Zo ik heb me netjes voorgesteld en dan kan ik jullie nu lastig vallen met mijn moestuinvorderingen. Ik heb op veel gronden geteeld maar nu hier in Frankrijk sta ik voor de grootste uitdaging: een tuin die meer dan twintig jaar niet is onderhouden 'nieuw' leven in blazen.

 

Alhoewel, er staat genoeg leven in de tuin, met het is een beetje vol en daarbij nogal eenzijdig: ik heb vlieren, pruimen, rode bessen, een druif die als een anarchist door de tuin woekert en heel veel brandnetels.

 

 

En dan vergeet ik gewoon nog de bramen, die ook overal welig tieren.

 

Er zijn ongetwijfeld veel mensen die graag een pruim of een jarenoude druif in hun tuin hadden gehad, maar ik kan iedereen verzekeren in deze hoeveelheid is de lol er snel af. En dus gaat de heleboel op de schop. Alleen de druif en de bes krijgen een herkansing in mijn 'nieuwe' tuin maar dan moeten ze wel hun best doen!

 

Veuvecouderc

Je kunt bij het aanschouwen van al dat weelderige groen met je handen in het haar gaan zitten, maar je kunt ook gewoon ergens beginnen. En dat heb ik dus maar gedaan.

 

Het eerste dat er aangepakt werd was een enorme berg puin en rommel achterin de tuin.

Dat was allemaal in augustus vorig jaar.

 

Na het wegruiden van kruiwagens vol ijzer, oude schoenen, potten en pannen en roestig gereedschap en na het uittrekken van de brandnetels en pollen gras heb ik een nieuw muurtje gestapeld en de stukkende dakpannen gebruikt om een padje te maken. Het grove puin (brokstenen, kapot serviesgoed en lege flessen) heb ik laten liggen en bedekt met de aarde die uit het uitgegraven padje tevoorschijn kwam. Daarna heb ik er nog wat stro - waar we zolders vol van hebben - overheen gelegd. Geen bijzondere reden maar ik moest dat op dat moment heel erg kwijt.

 

Inmiddels zijn we begin maart en mocht ik in het bos van de buren wat maagdenpalm en helleborus uitgegraven, die staan nu samen met een gekregen polygonum persicaria en sedum in het voormalig puin. Een echte rotstuin wil ik het niet noemen maar ik denk dat rotsplanten het hier best naar hun zin kunnen hebben.

Mocht je veel strobalen over hebben waar je niets mee weet te doen, je kunt er ook op moestuinieren, zie -> http://www.no-dig-vegetablegarden.com/straw-bale-gardening.html, gebruiken als moestuinverhoging -> http://www.grow-your-own-vegetable-garden.com/straw-bale-vegetable-garden.html, een soort van 'koude bak' (of warme) maken -> http://www.postcarbon.org/files/hay_bale_warmer.jpg, een vogelverschrikker mee vullen of 's zomers gebruiken als zitplaatsen (vind ik zo gezellig lijken).

 

Helly, deze tips zijn geweldig!

 

Zoals hopelijk later zal blijken is mijn tuin bijna volledig opgebouwd uit materialen die ik in het huis en aanpalende gebouwen gevonden heb. (Behalve de aanschaf van zaden en enkele planten heb ik nog geen cent uitgegeven aan de tuin.) En strobalen daar hebben we er honderden van! Ik gebruik het stro wel voor van alles maar de tips van die site ga ik zeker gebruiken. En ik heb nu ook al zin om een vogelverschrikker te maken! Zitplaatsen van stro zijn niet zo'n goed idee. Dat kan alleen als het de hele zomer niet regent want een strobaal blijft nog dagenlang vochtig...

 

Nu we toch weer bezig zijn over strobalen en koude bakken, ga ik gelijk maar even door.

 

Daar wij een oude boerderij gekocht hebben stond er in de schuur ook nog een oude voederbak. Hij is behoorlijk vergaan maar toch krijgt ie in ieder geval dit seizoen een functie in de moestuin. Want met een oud raam dat we van onze buurman mochten gebruiken heb ik er een koude bak van gemaakt.

 

 

De bak staat in en op een dikke laag stro (voor wat extra warmte) en omdat het raam net niet helemaal past heb ik van hooi twee tochtstrips gemaakt. Ze liggen nu op de bak maar ze passen precies aan de voorkant tussen bak en raam.

 

In de bak staan de aubergine en tomaatzaadjes. Het is wat vroeg maar ik houd wel van een avontuurtje!

Goed, verder met de ontwikkelingen.

 

Na de puingordel zijn we van achteruit verder gaan werken. Een paar foto's laten de diverse fases zien.

 

En voor de volledigheid een vanuit de andere hoek.

Voor de duidelijkheid, dit hebben we niet in een weekje gedaan hoor! De eerste foto is van augustus 2010, en de laatste van maart 2011. We hebben namelijk ook nog een huis dat opgeknapt moet worden, en tussendoor was het hier ook nog behoorlijk winter.

In volgende berichten meer over mijn perken, de composthoop, de grond, de paden en al het andere leuke werk dat we hebben gedaan. Nu moet ik eerst binnen weer even aan de slag.

 

Veuvecouderc

Wat ontzettend leuk dat jullie zo enthousiast zijn! Ik vind het ook leuk om te laten zien aan jullie want eerlijk gezegd heb ik aan mijn franse buren en dorpsgenoten een slecht publiek. Ze zijn heel vriendelijk hoor maar eigenlijk vinden ze mij maar een hele rare vogel. Met als dat geknutsel en rare vormen. De tuin van onze buurvrouw is een grote moestuin - met hier en daar wat narcissen een solitair roosje en wat wilde primula's - waar ze straks op nette rijen bonen, wat uien een aardappels kweekt. Ik ben jaloers op haar strak geharkte grond waar na tientallen jaren tuinieren nauwelijk meer een onkruidje inzit maar echt knusse tuin waar je lekker in gaat zitten vind ik het niet.

 

En dat werken met oude en natuurlijke materialen gaat een beetje vanzelf. Wie niet rijk is moet namelijk slim zijn. En dus ligt het voor mij voor de hand dat ik mijn groenteperken afperk met de takken die uit de tuin komen.

 

 

En dat ik de naambordjes in de perkjes van gebroken dakpannen maak.

 

 

 

En als ik tussen de achtergebleven rommel in huis een handkar tegenkom dan gooi ik die niet weg of op de brandstapel maar die krijgt ook een plek in de tuin. Is namelijk een heel handige plaats om nu mijn stekpotten op te zetten. En straks de basilicumpotten.

 

 

Ik heb nog veeeeeeel meer foto's en nog veel meer werk gedaan dus kom gerust af en toe terug!

 

Veuvecouderc

Alhoewel het strikt genomen niet de moestuin is laat ik hier toch ook maar even mijn 'eerste' struiken en vaste planten border zien. Tenslotte moeten in de toekomst sier- en moestuin op een natuurlijke manier in elkaar overlopen. En ik sluit helemaal niet uit dat in de vaste plantenborder ook eer erwt of een venkeltje komt te staan. Gewoon omdat het zulke mooie planten zijn.

 

Zowas het vorige zomer toen we de boel kochten.

 

En zover ben ik nu. Deze is wel van achter naar voor genomen.

 

De grove takken vooraan de foto zijn een tijdelijke afscheiding tussen de sier- en moestuin, zodat wijzelf in alle nieuwe leegt nog een beetje begrijpen hoe het ook alweer moet worden. Straks als alles lekker gegroeid is dan zou het zo moeten zijn dat je door een klein haagje/tunneltje van boerenjasmijn, buddleia en rode bessen de moestuin inloopt. Ha ha ha, op papier ziet het er allemaal prachtig uit! Nog even afwachten of het ook zo mooi in de praktijk wordt. De lage afscheiding middenrechts op de foto is van dezelfde takken als de afscheidingen in de moestuin. Tja we hebben nu eenmaal veel boompjes in de tuin.

 

Tegen het huis aan - bij de openslaande deuren - komt het terras. Dat is nog niet helemaal af maar het meeste werk is gedaan.

Eerst natuurlijk de brandnetels en ander ongewenste kruidgroei uit de grond gehaald. (Daarbij kwam ik wel een heleboel irissen tegen. Die heb ik maar even tijdelijk in een ander stukje grond gezet. Maar da's voor een andere keer.) Toen de boel afgegraven zodat er plek was voor een onderlaag.

 

Probleem is dan natuurlijk waar laat je die grond in een tuin die verder nog niets waard is. Oplossing, daar maak je gewoon een verhoogde border van.

 

Tegelijkertijd werden in huis wat gasbetonnenmuurtjes gesloopt. En dat leverde dit op.

 

Moet je natuurlijk ook weer ergens kwijt, dus dat hebben we als 'fundering' voor het terras gebruikt. En aan het einde van de vorige zomer wilde we eigenlijk wel alvast op ons - nog niet affe - terras kunnen zitten dus hebben we tijdelijk wat halfvergane planken uit het huis op de fundering gelegd zodat we nog even konden genieten van al ons werk. Nog geen paar weken later bleek dat ik de afgraving niet helemaal vrij had van onkruid. Maar ach het hoeft ook niet allemaal superhygienisch te zijn. Toch?

 

Tot slot, in een ander deel van de tuin hebben wij een 'ruïne' staan.

 

Die gaan wij niet meer opbouwen maar we gaan wel de stenen gebruiken. Het idee van het terras en van het 'rode' pad dat langs de border loopt is dat we het gaan bekleden met deze prachtige natuurstenen. Dezelfde als waar ons eigen huis van is gemaakt!

 

Veuvecouderc

Ja jullie vragen je misschien af of ik niet als de wiedeweerga verder moet in die tuin ipv alsmaar te zitten te tikken, maar ik heb van al dat werk een peesontsteking in mijn lies gekregen Even wat rustiger aan doen dus. Maar niet gevreesd, morgen ga ik potgrond mengen voor mijn zaadjes en een nieuw idee uitproberen met weckflessen als privekasje voor 1 plant. Want naast veel stro en takken hebben we ook heel veel weckflessen in huis!

 

Goed, nog eentje dan voor vandaag en dan ga ik eens wat eten.

 

Een borderpraatje en tevens over hergebruik van materialen. Zie hier het klimrek van mijn Jasminum Officinale, gemaakt van ...... takken.

 

Jasmin zelf staat ook op de foto maar ik weet niet zeker of ze de winter heeft overleefd. Ik kreeg haar vorig jaar oktober en ik kon haar eigenlijk nog helemaal niet kwijt. Alleen dit stukje van de tuin geschikt om Jasmin in te zetten. Ik heb haar de hele winter goed ingepakt met stro (!!!) maar ik moet het nog afwachten of ze het red.

 

Ik hoop het wel want Jasmin staat op de grens van het terras en de border en als het nou wat wordt dan kan ze ons op het terras in de zomer van de nodige schaduw voorzien. Voor Jasmin staat een 'wilde' helleborus. Ik heb er een viertal uit het bos van de buurman gegraven en ze op verschillende plekken in de tuin gezet. Ben benieuwd welke het uiteindelijk het best naar 't zin heeft!

 

Veuvecouderc

 

PS die gele marker gaat er nog uit hoor! die staat daar alleen om aan te geven dat daar straks de salie moet komen!

Ha Jasmin, tja zo heet mijn van origine Franse jasmijn, de andere is de ordinairdere boerenjasmijn en die heet dus gewoon jasmijn. Ik moet het wel uit elkaar kunnen houden.

 

Terug naar de moestuin. Het deel van mijn tuin dat voor de moestuin is bestemd is bij elkaar zo'n 120 m2. Daarin heb ik echter maar vijf echte teeltperken van 3 m2 ieder.

Eén van die perken (vooraan rechts, nog geen takkenomheining) wordt in ieder geval dit seizoen mijn zaaibedje. In de overige vier perken ga ik het volgende proberen op te kweken:

 

Peulgewassen: erwten en peultjes

Bladgewassen: prei, warmoes (snijbiet) en wellicht spinazie

Vruchtgewassen: aubergine en courgette

Wortelgewassen: venkel, schorseneren en wortelen

 

De erwten en de peultjes liggen er al een paar weken in en ik heb personeel dat voor me in de gaten houdt of er al wat opkomt

 

De warmoes voor het blad gaat morgen de grond in, en ergens half april zet ik de warmoes voor de steel in de grond.

De prei zaai ik in kistjes voor, ook morgen dus nog geen foto.

Spinazie doe ik pas in augustus/sept want ik hoop de hele zomer van mijn sla te kunnen eten en dan heb ik daarna nog wat spinazie als vers blad.

 

Sla (eikeblad, romaanse sla en batavia) zet ik niet in mijn bladperk. Ten eerste omdat ik dit jaar zo weinig mogelijk werk aan de slakken probeer te hebben en ten tweede omdat het een hoop ruimte kost. Ik heb voor sla een ander systeem bedacht. Ik ga voorzaaien in kistjes en daarna uitzetten in mandjes. Geen idee of het werkt maar ik heb tientallen mandjes hier en het leek me wel weer eens wat anders. Foto's volgen.

Na de slateelt doe ik denk ik ook nog wat andijvie.

 

Mijn aubergines heb ik in de koude bak staan (ik zie twee potjes opkomen, maar voor hetzelfde geldt is er toch een onkruidje ingewaaid....) en die gaan pas op hun plek als het echt lekker weer wordt. Evenals de courgette, maar die heb ik nog niet gezaaid. Doe ik pas in april, ook onder glas.

 

Dan de wortelgewassen. Dat wordt een groot avontuur want mijn grond zit vol met stenen Ik ga het wel zoveel mogelijk opschonen maar of ik de wortels 30 cm volledig steenvrije grond kan garanderen, dat weet ik niet. De wortelzaadjes liggen in ieder geval in huis voor te kiemen.

Schorseneren zaai ik in april/mei ter plaatse. De venkel volgt in juni pas. Alhoewel ik eerder al venkel in mijn bloemenborder ga zetten, als echte plant dus en niet voor de knol!

 

Naast de 'officiele' perken heb ik nog een heleboel andere plekjes en plekken voor groenten en fruit. Daarover meer in een volgend stukje.

 

Veuvecouderc

In de moestuin staan ook frambozen. Ik weet niet of je de dunne staakjes kunt waarnemen op de foto maar ze staan erin, tien stuks.

 

 

Tussen de frambozen heb ik wat bolletjes gezet die ik hier en daar bij het graven en spitten tegenkwam. Geen idee wat het zijn, maar het wordt vast vrolijk.

 

 

Omdat ik me blijkbaar toch te rijk had gerekend - qua grondoppervlak - had ik twaalf frambozen besteld. Die laatste twee heb ik nu samen in een eigen perkje gezet.

 

 

Voor deze frambozenstruik staan de eerste aardbeien, gekregen van de buurvrouw. De bedoeling is dat het stenenperk aan de rechterzijde uitgebreid wordt met een laag stenen muurtje, daarvoor komen dan nog een 12-tal aarbeien.

 

 

Rode en zwarte bessen heb ik in een border aan de andere kant van de tuin gezet.

 

 

Haha, je ziet er niets van maar ze staan dus tussen de palen, in die hoopjes strooisel. Op de volgende foto zie je het iets beter.

 

 

Tegen de palen aan herplant ik stukken van de druif die door mijn tuin woekert. Ik heb geen idee of deze het weer gaan doen maar wie niets probeert...

 

 

Voor de liefhebbers van voor en na, de bessenborder zag er vorig jaar zo uit

 

 

 

Dan heb ik bij de kweker ook nog een vijg besteld (die arriveert volgende week). Ik weet, het is nog maar de vraag of er vruchten van gaan komen maar ik heb denk ik wel de best mogelijke plek voor 'em (of haar). Aan twee kanten beschut door een muurtje, pal op het zuiden met de hele dag zon en in een bak vol puin (dat kwam weer van de gesloopte konijnenflat). En nu maar hopen op een prachtige warme zomer.

 

 

 

Bij mijn vorige buurman stond wat veel rabarber in de tuin, daar heb ik met liefde wat van overgenomen. Ze staan in dit perk maar je kunt ze nog niet zien op de foto denk ik.

 

 

Dit rabarberperk is 'geboren' na de sloop van de konijnenflat. Ter illustratie, voor de sloop van de flat zag het er zo uit.

 

 

Het puin van deze afbraak ligt dus in en om de vijgenbak en het perk voor de rabarber heb ik gevuld met humus/grond die gemaakt is van blokken hout die tientallen jaren in de regen hebben gelegen en dus heerlijk vermolmd waren. Prachtige zwarte grond!

 

Voor de volledigheid nog een overzichtsfoto van dezelfde hoek nu.

 

 

 

En dan moet ik nog kwijt:

* Radijsjes - gaan met zijn allen gezellig in een grote teil (doe ik morgen nog geen beeld helaas);

* Pompoenen - daar heb ik een bedje voor aan de rand van de moestuin, met een stenen muurtje ernaast waar ze overheen kunnen kruipen.

 

* Augurken, paprika's en tomaten - die komen met z'n allen tegen deze zuidmuur

 

 

Hier staan weliswaar nu nog de 'geredde' irissen maar die kan ik tegen die tijd wel ergens anders kwijt. En omdat ik het niet kan laten weer een foto van hoe dit er ongeveer een jaar geleden uitzag.

 

 

En dat zijn voorlopig de plekken waar het fruit en de groente mogen groeien. Als het allemaal bloeit en groeit zoals ik wil dan is het maar goed dat we een grote vriezer hebben!

 

Veuvecouderc

Dit lijkt een hele pagina zonder foto's te worden! Dat kan natuurlijk niet, dus hierbij een foto van onze grote regenton, opgeknapt en al

Weer even wat werkfoto's. Gisteren heb ik gezaaid.

 

Warmoes voor het blad, 5 rijtjes van 40 cm met om de 2 cm een kluwen zaad. Da's laten we zeggen 100 bladplanten Warmoes op nog geen halve vierkante meter. Ik meen toch dat ik mijn 'bijbel' handboek moestuinieren van Velt goed begrepen heb maar als het hier zo staat dan lijkt het echt belachelijk. Maar ja ik weet nog van 2 jaar geleden, er past best veel Warmoes op een klein stukkie.

 

 

Half april volgen nog meer Warmoesplanten maar dan voor de steel, die moeten veel ruimer en dus worden dat maar 2 rijtjes van laten we zeggen 15 planten per stuk. Totaal 30 dus.

 

In dit perk komt verder nog prei en misschien laat in de zomer nog spinazie, als de Warmoes me m'n neus uitkomt!

 

Dan de radijsjes, die teel ik in een zinken teil. De hele zomer door komen er nieuwe radijsje in deze teil. De eerste lichting zijn rood en rond, hoop ik.

 

 

Sla zaai ik voor in kistjes. Batavia en Eikenblad in de wijnkist en Romaanse sla in het groentekistje. Als de plantjes toe zijn aan verhuizen dan zet ik iedere krop in een eigen mandje. Weet niet of dat gaat maar we gaan het zien. De mandjes staan links en onderaan op de foto.

 

 

In de rechterwijnkist zit prei, ook voorzaai. Die mag straks naast de Warmoes staan. Het raampje op de foto vond ik zondag in het bos (!) en past precies op de preikist.

 

Ik wil ook graag paprika's maar met de teelt daarvan ga ik experimenteren. Ik heb nu een vijftal privekasjes gemaakt van Weckpotten.

 

 

Er zit stro in met (in sommige) een broeilaagje van mest met houtsnippers en dan het zaad in zo'n perspotje. Een paar Weckpotten/privekasjes zet ik binnen, een paar zet ik buiten. En ik ga ook nog zaad rechtstreeks in de volle grond strooien, maar dat doe ik pas na half mei.

 

Tja, voor mij is de bezig zijn in de tuin nou eenmaal leuker dan een grote opbrengst. En eerlijk gezegd wordt ik ook wel eens moe van al die boeken die zeggen hoe het moet en wat niet mag. Ik heb vaak genoeg meegemaakt dat ik alle voorschriften netjes volgde en toen een prutplantje overhield. En als ik zaad, dat ik als te oud heb bestempeld, zomaar in de tuin rondstrooi - zonder koud of warm glas, zonder te wieden en zonder de juiste stikstof en calcium verhouding in de grond - dan komt daar ineens een prachtige plant met een mega-oogst van!

 

Dus ik doe maar wat dit jaar en we zien wel wat er van gaat komen!

Ik doe dus maar wat. Nou de eerste straf voor dit onverantwoordelijke gedrag heb ik al binnen. In mijn koude bak komen op diverse plekken hele kleine kiemblaadjes omhoog. Nou heb ik ook violen en verveine zaad tussen de perspotjes gestrooid maar wel in mooie rijtjes. Toch kiemt er dus ook nog wat anders in mijn bak, maar omdat alle kiemblaadjes hetzelfde zijn moet ik nog even wachten voor ik het eruit kan trekken.....

 

Ik denk wel dat ik weet waar het vandaan komt. Mijn zaaigrond - ook die in de koude bak - meng ik zelf. Ik had namelijk in de tuin een stuk grond dat redelijk onkruid vrij was. Zeer waarschijnlijk heeft men daar de brandplaats gehad.

 

Deze grond graaf ik beetje bij beetje uit en dan zeef ik het en dan krijg ik dit

 

 

Hele mooie fijne korrels. Die meng ik dan met turf en een geplet krijtje en klaar is kees. Prachtige zaaigrond. Maar blijkbaar geldt ook hier weer hoe onverwoestbaar de natuur is. Waarschijnlijk zaten er in die grond nog zaadjes die een jaar of tig winterslaap hebben gehouden en nu met die lekkere vochtige turf en onder dat glas en in de volle zon er ineens weer zin in krijgen

 

Nu ja, ik wacht maar af. Wie weet wat voor prachtigs ik straks 'per ongeluk' boven water heb gehaald.

Kijk eens wat ik gekocht heb

 

150 Wilgentenen in een bosje, of zoals wij het hier noemen botte d'osier

 

Ik woon namelijk in het hart van de wilgenvlechtersregio. En bij de agrarische school hier kun je het kopen in alle soorten en maten. Mijn tenen zijn 2 meter 60 lang!

 

Als het allemaal lukt dan maak ik er een soort klimpiramide van voor de clematis, een pergola-achtig boogje en nog een soort klimrek voor de roos van. Ik wilde eerst alleen een klimrek voor de roos maken en daar heb ik maar 50 tenen voor nodig, maar toen ik hoorde dat een hele bos slechts 14 euro kostte heb ik er maar een heleboel meer genomen. Nu alleen wel oppassen dat het niet allemaal wilgenvlechterij wordt dat de klok slaat hier in de tuin!

 

Het leuke is dat de wilgentenen eenmaal in de grond ook zelf prachtig in het blad komen. Op de foto hieronder kun je zien dat ze al beginnen....

Ik heb me gek gezocht naar foto's op het internet van datgene dat ik wil maken maar ik vind niets. Jullie zullen dus moeten wachten tot mijn eigen bouwsels af zijn en totdat ze blad hebben.

26 maart 201114 j aangepast door Gast

Nog net voor de verfrissende buitjes van vandaag, heb ik mijn meest recente fruitaanwinsten in de grond gezet.

 

De myrtille - bosbes - is een van mijn favouriete vruchten, maar de struik is niet het makkelijkste kind in de tuin. Op kleigrond doet ie het niet en laat ik nou net een tuin vol klei hebben. Dus heb ik een gat gegraven van circa 1 bij 1 meter en 50 cm diep. Daarin heb ik 'afval' uit de stal gestort. Dit afval bestaat uit paardenmest van zo'n 20 jaar oud, gehakseld stro, wat stof en houtsnippers. Ik heb er zelf nog wat vers vermolmd hout doorheen gemengd en een flinke schep zand en nu maar hopen dat dit het bedje is waar deze kieskeurige struik in wil groeien en bloeien.

Voor de goede orde, de struik staat er al in maar je kunt 'em niet zien vanwege het stro (de mulchlaag) die erop ligt. Ook dat is een vereiste voor de bosbes, een lekkere dikke mulchlaag. Nou mij best, stro genoeg, voor nog jaren van bosbesplezier. En laat de bessen nu maar komen.

 

Naast de myrtille ook nog wat aardbeitjes geplant: Cirafine een afleiding van de Mara des Bois.

 

Ik kom hier trouwens regelmatig bosaardbeitjes tegen - in het bos - misschien dat ik er daar ook nog wat van ga steken.

 

En dan hebben we nog de vijg Violette de sollies

 

Je ziet echt geen bal van die kale staken, maar de vijg staat dus voor dat grote wagenwiel in z'n puinbak. Op de tweede foto zijn hoogste knop.

 

Heeft iemand nog een briljante planttip voor dat wagenwiel. Ik bedoel het staat daar goed maar ik kom niet verder dan er een siererwt of oost-indische kers tegenaan te laten groeien. Echte erwt kan natuurlijk ook.

 

In de bak bij de vijg wil ik graag de groenblijvende salie (berggarten) zetten maar die moet ik eerst nog vinden.....

26 maart 201114 j aangepast door Gast

Ik heb geloof ik al eens verteld dat er een druif door onze tuin woekert. Daar waar ie ons in de weg staat hakken en zagen we 'em rucksichtlos om want de omvang is echt niet te beschrijven. Vandaag kwam ik op een plek - waar we dachten de druif uit de grond te hebben gesloopt - dit tegen

 

 

Nou dat heb ik toen toch maar in een potje gestopt. Begin ik volgend jaar gewoon opnieuw met mijn eigen druivenrank op een plek die ik daarvoor heb uitgekozen.

 

Ook hiermee blijkt maar weer eens hoe onverwoestbaar moeder natuur is. Zonder medelij trekken en zagen wij echt alles wat ons voor de voeten komt weg. Op deze plek lopen we inmiddels dagelijks, er staan potten en kruiwagens en toch weet dat restje druif dat in de grond zit zich weer op te werken Ik geloof dat ik nog heel veel jaren druivenstekken kan oppotten. Misschien een goed idee voor een handeltje

29 maart 201114 j aangepast door Gast

Ha! De eerste zaailingen komen op. De tomaten in de koude bak zijn allemaal opgekomen en van de erwten en peulen in de volle grond mis ik er nog drie, maar die komen wellicht nog. Radijs en sla beginnen ook te komen en de prei binnen gaat ook los! Het seizoen is wat mij betreft nu echt begonnen... Van al deze sprieten en kiemen is eigenlijk alleen de erwt fotogeniek genoeg voor dit forum

Het afgelopen weekend heb ik me onledig gehouden met vlechten. Van de wilgentenen is voorlopig een klein poortje naar de moestuin gemaakt en een klimrek voor de roos.

 

Onderstaande foto is hetzelfde rek alleen nog maar half af

Ik moet me wel een beetje inhouden geloof is, voor ik het weet heb ik een landleven tuin bij elkaar gevlochten

30 maart 201114 j aangepast door Gast

Alhoewel ik het hartstikke leuk vind dat anderen ook plezier beleven aan mijn moestuin topic is het toch ook heel handig voor mijzelf. Het is een soort 'dagboek'. Iets dat ik me elk teeljaar weer voorneem zodat ik volgend jaar niet weer alles opnieuw moet uitzoeken en in naslagwerken moet gaan zitten speuren wanneer ook al weer wat. En nu dankzij dit forum ben ik het eindelijk eens gaan doen! Tis dus een soort tuinsymbiose waar iedereen plezier van heeft.

 

Zo sta ik bijvoorbeeld elk jaar weer vertwijfeld boven mijn zaaibakken als er groen spul bovenkomt. Is het onkruid of is het wat ik gezaaid heb? [ik zaai in de volle grond of in zelfgemaakte zaaiaarde, beide hebben altijd nog een percentage onkruidzaad bij zich] Ik vergeet namelijk altijd hoe al die kiemblaadjes en plantjes eruit zien en dus moet ik dan weer wachten tot het spul wat formaat heeft voordat ik het kaf van het koren kan scheiden. Maar als ik nu van al mijn groenten babyfoto's maak dan kan ik volgend jaar eerder beginnen met wieden! En daarom krijgen ook de tomatenkiempjes toch een plek in dit draadje.

En vanwege de goede moed, ook nog een paar voor en na foto's. We hebben namelijk weer wat bramen en brandnetels getrokken en bomen gekortwiekt.

 

Zo was het zicht dus vorig jaar half mei als je vanuit het huis naar achteren keek

 

en zo was het zicht vanochtend (eind maart)

 

En als je van achterin naar het huis kijkt dan kan je het huis nu tenminste zien

Tis een beetje stil in de tuin, want we zijn even heel druk in huis maar vandaag toch weer even de sla en de radijzen gekiekt.

Met al die verfrissende buitjes gaat het 'onkruid' (lees de brandnetels) erg hard, ik moest dus nodig wat maaien/rooien. En terwijl ik daar mee bezig was kwam ik weer die groene struik tegen tussen de resterende boompjes die nog gerooid moeten worden. Lange tijd dacht ik dat het gewoon opschot was maar het is toch echt een aparte struik, hij is ook al helemaal groen. Vandaag heb ik 'em eens goed bekeken en volgens mij is het een groseillier a maquereau, oftewel een kruisbes. Toch leuk als dat als verrassing in je tuin staat! En na wat zoeken vond ik ook nog op 2 andere plekken hele kleine kruisbesstruikjes. Voor ik het weet heb ik een bessentuin!

Terwijl manlief aan het kruien was met riviergrind heb ik mijn champignonstammetjes op hun plek gezet. De deuvels arriveren de 1e week vanmei en vanaf dat moment is dus de paddo-kwekerij 'in business'.

 

En omdat ik toch zo lekker bezig was in dat beschaduwde hoekje heb ik gelijk mijn tuinspul maar eens even allemaal bij elkaar gezet.

 

Tot slot nog even de preikiemen en de wortelbedden de foto gezet.

 

En wat foto's van onze druivelaar, de anarchist noemen wij hem ook wel. Ik heb in februari zoveel mogelijk proberen weg te knippen en zagen van de enorme wirwar aan druivenlianen en stammen. Toch is ie gaan 'bloeden'

 

Volgens de boeken zou dit bloeden de druif enorm verzwakken... Nou ja, ik moet dat eerst maar eens zien, voorlopig zit ie vol met knoppen. 't Lijkt verdorie wel onkruid

Het 1e verhoogde-bed-in-aanleg is af! Ik heb er gelijk maar wat lupine, afrikaantjes en venkel in gezaaid.