Eindelijk is het een paar dagen achter elkaar droog, en zelfs de zon laat zich af en toe heel even zien.

Dat in combinatie met wat wind zorgt er voor dat er weer geschoffeld kan worden.

En dat blijft nodig.

 

Ik heb veel opgeruimd, iedere dag een beetje en het onkruid en onkruidzaad moet aangepakt.

 

Het aspergeveld is opgeruimd, het meeste onkruid is weg, het aspergeloof is afgesneden en de grond is een of twee keer geschoffeld.

 

 

Er staat alleen nog wat winterpostelein die er tussen stond en al klaar was voor de oogst.

Het aspergeloof ligt klaar om de artisjokken in te pakken als het echt koud wordt.

Op de achtergrond de platte bak en het lage kasje die nog vol N-Z spinazie staan.

 

 

Toch ben ik ook begonnen om de platte bak te ontginnen.

Ik heb de viskrat met munt er uit gehaald en wat spinazie geoogst.

 

 

 

 

Dan spit ik wat compost onder.

 

 

De grond is erg droog dus ik giet er flink wat gieters over uit. 

Dat kan makkelijk want alle opvangbakken zitten vol water.

Daarna zaai ik veldsla, plant sla en plant stekprei.

 

 

Die stekprei kreeg ik van een tuinbuur die veel te laat prei gezaaid had.

Maar nu is het een leuke aanvulling voor wat kleine prei in april.

De tuinbuur had zelf ook een platte bak gemaakt en daar ook wat prei etc. in gezet.

 

Het zijn mooie preiplantjes.

 

 

 

Ik ga rustig door met opruimen. In een vergeten hoekje oogst ik nog wat vergeten/ mislukte Texla aardappeltjes.

 

 

 

Ook is alle compost die klaar was op een flinke hoop gezet, net op tijd want er kwam weer verse mest.

 

 

 

Ik zet de nieuwe composthoop op met onkruid, mest en oude andijvieplanten.

Ook gooi ik wat mest bij de aalbessenstruik als bodembedekking.

De mest die ik er vorig jaar gooide was mooi verteerd en bijna verdwenen dus een nieuwe laag was weer nodig.

 

 

 

Ook heb ik de witlof er uit gehaald.

Ik had die maar een keer gedund en veel wortels zijn klein gebleven.

Ook die gingen vandaag op de composthoop, de rest ligt nu op het veld met het loof er nog aan om te besterven, of hoe heet dat?

 

 

Er wordt natuurlijk iedere dag geoogst en ook vond ik mooi witte kool langs de weg.

Van de trekker gevallen in de koolcampagne bij Langedijk.

De herfstprei moet op voor de kou komt. Die eten we bijna iedere dag, hier eentje met een bos Welsh-onion en wat snijbiet die in de weg stond.

 

 

 

 

De paddenstoelen voelen aan dat het droger en kouder gaat worden, er komt nu weinig meer.

Maar ze waren erg lekker.