Haanverhaal

Achter in onze tuin staat een schattig wit kippenhokje. Hier woonden 2 zijdehoenhennen. Een haan er bij leek ons erg leuk,en Hagar deed zijn entree.

We hoopten op gezinsuitbreiding ,maar dat zagen de dames niet zitten. Met name Jutta zette zich flink af tegen Hagar. 's Avonds het hok in,forget it!!! Als iedereen al binnen lag, slierde zij nog rond het hok, op zoek naar (wormenvertier).Ronja lag al snel samen met Hagar in het hok.

Van onze dochter kregen we een klein bruin hoendertje, net 3 maanden oud, een schatje om te zien. Ophelia moest ze heten van onze dochter.

Deze zocht al snel bescherming bij Hagar, want de andere dames moeten dat kleine ding absoluut niet. "s nachts dan weer wel, want dan lag ze dicht tegen de anderen aan. En toen stierven Ronja en Jutta vlot achter elkaar,spontaan,van de één op de andere dag.Met angst en beven hielden we Hagar en Ophelia in de gaten, maar daar was niets mis mee. Begin deze maand gingen we lekker rondzwerven met de camper,de kinderen zorgden goed voor het setje. Als ze vergaten het hok dicht te doen, stonden ze om 3 uur naast hun bed, want dan begon Hagar met zijn eerste kukelserie .Na weken waren we klaar met zwerven. Tuurlijk kijk je dan ook gelijk ff bij je kipjes, maar hee, wat krijgt ophelia daar????????Nee ,t zal niet waar zijn...........bultje bovenop haar snavel??????? En na een kukelekuu van Hagar volgde een Huuuuuuuuuuu, van Ophelia. Niks Ophelia, Orpheo dus!! Tja, 2 haantjes in een hok in een woonwijk gaat echt niet.Dus mochten ze allebei verhuizen naar een boerderij,in de buurt.En wij hebben nu een onbewoond pand in de achtertuin.We gaan het weer even opnieuw verven ,en dan volgend jaar weer op zoek gaan naar nieuwe zijdehoenbewoners. Dames deze keer, hopen we.