tielse flipje

Het eigenlijk best een mooi boompje! Maar zo oud is hij nou ook weer niet... Ik zou van de zomer eerst eens kijken wat weer groen wordt. Omdat de boom nu zon krijgt heb je kans op sterke groei en waterlotvorming. Sterke snoei en bemesting geeft nog meer reactie, dus van de zomer alleen het dode hout en waterlot verwijderen. Pruimen snoei je sowieso 's zomers en pruimen reageren zeer sterk op snoei. De onderstam en het soort pruim is ook niet bekend, dus de groeikracht van het boompje is ook niet in te schatten. Op zich is vier tot vierenhalve meter hoogte toch ook prima! Zeker als het een sterk groeiende onderstam is wordt na sterke/drastische snoei deze hoogte zo weer bereikt en het is maar helemaal de vraag of de boom hier mooier/gezonder van wordt. Pas als de boom weer wat tot rust gekomen is (volgend jaar) zou ik het hangende hout verwijderen en lange takken wat inkorten (bijv. in mei). Volgend jaar zal de boom namelijk weer vrucht gaan dragen en als je dit niet doet loop je kans op takbreuk.

Je weet dat hazenpest in Nederland voorkomt? https://www.diergeneeskunde.nl/nieuws/2018/11/12/opnieuw-hazenpest-tularemie-nederland/ https://www.veearts.nl/dierziekten/tularemie-hazenpest/

Bovenstaande foto is van 4 juni 2012. Groei zit er nog wel in, maar zoals je ziet is het bij de laagstam vooral vruchthout. Jaarlijks wordt wel in de zomer gesnoeid om verkaling en takbreuk te voorkomen. Er zijn jaren dat er enorm gedund moet worden in de vruchten, soms wordt wel 90% van de vruchtjes verwijderd. Als de pruimen te dicht op elkaar zitten ontstaat er vrij snel Monilia-rot. De andere Opal, op Brompton onderstam, is veel minder vruchtbaar. De pruimen hangen vaak enkel en dunnen is niet nodig. Hier en daar worden waterscheuten gevormd en de groeisnelheid is sowieso veel hoger.

Twee Opalen. Ze stonden al in een boomgaard toen ik hier 8 jaar geleden kwam wonen, geweldig! De boom op de onderste foto staat op een Brompton onderstam, de vruchten zijn wat kleiner, wat zoeter en wat lichter gekleurd dan de vruchten van de boom op de bovenste foto (Julien A onderstam). Mogelijk komt dit omdat er er in de loop der tijden diverse variëteiten van de soort (cultivar) zijn ontstaan of het verschil is een gevolg van de andere onderstam.

En ik ontworm onze paarden "nooit" meer. Tegenwoordig hangt een ontwormadvies af van het EPG (het aantal wormeitjes per gram ontlasting) in de ontlasting van de paarden. Verschillende keren per jaar onderzoek ik dit en gedurende vijf jaar worden onze drie tot vijf paarden niet meer ontwormd. Het is dus echt niet zo dat er altijd ivermectines of moxidectine in de mest van paarden voorkomt. In de regel wordt dus alleen ontwormd op basis van het EPG-onderzoek en niet volgens een standaardschema. De uitzondering hierop zijn jonge veulens, deze kunnen via de merrie besmet worden en worden wel standaard ontwormd.

Kapoeneren is (even afgezien van de ethische/wettelijke kant) technisch voor de dierenarts een zeer moeilijke operatie. Een hen heeft maar een eierstok, maar de haan heeft twee testikels. De testikels werden (in Nederland in de Middeleeuwen) verwijderd via een sneetje achter de laatste rib aan de linker en rechter zijde, de ballen werden er dan gewoon uitgetrokken, dus zonder het afbinden van bloedvaten. Theoretisch zou dit nog kunnen bij haantjes onder een maand leeftijd. Maar; iedereen die weleens een geslachtsrijpe haan, dus globaal op een leeftijd van 6 maanden, geslacht heeft weet hoe groot de testikels zijn. Over het algemeen is de linker bal wat groter dan de rechter, maar ze zijn minstens 4 cm lang bij mijn hanen. De bloedvaten naar de bal zullen netjes afgebonden moeten worden om doodbloeden te voorkomen. Boven de leeftijd van 20 tot 30 dagen is het kapoeneren dus zeer risicovol voor het haantje. De meeste mensen zullen de haan willen laten castreren vanwege het kraaien, dus de burenoverlast. Omdat de bijnieren, zeker bij vogels, ook een deel van de geslachtshormonen produceren heeft kapoeneren hier waarschijnlijk ook geen invloed op. Al met al is er geen (vogel)dierenarts in Nederland die het kapoeneren zal willen uitvoeren, dit dus nog afgezien van de ethische - en wettelijke aspecten.

Volgens mij ook Corydalis (ochroleuca?).

Volgens dit filmpje zou A. deliciosa op de kiwibes (A. arguta) in elk geval uitlopen na enting, wat het resultaat na enige tijd is weet ik niet. Issai heeft geen fertiele pollen en is parthenocarp (kan vruchten vormen zonder bevruchting), dus het is onmogelijk dat deze plant andere kiwibessen bevrucht heeft.

Deze plekken met beginnende wortelgroei worden "wortelvelden" genoemd, de mate van ontstaan is afhankelijk van de kloon van de onderstam.

Per vierkante meter gras zitten 400 slakken. Nu weet ik niet of deze slakken allemaal even vraatzuchtig zijn, maar toch.... Om dezelfde reden gebruik ik ook geen worteldoek, mijn idee is dat de slakken zich hieronder verschuilen bij droogte. Bovendien is worteldoek slecht voor het milieu. Ik heb enkele tegelpaden en voor de rest probeer ik de grond los te houden door te schoffelen, inderdaad liefst vóór de onkruidgroei begint.

Bedankt Jorieke!

Een akkertje met ? De verkleuring aan de top van de planten is nachtvorstschade.

Nijpen is een belangrijk deel van de zomersnoei van leifruit. Doel van zomersnoei is het remmen van groei en o.a. het laten ontwikkelen van vruchthout zo dicht mogelijk bij de tak. Er wordt geen snoeischaar gebruikt, want dan krijg je een snel genezende wond. Je wil juist de lager gelegen knoppen stimuleren tot het maken van vruchthout en dat doe je door langzaam genezende wonden te maken. Je nijpt dus de nog niet verhoutte top met de nagels. Vroeger werden de toppen van een twijg ook wel gebroken met het mes, dat is natuurlijk achteraf erg lelijk om te zien. Een twijg die dit jaar gegroeid is begint in juni/juli aan de basis te verhouten. Wegbreken van waterloten doe je vroeg in het groeiseizoen, omdat je dan geen hergroei op deze plek krijgt. Naast elk oog, dus ook die waar het waterlot uitgegroeid is, zijn twee kleine nevenknopjes aangelegd. Als je het waterlot zou snoeien, krijg je op deze plaats weer nieuwe loten. Zo kun je wel aan de gang blijven, want naast deze loten zitten weer nevenknopjes. Waterloten zijn snelgroeiende loten met grote afstanden tussen de knoppen, ze komen vaak op de bovenzijde van takken voor. Vaak zijn ze een reactie op wintersnoei. Bij vormbomen wil je graag dat de zijtakken op precies dezelfde hoogte zitten. Dit kun je bereiken door de middenknop voorzichtig weg te breken, zodat met een beetje mazzel de nevenknopjes, precies symmetrisch, uitlopen. Als je het stammetje alleen zou toppen lukt je dit niet; de ogen zijn spiraalvormig om de stam gerangschikt.

Geen ervaring, maar is te stekken (wortelt erg traag). Over het algemeen vermenigvuldiging via veredelen. Bron; Gehölzvermehrung van Andreas Bärtels.

@appelvrouw Alleen op de dag van sprayen de eieren niet eten.

Ik gebruik al enkele jaren Byemite (werkzame stof foxim), voor het sprayen van het hele binnenoppervlak van het kippenhok. Eerst al het strooisel verwijderen, gaat bij mij gewoon op de mesthoop van de paarden. Dit jaar heb ik het preventief gebruikt half juli vanwege de warmte, maar in de voorgaande jaren regelmatig een groot probleem met bloedluis. De mussen vliegen ook in en uit het kippenhok om wat voer mee te pikken. Bevalt uitstekend; snel klaar en radicale oplossing van het probleem.

Weet je zeker dat alle kippen de eieren kapot pikken? Vaak is er één kip die de schaal kapot pikt en de andere kippen zijn er dan als de kippen bij om mee te eten. Mijn ervaring is dat de dader dit gedrag (soms met tussenpozen) blijft vertonen. Je kunt ze verschillend ringen en hopen op een heterdaadje. Ik heb een hen die braaf de eieren bebroed en op moment van uitkomst de kuikens stuk voor stuk vermoord. Deze hen heb ik nog wel, ze is herkenbaar geringd, maar ze mag natuurlijk niet meer broeden.

Volgens mij een hen en twee hanen. De hen (de linker op de bovenste foto) krijgt al een lichter gekleurd verenkleed ten opzichte van de hanen. Maar de tijd zal het leren.

Misschien heb je hier iets aan. Natuurlijk gaat dit over leifruitsnoei en niet over laagstammen, maar het geeft wel een goed idee van de snoei gericht op vruchthout. http://opleid.info/om-te-voorkomen-dat-de-kennis-van-leifruit-snoeien-verloren-zo.html

Persoonsgegevens mag je natuurlijk niet vrijgeven, maar voor de rest ....... https://www.charlotteslaw.nl/2015/09/hoe-prive-zijn-mijn-e-mails-en-whatsapp-gesprekken/

Sorry Ciska, maar in mijn geval heeft dit echt niets te maken met het overgewicht van mijn courgettes Ze krijgen nooit de kans om groter te worden dan maximaal 30 cm, mijn moestuin ligt naast het woonhuis en Ik ga ook niet drie weken op vakantie.

Als courgettes wat ouder worden wil de stengel nog wel eens afknappen omdat de plant met vruchten wel erg zwaar wordt. Later in het seizoen hangen de courgettes ook steeds hoger aan de stengel. Dit is me enkele keren overkomen en nu worden ze bij mij aangebonden.

Ik heb ooit een vakantiebaantje gehad, waarbij ik de planten met donkere bloemen uit het veld (4 hectare) moest verwijderen. Deze tuinbonen werden geconserveerd door Hak. Waarschijnlijk is de boonkleur dus ook afwijkend. Misschien na invriezen?

peren-ringworm-perenprachtkever-t23590.html#p368665

Tja, zelf heb ik ook kalkoenen (vijf hennen, twee hanen), parelhoenders (drie stuks) en kippen (een stuk of zes) al jaren samen in de boomgaard, omdat ik het zo mooi vind! Opvallend is dat de hanen van mijn Barnevelders niet oud worden, ik verslijt er er gemiddeld één per jaar. Ze zijn vrijwel altijd ongeveer een jaar oud als ze doodgaan. Waarom dit vooral hanen zijn weet ik niet, maar uit de sectie komt wel iedere keer Blackhead. De hennen doen het prima, er lopen hennen bij van meer dan tien jaar. Ze leggen ook nog steeds, maar ik heb het idee dat ze wel beter leggen na een wormkuur. De oude kalkoenen doen het ook prima, maar jonge kalkoenkuikens uitgebroed door een kalkoen vallen zo om. Ze stoppen met eten, verzwakken en zijn binnen een dag dood. Allemaal. Van te voren zie je er niets aan, behalve een lege krop. Coccidiose is bij deze zeer jonge kuikens (ongeveer tot een week leeftijd) het probleem, want als ik op tijd met een anti-coccidiose behandeling begin gaat het veel beter. Dit is me met zeker vier of vijf broedsels overkomen. Hen en kuikens worden direct na uitkomst van de kuikens in een droog stalletje ondergebracht; het ligt dus niet aan vocht of iets dergelijks. Ik heb ook wel eens een hen van de kalkoen in de boomgaard laten broeden en de kuikens van deze kalkoen zijn gezond opgegroeid. Een kip heeft er een ei bijgelegd en dit kuiken (uitkomst na drie weken, de kalkoentjes na 28 dagen) heeft het ook gered. Vreemd. Een broedse kip kalkoeneieren uit laten broeden heb ik nooit geprobeerd, ik vraag me ook af hoeveel van deze enorme eieren er dan onder kunnen. Barnevelders worden zelden broeds. Andersom wil ik wel eens proberen, want de hennen van de kalkoen broeden bij mij heel vast en goed en er kunnen heel wat kippeneieren onder de kalkoen. Eigenlijk weet je dus alleen wat de oorzaak van de sterfte is als je onderzoek laat doen. En ja, kippen samen met kalkoenen wordt sterk ontraden. Misschien moet je kalkoen niet doen.