Fier op mijn plantjes
Zoals ik dus zeg, ik ben fier op mijn plantjes. Tot nu toe is het een topjaar. Er kan altijd nog heel veel misgaan, weet ik wel hoor, maar toch ben ik reuzeblij. Elke dag mijn baterijen weer opladen door eens vlug te gaan kijken naar mijn tuintje en te zien dat alles goed gaat.
Ik heb de winter nogal vervloekt omdat ik van sneeuw hou en ze niet alle huisstofmijten heeft vermoord waardoor ik nu weeral een heel jaar last ga hebben van mijn allergie , maar ze heeft wel 1 voordeel gehad. Mijn radijsjes die ik nog in november had gezaaid zijn niet overleden. Ze staan zelfs in volle bloei. Het was de bedoeling om pas later radijsjes te kweken voor zaad te winnen, maar de winter heeft voor een versnelling hoger gezorgd.
Ik vraag me wel af hoe het komt dat de ene radijs zich in de hoogte ontwikkelt en de andere een stuk of 5 zijtaken aanmaakt.
Voor de mensen die gedetailleerd kijken, ja ze staan in halve flessen . Ik had geen potjes meer. Ik gebruikte ze liever voor mijn paprika's en tomaten.
Voor het eerst dit jaar heb ik worteltjes gezaaid, tot nu toe gaat het geweldig. Ze kiemden al na een anderhalve week. Nu valt de groei precies een beetje stil, maar dat zal wel aan de koude dagen liggen.
Worteltjes met een rijtje radijsjes ertussen.
De bieslook maakt ook al weer bloemetjes aan (rechts de gekiemde zaadjes van de bloemetjes van vorig jaar.
De aardbeien buiten zijn wat ziekjes denk ik, maar de aardbeienplant in de kas heeft al 15 open bloemen.
De munt groeit zoals altijd geweldig. Het blijft mij verbazen wat voor een sterke plant dat toch wel is. Het is nog altijd dezelfde munt van drie jaar geleden toen ik eens 1 takje heb afgeknipt en in water heb gezet. Dat 1 takje levert mij nu al 3 jaar vele blaadjes munt op.
Tot slot nog de zonnebloempjes. Het pakje met zaadjes ging verlopen dus wou ik ze aan de vogeltjes geven. Ik had ze in een schaaltje gelegd, maar de dag erna sneeuwden ze onder. Toen die smolt en dus water werd, vroor het water dicht met de zaden in het bakje. Ik denk dat daardoor de vogels ze niet meer moesten hebben. Ik had het bakje met water uitgekapt (vergeten dat de zaden er in zaten op een slaperige ochtend). Een weekje of 2 later zie ik ze plotseling liggen op het gras (op de plaats waar ik het bakje had leeg gekapt), de helft was al ontkiemd dus dacht ik bij mezelf, waarom zet ik ze niet in wat potgrond. Ik heb nog een paar maand de tijd om mijn moeder er van te overtuigen de 2 meter hoge planten ergens te zetten .
Wat zo'n zaadje allemaal wel niet overleeft!
4 Comments
Recommended Comments