Vandaag was de eerste echte lentedag van het jaar (qua temperatuur), en ik heb hem ook ten volste benut.

Vanmorgen om 11 uur begonnen met 5,2 km hardlopen tijdens de wintertrimloop serie in de wijk, daarna even opfrissen, wat eten en samen met de hond naar de volkstuin.

Eenmaal daar aangekomen breekt het angstzweet mij uit, wat een HELS karwei moet ik nog doen zeg.

Er moet nog:

Een kasje gezet worden.

Mijn gereedschapskist moet verplaatst worden.

Er moet nog volop gespit worden.

Gigantisch veel zooi moet nog naar de stort gebracht worden.

Er moeten nog paden gelegd worden.

Mijn kolenbak moet opgezet worden.

Een struik moet verplaatst worden.

Etc. Etc. Etc.

Je ziet het al, een heel lijstje af te werken...maar gelukkig kreeg ik hulp van een vriend die bij ons om de hoek woont!

Sowieso werkt het een stuk fijner, als je iemand hebt om gezellig tegen aan te kletsen. Want ja, alleen is toch wel een beetje alleen (vooral met zo'n berg werk te verrichten).

Daarnaast is het gewoon fijn dat iemand met je meedenkt, en wanneer je het overzicht dreigt te verliezen, je even weer de juiste richting in stuurt.

Allereerst begonnen met het leggen van wat paden, vooral omdat voor mijn gevoel het indelen het perceel al een deel van de oplossing is (chaos verklein je niet, als je het 'probleem' niet verkleint).

Dus mijn groente perceel is nu verdeelt in 4 velden, met daarachter mijn 'werk' plek en de tunnelkas. De overige tegels hebben we gebruikt om een zitje te maken.

Vervolgens even snel de hond naar huis gebracht en de auto gepakt, om de kas en de rozenboog mee te nemen. En toen konden we EINDELIJK beginnen aan de kas.

We hebben de kist netjes op zijn plek gezet, de struik verplaatst en toen gingen we de kas opzetten.

Dat ding is zo veel mooier en functioneler dan de vorige, en binnen de kortste keren stond hij op!

Daarna weer focussen op de groentevelden. Veld 1 (waar mijn kolenbak op komt) omspitten, kolenbak in elkaar zetten en het veld netjes egaliseren met de hark.

Vrouwlief was ondertussen ook even gezellig met de kleine en de hond komen kijken, en was begonnen aan veld 2 met omspitten (eigenlijk wilde ze wormpjes zoeken met de kleine haha).

Uiteindelijk was het 17.00 uur eer ik naar huis ging, moe maar voldaan.

Er is nog een hoop werk te verrichten, maar het ergste is nu achter de rug (oké, op het afvoeren van het puin na haha).

Komende week ga ik nog even de overige 2 velden omspitten, wat bemesten met biologische koemest korrels.

De velden die ik nog niet ga gebruiken (in verband met dat hetgeen erop komt nog niet gezaaid kan worden), bedek ik met stro, om onkruid zoveel mogelijk een halt toe te roepen, het vocht in de grond te houden, en het oogt ook een stuk mooier.

Foto's volgen snel

Rimco's Rimboe