tielse flipje

Zoals roeier al gezegd heeft; de eerste jaren met rust laten. Daarnaast veel mest geven.

foto van 16 juni Dit is een rijtje, van voren gezien, van drie planten (Frambozenrood) van zes jaar oud. Het enige wat ik doe is 's winters een kruiwagen verteerde paardenmest verdelen over de drie planten. Water krijgen ze eigenlijk nooit extra. Het is normaal dat 's winters alleen nog knoppen iets boven het grondoppervlak uitsteken, het blad is dan allemaal afgestorven.

https://www.boomkwekerijdelinde.be/index.cfm?fuseaction=artperrub&c=1 https://www.planten-debock.be/index.cfm

Wat voor leifruit? Er zijn meer dan honderd vormen. Het handigst is het om uit te gaan van een spil, zoals bit al aangeeft. Natuurlijk kost het dan meer tijd om een boom te vormen, maar eenmaal gemaakte fouten in de opbouw van een leifruitboom kunnen niet meer hersteld worden. Bomen groeien volgens de regels van Vöchting; hoe steiler de tak en hoe hoger de tak in de boom hoe sneller de groei. Je vormt dus eerst de gesteltakken en pas daarna ga je met de harttak en een eventuele volgende etage verder. Peren zijn veel beter te vormen dan appels (buigzamer hout). Appels groeien alleen goed in wind en zon, dus niet tegen een muur of schutting of in een omsloten ruimte (je krijgt dan snel ziekte/plagen en zonnebrand). Peren kunnen juist wel goed tegen een muur of schutting als leifruit gekweekt worden. Voor leifruit is het belangrijk dat de soort op kort of middellang vruchthout draagt, dus het fruit zit dicht tegen de gesteltakken aan. M 106 is een vrij sterke onderstam, vooral gebruikt voor leifruit op zandgrond en droge omstandigheden.

De onderstam Prunus GiSel A 5 is zo zwak dat deze alleen is te gebruiken op klei- of leemgrond in combinatie met bevloeiing, ik denk niet dat een kers op deze onderstam groeit in Berkelland. De kans dat dit boompje doodgaat is heel, heel groot. De onderstammen GiSel A 6 en 7 en Pi-Ku 4 zijn al iets sterker, Colt is nog krachtiger. Dan zou ik toch echt voor een van deze gaan.

Ik heb een cursus enten gevolgd van een halve dag bij Aatree in Buurse in februari 2015. Eerst theorie over de onderstammen (bijv. welke op zandgrond, groeikracht onderstammen, tijdstip van enten in combinatie met de entmethode) en daarna oefenen met de handveredeling (Engels plakenten). Eigenaar zegt er wel bij dat hij mogelijk zo zijn eigen concurrenten een opleiding geeft. Medifilm en Parafilm heb ik via internet besteld. Onderstammen bestel ik ook bij Aatree. Zo kun je nog eens wat experimenteren. Aardige mensen, altijd bereid tot uitleg.

Ik heb enthout van deze peren: Conference, Bonne Louise d'Avranches, Beurre de Naghin, Emile d'Heijst, Jeanne d'Arc, Belle de Soignies, Gieser Wildeman, Jut, Comtesse de Paris (en Doyenne du Comice). Nashipeer; Nijiseiki. Appels; Notaris, Zigeunerin, Zoete Oranje, Bramley's Seedling, Roter Berlepsch, English Winter Goldpearmain, Santana. Aatree zit bij mij om de hoek en heeft enthout voor € 1,50. Ik heb dus veel meer soorten fruit, maar deze boompjes zijn nog te klein om hiervan enthout te knippen.

Waarschijnlijk ratten, deze graven vrij ondiepe gangen. De gangen worden ook vaak onder tegels, rij-platen of betonplaten gegraven. Het is een misverstand dat ratten alleen in de buurt van water zitten. Zelf had ik ook een "probleempje"met bruine ratten, met een klem heb ik in ruim een week tijd de vier jongen gevangen. De oude rat laat zich nog niet vangen. Op klaarlichte dag zag ik de jonge ratten in het kippenhok. Ik wil geen gif gebruiken, bovendien schijnt er veel resistentie tegen gif te zijn en deze resistentie ontwikkeld zich heel snel. Het voer van de kippen zit nu in een jerrycan waarin ik aan een zijde een opening gemaakt heb. De jerrycan hangt aan een ijzerdraad, deze is bevestigd aan een nokbalk van het hok. Deze balk is niet bereikbaar voor ratten of muizen.

Onbeschut vinden moerbeien niet fijn, misschien is het beter wat te beschermen tegen extremen (wind/zon/strenge vorst en combinaties hiervan) tot het plantje sowieso wat groter is.

Leuk! Illinois Everbearing is geen "nigra", het is een rubra x alba. Erg ingewikkeld en onduidelijk bij de moerbei. Vorig jaar heb ik Illinois Everbearing ook aangeplant. Wellington is doodgegaan. Schijnt wel een dingetje te zijn bij de moerbei, ze gaan ook wel dood na aanplanten. Morus alba heb ik uit zaad (een stuk of zes planten) en daarvan weer stekken (is erg gemakkelijk te stekken). Dit jaar chipbudding uitgevoerd van Ill. Everbearing op diverse alba onderstammen, we zullen zien .....

Zo snel geef ik me niet gewonnen, volgens mijn bronnen (o.a. http://home.scarlet.be/~tsc47278/05_1_rassenlijst/peren.htm) bloeit juist de Comtesse de Paris vrij vroeg en Jeanne d'Arc later.

Jeanne d'Arc; bewaart tot december/januari (dus niet zo lang bewaarbaar als Comtesse du Paris), een gezonde boom met late bloei, lekkere handpeer. Bevruchting o.a door Doyenné du Comice.

In mijn woonplaats kun je op het afvalbrengpunt gratis grote stukken plastic ophalen, waarin je het asbest kunt verpakken. De asbestplaten niet breken. Netjes dichtplakken en wegbrengen.

En dan mag je het zelf in een container gooien vanaf ruim 1,5 meter hoogte! De hoeveelheden die je verpakt moeten dus wel goed te tillen zijn. De container is bekleed met plastic aan de binnenkant, met een grote overstek. Deze flappen worden als de container vol is over het asbest geslagen. De inhoud van de container wordt gestort en bedekt met grond. Er zijn wel verwerkingsmethoden van asbest, maar deze worden nog niet toegepast. Volgens mij is het ook asbest. Links boven op de foto zijn er schulpen zichtbaar op de gebroken plaat. Bovendien zijn de platen niet verrot terwijl ze toch in contact geweest zijn met grond en water. Korstmos groeit prima op asbest.

Bedankt, ik heb de plant gestekt vorig jaar. Het is een snelle groeier, stekelloos. Even kijken hoe de bloei is volgend jaar (bij mij of in de houtwal).

Een klimplant in een houtwal in Twente, wie helpt?

Twee hanen zonder hennen gaat niet lukken, de vellen hangen erbij in het voorjaar bij geslachtsrijpheid. Zelfs in combinatie met veel hennen wordt er regelmatig een robbertje gevochten en zijn de hanen minstens behoorlijk beschadigd na afloop. De verliezer kan overlijden. Het vechten is natuurlijk wel afhankelijk van het temperament van de hanen. Brahma's zijn niet erg temperamentvol.

Ik heb een broedmachine van budgetbroedmachines.nl, de broedmachine KWARTEL en KRIEL GARANT. Voor weinig geld een hele fijne machine. Ik gebruik hem voor kippen- en parelhoeneieren. Prima uitkomst. De warmteplaat om de kuikens warm te houden is een aanrader, deze kun je hier ook bestellen. Dit werkt veel fijner dan een warmtelamp.

Ik heb al jaren Ronquières kalkoenen, momenteel twee hanen en zes hennen. Ze lopen in een boomgaard met hoogstambomen, waarin ik ook wat spilbomen, moerbeiboompjes, kersen e.d. geplant heb. De moestuin komen ze niet meer in; teveel schade. Het is niet zo dat ze heel dol zijn op brandnetel, hier eten ze vooral graszaden. Misschien hebben ze teveel keus, de brandnetel mag ik zelf verwijderen. Het zijn fascinerende dieren, de balts is fantastisch om te zien. De kleurveranderingen van de lellen (knalrood) en de huid van de kop (blauw) en het zwellen van de lellen tijdens de balts is heel "apart". Eieren worden gelegd in clusters en vooral in het voorjaar, maar er zijn enkele hennen die nu nog leggen. De eieren hebben een heel taai eivlies, waar je echt doorheen moet prikken als je de eieren gebruiken. De eieren zijn niet heel erg lekker, meestal gebruiken we ze voor gebak of ovengerechten. Kalkoenen slapen meestal niet in een nachthok, vaak zoeken ze een verhoging (een tak van een boom of een grote steen) om op te slapen. Enkele hennen slapen wel binnen. Ze krijgen alleen wat foktoomkorrel, gemengd graan, afval van groente en wat er in huis overschiet (restjes brood e.d.). Ik slacht ze zelf, maar je moet ze niet te oud laten worden, zeker niet ouder dan een jaar. Ze ontwikkelen anders erg veel vet rond de cloaca en de krop en worden wat taai. Ik heb niet het idee dat er smaakverschil zit tussen de rassen, de smaak is vooral afhankelijk van de voeding. De jonge kuikens absoluut zeer droog (binnen!) houden, anders gaan ze binnen enkele dagen allemaal dood ten gevolge van coccidiose. Vaak moet je kuren tegen coccidiose, zeker wat later in het seizoen. In de boomgaard lopen ook parelhoenders en barnevelder kippen. Twee kalkoenkuikens (kleurslag hermelijn) en een Barnevelder kippenkuiken. Een kip heeft blijkbaar het ei in het nest van de kalkoen gelegd, het kippenkuiken is een week eerder uitgekomen dan de kalkoenenkuikens. Baltsende hanen

Lijkt me een bosmuis (mannetje); grote oren en ogen en een lange staart (met daaronder een paar balletjes). Niet de veroorzaker van omvallende bomen, waarschijnlijk de verkeerde gefilmd.

De venkel is aan het doorschieten, venkel kun je beter na de langste dag zaaien.

Tot op heden geen noemenswaardige last van schurft, geen bestrijdingsmiddelengebruik. Het is een hoogstam (zaailingonderstam) van een jaar of tien op een open standplaats. Ook geen bladschade tot op heden. Heerlijke peertjes!

Mijn vrouw heeft al jarenlang vier paarden. Deze paarden worden gehouden op eigen grond. Antibiotica hebben ze nog nooit gehad. Ontwormen doen we eigenlijk nooit en alleen aan de hand van mestonderzoek, mijn vrouw en ik zijn beide dierenarts. Likstenen gebruiken we niet, likstenen zijn eigenlijk alleen nodig bij paarden die bovenmatig zweten om het zoutverlies aan te vullen. Onze paarden werken niet zo hard. De paarden krijgen weidegras en hooi en ongeveer 250gr. brokken per dag. In de stallen wordt vlasvezel gebruikt als bodembedekking, dagelijks worden deze stallen uitgemest. Eens per week worden de natte plekken (urine) uit de stal verwijderd en wordt het strooisel aangevuld met een nieuwe baal. Professionele paardenhouders moeten voldoen aan bepaalde eisen voor wat betreft de mestopslag, deze moet afgesloten zijn. Voor hobbymatige paardenhouders is de situatie anders. Wij hebben wel een gesloten betonnen bak waar de mest in opgeslagen wordt. De temperatuur in de mesthoop loopt op tot 70 graden C., gemeten met een weckthermometer. Als het koud is komt er een rookpluim vanaf. De mest van de paarden composteert in ongeveer een maand. Na enkele maanden is het een homogene, zeer droge compost geworden. Stalvliegen of andere vliegen komen op deze mesthoop niet voor, waarschijnlijk te warm en te droog. Stomoxys calcitrans (de stalvlieg, een bijtende vlieg) legt eieren op rottend, vochtig, plantaardig materiaal. Er loopt geen vloeistof onder uit de mesthoop, de hoop stinkt niet. Als de paarden op de wei mesten zie je bij zomerse temperaturen wel vliegen en kevertjes op de ontlasting. Leuk voor kwikstaarten en steenuilen! Deze mest wordt op de wei dagelijks verwijderd. Verbranding van gras ter plaatse van de paardenkeutels komt niet voor, wel op plekken waar de paarden urineren. De gecomposteerde mest van de paarden gebruik ik in de siertuin, de moestuin, de composthoop en de boomgaard. Geen vliegen of ander gedierte (behalve regenwormen), geen stank. Verse paardenkeutels gebruik ik als bemesting bij mediterrane planten; nog nooit verbranding gezien. In de boomgaard mulch ik de boomspiegel met gecomposteerde paardenmest als de kans op nachtvorst vrijwel voorbij is. In de moestuin gebruik ik grote hoeveelheden bij bijvoorbeeld kool en paprika. Peulgewassen krijgen geen mest. Sinds ik dit doe is de structuur van de grond sterk verbeterd, de grond houdt veel meer vocht vast. Heermoes komt niet meer voor. Een nadeel is het kiemen van de graszaden die nog voorkomen in de mest. Waarschijnlijk zitten er nog kiemkrachtige zaden in het bovenste laagje van de mesthoop. De graszaden zijn afkomstig vanuit het hooi. Volgens mij krijg je niet meer onkruid, het grond kan wel beter vocht vasthouden. Het hooi van de paarden komt regelmatig uit het buitenland, ik ben nog nooit vreemde, niet bij mijn grond passende, onkruiden tegengekomen.

Dit is mijn moestuin bij aankoop van het perceel in juli 2010. De bovengrondse delen van het kweekgras heb ik gecomposteerd. De ondergrondse uitlopers zijn handmatig verwijderd met behulp van een spitvork. Een vreselijk karwij; elke dag enkele uren eraan gespendeerd. Elk vergeten rhizoom, of deel ervan, loopt weer uit. Het helpt dan als je zeer veel compost/verteerde paardenmest opbrengt; de grond wordt rul en je kunt het stukje rhizoom er zo met de grasspriet mee uittrekken. De ondergrondse delen van de heermoes in de moestuin heb ik tegelijk met de kweek zo veel mogelijk verwijderd. De heermoes komt wel gedurende langere tijd terug, maar verdwijnt op den duur door de verbeterde grondstructuur.

Vorig jaar Engels plakenten (of verbeterde copulatie) met een mesje en medifilm uitgeprobeerd in maart, na het enten heb ik de onderstammetjes direct uitgeplant in de volle grond (wel beschut). - 2 maal kweeappel/-peer; 0% geslaagd (enthout te ver uitgelopen, de leverancier van het enthout gaf dit al aan) - 6 peren; 85% geslaagd - 9 pruimen; 75% geslaagd -12 appels; 85% geslaagd. Op de entcursus werd gezegd dat bij het plakenten bij appels en peren 60% van het cambium elkaar moet raken, bij de prunus is dit 70-80%. In augustus één chipbudding uitgevoerd op een pruimenonderstam, deze loopt nu uit. Voor het chipbudden moet de onderstam wel wat dikker en aangeslagen zijn. Voor appels en peren is half september de beste tijd, prunussen dus wat eerder. Dit jaar wil ik wat meer chipbudden uitproberen.