roeier

Die bloemstengels kun je ook gewoon gebruiken. Ik ken een professionele kweker die er knoflookbloemstengeltapenade van maakt, gewoon voor de verkoop. Dit is ongeveer z'n halve voorraad van vorig jaar: Wij zullen maar een paar bloemstengels hebben, ik gebruik ze op dezelfde manier als de knoflook. Probeer ze maar als een extraatje te zien als je ze krijgt, anders misschien inderdaad voor softnecks gaan.

In streken ietsje zuidelijker dan Nederland kom je tabak regelmatig tegen als sierplant, ook wel in gemeentelijke plantsoenen. Ik zag het in Straatsburg vorig jaar September, en nam wat zaad mee. Ik wist toen nog niet wat het was, maar dat bleek makkelijk op te zoeken; Nicotiana Sylvestris. Van dit zaad ben ik nu plantjes aan het opkweken, gewoon als sierplant, want ik rook niet. De bloemen schijnen wel lekker te ruiken. Mijn plantjes gaan wel erg langzaam, ik twijfel of ze op deze manier wel tot volle wasdom kunnen komen, maar er bestaat een Fries ras van de tabaksplant; de Sumarder oorlogstabak, die oorspronkelijk in en rond het dorp Sumar werd gekweekt in de oorlogsperiode, toen tabak schaars was. Dus het zou wel moeten kunnen in Friesland. Dit is het gemeentelijke plantsoentje in Straatsburg waar mijn zaad vandaan komt:

Dat 'gemene kruipspul met witte planten' is hoogstwaarschijnlijk hagewinde. Ik zou erg oppassen dat je daar niets van meeneemt, want als er ook maar een miniem stukje wortelstok in een kluit blijft zitten groeit het gewoon weer uit, en het groeit snel, zich overal omheen windend. Bij een poging tot uittrekken knapt het meestal af, en blijft het zich ondergronds vermeerderen. Best leuke bloemetjes, maar een horror-onkruid vanwege z'n onuitroeibaarheid. Ik zou heel alert zijn, en ook na het verplanten van aardbeitjes nog controleren of er geen hagewinde is meegekomen. Als je zegt dat de aardbeien nu worden overwoekerd door dit spul, dan zou het best kunnen dat 'groot uitsteken' in dit geval slecht advies is. Als je die aardbeien met niet veel meer dan kale wortel meeneemt, maar wel keurig aanaard op dezelfde manier zoals ze stonden en in het begin rijkelijk water geeft dan redden ze het ook wel.

Ja, een Sint Jans-ui is een sjalotje. Ik begrijp dat een ui uit een zaadje wordt gekweekt en dan één bol oplevert, een sjalot wordt normaal als bolletje in de grond gestopt, en vormt dan een cluster van nieuwe bolletjes om zich heen, zoals knoflook. Ik had gewoon op 'sjalot' moeten zoeken toen ik me afvroeg welke bolletjes het meest geschikt zijn. Het is wel een makkelijk uitje; je stopt ze er in Augustus in, en dan Juni daarop haal je kleine bosjes uitjes er weer uit. Ik heb ze nu buiten in een kratje in de zon te drogen (foto), en wat er straks weer ingaat hoeft dus geen lange bewaarperiode te overbruggen. Ze zijn niet groot, maar zeker aan te raden voor een beginner; er zijn niet snel problemen mee.

Ik heb een antwoord gevonden op Diane's Mooie Moestuin, voor de volledigheid kopieer ik dat hier: Dat vind ik wel logisch. Dan zal ik vooral de wat dunnere overhouden als poters en de meest dikke consumeren.

Het is niet gebruikelijk om knoflook in een kas te kweken, een vorstperiode schijnt de bolvorming te helpen, maar ik weet niet of dat hier het probleem was. Bollen die wat klein blijven is haast ieders probleem, dus grote bollen schijnt toch moeilijk te zijn.

Volgens mij heb je er ook wel plezier in. Je hebt idee bij hoe je dingen wilt doen en je voert die uit. Ik ben nog niet zo ver als jou, maar wel met ongeveer gelijke ideeen. Welkom op het forum!

Dan gaan ze eruit, en dan laat ik ze in de wind en de schaduw lekker doorwaaien, want er zijn zwarte puntjes. "Had groter kunnen wezen" is ons aller verhaal. Een paar laat ik zitten om de verdere ontwikkeling te zien. Update: En zo geschiedde. De knoflookjes mogen lekker uitrusten op het bankje. Ongeveer de helft staat op deze foto, en 3 laat ik in de grond zitten.

Het waren één of twee bolletjes waarvan het loof al helemaal was afgestorven die bij de wortels wat wekig begonnen aan te voelen. Daar had ik dus even wat beter het oog op moeten houden om ze er wat eerder uit te halen. De andere 18 of zo waren prima. Ik denk dat ik ze een tikkeltje diep heb gezet in mijn onervarenheid, dat wel. Als ik het antwoord op mijn vraag moet gokken ga ik toch maar de diksten overhouden en de kleinsten consumeren, met misschien het risico dat een dikke veel kleintjes levert en een kleine minder maar grotere bollen levert, het principe zoals dat geloof ik bij aardappelen geld.

Mijn rijtje zit zwaar onder de roest en ziet er niet meer vrolijk uit: Ik heb één bolletje gelicht. Maat fietsbel: Waar ik blij mee ben is dat, hoe zwaar het loof ook onder de roest zit, het bolletje ziet er toch nog fris uit. Dit is de eerste keer dat ik knoflook doe, als ze er allemaal zo uitkomen mag ik best tevreden zijn. Ik denk wel dat het ras wat ik heb in staat is veel grotere bollen te leveren; let ook op de dikte van de stengel. Ik denk dat ik nog even een weekje wacht voordat ik de rest eruit haal, misschien dat er nog wat groei in zit ondanks de roest.

Vandaag de Sint Jans-uitjes geoogst; ik was van plan dat 24 Juni te doen - Sint Jans, maar hier en daar was het loof al afgestorven, en het eerste trosje wat ik er uitspitte had al wat schimmel onderaan, dus eruit met de hele boel dan maar. Nu ga ik ze eten, maarre... kan ik het beste de dikste overhouden om straks opnieuw te poten, of maakt dat niet zo veel uit? Ik heb zelf geen idee hierover.

Geweldige bijdrage!

Waarschuwing: beginnersvraag. Ik heb niet eerder een pompoen gezaaid en heb ze gelijk gezaaid met courgettes, want ik dacht dat de eerste fase wel ongeveer op hetzelfde zou neerkomen. Maar de pompoen deed er veel langer over om te ontkiemen en de groei gaat ook veel langzamer. Nu las ik in de nieuwsbrief van Vreeken, waar hij ingaat op wat nu nog te zaaien valt, dat pompoenen nog net te zaaien zijn, mits het Cucurbita Pepo zijn. Houdt dit in dat Cucurbita Pepo snelle groeiers zijn, en de andere rassen minder? Als ik dit had geweten, had ik de pompoen, die een Cucurbita Moschata is, misschien wat eerder proberen te zaaien. De courgette die ik heb gezaaid is de Costata Romanesco, volgens de verkoper (Jansen Zaden) met een groeisnelheid van 50 dagen, en de pompoen is Canadian Crookneck; die zou er 80 - 90 dagen over doen. Misschien dat ik daaruit al kunnen halen dat de pompoen trager zou beginnen, maar toch was ik verrast door het verschil in op gang komen van de verschillende planten. Behalve Cucurbita Pepo en Cucurbita Moschata heb je ook nog Cucurbita Maxima, en dan nog wel wat rassen. Kun je nou op deze rasnaam afgaan bij het inschatten van de groeisnelheid, of zegt dat niet al te veel? Hier foto's van een courgette en een pompoen, op dezelfde dag gezaaid (ik heb meerdere gezaaid van elk ras, het verschil zit vooral in het ras, niet de individuele zaailing, waar natuurlijk ook altijd wel wat verschil in zit):

Het was voor mij ook prima geslaagd, ontspannen plekje, en het zou leuk zijn op een toekomstige datum weer eens bij te praten.

Je Paarse Morgenster plantje gaat denk ik niet lukken, Erny. Ze reageren erg triest op het uit de grond gehaald worden. Einde winter heb ik heel veel plantjes probleemloos getransplanteerd, maar nu gaan ze gelijk hangen. Dit is ook eigenlijk de tijd dat ze normaal bloeien, het lijkt niet de goede tijd om ze te verplanten. Ik neem wel een plantje mee, maar stel je er niet teveel van voor. Misschien dat het opkalefatert en nog frisse zijtakken gaat maken, wie weet. Zaden heb ik wel heel veel en dat gaat ook heel makkelijk, maar dan heb dus je de bloei pas volgend seizoen. Blauwe Smeerwortel ziet er wel robuust uit.

Een op 5 April gezaaid zaadje begint nu, ruim 2 maanden later, de eerste echte blaadjes te vormen, maar ik kan het niet goed laten zien, want het is nog te klein om te fotograferen. De rest van de zaadjes heb ik nu ook maar gezaaid, maar we moeten vanaf nu wel een ongekend mooie zomer krijgen wil ik met een score voor deze wedstrijd komen.

Rabarber van zaad opkweken is inderdaad leuk, mijn zaailingen komen aardig op gang: Straks in de vroege herfst uitplanten maar, denk ik. Ik heb mijn zaadjes gewoon in de handel gekocht, het resultaat lijkt rasecht, en ik houd er ook van het ras bij naam te kennen. Dit is Victoria, ik geloof dat dat het meest gangbare ras is als zaad. Dat bij mijn bestaande rabarber de vorst van April het probleem was sluit ik uit. Ik zit ook in Friesland, waar, anders dan in andere delen van het land, in April nauwelijks vorst was; aardbeitjes hadden wel wat last van grondvorst, maar bloesem van fruitbomen is hier volledig gespaard gebleven. In Januari en Februari hadden we hier wel echte vorstperiodes, maar gaf de rabarber niet om. Het kan best zijn dat jouw nog jonge plantjes vorstgevoeliger waren en dus last hadden van die vorst in April.

Op beschutte plaatsen zie ik meer luis op de bonen, dus een onbeschutte plaats en niet al te dicht op elkaar helpt. Zaaien in het najaar helpt bij mij niet; een paar verdwaalde bonen zijn uit zichzelf in het najaar al opgekomen, maar één daarvan zit ook vol luis en de planten zijn niet veel verder dan wat ik eind Feb/ begin Maart heb gezaaid. Misschien dat in warmere streken het wel helpt. Toch spreekt die najaars-teelt me wel aan; een voorstander van gespreide zaaiperiodes ben ik toch al. Toppen eruit doe ik standaard als onderaan de eerste peulen aardig beginnen te vormen; daar wil ik dan de groei naartoe. Op een meter hoogte krijg je toch geen peulen meer. Of het helpt tegen luizen vraag ik me af, want als de toppen eruit zijn gaan de luizen zich concentreren op de zich net vormende peultjes en richten daar meer schade aan. Ik heb dit jaar wel veel meer last van luis dan vorig jaar, toen een regenbui de planten af en toe schoonspoelde van luis.

Rode Kardinaal. Mooie rode stengels ook.

Leuk dat die Azteekse tabak al is opgekomen. Maar Smeerwortel groeit hier overal, vooral langs vaarten, dus die heeft voor mij geen zin. Zaden van Gele Morgenster heb ik nu ook, want die groeit bij een buurvrouw, en de eerste zadenbollen zijn al gevormd.

Snijbiet zaden moet ik nog wel hebben, zowel de groene als de gele, neem ik mee. Zo'n stekje van citroen verbena maak je me altijd blij mee, ik heb nog helemaal geen kruiden.

Ik denk niet dat de grond er iets mee te maken heeft, maar ik ben de kluts al kwijtgeraakt bij de poot datum van Maart, en dan binnen 3 maanden bolletjes krijgen? Normaal doet knoflook er iets van 9 maanden over. Ik geloof dat het Henkg was die schreef dat hij wel eens knoflook op verschillende tijden heeft gepoot, en dat zijn ervaring was dat Januari toch wel de laatste maand was dat je nog - kleine - bolletjes mocht verwachten. Ik zou Pestoman willen aanraden voor de volgende keer het normale teeltschema aan te houden, dus in de late herfst te poten, en dan zeker op ruggetjes. Klei blijft langer nat, er komt toch al haast geen zon op dat rare plekje, dus de kans dat spul verrot in de grond is groot, daarom eerst ruggetjes maken bij dit tijdschema op klei.

Bedankt voor de reakties. Ik denk dat ze inderdaad tijd nodig hadden om te aarden in de nieuwe grond. Ze zijn toch vorig jaar September of Oktober of zo al verzet, en leken aardig te beginnen Januari/Februari. Daarna verdorde het jonge blad helemaal. Het werd erger als op de eerste foto, ik dacht dat ze afstierven. Maar nu zijn ze toch weer opnieuw begonnen, en beginnen er weer gezond uit te zien. Ze zijn niet te diep gezet. Ik dacht zelf ook toen ik die eerste foto bekeek dat de knoppen bedolven waren, maar dat bleek niet zo. Ze zijn ook met een dikke kluit uit hun vorige locatie gehaald, dus zijn niet bij de knoppen aangeaard. Wel kon je nog duidelijk de originele kluit zien, mogelijk dat die kluit nog niet lekker verankerd was in de nieuwe grond en dat de rabarber daar last van had. Dat neem ik wel aan. Het is ook erg droog geweest. Van de vlekken is niets meer te zien; waar een vlekje zat is nu een gat. Op de vorige locatie groeide deze rabarber ook al niet goed. Het komt bij m'n ouders uit de tuin; die hebben een krop rabarber staan die het uitstekend doet, maar deze krop wilde niet echt, daarom heb ik hem bij mij op de tuin gezet in de hoop dat hij weer op gang komt. Dat gaat denk ik nog een jaartje duren.

Behoorlijk wat roest bij mij, maar vooral in het oudere blad, het meeste ziet er nog groen en sterk uit; ik denk dat het nog makkelijk een maand een maand of langer kan staan. Voor roest vertragende maatregelen heb ik geen tijd. Bij een enkele ondiep zittende steel zie je dat de bolvorming aardig op gang is gekomen.

Alles klinkt goed. Sorry dat ik zo weinig van me laat horen, sinds de ijsheiligen geweest zijn ben ik altijd buiten aan de slag, en hoe interessant sommige ruillijstjes ook zijn, ik vind het lastig om me daar nu nog in te verdiepen. De moestuindag zelf vind ik nog even interessant hoor, dus ik kom nog graag en neem mee wat al is afgesproken. Wat betreft het adres; wijst Google Maps de goede kant op? Meestal werkt dat prima voor mij als ik een adres zoek.