Hoeveel compost en koemest korels

[nicolevl]

Hoi ik heb sinds kort een moestuin van 120m2 .

De grond heeft vorige jaar januari nog koemest gehad.

Ik wil na het omspitten en het onkruid eruit doen compost erop doen.

Ik ga bakken maken van 3 meter lang bij 120 meter breed er komen in totaal 6 bakken.

Ik ga die afmeten met touw en ga ze dan zelf verhogen.

 

Mijn vraag is hoeveel letter compost per bak heb ik nodig?

Niet in alle bakken strooi ik koe korrels.

Hoeveel is normaal de hoeveelheid koemest korrels per bak ?

 

Ook ga ik een plek maken waar frambozen en blauwe bessen struiken komen.

En een stukje vaste aardbeien planten later in het jaar. 

[Patrijs]

Niet de oppervlakte is bepalend maar de mestvraag van de planten die je wil gaan telen i.c.m. met de vruchtbaarheid van de bodem.

Zo krijgen bij mij de uien en boontjes niets,  die gaan groeien op de resten van wat nog over is van de vorige teelt terwijl de pompoenen elk een kruiwagentje oude mest krijgen. Zelf pas ik wisselteelt toe en pas mijn mest en compostgift daar op aan.

 

Lees je even in per plantensoort etc. er zal een wereld voor je open gaan.

Heb je gerichte vragen dan kan je die natuurlijk hier stellen, maar veel is al vaak geschreven en te vinden met de zoekfunctie.

 

Succes!

Edited January 17, 2022 by Patrijs

[weknow]

Je moet die compost niet zien als "mest". Maar als een manier om je bodem gezonder en vol leven te maken en om zo geleidelijk te bouwen aan bodemvruchtbaarheid. Die bouw je geleidelijk op en onstaat mede doordat in compost de stoffen die planten nodig hebben als voeding langdurig gebonden zijn aan de organische koolstof en geleidelijk over vele jaren vrijkomen. M.a.w. dat compost als bemesting werkt is iets dat zich geleidelijk opbouwt en vooral in de teeltlaag (ca. 25 a 40 ccm. bovenaan) waarin je moestuinplanten wortelen. Het beschikbaar komen van die voedingsstoffen gebeurt vooral onder invloed van vele levende organismen in de bodem en gaat ook bij bijna alle planten door de uitwisseling (samenwerking) van bodemorganismen en planten(wortels).

 

Dit combineren met directe bemesting (kunstmest zeker, maar ook verse dierlijke en direct werkende/sterke organische mest) werkt eigenlijk niet meer, aangezien door die directe bemesting het bodemleven weggewerkt wordt en zich niet kan ontplooien om langdurige samenwerking op te bouwen. Kerende grondbewerking zoals spitten bovendien, verbreekt de ontstane samenwerking bodemleven/plant en dit zal pas na maanden ongestoorde rust herstellen.

 

Deze werking van compost en deze zeer ecologische manier van (moes-)tuinieren is pas de laatste decennia echt ontwikkeld en uitgediept en hangt samen met dat sinds een jaar of 30 a 40 pas echt kennis is opgedaan over de biologie van de bodem. Tot die tijd werd de bodem vooral gezien als gesteente (fysisch) en vooral na de uitvinding van de kunstmestbemesting als iets chemisch en dat maakt heel veel uit. In de vooral fysische benadering van tuingrond (denk aan zaken als grootte van deeltjes waaruit bodem bestaat en de gevolgen voor structuur e.d.) werd compost gezien als een manier om de bodem luchtiger te maken en de waterhuishouding (wegzakken van te veel, vasthouden als te weinig) gezien en ingezet. In de chemische redeneringen, die ik bij Patrijs ook vaak terugherken en die dus tot voor een decennia of zo geleden de algemeen gangbare was, werd er gekeken naar welke stoffen er in het gesteente van de bodem moesten zitten en ingebracht worden zodat planten optimaal groeien en welke planten vooral welke stoffen en in welke hoeveelheid nodig hebben. Bemesting (met kunstmest...die niks aan de bodem bijdraagt...en organische mest die ook nog wat organische stof voor de fysische verbetering van de bodem ingaf en daarmee de meer ecologische). Als je naar compost kijkt in dit chemische verhaal, heeft het een zo lage waarde van voedingstoffen die direct bij de planten komen, dat het niet eens mest genoemd mag worden, maar bodemverbeteraar. Voor gedroogde koemestkorrels geldt hetzelfde, maar is de nog steeds heel lage directe voedingswaarde in vergelijking met compost iets in de orde van 2 of 3 x. Toch was voor biologisch/ecologisch tuinieren compost en rotte mest en (liefst verteerde) dierlijke mest met veel organische stof de beste omdat er geen verbranding van de planten kon optreden en de voedingstoffen veel geleidelijker dan met kunstmest of verse mest (die grotendeels weer wegspeoelden of uitdampten en maar weinig echt door planten werden gebruikt) voor de plante ter beschikking kwamen...bijvoorbeeld niet gedurende een of 2 weken (zoals kunstmest) maar een paar maanden.

 

Intussen is binnen kringen van echt ecologisch/biologisch tuinieren de biologische benadering gemeengoed aan het worden (zij het dat er ook veel onjuistheden of nieuwe mythes de wereld in worden gestuurd zoals in de modes van voedselbossen en permacultuur...gevolg van onvoldoende kennis van nieuwe goeroes of naief napraten van wat ergens wordt beweerd). Het is geen of/of-verhaal. Je kunt het fysische, chemische en biologische niet los van elkaar maken, zonder de tuinwerkelijkheid geweld aan te doen (dat was precies het probleem waardoor de chemische benadering tot steeds groetere problemen in de voedselverbouwing leidde en nog leidt, hoewel ook daar grote veranderingen te zien zijn).

 

In een ander topic, waar zeer onjuist werd beweerd dat je nooit teveel compost kunt geven aangezien het zeer grote milieuschade kan geven, heb ik nog eens een schema van bodemverbetering door te mulchen (niet inbrengen, bovenop je bodem is het veel nuttiger en een optimale mulch en meteen voedingstof voor je bodem) dat ook ecologisch veilig is geschreven. Zie link onderaan. Met deze werkwijze zullen de eerste paar jaar groenten die graag wat meer voeding hebben (ik denk aan sluitkolen, prei en sommige vruchtgroenetn) niet direct nog de beste oogsten geven aan niet-plof-groenten (Je kunt dan een paar handjes gedroogde koemestkorrels of een andere gedroogde organische mest als aanvulling voor die), maar de meeste groenten zullen al behoorlijk goed gaan en binnen enkele jaren prima en gezonde oogsten geven aangezien de bodemvruchtbaarheid jaarlijks zal toenemen.