veuvecouderc

Er zijn meerdere redenen, maar die kun je allemaal vinden met een beetje gegoogle. Een reden is dat koude lucht niet opstijgt. Ik weet niet goed hoe ik het moet zeggen zonder de wetten van de natuurkunde onrecht aan te doen. Maar koude lucht blijft liever beneden, dus bij het openen van een kist 'ontsnapt' er niet zoveel kou als bij het openen van de deur van een metershoge kast. Het opnieuw op temperatuur komen van een kist vraagt dus 'in theorie' minder energie. In de praktijk is er ongetwijfeld een moment waarop het open laten staan van een kist minder zuinig wordt dan dat van een kast. Daarvoor moet je dan wel even naar TNO mailen denk ik, om dan zeker te weten dat je kiest wat bij je persoonlijkheid past

Ik vind het altijd fijn om wat achtergrondinformatie te hebben bij de planten die ik teel. Knoflook zet je in de herfst in de grond omdat koude ervoor zorgt dat de planten makkelijker tot de bolvorming overgaan. Dat betekent echter niet dat planten die een wintertje hebben meegemaakt ook flinke bollen vormen. Ze gaan makkelijker over tot bolvorming, maar voor die daadwerkelijke bolvorming hebben ze wel een pak zon nodig. Planten (of poten, net hoe je het noemen wilt) in de herfst heeft dus het voordeel van kou van de winter. Normaal gesproken zouden de planten de koude moeten overleven. Het loof komt op maar sterft af en daarna komen ze weer op. Mijn - in oktober geplante - tenen hebben de afgelopen winter echter niet overleefd. Maar dat komt of door de extreme kou of omdat ik ze niet diep genoeg geplant heb. Zolang de wortels niet afsterven komt de knoflook gewoon weer terug in het voorjaar. In februari heb ik ook tenen in de grond gezet en die groeien goed, maar een bol is het zeker nog niet. Ik heb er namelijk een uitgetrokken dit weekend om eens te kijken en het was niet meer dan een preitje met een verdikking onderin. Geheel volgens verwachting dus. Nu de zon komt gaan de knofloken bollen maken.

Mag ik in het kader van de zuinigheid met onze planeet opmerken dat een vrieskist 'beter' is dan een kast! Buiten kijf staat natuurlijk dat de vriezer allerminst ecologisch verantwoord is maar goed, soms moet je consessies doen. Echter als de planeet (en je eigen geldbuidel) je aan het hart gaat dan zul je het comfort van het makkelijk-kunnen-vinden ook moeten offeren en voor een kist moeten gaan.

Nou ik ben ergens wel blij dat je dit topic opent, want als er nou een ding is waarover de wildste verhalen gaan op dit forum is het wel compost. Niet dat ik de waarheid in pacht heb, maar ik heb er wel een grote interesse in, veel ervaring met het maken ervan en een mening over. Compost, of Kompost zoals de bijbel (het grote moestuinboek van Velt) het noemt, is volgens mij niets meer dan een naam voor een heel natuurlijk proces. Je hoeft die bijbel niet eens te hebben gelezen om dit te weten. Je hoeft alleen maar om je heen te kijken. In groengebieden waar weinig menselijke bemoeienis is zie je het gebeuren: bomen en struiken verliezen hun blad en dat blad behoudt niet jarenlang dezelfde structuur als aan de boom. Een eenjarige plant sterft ook af en als je dat niet opruimt ligt het er niet volgend jaar nog in dezelfde vorm. Compost en composteren is wat mij betreft dus echt heel erg natuurlijk. Alleen gaat het op natuurlijke wijze niet zo snel als wij tuinier zouden willen. Een laag bladeren en takjes is niet het volgende jaar al meteen prachtige grond. Iemand heeft echter ooit - wellicht per ongeluk - uitgevonden dat je het natuurlijke proces kunt versnellen door de boel op een hoop te gooien. Wat je vervolgens met die compost kunt doen daar verschillen nogal eens de meningen over. Ikzelf vind het geen wondermiddel. En daarmee bedoel ik dat je geen succes oogst omdat je een paar kruiwagens compost aan je grond hebt toegevoegd. Als je grond niet geschikt is om te moestuinieren dan helpen die paar kruiwagens compost ook niet. Op de korte termijn in ieder geval. Dus een jaartje je keukenafval in een emmer gooien en dan verwachten dat je prijstomaten kweekt is onzin - naar mijn bescheiden mening. Maar het doet je grond zeker goed. Hoe meer organisch materiaal je verwerkt in je grond hoe beter. Alleen bestaat er niet zoiets algemeens als compost. Je hebt bijvoorbeeld jonge compost (waarin sommige grondstoffen nog duidelijk herkenbaar zijn) en rijpe compost en overjarige compost en van alles daar tussenin. De staat waarin de compost verkeerd maakt voor een deel ook uit wat het voor je grond of planten doet. En ook de samenstelling van de grondstoffen maakt nogal wat verschil voor het uiteindelijke doel. Kijk, op bosgrond groeit datgene dat het goed doet op voedingswaarde en zuurgraad van het afval dat het bos levert. Maar het is niet vanzelfsprekend dat je preitjes daar ook extra goed op groeien. En als je niets anders dan gazonmaaisel en tuinafval hebt om je hoop mee te vullen dan zal er een vrij stikstofrijk mengsel uit komen. Je vraag is in die zin dus een beetje onmogelijk. Ik ben zelf van mening dat je gewoon al je natuurlijke afval op een hoop moet dumpen (ook het ongekookte tuinafval), inclusief gewiede onkruiden met wortel en zaad, aangevuld met alles wat je maar aan natuurlijk materiaal kunt vinden (dus ook geitenmest). En dat je het eindprodukt dan op een gegeven moment (afhankelijk van je eigen omstandigheden) door je hele moestuingrond mengt onder het motto 'baat het niet dan schaadt het niet'. Maar mijn eigen composthoop is dan ook meer een gecontroleerde afvalberg: ik verzamel alles wat normaal in de tuin zou vallen op een hoop, aangevuld met het stro wat mij hier in de weg ligt plus de koffieprut, en geef het dan later als het allemaal verteerd is terug aan de grond. Er zijn ook mensen die hebben een vat of een speciale constructie en die zijn heel zorgvuldig met wat ze erin of op gooien. Sommigen doen er zelfs gekochte wormen bij of commerciele compoststarters. Anderen roeren erin om de zoveel tijd in. Ik ken persoonlijk iemand die compost maakt van uitsluitend snoeitakken. Dat duurt jaren maar hij heeft de tijd. Kortom, een antwoord waar je niet meteen mee aan de slag kunt. Maar dat is volgens mij compost eigen

Is dat wat de leverancier zegt of weet je dit uit jarenlange eigen ervaring? Informatie van leveranciers zegt mij nooit zoveel, die mensen willen namelijk ook gewoon geld verdienen en zullen je echt niet vertellen dat er buiten hun zaad ook nog andere dingen meespelen in het succes van de plant. Ik zeg het nog maar een keer: je moet sterke planten kweken en er dan het beste van hopen. Keuze voor het een of andere ras maakt niet dat je tomaten oogst volgend jaar wel succesvol is. Ik heb bijvoorbeeld geen van bovenstaande rassen in de tuin (vollegrond buitenteelt) en wij hebben afgelopen week wel nachtvorst gehad. Een deel heeft schade van de vorst (daarover later meer in mijn seizoentopic) maar een deel ook helemaal niet. Ik vermoed dat de standplaats daar ook mee te maken heeft maar helemaal zeker weet je het nooit. @Helly, je kunt je nog door tig andere mensen rassen en soorten laten adviseren. Maar garantie voor succes krijg je daarmee niet. Zelf blijven proberen en uitvinden. Volgend jaar bijvoorbeeld ook een deel buiten zaaien, al dan niet onder een tunneltje of in een koude kas, en het verschil met je iele plantjes zelf opmerken. Gaat het beter of juist niet. En de frustraties en teleurstelling accepteren, evenals de vreugde als het wel lukt

Supertip Eva, maar volgens mij is een nog betere tip die van Sugar Het manipuleren van groente en fruit (en sierplanten) kan ook te ver gaan. Als je slechts een balkon of een klein tuintje tot je beschikking hebt moet je gewoon geen fruitbomen ambiëren. Soms is het beter om niet alles te willen

Om met Dennislp te spreken: GOUD! Als ik zie waar die (arme) druif in een potje moet staan gaan we nog veel horen van fiislief.....

In het algemeen - dus niet persoonlijk bedoeld - zou ik willen adviseren: minder drukte om beestjes in de tuin! Ik snap best dat niet iedereen zo'n wildemanstuin heeft als ik en dat kevers, mieren, spinnen, rare gekleurde beesten, vlinders, wormen, rupsen, larven etc nieuwe ervaringen kunnen zijn voor sommigen, maar in hemelsnaam Aan de ene kant wordt er volop gebabbeld over microklimaten, combinatieteelt, zo natuurvriendelijk mogelijk etc maar vervolgens staat het forum vol met beestjes en ander gewriemel waar men zich zorgen over wil, moet of kan maken. Als je planten in je tuin haalt dan haal je daarmee ook beestjes in je tuin. En hoe meer variatie aan planten en bloemen, hoe meer beestjes (in het algemeen). En het ene beestje trekt ook weer andere beestjes aan enzovoorts. En ze zullen niet allemaal even welkom zijn maar ze horen er nu eenmaal bij. En als één soort beestje al je planten stukmaakt zodat je niets meer over hebt, dan is er iets chronisch mis met je beplantingsplan en zijn de beestjes zelf wel het laatste waar je je zorgen om moet maken.

Helly, tomaten zijn van oorsprong subtropische planten (en zelfs jarenlange modificatie door kwekers en telers kan weinig aan die afkomst veranderen). Een dergelijke plant proberen te telen in omgevingen die de tomaat niet als natuurlijk ervaart (in ieder geval alles boven de evenaar) vraagt wat aanpassingen. Aanpassingen in de zin van allerhande hulpmiddelen bij de groei (varierend van warm opkweken, mest, beschermingstunnels etc) of aanpassingen in de zin van relativeren van de opbrengst (less is more!). Beide aanpassingen zullen frustraties opleveren, maar die frustraties zul je altijd houden wanneer je uitheemse planten probeert te kweken. Tomaten zijn eenvoudige planten om zelf te telen, maar als externe omstandigheden niet meezitten, komt hun ware (oorspronkelijke) aard naar boven. Als ze niet al opgegroeid zijn in de barre omstandigheden dan zullen ze ook de minste weerstand tijdens de verdere ontwikkeling niet kunnen weerstaan. Als derde optie - na bovenstaande twee - zou ik zelf opperen voor het opkweken van tomaten zonder al teveel verwennerij. Des te beter zijn ze opgewassen tegen latere narigheid. Maar helemaal zorgeloos zal een tomatenkweek wel niet zijn als je je niet kunt neerleggen bij het feit dat je met uitheemse planten te maken hebt. Een heel andere keus is natuurlijk om de frustraties volledig uit te bannen en de tomatenkweek over te laten aan anderen. Gewoon kopen bij de groenteboer of nieuwe vrienden maken - die na weken van frustratie toch hun oogst met je willen delen.

Ik zet in op weegbree, de smalle. Als het bloempje dat je beschrijft - en wat ik denk ik linksbovenin te zien - lijkt op dat van onderstaande foto, dan ben ik wel vrij zeker [al is mijn foto van de grote of de ruige soort].

Het is duidelijk, je bent echt een fan! Hoe smaken toch kunnen verschillen. Zelf vind ik deze plant helemaal niet mooi in z'n eentje. Ik heb die ik tegenkwam in de achtertuin bij elkaar in een bosje gezet op de akker. Dat vind ik dan wel weer leuk. Zo staan ze hier ook vaak in de bermen, met een paar bij elkaar, varierend in grote. Goed idee om die lelijke bruine staken aan het einde van het bloeiseizoen te verbranden!

Ik houd echt helemaal niet van tuinbonen, maar als ik die Leidse hangers zie dan mogen ze volgend jaar toch in de tuin. Prachtige bloemen zeg! En dan wil ik toch nog graag even weten: wat heb jij met die Koningskaars? Okee, over smaak valt niet te twisten maar Affijn, mocht ik ooit nog eens bij je in de buurt komen dan zet ik kratten vol voor je deur, goed? Ze groeien hier namelijk in overvloed. Morgen ga ik de perken in het dorp vrijmaken van 'onkruid' en daar staan er alleen al een dozijn denk ik.

Zo erg als bij jou is het bij mij niet, maar mijn rabarber (geen idee welk ras, eind 2010 van de buurman gestoken en in de grond gezet) smaakt dit jaar ook minder sterk dan vorig jaar. Na mijn tweede oogst - tegenvallend qua smaak - heb ik zelfs besloten dat ik de rabarber dit jaar maar laat voor wat ie is. Ik heb me gek gezocht in mijn boeken maar er staat nergens iets over wat de smaakverandering teweeg zou kunnen brengen. Ik weet wel dat de eerste porties meestal niet de lekkerste zijn, dus misschien komt het inderdaad door het extreem vreemde voorjaar dat de plant wel groeit (bij mij groeit ie uitstekend) maar gewoon niet genoeg smaak kan ontwikkelen.

Aardig veldje Dat vroege zaaien is vanwege de opbrengst. Hoe langer het op het veld staat (bij wijze van spreken) hoe hoger het olie-gehalte in het zaad. Vandaar dat een hoop boeren voor de winterkoolzaad gaan (ipv de zomervariant). Hier is het ergens eind van de vorige zomer gezaaid en staat al sinds april volop te bloeien, de peulen zijn al zichtbaar en eind volgende maand zal de oogst wel beginnen. Ik heb me laten vertellen dat de opbrengst van winterkoolzaad 30 tot 50% (dat laatste is wel uitzonderlijk hoor) hoger ligt. En het opkomende koolzaad zorgt er in de winter voor dat de velden niet leeg staan - goed tegen de bodemerosie.

De opzet is/lijkt prachtig, maar helaas is de uitwerking niet voor iedereen even prachtig en top. Op mijn macbook met firefox verschuiven de foto's en de tekst zo, dat ik naar mudpie zit te kijken terwijl er vloerbrood boven staat. En als ik verse barbecue worsten lees zie ik vlierbessenwijn. Enzovoorts. Datzelfde geldt trouwens ook voor de andere menu's. En als ik nog dieper in de site duikt dan gaat echt alles schuiven, je twitter en facebook logo's dwarrelen door de tekst. Sommige foto's staan tegen mijn schermrand aan. Affijn, nog even doortesten dus zodat ie er straks ook mooi uitziet op laptops, ipads, smartphones etc. En persoonlijk vind ik (google)advertenties op een blog/site heel lelijk (en ook een beetje armoedig). Grappig overigens dat een varkenspoot op chinese wijze onder het menu 'de beste recepten uit grootmoederstijd' valt. Mijn grootmoeder was niet zo kosmopolitisch, maar misschien de jouwe wel En na dit alles gezegd hebbende (je vroeg er tenslotte zelf om) rest mij nog je een hartelijk welkom om dit forum te heten! PS. Die oude foto's zijn wel helemaal te gek! Mooi!

Met alle respect @Bit, er is ongetwijfeld iemand die het ooit heeft uitgevonden, dus als niet à la Stout dan toch à la Iemand Omdat de informatiewaarde van dit forum mij aan het hart gaat ga ik persoonlijk niet in op allerlei uitwaaierende discussies. Niet omdat ik dat niet kan of wil, maar omdat dit topic daar niet over gaat. Dit topic is uitsluitend een verslag van wat er bij mij op de akker gebeurt nu ik (met mijn grond, mijn manier van tuinieren, mijn klimaaat en omgevingsfactoren) de aardappelen teel onder stro. Het onderwerp zal trouwens ook - heter van de naald dan hier - regelmatig terugkomen in mijn eigen seizoenstopic.

Beste Kuikhoven, Als je rechtsbovenin je scherm kijkt dan zie je daar een zoekbalk. Precies onder die zoekbalk staat met kleine letters - maar nog goed leesbaar - Uitgebreid zoeken. Wanneer je dat aanklikt heb je vervolgens diverse mogelijkheden. Ik stel voor tik in bij Zoek naar trefwoorden Afharden. Vervolgens klik je bij Doorzoek alleen het rondje aan dat voor Onderwerpen staat. Klik daarna op Zoeken. Je zult dan een scherm krijgen waar twee topics op staan met Afharden in de titel. Wanneer je die topics doorleest krijg je vanzelf een idee wat afharden is en hoe verschillende mensen het doen. Mocht je na het lezen van de twee topics - zo lang zijn ze niet dus dat moet makkelijk kunnen - toch nog niet precies weten wat afharden is dan ga je naar Google en daar tik je in Afharden planten. Je krijgt dan een hele waslijst met sites, maar (bij mij tenminste) meteen de eerste hit is een pagina van huisentuininformatie.be met als onderwerp Hoe moet je planten afharden. Ongetwijfeld staan op voornoemde site adviezen die sommige lezers hier van het forum met afschuw en of razernij vervullen. Maar niemand zegt dat je moet doen wat daar staat, het is meer om aan te geven dat er daar wat uitleg wordt gegeven. De derde hit van de Google search geeft een pagina van encyclo.nl - daar worden betekenissen gegeven van het woord afharden en ze zetten er zelfs nog de sites bij waar ze die definities vandaan hebben. Bijvoorbeeld houtwal.be. Met een beetje discipline weet je op die site van houtwal.be ook de term afharden te vinden. Andere tip, wachten tot Rantje dit leest, die tikt alles netjes voor je uit [En ja ik weet dat het uitleggen van wat afharden is vlotter gaat en minder werk is dan Kuikhoven leren hoe ze zelf iets moet zoeken. Maar ik help mensen graag op weg om nog zelfstandiger te worden in plaats van ze alles voor te kouwen ]

@Frans Volgens mevrouw Stout houdt de dikke laag stro juist het onkruid tegen. En mocht er toch wat doorheen piepen dan gooit zij er nog een laagje bij Bij mij op het aardappelveld komt de winde er wel doorheen, nog niet zoveel dus ik kan het nog wegplukken als ik zou willen. De brandnetel heb ik nog niet gezien, behalve aan de randjes daar waar het stro dun is. Verder komt er hier en daar ook een ronce omhoog, maar hiervoor geldt hetzelfde als de winde: geen houden aan. Mijn akker stond (en staat ) vol met hardnekkige wildgroei zoals die winde, de brandnetel en de ronce* en hiertegen helpt maar weinig op de korte termijn. Die vinden hun weg zelfs nog als je beton stort volgens mij. Het stro werkt ze in ieder geval wel tegen want de hoeveelheid wildgroei op de akker daar waar geen dikke strolaag ligt is alweer abominabel. @Jorg Nee ik gooi er geen stro meer op, tenminste dat is niet mijn bedoeling. Zou weer extra werk zijn, in de no-work-garden De stroberg is volgens mij bedoelt ter vervanging van het aanaarden, maar ipv gedurende de groei aarden wallen te maken, maak ik bij het poten al strowallen. * Ronce - ik weet niet hoe deze in het nederlands heet, ronce is volgens mij een verzamelnaam voor ongewild opschot uit de Rosacées familie, je hebt er niets aan want ze produceren noch bloemen noch fruit van enige betekenis maar wel een heleboel doornen en stekels

Voor de 'complete' beschrijving van Ruth Stout en haar manier van tuinieren verwijs ik graag naar haar zeer vermakelijke boekjes. Hieronder volgt uitsluitend een verslag van mijn uitwerking van haar aardappelmethode in 2012. Persoonlijk ben ik bereid om echt alles eens te proberen mits het extreem weinig energie kost en financieel ook nog binnen de perken blijft. En hoe aantrekkelijk Stout's methode ook is wat het eerste betreft, als ik geen oude Franse boerenschuur stampvol met stro had, dan had ik het nooit geprobeerd. Goed, wat heb ik gedaan..... Mijn akker is tweemaal bewerkt door een boer uit de buurt, zodanig dat ik afgelopen voorjaar een schijnbaar kale akker tot mijn beschikking had. [ik schrijf het er maar bij voordat iemand denkt dat ik de aardappels tussen de brandnetels heb gegooid ] Eind maart Op een - uiteindelijk heel beperkt - stuk van de akker heb ik 100 pootaardappelen op de grond gelegd. Letterlijk op de kale grond, ik heb geen geulen gemaakt of kuiltjes gegraven en er liggen ook geen kranten of dikke lagen compost onder. Wel heb ik de aardappelen zo veel mogelijk in rijen gelegd omdat ik er misschien toch nog tussendoor wilde kunnen lopen. Vervolgens heb ik de rijen aardappels voorzien van een flinke laag stro. Uitsluitend en alleen maar stro. Geen compost, koemest of andere extra voeding; alleen maar droog stro. Vraag me niet hoe dik die laag precies was want aan dat soort precisie metingen doe ik niet. Het is zoals ik zeg 'een flinke' laag. Dat zag er toen zo uit. Bij thuiskomst was ik toch ineens bang dat er te weinig stro op lag en dat het daglicht de aardappelen hier of daar nog zou kunnen bereiken [daglicht tijdens de groei is niet goed voor aardappelen die je daarna nog wilt eten]. Maar als ik nu alles zou bedekken onder een tweede laag stro zou ik nooit weten of die ene laag ook genoeg was, en dus heb ik 6 rijen aardappels extra bedekt en de overige rijen gelaten zoals ze waren. Het hele veldje zag er begin mei zo uit. Het stro is aardig ingeklonken. Voor de duidelijkheid, er is niets weggewaaid, zelfs niet tijdens hevige voorjaarsstormen. Op een hele kale hollandse akker met windkracht 10 is dat misschien een ander verhaal maar over het algemeen waait een berg stro niet zo heel makkelijk weg. April Ik heb de aardappelen na het bedekken met rust gelaten. Ik heb ze niet begoten, niet bemest, niet begluurd, niet toegesproken en niet gelucht. Ik neem Gardening without work zo letterlijk mogelijk . Begin mei Rond 8 mei werd het eerste aardappelloof boven het stro gespot. Er gebeurt dus wat! Ik denk dat er zo ongeveer 15 loofjes zichtbaar zijn. Het lijkt alsof er meer loof zichtbaar is bij de rijtjes die maar een laag stro hebben gekregen. Dat maakte mij dan weer nieuwsgierig en dus heb ik het stro van een dikke rij even gelicht. En dan blijkt dat ook daar bij meer aardappelen gewoon loof groeit [foto3] alleen zit veel daarvan nog onder het stro.

Nou dat verplanten is dus beantwoord maar ik zou als ik jou was deze 'reproductie' aardbeien de rest van het jaar van hun bloemen ontdoen. Dus helemaal geen vruchten laten maken. Ik heb vorig jaar mijn 8 plantjes allemaal zo 'behandeld' en ik heb daarmee mijn aardbeienbestand ruim vertienvoudigd. Een kort verslagje daarvan staat hier blog/veuvecouderc/na_gedane_arbeid_b-423.html. De zo verkregen plantjes staan nu ook allemaal te bloeien, ik hoop dan ook op een fikse oogst dit jaar. Maar goed, of dat gaat lukken moeten we nog even afwachten

Ik heb ongeveer 300 gram suiker op 1 liter sap genomen, plus nog 25 gram citroenzuur. De suiker en het zuur zorgen er o.a. voor dat de stroop beter conserveert.

http://keuringsdienstvanwaarde.kro.nl/seizoenen/2007/afleveringen/01-11-2007 De waarheid wordt hier (ook) niet verkondigd, maar toch is het altijd leuk om te zien, die Keuringsdienst van Waarde. Ook over EG en niet EG honing.

Gaat goed daar in Brabant Flor! Ik hoop dat je genoeg ruimte voor die pompoenen hebt, daar ga je nog een heleboel vierkante meters plezier van hebben

Dat fruit kopen hoeft echt geen opgave te zijn hoor Jet (als je het al niet gratis aangeboden krijgt). Gewoon na de oogsttijd een krantje kopen en bij de petites annonces kijken. Er worden kilo's en kilo's fruit aangeboden, goed fruit om te eten kost circa een euro en gekneusd fruit voor jam of eau de vie kost nog geen kwartje de kilo! Wat wij ook wel deden was gewoon aankloppen als we het fruit rottend onder de boom zagen liggen. Vragen of we wat mochten plukken en natuurlijk daarvoor betalen, meestal waren de reacties enthousiast en mochten we onze tasjes gratis vullen en mochten we pas vertrekken als we de eau de vie hadden geproefd die ze er vroeger - toen ze nog kwiek waren - zelf van maakten.

Laat ik beginnen met on topic te reageren. Vorig jaar toen mijn tuin nog 'leeg' was heb ik alles aangenomen wat ik kreeg. Zo ook een oude saliestruik, houten stam met een wirwar aan houten takken met vooral bovenin veel blad. Een struik die al jaren geen onderhoud had gezien, wat ook helemaal niet erg was want in de tuin waar ie stond had ie een prachtige bodemhaag van fleurig groen. Ik heb 'em in de grond gezet en een seizoen z'n gang laten gaan, maar omdat in mijn 'lege' tuin nog niets op de bodem groeide heb ik de struik afgelopen herfst flink gesnoeid aan een kant - de zichtkant. Toevallig heb ik deze struik gister op de foto gezet omdat ie wat mij betreft heel goed heeft gereageerd op de snoei. Er is allemaal nieuw fris groen verschenen. Komende herfst ondergaat de achterzijde dus dezelfde behandeling. Voor de duidelijkheid, de struik staat in de volle grond en heeft al twee winters (inclusief de laatste extreme koude) goed overleefd. Dan nu half off-topic Ik ben geen kweker en ook geen handelaar maar ik durf met een aan 100% grenzende zekerheid te zeggen dat het juridische redenen zijn die maken dat er dergelijke kaartjes aan een plant hangen. En heel eerlijk gezegd zijn de consumenten zelf schuld aan die kaartjes. Weet u nog, de dame die haar kat in de magnetron stopte en toen een schadevergoeding eiste. Dat soort en andere fratsen maken dat je tegenwoordig bij elke aanschaf een boekwerk aan voorschriften meekrijgt. Koop een paar tuinhandschoenen en je krijgt er een halve kilo papierwerk bij over hoe je ze moet gebruiken, opbergen, onderhouden e.d. En dit alles uitsluitend en alleen zodat de fabrikant en/of verkoper niet de rest van zijn leven hoeft krom te liggen omdat een of andere sufdoos of listige luiaard de tuinhandschoenen heeft opgegeten en daardoor een maagverkramping (als dat al bestaat) heeft opgelopen. Om te voorkomen dat men mij aanklaagt voor letselschade of emotionele schade wil ik graag vooraf duidelijk maken dat het het beste is om vooral te doen wat er op of in de bijgeleverde documentatie staat. Maar persoonlijk gebruik ik gewoon mijn gezonde verstand en weet ik dat deze teksten niet voor mij bedoeld zijn.