die om jouw Vera had gevraagd) Helaas was dat stekhout al te ver verdroogd in februari toen ik het kreeg en is er niets van geworden. Het gaat om een plaatselijke varieteit/ontdekking, die je - buiten bij het tuincentrum De Bock dat ze "ontdekte" in Oudenaarde, nergens zult kunnen kopen. Hier een link naar deze achtergrond. https://www.planten-debock.be/index.cfm?fuseaction=art&art_id=2427 Ik neem zelf aan dat er diverse vergelijkbare of betere rassen wel in Nederland te verkrijgen zullen zijn. Maar ik heb er zelf dus geen ervaring mee en heb geen directe vergelijking,

Nog nooit vergiftigde kippen gehad door een plant of boom in de ren........ Wat kippen niet bevalt eten ze niet. In onze kippenren staat een grote houten bak waar alle zaad-onkruid en wat grovere takken, twijgen, blad en van alles uit de (sier-)tuin dat we niet mee composteren, ingaat. De kippen kunnen daar in pikken, scharrelen en graven en af en toe gooi ik het om met een spitvork. Ze eten ervan, pikken er insecten uit, graven naar wormen en langzaam composteert het en komt het ter beschikking van de bomen en planten in de ren....die is op enkele open plekken na behoorlijk dicht begroeid. Zou me dus geen zorgen maken. Sommige planten (onkruid of zaad dat uitkomt of ook bollen van narcissen e.d.) blijven ze helemaal van af. Als ze ruimte genoeg hebben zoeken ze zelf wat ze willen en lusten. Ook in de natuur waar ongetwijfeld ook giftige planten staan trekken kippen hun eigen plan en is er geen probleem lijkt me.

In metselkuip is geen probleem. Woekeren doordat knollen onder de grond lage uitlopers maken en zo elk jaar een metertje of 1 a 2 rondom innemen en bovenkomen tussen alles wat daar staat door. Dan moeilijk te verwijderen, aangezien je planten al lekker aan de groei zijn in mei/juni. Maar opbrengst is niet zo groot en duurt een paar jaar voor je een maaltje ervan hebt.

Heb ik voor je, deze woekeraar. Hoeveel knollen wil je? Deal is: geef je adres nog even via mail of PB. groetjes!

Weknow komt er even tussen 😁 om te zeggen dat hier in Zeeland perziken wel al vol dikwordende knoppen zitten en bij sommige bomen zelfs al de kleur van de bloemen te zien is.....Was tot voor een dag of 10 ook erg zacht. Nu vriest het ´s nachts soms en zijn dagtemeperaturen net boen 0 en staat alles stil....(gelukkig). Maar ja...je weet...ik spuit niet mee. 😉

Wat leuk dat je wat Japans kent, Bram! Ik heb begrepen dat de Hana-Yuzu een Yuzu-soort is die ook als sierstruik wordt aangeplant vanwege de grote en mooie bloemen. Omdat Yuzu's ook uit zaad worden vermeerderd (daardoor dan ook niet zo duur als vele andere Citrusplanten) er nogal verschillen kunnen zijn in uiterlijk en ook smaak van de vruchten. In de catalogus van De Zoetewei bijvoorbeeld staan er meerdere Yuzu's...nr 1, 3 en 4. 🧐

Al mijn winterharde citrusplanten heb ik nog maar enkele maanden. 2x Yuzu. Yuzu is een citroen-achtige struik, die vooral bekend is vanwege gebruik in de keuken. Het gaat dan om de schil en het sap uit de vruchten, diee in de mode zijn vanwege de subtiele smaak in culinaire kringen. Heeft heel veel pitten en wordt ook als zaailing vermeerderd. (Citrusplanten zijn meestal zelfbestuivend) Zou winterhard zijn (zie relativering in de basisinformatie!!!!) tot -10 graden...neemhet enkele graadjes minder koud om zeker te zijn...dat is ook wat andere bronnen aangeven. Is een kruising van meerdere soorten...citroen, mandarijn en mogelijk kumquat. (Bronnen spreken elkaar hierin tegen). 1. Yuzu afkomstig van Vreeken. Plant was klein en iel. Ook niet zo duur. Kwijnt helaas wat. Hoop dat ze als ze weer gaat groeien over enkele maanden bijtrekt. 2. Ik wilde graag een wat gezondere Yuzu en kocht deze daarna bij Natural world. Ook waarschijnlijk een zaailing en niet zo duur. 3. Is een Hana-Yuzu. (Namen zijn vaak Japans en lijken voor ons op elkaar) Maar dit is toch echt een andere dan de Yuzu. Dit is een mooie en grote plant.....ik heb maar een klein budget, maar deze was een cadeautje. Komt ook van Natural World. Een - volgens zeggen - lekkere citroen-achtige. Verder niet zo veel informatie over te vinden. Ik heb de plant die erg vol was gesnoeid en verpot en van het snoeihout wat stekken gemaakt. Die staan nu onder plastic naast me op de vensterbank in de woonkamer. (Ik weet dat de wintertijd niet ideaal is om te stekken.....wilde het toch proberen....zien wel. Kan anders in voorjaar nog eens doen. Methode van stekken si wat anders bij Citrus....Op You-tube zijn er diverse filmpjes. Vooral het strippen of beschadigen van (half-)verhoute stekjes aan de onderste centimeters lijkt van belang) Zie onderste foto. 4. Ichang (Citrus ingangenis) Van Vreeken. Een apart geslacht dat na de Poncirus waarschijnlijk de meest winterharde is. Een zure citroenachtige. 5. Keraji Komt van Natural world. Is een klein zoetzuur mandarijntje uit japan. Waarschijnlijk de meest kritische van mijn kleine collectie als het om winterhardheid gaat.

Bedoeling van dit topic is dat iedereen haar/zijn ervaringen met "winterharde" Citrussoorten kan uitwisselen. Wat basisinformatie over Citrusplanten die wat kou verdragen. Citrusplanten verdragen meestal geen vorst en moeten in de winter liefst vorstvrij overwinteren. Je moet er naar zoeken en de claims van minimumtemperaturen die ze zouden kunnen verdragen wat doorprikken...maar er zijn een aantal kruisingen van Citrus die - zeker nu het klimaat opwarmt en opschuift richting Middellands zee-klimaat in NL en Belgie - op een beschutte plek in volle grond kunnen groeien en vruchten dragen. Die zijn dus (min of meer) winterhard. Maar dat is onder voorwaarden: - Planten moeten al flink volgroeid zijn. Jonge planten zijn aanzienlijk kwetsbaarder voor vorst. - De temperatuur mag korte tijd laag zijn (verschilt per soort hoe laag) en niet ineens snel dalen. Ook koude wind kan veel schade geven. - Het helpt als de soort is geent op een goed wintervaste onderstam. (Bijna altijd: Poncirus trifoliata. Planten in tuincentra e.d. die opgekweekt werden in een warmer klimaat, bijvoorbeeld rond de Middellandse zee en geent op een daar gebruikte onderstam, zullen het veel moeilijker hebben. ) Dan zijn er soorten die lichte vorst (enkele graden min), wat meer vorst (tot ca. -8) en zelfs enkele die matige vorst (-8, -10 soms zelfs genoemd -12...maar denk aan je zoutvaatje!) kunnen hebben. Er is maar een citrusplant die in ons klimaat echt winterhard is. Dat is de Poncirus trifoliata (ook wel soms: Citrus trifoliata). Een langzaam groeiende vaste plant waarvan de witte bloemen heerlijk ruiken en die citroenachtige vruchten draagt. Het is de enige citrussoort ook die in de winter haar blad meestal zal verliezen. Deze is vooral interessant als onderstam om andere citrussen op te enten, omdat het helpt voor koubestendigheid. De vruchten zijn niet alleen zeer zuur, maar hebben ook een aroma dat onaangenaam smaakt vaak. Winterfoto van Poncirus trifoliata in mijn tuin en van enkele zaailingen van vorige winter die ik als onderstam wil gaan gebruiken. Ik ken mensen die enkele van deze wintervaste soorten permanent in hun tuin, vollegrond dus, hebben staan en goede oogsten hebben. Omdat ik de beschikking heb over een koud kasje en daar in de winter wat ruimte in over heb, wil ik mijn exemplaren daar over kunnen houden. In potten. Van het voorjaar tot late najaar zou ik ze dan buiten laten op een terras op het zuidoosten van ons huis. Op Facebook is er een (Duitstalige vooral) groep voor liefhebbers van winterharde citrus, waar - naast veel beginners en steeds dezelfde vragen - ook mensen met kennis van zaken posten en specialistische informatie te halen is. Er zijn ook een paar Nederlandse websites met wat informatie, die elkaar soms ronduit tegenspreken. Ik ken 3 adressen waar je - soms met wat moeite en wat wachten - een aantal planten kunt kopen. Dat assortiment is beperkt...met 8 a 10 verschillende soorten/rassen die beproefd zijn als voldoende winterhard (deze claim is lang niet altijd terecht blijkbaar!) heb je het wel gehad. Internationaal wordt er door liefhebbers en soms ook instituten volop gekruist en geprobeerd om meer soorten, lekkerder soorten te vinden. Binnen dezelfde groep, bijvoorbeeld de mandarijn (= Citrus tangerina) zijn de meeste soorten niet echt winterhard, maar zijn er een aantal rassen of varieteiten die wel zouden kunnen. Ook bij de wilde citroenen en kruisingen met Poncirus is er het een en ander en komen er geregeld verbeteringen. Een derde groep met misschien net voldoende hardheid van enkele van de soorten is de kumquat. Ook tussen de diverse groepen worden nieuwe kruisingen gemaakt. Goede informatie in mijn ogen vind je als beginner hier: www.citrusbali.nl/vorstbestendigheid_van_citruspla.htm www.foodplanting.com/afmeting-plantenbak-citrusbomen/ Niet gemakkelijk te vinden, maar hier kun je slagen als je wintervaste soorten wil aanschaffen: - Citrus Bali is een huis-kwekerij in Landgraaf en die verkoopt, ook per post, geente planten uit hun eigen verzameling. Vriendelijke mensen, benaderen via email. Ent altijd op Poncirus. www.citrusbali.nl/index.htm (Ik heb 2 mandarij-achtige soorten besteld, maar kreeg als reactie dat ik die pas krijg als in het voorjaar de geente planten goed zijn gestart...met andere woorden: een goed product is hier belangrijker dan veel verkopen...waardering!! 😁👍) - Natural world presenteert zichzelf als specialist in bijzondere planten. Heeft behoorlijk wat Citrus in assortiment (gebruik Citrus als zoekwoord) en een klein deel daarvan zijn winterharde soorten. Lees de beschrijvingen goed...alleen als het expliciet is genoemd gaat het om een winterharde soort en dan misschien toch een beetje voorzichtig.) Ik heb hier 3 planten gekocht en deze waren mooi en gezond en werden snel geleverd. - Vreeken heeft een heel aantal Citruspanten in het assortiment. Een klein deel daarvan zijn winterharde soorten en die komen allemaal van kwekerij De Zoetewei. Zoals steeds overdrijft/overroept Vreeken wat hij verkoopt...lees de uitleg goed en ook tussen de regels door.......neem het gerust met enkele korrels zout! Verder moet je genoegen nemen met lange levertijden...2 maanden of nog aanzienlijk langer is niet ongewoon als je planten bestelt...zelfs als ze als beschikbaar en leverbaar op de website staan. www.vreeken.nl/planten-schimmels/fruit/citrusvruchten Kwekerij de Zoetewei zelf is bijna geheel gericht op handelaars waaraan ze verkopen (zoals Vreeken) en maar 2 weekenden per jaar voor gewone kopers te bezoeken. Leveren ook niet per post of zo. Zij hebben aanzienlijk meer op de website staan aan (mogelijk) wintervaste citrus-soorten...maar hou er rekening mee dat een groot deel van die planten in de kwekerij nog op kwaliteiten en mogelijkheden getest moet worden...dus misschien nog geen te hoge verwachtingen. Eigenaar Dimitri is wel eerlijk als je er, bijvoorbeeld tijdens een open dag, over doorvraagt. www.kwekerijdezoetewei.be/Fruit_citrus.php

Ik twijfel of in het donker verstandig is voor Citrus, Rorror. Koel en zo licht mogelijk...dat is wat ik overal als advies tegenkom. Wat je eigenlijk zelf ook al aangeeft van die lichte koele kamer. Omdat ik zelf alleen maar soorten heb die min of meer winterhard zijn, is dat bij mij / zeker als ze jong zijn / in de koude kas. Oudere planten worden harder. Ook de keuze van onderstam maakt dan veel uit: Poncirus trifoliata (heet nu Citrus trifoliata) is ideaal...ook omdat dat de enige citrus is die bij ons volledig winterhard is. Behalve die C. trifoliata zijn citrusplanten niet-bladverliezend. Daardoor kun je ze beter niet 3 maanden in het donker houden, vermoed ik. Bovendien bloeien en vruchten ze ook vaak juist in de wintermaanden (nu vaak dus) en hebben ze veel licht nodig om tot bloeien te komen. Het donker bewaren van planten ken ik van bijvoorbeeld fuchsia-verzamelingen. Tegen de eerste vorst werden die flink gesnoeid en in een donkere kelder of in een kist een halve meter onder de grond in de tuin begraven om dan in aprilof zo in nieuwe grond weer langzaam te wennen aan buitentemperaturen. Ook met afstervende bollen/knollen als dahlia en begonia (en aardappel en oca en nog zo het een en ander) doe je strikt genomen zoiets.... Maar bij cirtus heeft het niet zo veel zin. Weet je wat.....ik ga binnenkort wat foto's maken van mijn citrussen en begin er een topic over om foto's en ervringen uit te wisselen!

Dank je wel voor de foto's en de informatie!!! Moest lachen omdat je blijkbaar ook naar de persconferentie van Rutten en de Jonghe keek. 😁 (Vaag op de achtergrond op 2e foto) Dat van die prikkers kan ik me voorstellen. Veel citrus heeft dat. Dat stengels bruin worden kan komen doordat de planten niet van droge/warme lucht in de huiskamer houden tijdens de winter en misschien ook omdat de bodem vrij nat lijkt. Naar ik begrepen heb houdt citrus van een vrij droge bodem, die net niet mag uitdrogen omdat er anders wortelrot kan komen. En dat ze in de winter liefst koel en zo licht mogelijk staan. En als het kan inderdaad liefst buiten in de zon vanaf de lente...dan zijn ze in hun element. Op dit forum verder heel weinig topics over Citrus soorten.....dus ik was blij verrast met je stukjes en informatie!

Die Australica-jonkies van 2018 wat is daar van geworden, Mellie? En heb je nog zaailingen overgehouden uit 2019? Als je ze nog hebt, wil je dan nog eens een paar foto's plaatsen? En draagt de moeder plant ook dit jaar weer? En de stekken die je gemaakt hebt, zijn die gelukt? Je merkt het....ik heb citrus ontdekt (de wat wintervastere soorten, deze zal daar niet bijhoren (???)...en ben dus erg nieuwsgierig. Je schreef toen dat je er limonade bijgooide per ongeluk. Ik lees dat nu pas en dacht....had je vast niet hoeven weggooien, want suikers zijn koolhydraten en dat is een verbinding van koolstof, zuurstof en waterstof...die vrij snel kan afbreken in die elementen en die zijn allemaal heel natuur-eigen. Suiker is een voedingstof voor een plant, die ze normaal zelf aanmaakt via fotosynthese in de bladeren en deels zelf gebruikt en deels ook kan uitwisselen met diverse organismen (waaronder nuttige schimmels die samenwerken met planten) in de bodem. Ik heb laatst nog een aantal blikjes alcoholvrij bier (suikerwater met een smaakje...bah...cadeau gekregen ooit en ze waren over datum) in de compostbakken leeggegooid daarom.......

Waar heb je dat voor nodig? Compost (eventueel apart meer schimmelrijke voor fruit en vaste planten) die je zelf maakt is all you need. De rest lijkt me grotendeels overbodig. Mycorrhiza (de goede soorten voor verschillende dingen!) heb je niks aan als je bodem niet klaar is om ze daar te laten groeien. Dan gaan ze gewoon dood. Is je bodem goed, dan zijn die er ook "vanzelf" of een schepje gezonde grond waar die waarschijnlijk inzitten is dan voldoende. Niet nodig om dat allemaal te kopen. Ik koop overigens vaak bij Van der Wal...is ook onder andere naam de leverancier van de meeste zaden e.d. voor Velt.....maar de afdeling toevoeginkjes die zogenaamd allerlei tekorten opvullen sla ik over...ik denk echt dat dit vaak flauwekul is. 😉

1e Ja, zoals Jorieke zegt. 2e is basterdwederik of wilgneroosje of teunisbloem. Ik denk de eerste. Lijken drie heel verschillende misschien, maar zijn nauwe verwanten. Als je ze probeert uit te doen, heb je een kluwen grove wortels en het gaat erg moeilijk om ze zonder gereedschap weg te krijgen...?

Ja. Niet alleen de bloei eventueel, maar zelfs alle nieuwe scheuten die de plant lager op de stam laat groeien, kort houden. Hogerop mag je er een paar laten gaan, zolang het redelijk blijft, omdat de groeiprocessen blad nodig hebben. Ik zou nog zeker 2 jaar alle bloei weghalen...nu eerst een goed en gezond gestel laten ontwikkelen.

Bedoel je allerlei supplementen? Die haal ik nergens..... Eet zo veel mogelijk vers, gevarieerd, veel groenten en fruit, weinig zout, verzadigd vet, let op suiker..... en vanwege leeftijd vitamine D en glucosamine. Mijd zoveel mogelijk winkels....1x per week op rustigste moment supermarkt in dorp. Voor de rest eigen voorraad, gedroogd, vriezer...en nog van alles vers. En af en toe een pakketje via internet: Kruidvat online heeft een beetje. Voordeeldrogist heeft veel. Pit & pit heeft veel bio. En De grote verleiding heeft veel vers....streek-bio-bedrijf dat 1x per week online levert doorheen Zeeland en West-Brabant.

Slim!! Zelf zou ik dat de komende weken alvast doen, voordat de druif begint uit te lopen...dan gaat dat lastiger. De zijtakjes en rankjes die dood zijn vallen vanzelf wel af. Maar de plant op die punten ook te laten uitlopen en nieuwe twijgen laten vormen (en die kunnen behoorlijk snel groeien) is niet nuttig....die kracht wil je liever hoger in de struik. Maar vanaf juni of zo kun je voortdurend wat bijsnoeien naar believen.

Bedenkingen waarom het toch niet de ideale biologische bemesting zou kunnen zijn: 1. Lees in ieder geval eens de NPK samenstelling. Zodat je weet wat je wanneer aan wat geeft als je dit soort mest gebruikt. 2.Ga er zeker niet van uit dat dit een soort basis- of hoofdbemesting kan zijn in een moestuin of fruittuin. 3. Bovendien eens kijken welke vorm de meststoffen hebben...vermoedelijk vooral zeer snel werkende (en dus ook snel uitspoelende, als planten het niet direct verbruiken) vormen....dan is het misschien wel niet zo ecologisch in gebruik... 4. bovendien in een biologische moestuin met veel uitroeptekens voorkeur voor voeden en verzorgen van je bodem, waardoor deze langzaamwerkende voeding afgeeft aan je planten. En als extra bemesting toch nog gewenst is: keuze voor langzaamwerkende vormen...m.n. van stikstof en fosfaten (N , P)

@Teunboon Vrees dat dat niet echt gaat werken. Bestaan vele proefjes mee.