Toen het nat en koud was, en er weinig te doen viel in de moestuin heeft een zanglijster onze schuur geclaimd en een nestje gebouwd boven op de zeis. Dat ontdekten we toen we de schuur opentrokken en er ineens iets bruins langs ons naar buiten vloog. Mevrouw vogel, zoals we haar liefkozend noemen, was eerst nogal verlegen, zodra we de schuur open deden was zij weg. Maar nadat ik een tijdje op een stoel vóór de deur gezeten heb om al mijn zaden te organiseren en zaaien durfde ze toch wel terug te keren als wij er waren. 

Na enkele weken kwamen we weer en was het nestje leeg. We vonden mevrouw vogel, met 1 jong die nog lekker in het schuurtje zat, weliswaar uit het nest. 

aangezien het jong al best wel groot was verwachtten we dat hij een week later wel uitgevlogen zou zijn. En ja dat bleek waar. Ter controle nog even in het nestje gekeken, en die was leeg. Mooi dachten wij, dan kunnen we onze schuur weer in gebruik gaan nemen. 

Maar wat schetste onze verbazing.. een week later zat mevrouw vogel er weer! 

En toen ze van schrik wegvloog doordat wij onvoorzichtig de deur open zwaaiden, we dachten immers dat ze weg was, zagen we 5 kleine eitjes in het nest. Ze was dus doodleuk opnieuw begonnen

nou heb ik geen idee hoe dat gewoonlijk gaat met zanglijsters, maar ik vond het toch wel bijzonder dat ze ondanks onze storingen het blijkbaar toch een geschikte plek vond voor nog een leg. Gisteren kwam ik er weer en kon ik een foto maken van een aantal kleine piepjes. Erg herkenbaar is het niet. Maar leuk toch wel