Ga naar inhoud
Bekijk in de app

Een betere manier om deze website te gebruiken. Meer informatie.

Moestuin Forum

Een app met volledig scherm op uw startscherm met pushmeldingen en meer.

Om deze app op iOS en iPadOS te installeren
  1. Tik op Deelpictogram in Safari
  2. Blader door het menu en tik op Toevoegen aan startscherm.
  3. Tik op Toevoegen in de rechterbovenhoek.
Om deze app op Android te installeren
  1. Tik op het menu met drie puntjes (⋮) in de rechterbovenhoek van de browser.
  2. Tik op Toevoegen aan startscherm of App installeren.
  3. Bevestig door op Installeren te tikken.

Raquette

Leden

  • Registratiedatum

  • Laatst bezocht

Bekijk profiel Bekijk berichten

Moestuin Seizoen die geplaatst zijn door Raquette

  1. Vorige keer liet ik zien hoe mijn buurvrouw Maartje en ik een strook langs het huis van de overbuurvrouw aan het ontginnen waren.
    Inmiddels zijn er alweer veel vorderingen gemaakt op Het Landje Van De Overbuuf!
     
    Het belangrijkste dat we moesten doen, was goed spitten. De hele grond was dichtgeslagen en bovendien zaten er vier soorten onkruid in: Japanse Duizendknoop - alleen in de hoek bij de appelboom; gras; paardenbloemen met KNOERTEN van wortels (het leken wel smeerwortels! ); en onze grootste vijand, winde. Vooral die winde zat letterlijk overal en had zich in de loop der jaren om alle stammetjes en schuttingen heengewikkeld.
     
    Na het spitten gaan we vijf bedden maken, plus nog 1 vast bed aan de linkerkant met bessenstruiken en aardbeien.
     

     
    Eind vorige week was er al de eerste mijlpaal: bedje 1 en 2! Deze heb ik helemaal alleen omgespit en uitgezeefd op gras en winde (ja supertrots ). Op de voorgrond zie je de bessenstruiken van Maartje, die al mooi aan het uitlopen zijn, en de twee sierkooltjes die we hadden gered uit een groenbak. Hier komen dus ook nog aardbeien bij, en wat goudsbloem denk ik.
     

     
    Vanochtend kwam ik buiten en zag ik deze verrassing: Maartje die met haar hele gezin de rest aan het omspitten was! NB. Ze vindt het goed dat ik deze foto online zet:). Haar man deed het grove werk met de schop, wij gaan er later vandaag nog eens doorheen om alle wortels eruit te zeven. Als dat af is kunnen bedje 3, 4 en 5 ook klaargemaakt worden!
     
    De indeling wordt dan voor 2018:
     
    Bessen en aardbeien - tomaten - peulvruchten - [terrasje met rozen en bloemen] - kolen - bladgewassen - pompoenen.
     
    Elk jaar schuift alles naar links op, dus volgend jaar wordt het:
     
    Bessen en aardbeien- peulvruchten - kolen - [terrasje met rozen en bloemen] - bladgewassen - pompoenen - tomaten.
    ...etc.
     
    Dit heeft een aantal voordelen:
    - zoals je op de foto's kunt zien is het linkergedeelte veel zanderiger dan het rechtergedeelte. Op deze manier staan de meest veeleisende gewassen in ieder geval dit jaar rechts op de klei.
    - de opeenvolging volgt de meest gangbare teeltwisseling.
    - in 2018 staan de pompoenen nog een keer helemaal rechts bij de appelboom. Ze hebben het afgelopen jaar de Duizendknoop heel succesvol onderdrukt; we kunnen hem bijna niet meer vinden!
     
    Grappig, we merken nu al een onderverdeling: ik heb deze indeling bedacht en ben van de plantenafdeling; Maartje is druk op zoek naar stenen voor een leuk terrasje, houtsnippers voor op de paadjes en is in het algemeen van de aankleding. Ik vind dat echt superleuk!
     

     
    Dit heb ik ook vorige week gedaan: de appelboom gesnoeid. Geen idee of ik het goed gedaan heb, maar ik heb in ieder geval geprobeerd er weer lucht in te brengen, de drie hoofdtakken vrij te maken en alles dat naar beneden of gekruist groeide weg te halen.
     

     
    In ieder geval heb ik de boom niet vermoord want de knoppen lopen ineens versneld uit nu!
     

     
    En tot slot heb ik ook nog de stokoude klimrozen gesnoeid die er stonden. Bijna alle stammen waren zo oud dat ik de planten waarschijnlijk ook tot op de grond had kunnen (moeten?) terugsnoeien, maar ja, het is dan toch niet mijn tuin en ik wilde nog wel IETS laten staan. Zeker de rechter had ook nog wel een paar lage zijtakken. Hoe dan ook, de rozen lopen nu goed uit en ik denk dat dit sowieso goed was - ze waren echt topzwaar en bloeiden alleen bovenaan nog, en sloegen bovendien tegen het huis.
     
    In mijn achtertuin heb ik in de koude bak ondertussen het eerste zaaigoed voorgezaaid:
    - palmkool
    - purple sprouting broccoli
    - mosterdblad
    - rucola
    - snijbiet
    - stampeul.
     
    Maartje heeft als het goed is de tomaten en de siererwten voorgezaaid. Ik kan niet wachten!!
     
    Tot volgende keer!
  2. Hoi, daar ben ik weer! Net als vorig jaar heeft mijn tuinpassie de hele winter gesluimerd om in het voorjaar tot leven te komen. Afgelopen seizoen leek nergens op, vooral omdat ik de helft van de tijd niet thuis was, maar dit jaar begin ik met frisse moed opnieuw!
     
    In mijn eigen tuin zet ik dit jaar vooral bloemen, en een paar groentes in bakken voor de lol. Het serieuze moestuinwerk gaat tegenover mijn huis plaatsvinden: op Het Landje Van De Overbuuf.
    Eigenlijk is hier niet zozeer sprake van een landje als wel van een strook. En dan ook nog een strook waarop vier soorten onkruid met elkaar om de heerschappij wedijveren: winde, paardenbloemen, gras en Japanse Duizendknoop. Gelukkig hoef ik deze onkruiden niet alleen te lijf: mijn buurvrouw Maartje en ik gaan samen deze strook omvormen tot een moestuin, of in ieder geval een wat nettere strook:). De overbuurvrouw is het helemaal zat, dus die vindt alles best.
     
    Ik heb er nu al zoveel lol van! En dan hebben we nog niet eens iets gezaaid, haha.
     

     
    Dit zaaischema hadden we een paar weken geleden al gemaakt. Eigenlijk vooral op basis van wat ons lekker/leuk lijkt. Het is zeker niet volledig, maar dat geeft niet. In dit stadium mogen we denk ik al blij zijn als we IETS kunnen oogsten.
     

     
    Dit is namelijk het landje...aan de rechterkant bij het hek staat een appelboom, dan is het ongeveer 6,5 meter lang en 1,5 meter breed, en aan het eind staat een grote sering. De grond is keihard en zit helemaal vol onkruidwortels. In het midden zijn tegen de muur twee klimrozen aangeplant.
     

     
    Vanaf deze kant kun je zien wat we vorig jaar al hadden gedaan: pompoenen zaaien. We hebben allebei welgeteld 1 pompoen kunnen oogsten, maar het heeft wel een beetje geholpen tegen het onkruid! De planten groeiden erg goed, we waren er alleen te laat mee.
     

     
    Vandaag zijn we dus begonnen...eerst maar flink spitten! En de grond zo goed mogelijk 'zeven'...alle winde- en graswortels eruit. De Japanse duizendknoop zit vooral aan de andere kant, de paardenbloemen ook. Hier zie je mij in een stoere pose staan, dat was niet voor de foto. Ik zat helemaal in de flow (en nu heb ik rugpijn:)).
     
    Behalve spitten moeten we ook die rozen nog goed snoeien...als dat nog kan tenminste. Er stond ook een vlinderstruik redelijk dicht bij het hekje - aan de kant van de appelboom - en die heb ik vandaag flink gekortwiekt en verpoot. Dat was een aanwaaier dus het is een beetje op de gok; overleeft 'ie het niet, dan niet.
     

     
    En tot slot het resultaat: de eerste twee 'bedjes' helemaal omgespit! In de eerste heeft Maartje haar bessenstruiken gezet, die stonden in potten maar waren daar niet happy. Aan deze kant - de 'seringkant' - is de grond erg zanderig, dus we moeten nog wat compost scoren om eroverheen te gooien. De twee planten aan de rand zaten in de groencontainer die een buurtgenote spontaan kwam brengen (ja, we staan daar echt in de etalage te tuinieren, dus iedereen bemoeit zich ermee:)). Ik weet niet precies wat het zijn, maar ze leefden nog, dus ik dacht, welja, blijf dan maar.
     
    Dit weekend gaan we weer verder. Ondertussen heb ik ook zaden uitgezocht/bijgekocht en mijn zaaibak opgeschoond, dus in principe kan ik gaan voorzaaien! Wat, dat heb ik nu niet precies in mijn hoofd, maar dat komt ongetwijfeld in de volgende update.
     
    Tot dan!
  3. Dat geduld niet mijn sterkste kant is, weet ik al langer dan vandaag. Maar man man man, wat is er veel EXTRA geduld nodig met zo'n koel voorjaar! Ik weet niet of het aan mij ligt, want in maart was het bloedheet, maar het lijkt de afgelopen twee maanden gewoon echt koud. En dan hebben die groenten natuurlijk ook niet zoveel zin om uit hun behaaglijke zaadjasjes te kruipen. Veel dingen komen niet, of heeeeeel langzaam, op.
     
    Maar goed, er zijn toch best weer wat dingen veranderd, dus hier allereerst de gebruikelijke overzichtsfoto:
     

     
    Als je het met vorige overzichtsfoto's vergelijkt, zie je dat er toch al flink wat uit de grond geschoten is (inclusief onkruidjes, hihi:)). Hmm, misschien moet ik iets optimistischer zijn. De border staat echt al een stuk voller dan een paar weken geleden! Ik heb ook vast de bonenboog geplaatst.
     

     
    Bonen had ik voorgezaaid in deze yoghurtemmers; dit vanwege het immer dreigende slakkengevaar. Vorig jaar werden de bonen al tot de wortels afgeknaagd zodra ik het plantgaatje had dichtgegooid. Ik ben dit jaar trouwens ook voor het eerst gezwicht voor de Escar-Go. Allemaal hartstikke leuk dat ecologische gedartel met knoflookspray en eierschalen, maar na drie jaar van miezerige oogsten ben ik het zat en geef ik toe dat niets anders werkt (naar mijn idee). Daar moet dan wel bij aangetekend dat ik niet de energie heb om consequent elke avond slakken te rapen en eitjes te verdelgen. Maar goed, vorig jaar had ik dat wel gedaan en toen was het in de natte junimaand ook gewoon gedaan met 90% van de oogst.
     
    Enfin, terug naar de bonen! Dit jaar ga ik 6 x snijboon Helda zetten en 6 x Cosse Violette als groene bonen, en 6 x Rattlesnake bean van Erny als droogbonen. In minimoestuin nummer 2 (zie vorige update) overweeg ik nog wat kastanjebonen van Appelvrouw te zetten.
     

     
    Hier nog een blik van wat dichterbij op de border. Ik vind het leuk hoe 'ie nu langzamerhand vol begint te raken!
    Achter de bloempotten links zie je een rij aardbeien staan. Daar rechts van staan de tuinbonen, waar ik aan de late kant mee was maar die nu toch wel lekker omhoog schieten. Daar weer rechts van staat de verplante snijbiet van vorig jaar. Die doet het nog steeds uitstekend! Rechts van het paadje staan daslook en geranium. Die doen het allebei prima met veel vocht en schaduw. Het is leuk dat steeds meer dingen beginnen te kloppen; zette ik vorige jaren nog gewoon alles door elkaar en probeerde ik vanalles dat eigenlijk niet kon, nu weet ik beter wat elke plant nodig heeft en handel ik daarnaar. Met andere woorden: prop geen zonminnende planten in dat schaduwhoekje, maar gewoon planten die van schaduw houden. 't Is misschien wat voorspelbaar, maar daardoor zijn mijn planten wel happier.
     
    Rechts voor de bonenboog zie je trouwens ook nog groot kaasjeskruid. Op de lege plek daarvoor heb ik papaver en korenbloem gezaaid. Die schuinstaande stokken zijn om omwoelende/kakkende katten te weren:). Ik had hier eigenlijk hyssop en echinacea gepland, maar helaas hadden beiden een opkomst van 0% (!!). Te koud? Te droog? Te koud EN te droog? Joost mag het weten.
    Tot slot achter de bonenboog nog lenteui, goudsbloem, en dan helemaal achterin nog een distelsoort en een vaste soort zonnehoed (? Zo'n gele)).
     

     
    En de roos natuurlijk, niet te vergeten. Word ik elk jaar weer zo blij van!
     

     
    In de bakken achterin de tuin klimmen de sugar snaps langzaam maar zeker omhoog en zijn de tomaten inmiddels uitgeplant. Beiden nog klein, maar dat gaat wel goedkomen hoop ik. Hier zie ik ook echt weer een tragere start dan vorig jaar.
     

     
    Rechterborder van het cirkelterras: kers in de herkansing! Vorig jaar vielen alle kersen er onrijp af, maar dit jaar lijkt het er toch echt van te gaan komen. Wel wordt het boompje weer geplaagd door luis, maar ik zag tot mijn vreugde vandaag ook de onscherpe gasten daar op de foto: parende lieveheerstbeestjes. En een soort slanke vliegjes/torretjes die bij de luizen zaten. Ik gok er dus op dat genoeg natuurlijke vijanden de boom ontdekt hebben en ga nog niet sproeien.
     

     
    Dit is ook in de rechterborder van het cirkelterras: het piepkleine perzikje dat ik twee MTFD's geleden van Appelvrouw kreeg! Met snoeien klein gehouden in pot en dit voorjaar mocht 'ie dan eindelijk de grond in. Binnenkort ga ik hem ook nog een beetje proberen te leiden.
     

     
    In de bak op het cirkelterras: aardperen van Goldfish met daarvoor al bijna rijpe radijsjes! Die doen het in ieder geval WEL goed, maar ja, dat kan ook bijna niet anders:).
     

     
    En daarnaast: de blauwe bessen. Helaas hier weer een kleine frustratie: nul bloei dit jaar. De reden snap ik niet helemaal (daar heb ik op het forum ook pas een vraag over gesteld). Deze struikjes zien er toch happy uit? Of heb ik dat mis?
     

     
    Kruidenborder. Hier staat alles er lekker fris bij. Wel ook nog wat leger dan gepland, maar ik heb ook hier nog wat bloemetjes op de lege plekken gezaaid. En er komt kamille! Voor thee enzo.
     

     
    En dan tot slot mijn zaaibak. Linkerhelft is een paar dagen geleden ingezaaid met een sla-mosterdmengsel en ik zie nu al kiempjes! Ook rechts groeit alles goed. Dagelijks pluk ik hier al blaadjes van. Samen met snijbiet, daslookblad, bieslook en wat andere kruiden vormen die dan de lekkerste ontbijtomeletten.
     
    Als ik het zo teruglees begrijp ik mijn gevoel van ongeduld: een aantal dingen zijn echt niet gelukt of laten op zich wachten. Maar eigenlijk moet ik ook weer niet te ongeduldig zijn...want ik oogst mijn ontbijt dus al bijna dagelijks uit eigen achtertuin!
     
    Tot volgende keer!
  4. Even een update tussendoor over iets anders dan mijn vertrouwde achtertuin. Namelijk: minimoestuin nummer twee!
     
    Het gaat over een strook grond langs het huis van de overbuurvrouw. Zij heeft weinig energie en tijd en baalde van de bende. Ik ga het netjes voor haar maken en in ruil mag ik er dan een moestuintje stichten. Jippie!
     

     
    Dit is de strook, ongeveer 6 bij anderhalve meter. Helemaal vol hoog gras, onkruid en in de hoek een pierig appelboompje. Maar ik ben er blij mee!! Buurvrouw is ook ontzettend aardig en heeft aangegeven dat ik te allen tijde (via een apart hekje, dan hoef ik niet langs haar gevel te rommelen) naar binnen mag, dat ik in principe niks hoef te overleggen en me tot niets verplicht hoef te voelen. Zij heeft ook een chronische ziekte en snapt hoe het is om een wisselende energie te hebben. Dus dat voelt heel goed. Win win!
     

     
    Vanaf de binnenkant: paardenbloemen tot boven de knie.
     

     
    Aan één kant wordt de appelboom verstikt door Japanse duizendknoop (die ze al twee keer helemaal heeft afgegraven en de grond gezeefd! Yikes!). En zijn dat daar rechts nou aardperen? Wat denken jullie?
     

     
    Word je niet verstikt door een duizendknoop, dan word je wel gewurgd door een winde.
     

     
    Maar goed, ik ben bij het ergste venijn begonnen: de duizendknoop!
     

     
    Rustiek stilleven met drie soorten onkruid.
     

     
    En na een paar uur noeste arbeid heb je dan dit: alles tot 30 cm diep uitgegraven en zoveel mogelijk wortels verwijderd. Ik heb niet de illusie dat de strijd hiermee gestreden is, hoor. Maar hopelijk heb ik de boel wel een stuk vertraagd en buurvrouw in ieder geval een strenge preek, of zelfs een boete, van de gemeente bespaard. NB. Ik heb elk stukje wortel, stengel en tak direct in mijn kliko gedaan en heeeeeel goed gecontroleerd of er niks naast is gevallen:).
     
    Maar dan nu de grote vraag: wat ga ik ermee doen?? Mijn eerste idee is om langs het hekje een looppaadje vrij te laten, en dan naar het huis toe vijf bedjes van 60 x 100 cm te maken, met een grotere uitsparing rond de rozen. Maar dat vind ik ook weer zo saai.
     
    Input welkom!!
     
    Oh ja, PS: dit stukje ligt op het oosten en krijgt 4-5 uur zon.
  5. Een nieuw tuinjaar vraagt om nieuwe tuinvoornemens. Dit jaar zijn dat:
    - zaait wat ge zult oogsten (en niet honderd miljard leuke dingen die ge toch eigenlijk niet kwijt kunt);
    - omarm de imperfectie en uw favo tuinseizoen (van maart tot uiterlijk september);
    - meer bloemen;
    - minder werk.
     
    Kortom: Het Nieuwe Realisme 2017! Ook wel: na twee volledige moestuinseizoenen weet ik beter wat werkt en wat niet.
     
    De overzichtsfoto ziet er al beter uit, heb her en der best wat kunnen doen met het mooie weer:
     

     

     
    Dit is de border aan de 'achterkant' van het cirkelterras. Ik heb de aardbeien rond de rabarber weggehaald, dat werd een zootje en was teveel (realisme!). Ook gemulchd en wat mest toegevoegd bij het kersenboompje. Daarnaast zag ik dat mijn anemoon twee kleine zaailingen had (jee!) dus die heb ik laten staan. Dat de rabarber goed opkomt en die zaailingen er zijn zie ik als een teken dat alles het hier redelijk naar zijn zin heeft (hopelijk!).
     

     
    De aarbeien heb ik nu hun eigen bedje gegeven in de grote border rechts op de overzichtsfoto. Ze zijn volgens mij allemaal aangeslagen, want ze gaan in volle vaart door met groeien! Ik hoop dat dit derde jaar me nu eindelijk IETS van een noemenswaardige aarbeienoogst oplevert (het zijn maar 16 plantjes, maar toch). Ze hebben nu in ieder geval betere omstandigheden. Realisme!
     

     
    Hier dan een restant van Het Oude Onrealisme 2016: ik had twee megagrote purple sprouting broccoli's in m'n tuin gezet. Ik had al besloten dat ik dat niet meer zou doen (neemt veel plek in en je hebt er driekwart jaar niks aan)...ja, en toen zag ik eindelijk spruitjes:).
     

     
    En die werden toen ook nog een lekkere maaltijd! En er zitten nog zeker spruitjes aan voor nog 2 of 3 keer broccoli eten. Hmm. Het nieuwe realisme wordt alweer enigszins op de proef gesteld.
     

     
    Dit is sowieso wel een blijver: palmkool. Daar heb ik echt veel aan gehad, en die komt ook in een kleine tuin goed tot zijn recht. Deze schiet nu bijna in zaad, en ik denk dat ik dat ga proberen te oogsten!
     

     
    Mijn zaaibak buiten: ingezaaid met tuinbonen en sugar snaps links, en een slamengsel rechts. Als de bonenzaailingen eruit zijn, ga ik de linkerkant ook inzaaien en dan steeds beurtelings links en rechts jonge sla oogsten (er zit trouwens ook paarse en groene mosterd door het mengsel). Dit is, naaktslaktechnisch, de enige bewezen effectieve manier om sla te kweken in mijn tuin. Realisme!
     

     
    Tot slot hier dan het toppunt van realisme: deze zaaisels van pepers en tomaat zijn mijn ENIGE zaaisels binnen dit jaar, behalve later nog courgette en pompoen. Één bakje! Helemaal niet eens chaos in de keuken! Ik ben trots op mezelf.
     
    Maaaaarrrr wees niet bang dat het nu saai en voorspelbaar wordt in huize Raquette, want de Onrealistische Plannen voor capsicums op het dak, broccoli in emmers en misschien toch stiekem een watermeloen dringen zich alweer op
     
    We zullen zien!

  6. Ba(c)k in business!

    · Raquette · 19-04-17 19:32

    Woohoo! Best een beetje trots. In één week tijd heb ik alle laatste troepjes opgeruimd, gezaaid, (uit)geplant en mijn nieuwe 'moestuinbak-eiland' geïnstalleerd. De tuin is back in business!
     
    Eerst weer het overzicht:
     

     
    Goed, ik geef toe, aan die groene aanslag moet nog iets gebeuren, maar wat voelt het heerlijk dat al die vieze bakjes en hoopjes troep van vorig jaar opgeruimd zijn! Nu binnenkort nog verder met 'inrichten': bovenop het ijzeren frame ga ik een blad maken van steigerhouten planken, en het andere, kleinere tafeltje krijgt een nieuw likje verf en komt op het cirkelterras.
     
    Helemaal achterin de tuin tegen het hekje zie je een zwarte emmer. Daaronder staat mijn nieuwe roos (nu nog een roosJE:)), de Guirlande Rose! Ik hoop dat de emmer in de komende koude nacht een beetje bescherming kan bieden. Verder ziet de roos er perfect uit, hij staat er pas vier dagen, maar ik zweer dat ik hem nu al zie groeien!
     

     
    Dit is het vierkante terras, naar het huis toe gefotografeerd. In de oranje bak onder glas heb ik vandaag gezaaid: palmkool, drie soorten stokbonen, en petunia's. Altijd weer spannend! Ik moet nu nog zaaien: snijbiet, stamboon, komkommer en twee soorten pompoen. Die laatste twee ga ik dit jaar ook buiten onder glas zaaien, begin mei. Dit in het kader van Het Nieuwe Realisme (zie een eerdere post): ik wil niet meer allemaal van die monsters binnen.
     

     
    Mijn zaaibak onder het keukenraam. Links tuinbonen, rechts mosterd (de bedoeling was een slamix, maar alleen de mosterdzaden zijn ontkiemd. Vandaag bij de Lidl maar een nieuwe armvol slazaad gekocht). De tuinbonen gaan ergens de komende week de border in en staan daar dan dik twee maanden. Ondertussen laat ik twee pompoenen en drie palmkolen in grote potten 'slakbestendig' groeien. Tzt. plant ik die tussen de tuinbonen, die ik dan al bijna kan oogsten. Althans, dat is het plan:).
     
    Binnen nog meer planning: daar staan in de vensterbank diverse pepers en tomaten.
     

     
    Naast de zaaibak staat een emmer met kleine roosjes, die ik bij een verhuizende vriendin uit de tuin meegenomen heb (SuusP heeft de andere helft gekregen:)). De wat grotere roos is een stek die ik genomen heb van de rode roos tegen de schuur. Ik ben superbenieuwd wat hier gaat bloeien!
     

     
    Dan zijn we bij het cirkelterras: opgeruimd hè! Links de bloeiende palmkool, rechts de pan met (helaas niet bloeiende) blauwe bessen.
     

     
    Dit is de bak die op het cirkelterras tegen de schutting staat. Achterin een paar (bloeiende!) aardperen van Goldfish, ervoor een rijtje radijsjes van eigen zaad. Die in minder dan een week zijn gekiemd! Ik ben altijd weer zo euforisch als ik die groene puntjes boven de aarde uit zie komen
     

     
    Naast de bak staan vijgen. De kleine heb ik vandaag van de kluit van de grote gescheurd en apart opgepot. Vorig jaar had ik niet echt veel vijg, laten we kijken wat dit jaar brengt!
     

     
    Ook even aandacht graag voor de rabarber: wat een joekel dit jaar! Ik heb nog niet geoogst, dit weekend ga ik langs mijn zus en neem ik in plaats van een bos bloemen een 'boeketje' verse rabarber mee!
     

     
    Hier de border rechts. De spruitbroccoli's zijn gerooid en de gekregen wijnbessen en daslook van de MTFD geplant. Op de lege plekken die je hier ziet komen echinacea, rode melde, palmkool, tuinbonen en uiteindelijk 1x pompoen. Rechts zie je (tussen de bloemetjes door) de snijbiet staan die de winter heeft overleefd; vandaar dat ik de tweede lichting dus laat ga zaaien, want deze doen het nog!
     

     
    Daslook van weknow bloeit! Ernaast wat sneue geraniums die ik uit een boomspiegel in de buurt heb gehaald - die helemaal overgroeid was met het spul, dus het was een goede daad - en die nog niet zeker weten of ze willen aanslaan.
     

     
    En dan achterin de tuin links, last but not least - MIJN NIEUWE BAK!!
    Het zijn 5 cementkuipen van de Hornbach van 65l, waarover ik alle grond opnieuw verdeeld heb. Er komen komkommers, pompoenen, verschillende soorten tomaten en pepers, en een courgette in. De bak rechtsvoor is al ingezaaid met bieten en worteltjes. Oooooh ik kan niet wachten! In het klimrek heb ik ook nog draad gespannen zodat de grijpstengeltjes van eea. wat meer houvast hebben.
     

     
    Hier de eerste bewoners, de sugar snaps! Ook een soort van 'voorteelt'. Tegen de tijd dat mijn pompoentjes/komkommers 20 cm groot zijn, plant ik ze in het midden tussen de sugar snaps uit. Hopelijk zijn die, tegen de tijd dat de komkommers en pompoenen dan echt blad gaan maken, uitgesugarsnapt. Ben benieuwd of het allemaal werkt, maar leuk is het wel!
     

     
    Dit staat niet in mijn tuin, maar mooi is het wel: bloesemboom op de hoek van de straat. Elke keer als ik er langsfiets word ik even helemaal gelukkig. Wat een fijne tijd van het jaar is dit toch!
     
    Tot volgende keer!
  7. In deze editie: veel gezaag, geboor en geschroef. En het begon allemaal zo onschuldig tijdens een koffiesessie bij de buuf, met een rechthoekige metselkuip...
     
    Laten we beginnen bij het begin: het overzicht!
     

     
    Daar is veel gebeurd... Het grofvuil is geweest ( ) en de oplettende kijker ziet op de foto ook de voornoemde rechthoekige speciekuipen.
     
    Het begon dus allemaal met een gesprekje met de buurvrouw. Net als ik teelt zij groenten in speciekuipen. Bij mij waren dat afgelopen jaar vooral tomaten (de bedoeling was ook komkommers, maar die werden opgevroten...); de rest van de groentes teelde ik in de grote 'moesborder'. Vond ik dat romantische Alys Fowler-idee van een gemengde border vorig jaar al onverwacht ingewikkeld, dit jaar kriebelde het stiekem zelfs alweer om tóch wat meer groentes in bakken te telen.
     
    Terwijl ik daarover vertelde, verzuchtte de buurvrouw dat rechthoekige bakken dan toch wel handiger zouden zijn. En of ze die niet ergens verkochten. Ik nog laconiek: ja, weet niet, misschien eens opzoeken. Dus. Twee dagen later arriveerde er een transport van de Hornbach Zes bakken van 65l gaan het worden: er komen pompoenen, komkommers, tomaten, pepers en courgette in. Plus aardperen, in één bak die ik los ergens neerzet. Dat betekende werk aan de winkel!
     

     
    Zo stond het er nog bij van vorig jaar: een oerwoudje aan stokken en emmers.
     

     
    De grond is te kostbaar om niet te hergebruiken. Op een bergje dus, wat verse compost en koemestkorrels erdoor, en scheppen maar. Ik houd natuurlijk wel in de gaten dat ik tomatengrond niet opnieuw voor tomaten gebruik, etc.
     

     
    Voor de afwatering - en als in- en uitgang voor de wormen die ik in grote getale aantrof! - boor ik gaten in de onderkant van de bakken.
     
    Tja, en toen ontstond meteen een nieuw project, want aan de achterkant van de bakken moest ook weer een rek komen voor de pompoenen/komkommers (en de sugar snaps die ik er als voorteelt ga zetten (lekker krap gepland, I know )). Het oude rek zag er niet meer uit, het werd bij elkaar gehouden door viezige ijzerdraadjes.
     
    Al rondkijkend in de tuin naar 'jut-DIY-materiaal' viel mijn oog op het snoeihout van de jasmijn en de aardpeerstengels. Boem! Operatie klimrek a go go!
     

     
    Het was nog een heel gehannes om alles passend te krijgen zo op de grond, want met al die bakken en aarde en emmers en rekken werd het steeds meer tetris. Maar goed, het lukte uiteindelijk. En wie heeft er het meest gezellige hippie plantenrek van Utrecht?
     

     
    Ik ga er nog wel draadjes tussen spannen, zodat de sugar snaps iets meer hebben om zich aan vast te houden.
    Over sugar snaps gesproken:
     

     
    Die staan er gelukkig mooi bij in de voorzaaibak, net als de tuinbonen (ook een 'voorteelt'). Qua planning zal ik dan wel wat later zijn dan de gemiddelde tuinder, maar ach. Ik hoop maar op veel zon en net zo'n lekkere lange nazomer als vorig jaar.
     
    Dan nog even wat losse dingen waar ik gewoon erg blij van word:
     

     
    Bloeiende kers! Het mengseltje van azijn en afwasmiddel lijkt te hebben geholpen, ik zie geen of weinig luizen meer. Wel mieren die de boom in- en uitlopen, geen idee wat die daar zoeken. Maar zolang de boom niet net als vorig jaar van ellende zijn kersen laat vallen, ben ik allang blij. Dit jaar gaan we voor de één kers!
     

     
    Palmkool, ook in bloei! Een bron van vermaak en voedsel voor de insecten. Ik vind 'm ook gewoon mooi:).
     

     
    Bonen-rijstsalade met broccolispruitjes uit eigen tuin!
     

     
    En om het helemaal af te maken: stralende Goldfish met door mij gebreide muts op de MTFD
     
    Tot volgende keer!
  8. Jaaaaaaa...langzaamaan, met stukjes en beetjes, komt er weer leven in de tuin! Elke keer als het mooi weer is en ik heb een beetje energie, doe ik wat. En veel mooie middagen met veel beetjes energie leveren dan toch zichtbaar resultaat op!
     
    Hier is het overzicht:
     

     
    Het belangrijkste verschil met de vorige update: de berg zooi - één van vele bergjes zooi - op het cirkelterras is opgeruimd. De pastinaken zijn gerooid en de snijbiet is verplant. Ik ben ook begonnen met het 'mulchen' van de grote border.
     

     
    Dat mulchen ging zo: eerst heb ik een laag fijngeknipt tuinafval (en ja, dat is de zooi die op het terras lag:)) over de border verspreid.
     

     
    Vervolgens ben ik begonnen met het verspreiden van een dun laagje compost over het tuinafval. De compost komt wederom van de gemeente - het begint een traditie te worden om met huisvriend Ron op de Landelijke Gemeentedag in maart zoveel mogelijk zakken te scoren. Dit jaar overigens maar drie; we waren beiden grieperig en dus tot minder gesjoemel en ge-onderhandel in staat dan normaal
     
    Vandaar ook dat ik 'mulchen' tussen aanhalingstekens zet. Ik begrijp best dat dit er vergeleken bij het echte werk nogal lachwekkend uit moet zien. Maar ja, ik werk met wat ik heb:). En! Ik moet zeggen dat de grond er helemaal niet zo slecht uitziet (wel zanderig). Uit het feit dat bijvoorbeeld de broccoli er zo blakend bij staat, meen ik af te mogen leiden dat het nog helemaal niet zo verschrikkelijk gesteld is met mijn sneue tuinbordertje:).
     

     
    Hier de broccoli in kwestie: supermooi! Vanochtend heb ik er weer van geplukt. Dirk ging weg en ik had nog een beetje griep, dus ik wist niet helemaal zeker wat er zou gebeuren met avondeten. Vergiet met broccolispruitjes, daslookblad, lenteuitje - dikke omelet ervan gemaakt en ik had in ieder geval mijn 200gr groente vast binnen!
     
    Ik ben echt van gedachte aan het veranderen over deze broccoli (purple sprouting). Ik kan er nu heel goed van oogsten en er komen steeds maar nieuwe spruitjes. Wellicht dat ik deze toch weer probeer als nateelt!
     

     
    Wat ik ook zeker weer ga zetten is palmkool. Deze staat op het punt om te gaan bloeien. Ik ben zo benieuwd hoe de bloemetjes eruit zien! Echt grappig hoe zo'n plant, die de hele winter maar een beetje in een hoekje staat te kniezen, ineens tot leven komt.
     

     
    Over tot leven komen gesproken: hoe meer ik in de tuin werk, hoe meer leven ik vind! geums, verbena en zelfs een dahlia blijken de winter te hebben overleefd. En dat niet alleen: op deze plek, waar ik vorig jaar goudsbloemen had gezaaid en het dit jaar opnieuw wilde doen, blijkt dat niet meer te hoeven. Overal goudsbloemzaailingen (tussen de lenteuitjes en ertegenover)! Het zaad dat ik zo netjes had geoogst en bewaard moet ik dan maar ergens anders zaaien
     

     
    Nog een leuke verrassing: de rode melde die ik vorig jaar in deze bak had gezaaid en die het niet echt wilde doen, komt nu alsnog op. Daar krijg ik echt een kick van, dingen die ineens zomaar gaan groeien...zonder dat ik er ook maar enige moeite voor heb hoeven doen!
     

     
    Zo heb ik ook deze vijg staan, waar ik echt schandalig slecht voor heb gezorgd. In een te kleine pot laten staan, half laten verzuipen, veel te agressief gesnoeid, noem maar op. En bij het eerste beetje zon en warmte...boem, daar is 'ie weer!
     
    Nog blijer ben ik met een druif (niet op de foto) die ik vorige voorjaars-MTFD van Bit had gekregen. Het was toen een kleine stek en er gebeurde ook eigenlijk het hele jaar niet veel mee, waarschijnlijk omdat ik 'm in een te kleine pot heb laten staan. Daar baalde ik goed van, want ik had zo graag een druif gehad, maar toen ik hem dit voorjaar weer tegenkwam en ging verpotten was het te laat en leek hij bevroren/verzopen. Er zat een soort schimmel op de hoofdtak en een klein uitlopertje was weggerot. Zelfs bij het afschrapen van een klein beetje bast kwam alleen bruin tevoorschijn. De wortels roken niet verrot, dus toch maar verpot en even laten staan. En wat schetst mijn verbazing: gisteren zag ik ineens een nieuwe, piepkleine groene knop bij de 'voet'! Ik geloof dat ik zelden zo gelukkig ben geworden van een piepklein groen puntje
     

     
    Dit vind ik ook heel leuk: de eerste sugar snap die ontkiemd is uit eigen geoogst zaad. Dat wordt haast maken met de volgende klus: de emmers links achterin de tuin fatsoeneren!
     

     
    Maar eerst nog even genieten (met een scheurende griep-hoest en geneeskrachtig kopje thee ): van het namiddaglicht dat op de blauwe bes en de kers schijnt. Zo mooi! De kers komt ook al goed in bloei.
     
    Ik had gehoopt dat het feit dat de rabarber (rechts) het zo goed doet, betekent dat de grond hier al wat is verbeterd, en dat de kers het dus ook makkelijker gaat krijgen dit jaar. Maar als luis een indicatie is van een zwakke plant - vorig jaar zat het hele boompje ónder de luis - nou, dan is 'ie nog even zwak als toen... Gisteren waren ze er ineens weer. Dikke zwarte luizen, en mieren die er als bodyguards/schaapherders omheen cirkelen.
     
    Dit jaar wacht ik niet af, want al mijn 'de natuur lost het zelf wel op' ten spijt heb ik toen precies nul kersen kunnen eten. Dus ik ben afgeweken van mijn gebruikelijke hippie-approach en heb gelijk flink gespoten met een afwasmiddel-azijnoplossinkje. Je zíet ze gewoon creperen. Heerlijk!
     
    Oh ja, waar waren we? Rust en vrede. En genieten van mijn blakende blauwe bessen, rabarber, anemoon, daslook...alles dat maandenlang onopvallend moed heeft staan verzamelen, en nu ineens met een knal weer tot leven komt!
     
    Tot volgende keer
  9. Om maar met de deur in huis te vallen: ik schaam me dood. In het voorjaar van 2016 optimistisch weer begonnen met dit tuindagboek, en er half juni alweer plotsklaps mee opgehouden en niets meer van me laten horen. Boeh! Maarrr... er waren verzachtende omstandigheden (natuurlijk!).
     
    Mijn 'garden timeline of shame' omvat, in chronologische volgorde: een vrijwilligersperiode in Portugal, een goede vriendin met borstkanker, een familielid dat werd opgenomen en een vriend die in recordtempo op een burnout afstevende.
    Geen wonder dus dat er geen energie over was voor de tuin! Mijn arme tuin, die er dan ook bij ligt als een uitgewoonde huiskamer na een tienerslaapfeest.
     
    Hieronder de keiharde waarheid in één foto:
     
     
     
     
     
     
     
     

     
     
     
     
     
     
     
     
    Overal vieze nattige potjes en plankjes, troep, onkruid, stengels van afgelopen jaar en zelfs verwaarloosde groentes: sprouting broccoli, pastinaak, aardpeer en snijbiet. Daarom nu de
     
    LESSEN VAN 2016:
    1) ik ben een mooiweertuinier. Het heeft niet zoveel zin om wintergroentes te telen, want die ga ik toch niet oogsten (of pas weer in de lente:)).
    2) Alys Fowler-tuinieren is vreselijk intensief. Ik vind dat frustrerend op momenten dat ik de energie niet heb. Minder en minder bewerkelijke constructies dus dit jaar.
    3) ik wilde teveel. De roos heeft geleden onder de aardperen, de passiebloem is dood. Er kan minder in een arme tuinborder dan ik wil, tenzij ik heel intensief alles bij ga houden, maar punt 2).
     
    Vandaag, met heerlijk weer, voorzichtig begonnen met puinruimen:
     
    In de achterste hoek van de tuin heb ik de aardperen gerooid en er smeerwortel voor teruggeplant. Die gedijt goed in dit nattige donkere hoekje.
     

     
    Zouden ze nog lekker zijn?...
     

     
    De andere border is al net zo'n zooitje. Wel al veel gesnoeid vandaag!
     


     
    Ja, ik heb er nog heeeeeel wat werk opzitten. Maar ik wilde in ieder geval hier alvast posten als een soort '0.0'. Ik leef nog, ik tuinier nog, en in mijn volgende update ziet mijn tuin er hopelijk alweer beter uit! (dat kan ook moeilijk anders...)
     
    Hello again dus, en tot snel!
  10. Daar zijn we weer, met dit keer als opvallendste kenmerk: overvloed! Zelfs met mijn kleine lapje grond kan ik nu elke dag wel iets uit eigen tuin eten. Een groene smoothie of omelet met snijbietblad, salades en curry's met sugar snaps, Heul Veul sla, allerlei fantasierecepten met gemengde bonen en dan komen de courgettes er ook nog aan. Na alle slakkenellende is dit een seizoen van triomf, een oergevoel dat je het voor elkaar gekregen hebt om jezelf en je dierbaren te voeden:). Niets leuker dan de vruchten van je tuin te delen met vrienden en familie! 'Gestolde liefde', las ik laatst ergens. En zo is het.
     

     
    Allereerst weer het overzicht. Je ziet de pompoen en de courgette nu eindelijk op gang komen. Die kratten zijn overigens niet zelf gekweekt; dat zijn restanten van onze Tour-party dit weekend.
    (Off-topic: de proloog in Utrecht was LEGENDARISCH)
     

     
    De bak, met op de voorgrond de pompoen en courgette. De peulen zijn over hun hoogtepunt heen en voor een deel al weg. Ik plant nu niets nieuws meer in de bak, omdat ik hem in september wil ontmantelen.
     

     
    "Schat, wat eten we vandaag?" "Nou, wat denk je zelf? Sugar snaps met sugarsnapsaus natuurlijk."
     

     
    En als de sugar snaps op zijn beginnen we aan de stokslabonen...
     

     
    Of toch eerst aan de stambonen?
     

     
    Ook een fantastisch ding: de klimcourgette! Hij is lekker op dreef nu en de eerste vrouwelijke bloem staat open. Over een maand komen de courgettes waarschijnlijk onze neus uit.
     

     
    En dan het laatste oogstbare fenomeen in de bak: bieten. Van de dertig bieten van weleer zijn er vijf aan de slakken ontsnapt. Maar ik klaag niet, want dat is genoeg voor een pannetje heerlijke Chlodnik (koude Poolse bietensoep)!
     

     
    Het voorste gedeelte van de bak wordt nu volledig gedomineerd door de in bloei geschoten radijs en rucola. Wat een fenomeen zeg. Planten die tien keer zo groot worden, en overal zaaddozen. Bijna eng af en toe:).
     

     
    En dan nog in de categorie veelbelovend: de eerste pompoen-in-wording.
     

     
    Plus de eerste courgette-in-wording!
     

     
    Op Tomato Island groeit alles voorspoedig. De Black Cherry kan nu bijna over de schutting kijken.
     

     
    Rijpende tomaatjes aan de Black Cherry.
     

     
    En ook tomaten aan de Marzano! Dankzij Yuras hoef ik nu de bloempjes van mijn zelfgekweekte tomaten niet bevrucht te kijken:).
     

     
    Hoewel die het, daarover gesproken, ook prima doen; mijn experiment om stamtomaten in de keuken te kweken is zelfs iets te voorspoedig aan het verlopen (jungle)
     

     
    De wintertomaat is nu zelfs toe aan de oogst van het eerste bakje tomaten. Mmmm...maar eens mozarella inslaan.
     

     
    In dezelfde hoek als de tomaten staat mijn aardappelexperiment. Dit groene bladerdak is het resultaat van een paar in stukken gehakte aardappelen die ik over had in de keuken, twee maanden geleden. Ik ben echt verbaasd hoe goed dit gaat. Volgens mij heb ik ze redelijk maximaal aangeaard - het eerste blad begint vlak boven de aarde - dus ik laat ze nu met rust en zie wel wat er gebeurt.
     

     
    Dan het cirkelterras, waar de bonen al lekker klimmen. Het valt me wel een beetje tegen hoeveel blad ze hebben; volgend jaar twee bonen per stok.
     

     
    Ook reuze gezellig is deze agglomeratie bij de schutting, inclusief verrassingszonnebloem van Aardpeer! Het zou een Uchiki Kuri zijn, maar dat bleek al vrij snel niet te kloppen:).
     

     
    Eens, lang, lang geleden - nouja, half juni - kreeg ik van Salamandertje een rabarberpol die niet gelukkig was in de rechterborder van het cirkelterras waar ik hem uitplantte. Alles leek verloren en de mensen in het land weenden bittere tranen...
     

     
    ...maar toen de rabarber eenmaal geworteld was besloot hij dat het toch wel een fijn plekje was, en iedereen leefde nog lang en gelukkig!
     

     
    Ook de linkerborder begint er wat voller en natuurlijk uit te zien, met weelderige kruiden en de kastanjebonen die ook al een flink eind omhoog zijn. Mijn vriend: "KASTANJEBOMEN?"
     

     
    Deze bonen hebben trouwens prachtige paarse bloemetjes!
     

     
    Dit is iets raars: doordragende Sweet Eve waarvan ik de uitloper heb opgepot. De Sweet Eve gaat door met bloemen en aardbeien maken, en de uitloper...maakt ook bloemen en aardbeien?!
     

     
    En na de borders maken we ons rondje dan weer af voorin in de tuin, naast de keuken. Daar staat de herfst- en winteroogst al klaar! Twee pompoenen die nog het dak opgaan, kolen die ontkiemen, en een laatste stambonenlegertje.
     

     
    Grappig dat de Redbor boerenkool, midden en links, nu al een beetje rood in de nerf heeft!
     
     
    Tot slot kan ik jullie natuurlijk niet verlaten zonder sfeerimpressie van al die heerlijke oogsten.
    Geniet van jullie eigen overvloed! Bon appetit;)
     

  11. In deze update om de een of andere reden veel close-ups. Was ik in een intieme bui? Is de grootte van je groente omgekeerd evenredig aan het stukje dat je op de foto kunt krijgen? Hoe dan ook: vandaag lekker veel onoverzichtelijke, maar desalniettemin zeer sfeervolle plaatjes!
     
    'Grote groenten, klein hoekje' kan trouwens ook slaan op mijn tuin in het algemeen, want jeminee, de boel barst uit zijn voegen. Op sommige plaatsen gaat dat prima, op andere plaatsen begin ik te zien dat ik de grenzen mogelijk wat teveel heb opgerekt. Niet erg, daar leer ik van.
     
    Allereerst weer het overzicht:
     

     
    Bijna de hele border is nu groen; zelfs vergeleken met een foto van vijf dagen eerder (niet in een update) zie je een enorm verschil. De vele regen zorgt ervoor dat stengels omhoog schieten en knoppen openbarsten.
     
    In principe ben ik verbaasd hoe goed het gaat, al vind ik de verhouding bloem-groente nog niet ideaal. Ik heb de bloemen niet of niet op tijd gezaaid, weet daar ook veel minder van af. Daarnaast heb je met 'de Alys Fowler-benadering' zo ongeveer een dagtaak aan je tuin, merk ik. Voorbeeld: ik heb vandaag radijzen geoogst, waardoor er vooraan in de border een gat ontstaat. Volgens Alys moet mijn volgende batch radijsjes nu klaar staan om dat gat weer op te vullen. Dat is ook zo, maar over deze lichting was ik eigenlijk heel ontevreden omdat het overplanten van radijzen zorgt voor slechte knolvorming (over het algemeen). Dus ik heb ervoor gekozen om in plaats daarvan ter plekke nieuwe radijs te zaaien. Maar dat betekent dat dat stukje grond nog wel even kaal blijft. Wil je je tuin zoals zij zes maanden vol, productief én mooi hebben, dan moet je haast wel een professional zijn. Of gewoon meer ervaring hebben dan ik
     

     
    Hier het gat in kwestie. Ik had er wat aarde weggehaald en heb dat vandaag aangevuld met potgrond en daar een pompoentje in gezet. Nog wel wat klein, maar in het potje wilde 'ie niet meer. Eromheen komt dus radijs. Op de voorgrond heb ik één doorgeschoten mosterdblad en één dito radijs laten staan om opnieuw zaad van te kunnen oogsten.
     

     
    SfeerPlaatje: supergeweldige radijzenoogst. De rest had geen noemenswaardig knolletje of was melig/rot. NB. Dit was wel nadat ik al een keer eerder flink had geoogst.
     

     
    Border vanaf het terras gezien. Hier kun je mooi zien hoe de sugar snaps omhoog zijn geschoten!
     

     
    'Het verdomhoekje': achterin de aardperen die aan de slakken zijn ontsnapt, dan een grote kaardebol en twee palmkooltjes, allebei vandaag uitgeplant, omringd met snijselderij. Dat was ergens goed voor; waarvoor weet ik niet meer . Ik heb heel lang gewacht met het uitplanten van de kooltjes, uit angst voor slakken, maar ze stonden echt te dringen. Hopen dat dit goed gaat...
     

     
    Langs de bamboestokken aan de zijkant van de sugarsnapboog heb ik bonen uitgeplant/-gelegd.
     

     
    SfeerPlaatje: mosterdblad en lobelia.
     
    Gisteren kwamen er vriendinnen koken en eten; we hebben een Italiaanse brood-/spinazietaart gemaakt, strata, maar dan met mosterdblad. Heerlijk was 'ie! Ons toetje was rabarbercrumble, die was ook geweldig.
    Ik denk dat als ik alles echt heel strak aanpakte, ik ongeveer twee keer per week een 'hele' maaltijd - qua groente dus- uit deze tuin zou kunnen eten. En misschien een salade. Dat wordt straks nog meer natuurlijk, als de bonen, sugar snaps, courgettes etc. eraan komen. Niet slecht voor die 12m2!
     

     
    SfeerPlaatje: tuinboombloem. En vandaag de eerste tuinboontjes gespot!
     

     
    SfeerPlaatje: één dapper sugarsnapbloempje biedt nog dapper weerstand... (nee hoor, veel meer, maar dit klonk leuk).
     

     
    SfeerPlaatje: en die roos maar bloeien.
     

     
    SfeerPlaatje: één van mijn welgeteld twee hele kersen.
     
    In de fruitborder gaan er dingen echt 'mis'. Zo waren er eerst veel meer kersjes in wording, maar die zijn allemaal verdroogd en afgevallen, terwijl het boompje enorme last heeft van luis. De rabarber heeft het wel goed gedaan, daar heb ik drie keer rijkelijk van kunnen oogsten. Maar de aardbeien eromheen zijn allemaal heel minnetjes; klein en ze maken weinig/kleine aardbeitjes. Ze krijgen gewoon te weinig licht/ruimte/vocht etc. Op deze manier kan ik misschien één bakje aardbeitjes oogsten...
     
    Ik moet me er maar even op beraden hoe ik het volgend jaar ga doen. Of ik schaf ze af, of ik zet ze ergens anders en steek er meer energie in. Op deze manier is het net niks en word ik er een beetje chagrijnig van.
     

     
    De emmers. De aardappelen zijn helemaal ontploft! In de tomaten hangen de eerste trosjes bloemen.
     

     
    Dit was er over van de pompoenen in de grootste emmer, na een nacht flinke regen en dito slakkenvraat. Ik heb er nu maar een courgette 'Ronde de Nice' gezet die ik van iemand had gekregen. Hopen dat die het wel overleeft!
     

     
    SfeerPlaatje: prachtige vlinder gespot in de muurbloem! Wie gaat voor de bonuspunten en kan me de soortnaam vertellen?
     

     
    Kruidenborder. Ook hier ben ik niet onverdeeld enthousiast over. Beide nieuwe frambozen hebben verschrikkelijk last gehad van luis, maar de linker, Tulameen, lijkt nu helemaal af te sterven. Het blad wordt geel en dan bruin (alleen de nerven blijven aanvankelijk groen). Magnesiumtekort? Geen kalium kunnen opnemen? Help!
    Daarnaast zijn er ook hier een aantal dingen mislukt, zoals de hysop en de kervel. De tijm, bonenkruid, oregano en rozemarijn doen het wel super. En de lupine begint weer te bloeien! Omdat ik achter de tijm, waar de hysop moest komen, nog een lege plek had, heb ik daar maar een palmkool gezet - waarom niet? - en wat kamille.
     
    Ik weet nog niet precies wat ik hier anders zou willen, if anything. Ik denk dat het vooral zaak is dat ik de grond verbeter. Kruiden in de tuin zijn wel vreselijk leuk en handig!
     

     
    Binnen heb ik trouwens ook kruiden:). Hier heb ik die truc gedaan dat je zo'n supermarktplantje uit elkaar haalt. Werkt heel goed, geen plantje gestorven!
     

     
    En dan zijn we weer rond, op het terras, waar de pepers inmiddels in de emmers staan. Ze zijn nog lang niet zo ver als bij sommigen van jullie; de eerste bloempjes beginnen pas net te komen. Maar voor mij is dat geen probleem, pepers in augustus vind ik allang mooi...
     
    Je ziet hier trouwens ook een deel van de zaailingen die als het ware 'in de kraamkamer staan' en straks ergens uitgeplant gaan worden.
     

     
    En dan tot slot nog dit zeer karakteristieke krukje/bijzettafeltje dat ik vandaag in elkaar gefröbeld heb. Leuk toch! En ondanks zijn uiterlijk is 'ie oerdegelijk en 100% waterpas:).
     

     
    SfeerPlaatje: snijbloemetje van de dag, een leeuwenbekje. Die had iemand gisteren per ongeluk omver gelopen tijdens het rabarber plukken; tja, liever in een klein vaasje dan in de kliko dan maar.
     

     
    Kijk nou toch eens wat handig zo'n bijzettafeltje.
     
    Tot volgende keer!

  12. Dappere dakpompoenen

    · Raquette · 21-05-16 15:43

    ...en elke keer als ik dat opschrijf denk ik: 'Suske en Wiske en de dappere dakpompoen'.
     
    Bij mijn tuinavonturen zit er af en toe een kink in de kabel: ik denk als een moestuinier, terwijl ik maar een klein achtertuintje heb. Een 'echte' moestuin zit er gewoon niet in, dat zou ik nooit bij kunnen houden, dus qua hobby moet ik het hiermee doen. Deels los ik dat op door verwachtingen bij te stellen, grenzen te accepteren, en meer van dat volwassens. En deels...trek ik me er niks van aan:). Daarom heb ik in mijn tuin emmers met aardappelen, bloembakken met mosterdblad - en nu dus dakpompoenen!
     
    Hier is eerst weer het overzicht:
     
     
     
     
     
     
     
     
     

     
     
     
     
     
     
     
     
    Netjes, hè? Ik had een paar energieke dagen en heb daarvan gebruik gemaakt om de hele tuin op te ruimen - dat bergje afval bij de rabarber moet ik nog afvoeren:) - weer nieuwe dingen in te zaaien en de vruchtgewassen uit te planten.
     

     
    De border vanaf het terras. De tuinbonen schieten al wat verder omhoog, een deel van de radijs en het mosterdblad is inmiddels geoogst. Ik heb nu ook pastinaak, wortel en snijbiet uitgeplant. Dat was een ramp: vorig jaar lukte het me in wc-rollen aardig goed om knolgewassen op te kweken (met als resultaat een nette knol dus), maar dit jaar had ik in P9-potjes voorgezaaid. Op de een of andere manier waren die te droog gebleven of waren de plantjes niet goed genoeg beworteld, waardoor de kluit uit elkaar viel en het één groot gepruts werd met zaailingetjes die door de aarde lagen. De radijzen zijn daardoor miniscuul gebleven; een volgende lichting - ook van wortel - heb ik direct in de grond bijgezaaid.
     

     
    Gelukkig mocht van het recept voor radijzenspaghetti het bladgroen van de radijs er ook bij. En lékker! Alweer lekker. Ook die salade. Zoals Erny al opmerkte, dit kon weleens de zomer van de salade worden...en ik *lust* officieel niet eens sla! Of misschien moet ik zeggen, lustte:).
     

     
    De tomaten, komkommers, pompoenen, aardappels en courgette staan nu allemaal in de emmers achterin de tuin. Ik noem dit mijn 'prime real estate', het is eigenlijk de enige plek in de tuin waar deze zonliefhebbers goed kunnen groeien, met een schutting in de rug en 12+ uur zon per dag.
     
    Achterste rij vlnr: Munchkin pumpkins, tomaat Boxcar Willie, komkommer Improved Telegraph, komkommer Lemon Appel, klimcourgette.
    Voorste rij vlnr: 3 x Balkonzauber, 2 x gele cherry, 2 x pomodori, 1 x Tasty Tom, 1 x Tasty Tom, Franceline poters, Frieslander/Charlotte, Pink Fir.
     
    Ik vind het interessant om te zien hoe ver veel andere mensen zijn met hun tomaten. Hele trossen bloemen hangen er al in, vaak zelfs al de eerste tomaatjes. Als ik mijn eigen updates erop na lees ben ik dit jaar vroeger dan vorig jaar, maar hier komt pas net het allereerste trosje bloemen in de planten! Ben benieuwd hoe dat allemaal uitpakt. Volgens mij ben ik er niet te laat bij ofzo - althans, dat hoop ik. De tomaten zien er in elk geval gelukkig en tevree uit (of maak ik mezelf dat maar wijs? ).
     

     
    En als we het dan over gelukkig en tevree hebben: dat waren deze blauwe bessen bepaald niet. Ze lieten al hun bloempjes vallen. Logisch, want het heeft na de mtfd bijna een maand geduurd voordat de sterren, neuzen, energievoorraden en organisatievermogens allemaal goed stonden en ik ze in deze schitterende ex-soeppan kon uitplanten met tuinturf. Maar ik geloof dat ze het nu wel naar hun zin hebben. Er ligt nog een laagje coniferenmulch bovenop de turf, dat moet nog wat dikker, en dan hoop ik dat ze zich herpakken en me volgend jaar belonen met een mooie oogst! Sorry blauwe bessen, I failed you... Hebben jullie dat ook, dat intense, verstikkende verantwoordelijkheidsgevoel?
     

     
    Vanuit het slaapkamerraam naar beneden gefotografeerd: de plannen die nog op stapel staan. Links zie je drie lege emmers, daar komen de pepers in. Onder de glasplaat staan pas gezaaide bonen, als die op komen mogen ze de peulen op het staketsel gezelschap gaan houden. Verder staan er bijvoorbeeld nog zonnebloemen te wachten tot ze groot genoeg zijn om geen eenhapsmaaltijd voor de slakken te vormen. De slakken eten hier trouwens, wait for it...AARDPEREN. Ik zweer het. Een border vol tere wortel- en bietenzaailingen, en wie worden er aangevroten, de aardperen! Rare jongens, die slakken.
     
    Op het tafeltje staat ruilgoed: ik ga morgen in Utrecht met mijn overschot zaailingen - oa. kool - naar een plantjesmarkt. Daar zullen we zien of ik ze goed genoeg heb opgevoed om ook andere mensen te charmeren, zodat ze mee naar huis mogen.
     
    En dat zijn dan ongeveer mijn plannen: in de 'grote' border wachten op bonen/peulen en knolgewassen, en ondertussen de lege plekken opvullen met bloemigs van de ruilmarkt; in de vrucht- en fruitborders wachten op oogst; de zaaibak opnieuw inplanten met een slamengsel, en de kruidenborder aanvullen met oa. hyssop en salvia (ook van de ruilmarkt).
     
    Oh, en niet te vergeten...de dakpompoenen omlaag kijken!
     
     
     
     
     
     
     
     
     

     
     
     
     
     
     
     
     
    Ik geef toe: een beetje James Bond-gevoel krijg je er wel van. Iets te kleine ladder, andere voet op de keukendeur, en jezelf heroïsch omhoog hijsen terwijl de buurvrouw met een ongerust gezicht je enkel ondersteunt. Maar niet alleen aan thrillseekers biedt het kweken van dakpompoenen mogelijkheden!
     
    Op dit forum zijn al veel topics geweest over mensen die pompoenen omhoog wilden leiden, maar ik heb er eigenlijk geen gevonden waar het ook echt lukte (behalve de pompoenenboog van Jorieke!). Toen zag ik op een gegeven moment bij Estemy pompoenen op het dak. En zo kwam ik zelf uiteindelijk op het omgekeerde van omhoog leiden: de pompoenen hoog kweken en naar beneden laten hangen (het keukendak zou de ranken verschroeien)!
    Ik heb een ras uitgezocht dat relatief veel, hele kleine, pompoenen per plant voortbrengt: Munchkin pumpkin van Sarah Raven. Als het goed is kunnen de ranken dus overhangen, zonder dat de planten te zwaar worden of dat er 'sloopkogelpompoenen' tegen de muur knallen bij harde wind. Door de pompoenen op dit hoekje van het keukendak te zetten - niet meer op het schuurdak zoals vorig jaar - hangen de ranken straks ook het grootste deel van de dag in de zon, niet alleen de planten zelf. In de bakken heb ik veel compost en potgrond gedaan, gemulched met oa. smeerwortelblad en onderin wollen 'lonten' aangebracht voor de afwatering. Ik heb er ook wat kruipende klaver bij gezet als bodembedekking, en papavers die hopelijk straks wat bijen kunnen lokken. Dat alles was gratis onkruid, 'gejut' in de straat:). Als het met die papavers niet wil zet ik er straks gewoon andere bloemetjes bij. En dan maar hopen dat het lukt!
    Nou ja, met één pompoen per plant zou ik al heel blij zijn eerlijk gezegd
     
    Tot volgende keer!
  13. Hoera! Hoera! Hoera! De tomaten staan buiten, sla schiet omhoog, mijn neus is voor het eerst verbrand. De lente is in het land en heeft alles wakker gekust.
     
    In mijn tuin is dit het tijdperk van de groene blaadjes. Omdat ik relatief laat zaai heb ik nog geen wortels of snijbiet, zelfs nog geen radijs, maar pluksla, mosterdblad en raapsteel waren er afgelopen week te over. Ik heb zelfs al een keer gasten een volledige maaltijd uit eigen tuin voor kunnen zetten! Sjongejonge zeg - ik geloof niet dat je me veel gelukkiger kunt krijgen. En dat alles voor een paar euro aan zakjes zaad. Koopje!
     
    Eerst gaan we weer naar het totaaloverzicht van de border. Om een beter beeld te krijgen ben ik dit keer op het tuintafeltje gaan staan (wat niet in alle opzichten een goed idee was):
     

     
    Dankzij de nieuwe techniek kun je wel beter zien hoe het erbij staat: alweer iets voller dan een week geleden. Achteraan zie je roos, muurbloem, smeerwortel en doornloze braam; het oranje stipje is een Geum die ik net vandaag heb uitgeplant. Daarvoor staan peulen, mosterdblad en tuinbonen. Ik heb gemulched met een mengsel van fijngeknipte plantenresten en koffiedik. Hopelijk schrikt de geur ook gelijk de kat af die elke nacht rechts van het paadje, waar nu het gaas staat, sch*#t (nee, het is niet onze eigen kat, die doet het netjes in de kattenbak:)). Mijn net uitgeplante lente-uitjes lagen vanochtend helemaal overhoop! Daarom maar even tijdelijk een stuk gaas neergezet, om hem/haar te beletten zijn/haar achterwerk neer te vlijen.
     
    Links voor de peultjes nog hele kleine bietjes die ik heb uitgeplant; daarvoor radijsjes en wat paars mosterdblad (goh, valt het jou ook op dat het woord 'mosterdblad' best vaak valt?). Oh! En nog twee verbena's.
     
    Ik heb trouwens een heuse Theorie ontwikkeld over de bladgroente in mijn tuin (waaronder het mosterdblad). Of liever gezegd, een Werkwijze. Vorig jaar merkte ik al dat spinazie bij mij niet goed wil en dat ik gewone sla niet zo lekker vind. Inmiddels heb ik zoveel alternatieven ontdekt dat ik het volgende heb bedacht:
    - in alle gerechten waar spinazie voor nodig is vervang ik dat door boomspinazie, snijbiet, NZ-spinazie en/of grof mosterdblad.
    - sla teel ik alleen nog in een grote bak als pluk'sla', waarbij ik slasoorten, mosterdblad, rucola, raapsteel en melde door elkaar heen zaai en dan met één vloeiende beweging een gemengde salade kan plukken (dat vind ik wel lekker namelijk). En als ik dat in mijn zaaibak doe heb ik ook genoeg om meer dan één keer sla te kunnen eten.
     
    Volgens mij moet het op deze manier mogelijk zijn om de hele zomer (en najaar?) door toch wel ongeveer één keer per week bladgroen uit eigen minituin te eten. Het begin is er alvast!
     

     
    De peultjes in close-up. Ze beginnen nu echt de lucht in te schieten!
     

     
    In het 'verdomhoekje' komen de aardperen ook boven de grond.
     

     
    De kruidenborder die, als ware het Maria Carey, een meest flatteuze kant heeft. Hij is nu namelijk vrij leeg - als je goed kijkt zie je wel wat net uitgeplante dille, koriander en peterselie die hopelijk flink gaan groeien - maar vanaf deze kant lijkt het nog wat door de bieslook. Ik heb wel de kruiden nu al meer gebruikt dan vorig jaar in een heel jaar! En mijn nieuwe frambozen doen het trouwens ook goed.
     

     
    Een gezellig mandje met restborderplanten en restaardbeitjes, geheel in lijn met de rest van de tuin.
     

     
    De 'fruitborder'. Ik ben vergeten er een foto van te maken, maar ER ZIJN KERSEN GESIGNALEERD! En veel ook. Joehoe, ik krijg kersen! Oh, en dat groene waasje wat je op de grond ziet is een heel dun laagje conifeermulch van de buurvrouw haar conifeer. Wat een pokkewerk, zeg. En ik ben nu definitief de buurtgek die met snoeischaar in de hand lukraak planten van andere mensen loopt te kortwieken
     

     
    Je ziet dat het echt al een Heule Dikke Laag is, dus ik moet nog wel een keer terug naar de conifeer. Nou ja, ze denken nu toch al dat ik gek ben.
     

     
    Dit waren de emmers gisteren om half zes. Om zeven uur was de doorgeschoten broccoli (in zijn geheel) verwerkt in een heerlijk soepje, en was de sla-emmer leeg. En onze borden vol! In de leeggekomen emmers ga ik nu nog de laatste tomaten overzetten.
     

     
    Bijna alle tomaten heb ik op de normale manier geplant en aangebonden, maar met deze tomaat ga ik een experiment doen. Vorig jaar heb ik namelijk op het Praxxus channel (YouTube) in een hele gave video gezien hoe Ray een tomaat bijna helemaal begraaft, waarna niet alleen de stam maar ook twee dieven weer boven komen en hij dus eigenlijk een tomatenstruik krijgt. Die dan vervolgens een soort bizar, eindeloos producerend tomatenmonster wordt. Hij deed dat met een Boxcar Willie tomaat, hetzelfde ras als dit. Geen idee wat ik moet verwachten, maar ik vind het nu al leuk Ray woont trouwens in Iowa, dus niet per se een veel langer seizoen dan hier (mocht dat je eerste kritische gedachte zijn:)).
     

     
    Aardappelen! Ze staan er vooralsnog mooi bij vind ik. Ergens is het totaal onlogisch om aardappelen te telen in mijn piepkleine tuin, maar ik vond het vorig jaar zo leuk om te 'schatgraven' dat ik me van geen enkele logica iets aantrek als het om aardappelen gaat.
     

     
    Eigenlijk is dit soort huisvlijt niets voor mij, maar sinds ik af en toe op Salamandertjes tuin kom ben ik langzaam de waarde van snijbloemen gaan inzien. En omdat dit ook een soort oogst uit eigen tuin is mocht het er wel bij, vond ik (roos en clematisbloem).
     
    Nou, en daar komt 'ie dan tot slot hoor: Het Etentje! Met verse broccoli in de soep, munt in de couscous, sla in de salade en raapsteel/mosterdblad in de spanakopitaflapjes. Eet smakelijk! Eh, tot volgende keer!
     

  14. Update met hindernissen

    · Raquette · 10-05-16 20:13

    Hè bah. Ik heb een 'ligdag', zo'n dag dat ik niet veel anders kan dan in bed uitrusten (en Youtube afstruinen op zoek naar leuke tuinvideo's:)). Maar niet getreurd: ook vanuit bed behoort een update tot de mogelijkheden! En dat ga ik met deze post bewijzen.
     
    Eerst weer een totaaloverzicht, twee foto's genomen vanuit het slaapkamerraam en dan in Photoshop aan elkaar geknutseld. Zo kun je alles goed zien:
     

     
    Het eerste dat (hopelijk) opvalt, is dat er flink is opgeruimd. Ik kon het bijna niet geloven, maar aan die gigantische berg grond uit de moestuinbak kwam uiteindelijk dan toch een einde. Daarna het zeil weer opgeruimd, de boel aangeveegd en zowaar een proper terras - als je de groene aanslag wegdenkt - tevoorschijn getoverd.
     
    Okee, nu wordt het lastig, want ik kan niet opstaan en aanwijzen wat er in al die bakken, potjes en borders zit. Daarom heb ik dit gedaan:
     

     
    Dit is sectie 1; zo volgt er ook een sectie 2, 3 en 4. En per sectie vertel ik dan wat daar allemaal gaande is!
     
    SECTIE 1
    De zaaibak draait overuren. De eerste raapstelen en mosterdblad zijn geoogst en verwerkt in een stamppotje, sla en een andere soort mosterdblad zijn uitgeplant, kruiden staan te wachten op uitplanting. En natuurlijk heb ik direct nieuwe dingen op de lege plekken gezaaid, zoals rode melde en nieuwe raapstelen. Ik ben heel tevreden over de bak: tot nu toe geen slakken- of andere vraat en alles groeit voorspoedig. Wel is overplanten een crime, doordat de zaailingen zo dicht op elkaar staan, niet in aparte potjes. De zaaibak is dus geschikter voor netjes voorzaaien - dat heb ik nu met de stengelui gedaan, die staat nog wat aan te dikken - of directe oogst vanuit de bak. Onder de zaaibak zelf staan nog zaailingen van biet, wortel en papaver achter de glazen ruit, te wachten tot ze worden uitgeplant in de border. Ze zijn nog wel klein, maar met de slakkenplaag valt het dit jaar mee hier *afkloppen!*, dus van mij mogen ze.
     
    Naast de zaaibak zie je nog andere zaaisels, twee blauwe bessen die ik nog steeds uit moet planten (dit weekend eindelijk tuinturf gekocht!), een kleine perzik, en op de hoek de framboos die ik uit de border had uitgegraven. Die is meteen nieuwe uitlopers aan het maken, dus dat komt wel goed.
     
    Ontdekkingen: ik ben heel blij met het groen moesterdblad. Van alles wat ik gezaaid had aan 'mosterdachtigs' vind ik dat tot nu toe het lekkerst (het meest mals, en het groeit razendsnel). Het heeft me ook doen inzien dat vier soorten mosterdblad EN rucola EN raapsteel gewoon nergens op slaat. Veel teveel en het smaakt voor mijn barbaarse smaakpapillen allemaal redelijk hetzelfde. Voor volgend jaar is groen mosterdblad voldoende, misschien met nog wat paars gevederd erbij voor de leuk. Verder ben ik blij dat een consequente slakkenbestrijding van elk eitje en slakje doodmaken, tot nu toe toch best wel lijkt te helpen.
     

     
    SECTIE 2
    Ik heb vorig jaar een pol rabarber van Salamandertje gekregen; dit jaar kan ik er voor het eerst van oogsten. De eerste keer twee kleine ramekins met rabarbercrumble, en gisteren heb ik een rabarbercake gebakken voor mijn vaders verjaardag. Echt enorm leuk die rabarber!
    Ik moet alleen wel uitkijken dat ik niet teveel oogst, want één zo'n plant die er nog niet al te lang staat, daar kun je natuurlijk niet lukraak stengels van blijven plukken.
     
    De aardbeien die ik om en onder de rabarber had gezet staan al in bloei, althans de meesten. Sommige zijn wel een beetje zielig - gek genoeg lijkt dat geen verband te houden met of ze in de schaduw van de rabarber staan. Eigenlijk heb ik die aardbeien gewoon nog niet echt serieus aangepakt. Anderhalf jaar geleden wat stekken van iemand gekregen, en nu de overlevende plantjes en uitlopers in de grond gestoken. Ik vermoed dat ik een veel betere en rijkere oogst zou kunnen hebben dan ik nu ga krijgen, maar ach, 'one step at a time' denk ik dan maar:). In elk geval heb ik wel toestemming van de achterbuuf om wat van haar enorme conifeer te knippen; aardbeien schijnen een lichtzure mulch van dennenaalden wel op prijs te stellen.
    Tot slot heeft het kersenboompje (tussen de rabarber en de muurbloem) gebloeid! Ik ben heel benieuwd of daar ook kersen van komen. Dan zou het ook mijn eerste kersenjaar worden.
     
    Achter de 'fruitborder' zie je de emmers klaar staan voor de nachtschades en vruchtgewassen. In die emmers staan nu nog allerlei andere zaken, zoals pluksla en borderplantjes die ergens heen moeten. Oh, en in de achterste emmers van de voorste rij zie je de aardappels boven komen!
    Het Grote Dilemma is natuurlijk: wanneer zet ik het spul buiten? De pompoenen en komkommers mogen van mij nog wel wat groter worden, maar de tomaten kunnen echt wel. En ja, het wordt koud dit weekend. En ja, ik zou ze ook in de huidige bakken nog even binnen kunnen houden. Maar ik zie gewoon dat ze snakken naar meer ruimte rond de wortels; bovendien zijn het mooie robuuste plantjes die al wel eerder kou hebben overleefd (achter enkel glas in een onverwarmde keuken is het ook geen viersterrenhotel). Ik weet niet, het is ook een kwestie van gevoel. Misschien een dom gevoel, maar toch.
     

     
    SECTIE 3
    Jaaa, de border! Het is nog steeds een overwegend dorre vlakte, maar er staat toch echt al wat meer in dan anderhalve week geleden. Ik heb radijs en mosterdblad uitgeplant, en ook wat bloemetjes her en der. En toen ik vanochtend even de tuin inliep - helemaal laten kan ik het natuurlijk niet:) - zag ik in de hoek rechtsachter de eerste aardperen boven de grond piepen. Hoezee!
     
    Ik ben wel benieuwd of alles wel gaat groeien. De tuinbonen vind ik best langzaam gaan (hoewel ik ook laat was met zaaien). Nou had ik gelezen dat tuinbonen niet zo heel veel nodig hebben aan mest, maar toch zit ik me zorgen te maken. Hoe moet dat op die arme zandgrond? Hoeveel koemestkorrels en compost zal ik straks toevoegen bij de kolen en de flespompoen? Zou ik überhaupt wel oogst krijgen?
     
    Waar ik me in ieder geval geen zorgen over hoef te maken zijn de peulen; het net is er inmiddels af, ze zijn de vogels ontgroeid. Toch wel 15 centimeter gegroeid in tien dagen, gok ik! Heel gezellig, natuurlijk. En eind deze maand krijgen ze nog gezelschap van de bonen.
     
    Onderaan sectie 3 zie je het tuintafeltje vol planten staan: dat zijn de tomaten, die ik aan het afharden ben (en nog wat zaaigoed). Ze zijn al twee keer een hele dag naar buiten geweest. Vannacht is de eerste nacht dat ik ze ook buiten laat. En als ze er morgen dan nog florissant bij staan, dan dènk ik dat ik het er maar op waag...spannend! Nou ja, wellicht iets minder spannend omdat ik in de stad zit en de tomaten in zwarte emmers staan, op grint dat overdag ook nog kan opwarmen. Ach ja...en zo lult een moeder de verwaarlozing van haar kinderen recht:).
     

     
    SECTIE 4
    Hier staat voornamelijk restspul, de emmers voor de pepers staan al klaar, en in het oranje kratje ben ik voorgezaaide palmkool en purple sprouting broccoli aan het opkweken. Hier komt namelijk maar iets van vier/vijf uur zon, en dat is beter te verdragen voor kolen (en snijbietzaailingen) dan voor worteltjes en bietjes.
     
    Helemaal rechts onderaan de foto zie je allemaal witte bloemen. Dat is mijn nieuwe clematis Early Sensation! Ik ga hem uitplanten aan de andere kant van de tuin; in de linkerachterhoek tegen de schutting. En dan mag hij daar de boel een beetje gaan bedekken (hoop doet leven). Ook weer zo'n klusje dat ik allang gedaan had willen hebben, maar waar ik vanwege algehele futloosheid nog niet aan toe ben gekomen. Gelukkig staat de clematis daar goed hoor, rustig in een schaduwhoekje, dus hopelijk kan 'ie die paar dagen uitstel wel behappen.
     
    Ik ben trouwens ook gezwicht en heb in hetzelfde tuincentrum een Geum en twee Verbena's gekocht. Vaarwel links en groen voornemen om alleen maar te ruilen, stekken en hergebruiken! Nou ja, ik las afgelopen week ergens een mooi zinnetje: 'De eis tot consequentheid is de dood van elk goed initiatief'. Met andere woorden: ik vergeef mezelf voor de aankopen bij de Grote Kapitalistische Tuingigant...en ga lekker genieten van die kant-en-klare mooie kleurtjes in mijn tuin.
     
    En zo zijn we dan aan het eind van deze update gekomen, en ben je weer helemaal bij! Zo zie je maar.
    Wie groots durft te dromen, hoeft haar bed niet eens uit te komen.
     
    Tot volgende keer!
  15. Ja, ik weet het. Drie updates in twee weken, over twaalf vierkante meter, is wellicht wat veel van het goede. Maar ik word zo blij en euforisch van de tuin en hoe ik nu aan het rommelen ben, ik wil niets liever dan elk zaailingetje en verschoven steentje met jullie delen!
    Dus...goedbeschouwd valt het dan nóg mee.
     
    Waar waren we gebleven? Bij de border. Vorige keer liet ik zien hoe ik een paadje had aangelegd, zodat ik van nu af aan niet meer op de grond hoef te lopen. Naar een idee van pippi: een border-timelapse!
     
    Afgelopen zondag:
     
     
     
     
     
     
     
     
     

     
     
     
     
     
     
     
     
     
    En hiermee begon ik vanochtend:
     
     
     
     
     
     
     
     
     

     
     
     
     
     
     
     
     
     
    Zien wij daar de eerste groene sprieten in de bruine vlakte verschijnen? Jawel, dat zien wij! In de ronding van het paadje staan tuinbonen, met lavendelsnoeisel ertussen gestrooid om de slakken te foppen (of iets, ik weet niet precies hoe het werkt, ik heb het klakkeloos nageaapt uit het Moestuinhandboek van Mme Zsazsa). Tot nu toe werkt het, in ieder geval.
     
    Naast de schuurdeur, aan het eind van het paadje, heb ik een heksenstaketsel gebouwd van snoeihout van de boerenjasmijn. Best een beetje klein uitgevallen, maar wel heel mooi, een soort sneeuwschoen voor olifanten. Dat ruimtegebrek lossen we dan wel weer op. Nu staan er acht sugar snaps bij die nog niet eens tot het eerste draadje komen.
     

     
    Het staketsel van de voorkant. Niet goed te zien op de foto: de groene draad die tussen de stokken zigzagt en de sugar snaps hopelijk stevigheid gaat bieden straks. Het netje zit erover tegen de vogels.
     
    Verder staan er in de border al:
    - wat overgebleven snijbiet (ja, die heeft gewoon de hele winter doorgeleefd!),
    - wat overgeschoten zaailingetjes van radijs en rood mosterdblad,
    - mierikswortel van willy,
    - peterselie die ik uit elkaar heb geplukt van zo'n winkelmultiplant*.
     
    *=jeweetwel, zo'n potje peterselie van de AH dat eigenlijk 20 zaailingen op elkaar gepropt is. Als je die uit elkaar haalt en ze overleven het, heb je dus 20 peterselieplantjes (ik heb alleen de vijf beste gehouden)!
     
    Er komt natuurlijk nog veel meer in de border, maar dat moet wachten tot het wat groter is.
    Bijvoorbeeld dit:
     

     
    Dit is mijn voorzaaibak voor de wortelgroentes (en snijbiet); als deze plantjes uitgeplant zijn zaai ik meteen weer nieuwe.
     
    En als we dan toch bezig zijn met een tour:
     

     
    Mijn zelfgemaakte zaaibak, inmiddels met gaas want het mosterdblad en de raapstelen pasten niet meer onder het glas:). Een deel van wat hier staat wordt straks uitgeplant; de rest staat er als snijgroente voor een stamppotje.
    Ik zie nu trouwens pas dat hier sprake is van een 'photo bomb' door de perzik, daar op de voorgrond. Perzik says hi!
     

     
    Dit is achterin de tuin, bij de - inmiddels perfect uitgelijnde - emmers. Ik heb er al wat sla en rood mosterdblad uitgeplant (vooraan links), de broccoli'tjes van willy staan er zolang, en in de achterste emmers zie je wat sneu plantgoed van de Lidl waar ik geen weerstand aan kon bieden. Ook dat gaat allemaal weer verplaatst worden (maar waarheen?).
     

     
    Hier de rabarberborder. Inmiddels hebben we voor de aller-, allereerste keer rabarber uit eigen tuin gegeten. In een crumble.
    Lékker! Smaakt heel anders dan de rabarber uit andermans tuin.
    De kers staat in bloei en ook de aardbeien beginnen inmiddels bloemen te maken, zelfs degenen die onder de rabarber staan.
    Hier gaat alles dus goed.
     

     
    Hetzelfde kon vanochtend nog niet gezegd worden van deze border. Sinds vorige herfst had ik hier niets aan gedaan. Dit was - naast het opruimen van bergen troep - mijn klussie klussie klussie voor vanmiddag: van chaos tot kruidenborder.
     
    Stap één was het uitgraven van de framboos. Ik had die vorig jaar van een vriendin gekregen en in een emmer uitgeplant, maar ik vond de smaak en productie van de frambozen tegenvallen. Daarom twee nieuwe, Echte Grotemensenframbozen gekocht (met dank aan Goldfish!): Tulameen en Golden Everest.
     

     
    Kijk, dit gebeurt er als je een framboos laat beloven dat 'ie netjes binnen zijn emmer zal groeien (dit is na één jaar, en dan zijn alle vastgegroeide uitlopers al afgeknipt).
     
     
     
     
     
     
     
     
     

     
     
     
     
     
     
     
     
    Een knip-, scheer- en strikbeurt later ziet het er alweer heel anders uit. Ik heb besloten dat de framboos nog één zomer mag blijven om te laten zien wat 'ie waard is. Hij hangt namelijk al helemaal vol met knoppen, nu zomaar weggooien vind ik zonde.
     

     
    Enfin, stap twee: rooien van wat verdwaalde knoflook. Die had ik vorige herfst bij wijze van experiment hier eens in de grond gestoken.
    Wat zou eruit komen?
    Mijn allereerste knoflook ooit!
    Superspannend!
     
    Wait for it...
     
     
     
     
     
     
     
     
     

     
     
     
     
     
     
     
     
    Tadaaaaa...
     

     
    We gaan maar snel verder met stap drie: het uitgraven van alle kruiden (flinke wortelkluiten!).
     

     
    Vervolgens de nieuwe frambozen ingegraven en over deze 'schone lei' een zak potgrond verdeeld voor de broodnodige vitamientjes. Ik weet wel dat veel kruiden op arme grond mogen staan, maar die van mij zagen er wel erg armetierig uit de laatste tijd, dus ze komen toch iets tekort denk ik.
     

     
    Laatste en meest bevredigende stap (ja, het werd al bijna donker!): het terugplaatsen der kruiden. Met veel ruimte ertussen, dan kan er nog wat bij hier en daar.
     
    Tot slot de hele boel opgeruimd en voor de framboos in de emmer een 'terrasje' gemaakt van oude vloertegels, zodat 'ie niet in het terras gaat wortelen. En zo zag het er aan het eind van de dag uit...op de modder na niet slecht:).
     
    Tot volgende keer!
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     

  16. Poe, wat een week heb ik achter de rug. Druk druk druk met werk. Boekpresentatie van een vriendin, aanvaring met dezelfde vriendin, en wat broodnodige geestelijke ondersteuning voor een andere. Oh, en dan nog de première van een tv-serie die mijn vriend schreef, compleet met rode loper en zenuwen over de juiste jurk...
     
    Wat is het dan heerlijk om moestuinier te zijn! Op je knieën, in je oudste spijkerbroek en fleecetrui, een regenworm bestuderen. Lekker 'dom' een stuk grond omspitten. Of juist heel precies kijken hoe een plantje groeit. Daar word ik dan weer helemaal zen van!
    Vandaag had ik mezelf daarom een paar rustige uren TUIN beloofd. En 'tuin' moest het dus worden - ook al was het bizar weer, met om het kwartier een afwisseling van zon en hagel (heb zelfs één hagelbui met zon gespot).
     
    Mijn vorige update ging over mijn 'grote' tuinborder* waar ik de moestuinbak uit had verwijderd, en daarna was begonnen de schuttingen te boenen, aardperen te planten en de boel om te spitten. Vandaag ben ik verder gegaan met mijn queeste om van een ordinaire tuinborder De Mooiste en Beste Eetbare Tuin Ooit te maken.
     
    *= 'groot' is in dit verband extreem relatief en betekent: 8 m2.
     

     
    Stap 1: Afmaken van het spitwerk, netjes ''ne spoai diep', zoals ze dat hier in Utrecht zeggen. Ik ben best trots! Bijna geen rhizoom van het zevenblad meer te bekennen, terwijl het daar twee jaar geleden nog van wemelde. Consequent met (zoveel mogelijk) wortel en tak uitroeien helpt dus. En ja, met 8 m2 is dat wel te behappen ja...
     

     
    Stap 2: Een heerlijke foto voor de preciesfreaks en perfectionisten onder u (ja, daar hoor ik zelf (soms) bij:)).
    De hele border netjes leeg en kaarsrecht en aangeharkt. Genieten.
     

     
    Stap 3: Een paadje 'uitgelopen' en daar stenen in gelegd, zodat ik straks altijd op dezelfde plek loop en verder nooit meer op de grond hoef te staan. Nadat deze foto is genomen heb ik de stenen nog zoveel mogelijk geëgaliseerd.
     

     
    Stap 4: Aarde tussen de stenen weer teruggeharkt en aangestampt. Is toch schitterend? Ik vind het er nú al gezellig uitzien, en er staat nog niks in. Kan eraan liggen dat ik het in mijn hoofd al helemaal heb volgepland, natuurlijk.
     
     
     
     
     
     
     
     
     

     
     
     
     
     
     
     
     
     
    En dit is dan het uitzicht van bovenaf. Let niet op de rommel, die afgevoerd krijgen is weer het volgende hoofdstuk.
    Echt, als ik naar deze foto kijk zie ik het al helemaal voor me: zachtjes in de wind wuivende bloemen, groenten die staan te genieten van de zon...plus hier en daar slakkenvraat natuurlijk (zo realistisch ben ik dan ook wel weer ).
     
    Er kwam hierna trouwens ook nog een stap 5: Het uitharken van een dun laagje compost over de hele border. Mulchen kan ik het niet noemen helaas, daarvoor was het te weinig. Maar ik heb nu nog een halve zak compost over, en ik ga bij elk gewas wat ik uitplant een handje compost extra in het plantgat stoppen. En misschien nog wat koemestkorrels door de hele border harken.
     
    Dit jaar verwacht ik natuurlijk nog geen extreme oogsten en successen, op zulke arme grond. Hoewel: het viel me mee hoeveel dikke pieren ik op de schep kreeg! Komend najaar wil ik groenbemester zaaien, en verder steeds zoveel mogelijk fijngeknipt plantenafval laten liggen bij wijze van mulch. In de herfst natuurlijk ook bladeren verzamelen. En zo hoop ik dan de bodem beetje bij beetje te verbeteren!
     

     
    Tot slot nog een foto van mijn laatste binnenzaaisels. Daar ga ik het straks ook nog druk mee krijgen. Ik heb een heleboel kruiden en bloemen gezaaid, en verder nog flespompoen.
     
    Ja ja, die tuin...hij is nog helemaal leeg, en toch staat 'ie al vol beloftes.
  17. Leuk hoor, zo'n MTFD, maar je gaat er wel teveel van klussen.
     
    'Oei, die aardperen van Jorieke moeten snel ingegraven. Hee, maar weet je? Eigenlijk is die achtermuur wel erg smerig. En straks kan ik er niet meer bij vanwege de aardperen. Nu maar snel even doen dan. Weet je wat, neem ik dat zijwandje gelijk mee. Hm, wel kaal hout hoor. Zal ik het ook maar even in de olie zetten? En als ik dan toch bezig ben...'
     
    Ja ja, zo gaat dat. Je begint met een aardpeer, en je eindigt met een wolkenkrabber in je achtertuin. Gelukkig ben ik nèt voor het wolkenkrabberstadium opgehouden.
     
    Hier was ik vorige keer geëindigd: bak uit de border gesloopt.
     

     
    Op deze foto zie je ook goed hoe smerig dat zijschuttinkje was. Die kant van de tuin ligt op het Noorden en het blijft daar altijd een beetje vochtig en viezig.
     

     
    Nou, en dan heb je dus zo'n vochtig en viezig hoekje, en wat zet je daar dan neer? Aardperen natuurlijk!
     

     
    Deze smeerwortel moest plaats maken; ik vond het wel gaaf om te zien dat ze echt van die onwijs lange penwortels hebben!
     

     
    Na een middagje boenen was dit het resultaat: (relatief) schone schuttingen en de boel weer netjes van kant (zoals wij in dit huishouden plachten te zeggen ).
     

     
    Die laatste foto was dan weer de aanleiding voor mijn klus van vandaag, want na het boenen viel het me op dat het wandje van de schuur er wel erg verveloos uitzag. Het zijschuttinkje ook, maar daar ga ik niets aan doen omdat ik er door de passiebloem niet helemaal bij kan, dus dat wordt dan heel raar.
     
    Maar goed, dit wandje kon wel een keertje 'gedrenkt' worden. Ik houd sowieso meer van olie dan van lak of beits. Bovendien had ik laatst op de site van een soort hippie-meubelmaakster gelezen dat je meubels prima kunt inwrijven met citroenolie, en, bij gebrek daaraan, met een mengsel van olijfolie en citroensap. Ik ben altijd wel in voor een experiment, dus ik heb het gewoon geprobeerd (eerst op m'n zaaibak). Het is buitenhout, dus geen ramp als het mislukt. Maar ik vind het eigenlijk heel mooi! Warm kleurtje en de roos steekt er mooi bij af:)
     
    NB. Ik voelde me trouwens echt een poetsmiep, op mijn knieën met een emmertje groene zeep de schutting aan het afboenen. We hebben nota bene een hulp in de huishouding omdat ik zo'n verschrikkelijke hekel heb aan poetsen!
     

     
    Van deze klus ben ik ook heel blij dat ik hem af kon strepen: de binnenboel. Omdat ik geen andere plek heb, gebruik ik de keuken als kas. De kunst is daarbij natuurlijk om het zo in te plannen dat alles past, zonder dat het hinderlijk of onhygiënisch wordt. Ik zat daar al dagen tegenaan te hikken. Het leek alsof het echt niet kon passen, terwijl ondertussen de zaailingen in de woonkamer wel stonden te snakken naar licht.
     
    Okee, twee bekentenissen: 1) Ik heb serieus een Illustratortekening op schaal gemaakt van alle vensterbanken en alle bakken met zaailingen, om uit te vogelen hoe ik het ging doen. En 2), ik ben gisteren bijna DRIE UUR bezig geweest om alles uit te zoeken, schoon te maken, over te potten en in te passen.
     
    Helemaal links de munt (op de magnetron:)). Dan op de achterste vensterbank van links naar rechts: citruszaailingen, basilicum, platte peterselie en koriander. Op de koelkast staan 5 komkommers, 1 zonnebloem, 5 pompoenen, 1 klimcourgette en 1 van speets gekregen aubergine. Op de lange vensterbank rechts staan twee zieltogende cactusjes, dan drie potten met pepers, 1 mini-auberginezaailing (de enige uit 10 die bij mij wilde kiemen ) en dan drie bakken tomaten met 3 x pomodori, 2 x Tasty Tom, 2 x Boxcar Willie, 3 x cherry geel en 4 x cherry rood. En dan is er ook echt geen millimeter ruimte meer over.
     

     
    Dit is weer zo'n creatieve Rinske-oplossing, niet lachen: ik vond dat mijn tomaten te langzaam groeiden, dus heb ik van opengeknipte flessen en afhaalmaaltijdbakjes - koken kan ik ook al niet - een soort tunnelkasjes gemaakt.
     

     
    Kijk, mijn zaaibak doet het supergoed! Een klus die nog op mijn lijstje staat, is om de mibuna, fringed red amsoi, raapstelen etc te verplaatsen naar een van de 'tomatenemmers' die nu toch staan te niksen. Dan zou ik de bloemenzaden hier kunnen zaaien en zit ik niet met dat slechte licht.
     

     
    Hier nog iets dat het goed doet: mijn kersenboompje! Ik sta helemaal te juichen, elke keer als ik 'm zie. Er zijn alleen nog opvallend weinig bijen en wespen actief. Ik heb er vandaag maar heel af en toe een gezien. Hoop dus wel dat al deze mooie bloesems bestoven zullen worden!
     
    Klussen die nog op het program staan voor de komende we(e)k(en):
    - alle bloemen zaaien;
    - pastinaak en flespompoen zaaien;
    - tuinborder omspitten en mulchen met compost;
    - paadje maken;
    - nieuwe bonenboog maken en sugar snaps uitplanten;
    - terrasborder op de schop en daar de nieuwe frambozen ingraven.
     
    Nou goed, een hele lijst dus, maar dagen zijn eindig en Rinske's ook. Dus ben ik vandaag hier opgehouden:
     

     
    En dat vind ik dan héél moeilijk...een half-affe klus half-af laten. Hier zie je hoever ik al gespit heb (waarbij ik ook een wirwar aan oude wortels, stenen en andere meuk verwijder). Wilde het nog éven afmaken...maar nee. Ik was moe, hard gewerkt, het was genoeg.
    En een troost: als je deze foto vergelijkt met de eerste, dan is in ieder geval die SCHUTTING toch fantastisch opgeknapt!
     
    Tot volgende keer!
  18. ...De kogel is door de bak! Of nee, wacht, eh...
     
    Nou ja. De strekking is duidelijk: de verhoogde moestuinbak ging eruit! Nadat ik me al weken zat te ergeren was de beslissing begin deze week ineens genomen.
     
    Het begon vorig jaar met het lezen van Alys Fowlers 'The Edible Garden'. Wauw, wat een eye-opener! Zo'n gezellig zooitje met groenten, eenjarigen en bloeiende vaste planten door elkaar paste beter bij mij dan een rechte moestuinbak met nette vierkantjes. Ik had een leuk eerste moestuinjaar met mijn bak, maar vanaf het moment dat ik dat boek had gelezen wist ik wat ik eígenlijk wilde.
     
    Probleem is/was dat ik een chronische ziekte heb waardoor mijn energielevel totaal onvoorspelbaar is. De ene dag kan ik 'gewoon' de hele dag werken, huishouden doen, tuinieren en dan 's avonds nog wat met iemand drinken; de andere dag lig ik in bed en kan ik niet eens zelf naar de supermarkt. Omdat een 'edible garden' nogal wat onderhoud vraagt, is het dus de vraag of dit een triomftocht of een tranendal wordt. Maar goed, mijn redenering is dat ik dan in ieder geval nú heel veel plezier heb van mijn minikoninkrijkje. Het is gewoon leuk om het een keer te proberen en precies zo te maken als ik wil. Wordt het niets, dan heb ik ook zo weer een nieuwe bak gebouwd (op een goede dag dan hè ). Bovendien hebben we het hier niet over een moestuin van 200 m2 maar over een tuinborder van 10 m2.
     
    Afgelopen maandag, een waarlijk Herculische dag in termen van energie, ging ik aan de slag!
     

     
    Beginsituatie: bak met bonenrek (op de voorgrond mijn fietskar).
     

     
    Zeiltje voor de bak en scheppen maar!
     
     
     
     
     
     
     
     
     

     
     
     
     
     
     
     
     
    En scheppen, en scheppen...en nog meer scheppen...tjonge, wat zit er dan eigenlijk nog veel grond in zo'n bak...
     

     
    Nog even volhouden, bijna klaar...
     

     
    En leeg! Daar is de trusty Makita al, om de boel uit elkaar te slopen.
     

     
    Wwrraaaaahhh slopen!!
     

     
    Chaos, dood en destructie!
     

     
    Klaar! En dan nu een (alcoholvrij) biertje.
     

     
    Ja ja, alcoholvrij, want in de andere border moest ook nog flink wat gebeuren. Dit is de border op het zuiden, waar ik mijn vruchtgewassen teel. Om verschillende redenen moet dat in bakken: er ligt nog een dikke laag grind uit de 'oude' (vóór onze tijd) tuin die ik lastig af kan voeren, ik heb maar heel weinig plek én de grond moet natuurlijk wel elk jaar vernieuwd worden. Het plan was dus om de MM-mix uit de bak - en ik moet het Jelle nageven, die ziet er nog fantastisch uit, zeker met de nieuwe compost erbij! - over de emmers te verdelen. Ik kan dan een nateelt doen van bladgewassen of ze 's winters inzaaien met een groenbemester, en dan in het voorjaar alles weer door elkaar scheppen en mengen met nieuwe compost. Ik hoop dat dat goed gaat; het is in ieder geval de enige manier dat ik jaar in, jaar uit nachtschades kan telen (ergens anders in de tuin krijgen ze niet genoeg zon, en ik heb geen geld voor elk jaar zoveel nieuwe potgrond).
     
    Op de foto boven zie je de beginsituatie: een zooitje waar ik sinds het begin van de winter niets meer aan gedaan had.
     

     
    Stap 1: grind eruit, worteldoek eruit (blegh worteldoek!).
     

     
    Stap 2: maken van verschillende 'plateaus' zodat alle emmers genoeg zon krijgen.
     

     
    Stap 3: grind er weer in...
     

     
    ...en stap 4: emmers op hun plek zetten. Nu hoef ik ze alleen nog wat netter 'uit te lijnen', en dan kan ik gaan planten (of zaaien, misschien doe ik nog een snel voorteeltje van mosterdblad en/of radijs).
     
    Tot slot hieronder mijn droomplan:
    Een visie op hoe het, zeg maar, als alle sterren goed staan en er vanaf nu níets meer fout gaat, kan worden.
     
    ...
     
    Tot volgende keer!
     

  19. Zo zit je binnen te koukleumen en met milde desinteresse naar de woestenij in je achtertuin te kijken; zo slaat de moestuinkoorts toe en realiseer je je dat je met veel dingen alweer achterloopt! Althans, zo gaat het bij mij. Het ene moment zal het mijn tijd wel duren...het volgende moment lig ik 's nachts in bed koortsachtig zaaischema's te maken en klussenlijsten af te werken.
     
    Gelukkig realiseerde ik me meteen dat ik nou ook weer niet zó laat was...tomaten en pepers had ik begin/half maart al binnen gezaaid en het meeste andere kon prima nu. Maar dan moest het wel NU!! Althans, in mijn hoofd. Omdat ik part-time (thuis) werk en mijn tijd grotendeels zelf in kan delen, was ik deze week ook in de gelegenheid om lekker veel tijd aan de tuin te besteden. Nu hijgt die zaaikalender tenminste iets minder in mijn nek.
    Iets minder:).
     
    Vorige week liet ik al de nieuwe DIY zaaibak zien; deze week heb ik 'm geolied, bekleed met worteldoek, een mooi plekje gegeven en gevuld.
     

     
    Hier bij het keukenraam stonden vorig jaar drie grote potten met kruiden, maar alle kruiden gaan dit jaar verplaatst worden naar de border achter de keuken. NB. Let ook even op de stromende regen waarin ik al deze klussen heb geklaard (krijg ik nu bonuspunten?).
     

     
    En zo ziet dat er dan uiteindelijk uit...voor niemand te begrijpen, behalve voor mij:).
     

     
    De keuken begint ook alweer aardig vol te raken! En dan staan nog niet eens op deze foto: zes citruszaailingen, een overwinterend perzikboompje, een bak met munt en twee cactusprobeersels. Naast de pol peterselie (supermarkt) heb ik koriander gezaaid, daar links naast staat basilicum en rechts wat tomaatjes die al echte blaadjes kregen. Binnen in de huiskamer staan nog meer tomaten, pepers, aubergines (nog steeds niet opgekomen ) en wat kruiden. En oh ja! Gisteren heb ik nog pompoen, courgette en komkommer gezaaid.
     

     
    De achtermuur van het huis. Dit was een beetje een verwaarloosd hoekje, zoals ook aan de tegels te zien is; ik heb daar allerlei viezige bakjes met dode plantjes, halfvergane planken en pissenbeddenmetropolen weggehaald. In plaats daarvan kwam: een kratje vol 10x10 bakjes (okee, ik weet dat dat er nu ook een beetje vies uitziet, maar dat is allemaal de schuld van de regen). Daarin heb ik zaken zoals biet, wortel en radijs voorgezaaid. Het idee is dat ik die straks voorzichtig kan uitplanten zonder de wortels (erg) te storen. Vorig jaar ging dat perfect! De oplettende kijker ziet rechts van de bak trouwens twee rozenstekken, die zich staan te verheugen op de mtfd
     

     
    Dit kasje staat op ons terras, dat was een bouwproject van vorig jaar. Had het opvallend goed overleefd, dus ik heb het weer ingezaaid, met sugar snaps, tuinbonen en spinazie. Als je (heel) goed kijkt zie je de sugar snaps omhoog piepen!
     
    En na al het zaaien was het dan tijd voor project aardbei. Zoals ik al zei wil ik van de border achter de keuken een kruidenborder maken (met tegen de achtermuur frambozen). Dat betekende ook dat de aardbeien die ik daar ooit lukraak had uitgeplant, verplaatst moesten worden. Kwam dat even mooi uit, want in de border er tegenover stond deze van Salamandertje gekregen rabarber eenzaam te zijn:
     

     
    Toen ik de aardbeien uitgroef, kreeg ik trouwens nog wel even een verrassing! In het najaar van 2014 had ik van iemand zeven uitlopers gekregen, die allemaal aansloegen. Afgelopen najaar had ik daarvan vast weer wat uitlopers opgepot (en vervolgens finaal vergeten waardoor ze met potje en al in de bodem vastgegroeid waren ). Enfin, ik dacht, 'ik zal nu een plantje of 12-14 hebben'. Hm ja...dat waren er dus 23.
    Gelukkig was er een vriendin op bezoek, dus die kon ik vast vijf plantjes in de maag splitsen. De rest heb ik zo goed en zo kwaad als het ging over de border van vriend rabarber verdeeld. NB. Ik snap dat die rabarber megahoog en -breed wordt, maar mijn redenatie was dat er best een paar plantjes onder konden staan...toch?
     

     
    Daarna had ik nóg twee plantjes over... De aardbeien zijn gelukkig hartstikke lekker. Ik weet helaas niet welk ras het is; ik kreeg de uitlopers van de mevrouw bij wie ik mijn vermiculiet en Makkelijke Moestuinzaden ging kopen. Zij kwam er mee aanrennen terwijl we alweer bijna de oprit af waren:). Nou ja, hoe dan ook: ze zijn heerlijk. Ik heb wat compost en koemestkorrels over deze border verspreid en ben heel benieuwd wat het gaat opleveren! Het liefst zet ik er nog wat bloemetjes tussen, maar dat wordt misschien wel erg druk
     
    En toen was al het werk gedaan - althans, dat dacht ik. Maar wat blijkt?
    Als je even pauze van je tuin wilt nemen, moet je vooral niet langs de Lidl fietsen...
     
    Tot volgende keer!
     
     
     
     
     
     
     
     
     

  20. Operatie zaaibak!

    · Raquette · 03-04-16 22:33

    Wat heb ik een leuk weekend gehad, zeg! Ten eerste konden we zonder jas in de zon zitten ( !!!). Ten tweede had ik eindelijk weer eens tijd en energie om te klussen!
     
    Een half jaar geleden vond ik een stevige pallet naast een puincontainer. Ik had ook nog wat balkjes staan - ook uit een of andere container - en het glazen bovenblad van een oude salontafel. Alles bij elkaar zou dat volgens mij een mooie zaaibak/koude bak op poten moeten kunnen worden. Ik wilde die al heel lang maken, en dit weekend ging ik, aangespoord door de in mijn nek hijgende zaaikalender, dan eindelijk aan de slag. Het resultaat is best netjes geworden, vind ik! Hieronder een stap-voor-stap fotoverslag:
     
     
     
     
     
     
     
     
     

     
     
     
     
     
     
     
     
    Eerst de pallet uit elkaar getrokken en alles verzameld. Wat een zooi, denk je nu, maar wacht maar af:).
     

    De verschillende bodemdelen naast elkaar gelegd en gekeken naar de totaalbreedte. Hier bleek dat die net teveel was om de glasplaat straks goed over de randen van de bak (die hier nog omheen moet) te laten glijden. Ik kon dus kiezen: de lange kanten van het uiterst linkse en rechtse plankje verder afzagen, of iets anders verzinnen.
     

    Iets anders verzinnen it was! Inkepingen gemaakt voor de balkjes, zodat die 'in' de bak zouden vallen en de glasplaat daar straks op zou kunnen rusten ipv op de buitenranden van de bak.
     

    Op zijn kop checken of de balkjes inderdaad netjes passen, en 'schraagjes' maken voor de bodem om straks op te rusten.
     

    Een niet te onderschatten onderdeel van het bouwproces: zorgen dat de bodem straks op alle vier de hoeken even hoog ligt:).
     
     
     
     
     
     
     
     
     

     
     
     
     
     
     
     
     
    Poten omgekeerd, 'schragen' naar binnen gedraaid en jawel... het past! So far, so good.
     

    En toen volgde het leukste gedeelte: zijkanten op maat maken!
     
     
     
     
     
     
     
     
     

     
     
     
     
     
     
     
     
    Het begint zowaar ergens op te lijken! Door de zijplanken op de balkjes vast te lijmen/schroeven, wordt de constructie 'opgesloten' (en dus steviger).
     

    De plank aan de voorkant valt net een halve centimeter boven de voorste twee poten. Daardoor vormt hij een 'stop' voor de glasplaat. NB. Deze plank zit overigens niet vastgelijmd, dan kan ik hem er na het zaai-/kweekseizoen afschroeven en heb ik een fijn klustafeltje:).
     
     
     
     
     
     
     
     
     

     
     
     
     
     
     
     
     
    En last but not least het eindresultaat. Het past allemaal precies! De glasplaat ligt aan de achterkant een beetje hoog doordat de achterste poten afgestemd waren op het 'glasplaat glijdt over de zijkanten van de bak'-plan, maar die kan ik nog een beetje afvijlen zodra ik een houtvijl kan lenen. Ik ga de bak ook nog in de olie zetten morgen (alleen jammer dat het terwijl ik dit schrijf keihard regent, haha).
     
    Deze week gaan de eerste zaadjes erin! En maar goed ook, want als ik direct in de grond zaai wordt hier alles opgevreten door de slakken (zelfs in de MM-bak). Dit jaar dus in een soort 'wisselteelten' steeds zaailingen blijven opkweken in de zaaibak, in een poging de slakken zodanig te overspoelen dat er ook nog iets voor ons overblijft. We zullen zien...
     
    Oh ja! En zo ziet een gelukkige klusvrouw eruit:). Daaaag!
     

  21. Hallo allemaal! Ik ben hier een tijdje niet actief geweest. De hele winter, om precies te zijn. Ik heb ontdekt dat ik een 'tuinknop' heb; één die acuut uit gaat eind september en dan op 1 maart weer aan.
     
    In september had ik nog allemaal grote plannen om mijn moestuinbed om te bouwen naar een 'edible garden' met groenten en bloemen door elkaar, maar in de praktijk blijkt dat intensief tuinieren, zeker als het kouder wordt, voor mij gewoon niet echt haalbaar is. En het heeft natuurlijk geen zin om zoiets aan te leggen als je het niet kunt bijhouden. Daarom dit seizoen in de herkansing: de zelfgebouwde MM-bak!
     
    We waren midden maart op vakantie, maar sinds een dikke week ben ik weer bezig. Mijn grootste prestatie tot nu toe is het binnenhalen - met vrienden en geleende auto's in wisselende samenstellingen - van zes 40l-zakken gemeentecompost. Score! In Utrecht mag je er eigenlijk maar één per persoon, maar als ik de grote stapels zag die er een ruime week na de compostdag nog lagen, voel ik me niet echt schuldig. Met de compost heb ik inmiddels de bak weer aangevuld.
     
    Verder vooral veel onkruid wieden en opruimen. Zo'n tuin wordt wel echt mistroostig en vies in de winter! Overal alg, slijmerige takken, platgelopen plasticjes, etc. Er groeide ook een hele rand rucola om de bak heen die vorig najaar zichzelf heeft uitgezaaid. Toch maar weggehaald, want het zag er na de winter niet echt meer lekker fris uit (en begon deels zelf al weer door te schieten!). Eens flink opgeruimd dus, en daarnaast vast pepers, tomaten en aubergine gezaaid. Ik heb ook een zaaiplannetje gemaakt voor allerlei vroege dingen die direct in de bak mogen.
     
    Op de foto kun je zien hoe ver ik met de bak ben: klaar om in te zaaien! En dit keer stapstenen erdoorheen, want hij is toch iets te breed om makkelijk bij te kunnen anders. Onkruid heb ik al grotendeels gewied, linksvoor kun je nog een beetje zien hoe het was. Rechts tegen de - hier niet zichtbare - schutting komen Japanse wijnbessen. Gisteren heb ik de moederplant verplaatst en er staan nog twee gewortelde stekken in emmers te wachten.
     
    Het stelt nog niet veel voor, maar dat komt wel! Ik ben allang blij dat ik er weer een beetje ben. Tot snel voor een meer uitgebreide update!
     
     

  24. Het is echt geweldig hoe alles uit de grond schiet nu we eindelijk een beetje warmte krijgen. Nog beter: ik heb twee weken vrij!! Tijd om weer eens de stand van de moestuin te peilen.
     

     
    05-06, 13-06 en 17-06.
    Op dit overzichtje kun je goed zien hoe hard alles groeit. In twaalf dagen zijn zowel de bak als de roos ontploft!
     

     
    Ik moet wel lachen om hoe mijn bak eruit ziet, zeker vergeleken met al die keurige MM-bakken van andere forummers. Laten we het er maar op houden dat ik een vrije geest ben, of zoiets... Als je nog nooit eerder een moestuin hebt gehad, is het ook echt even schrikken hoe groot alles wordt...
     

     
    ...zeker als je het door laat schieten! Hier staat de rucola in bloei. Het doorschieten gebeurde voor ik er erg in had, door een combinatie van warmte en te weinig water (denk ik). Het is biologische rucola en mijn zaad was op, dus het komt eigenlijk wel mooi uit; als het lukt ga ik zaadjes oogsten!
     

     
    Bij de radijs hetzelfde verhaal: een monster van een stam, 60cm hoog en 2cm dik! Mijn buurvrouw vroeg al voorzichtig wat dat nou toch voor plant was:). Ook van deze ga ik proberen zaad te oogsten.
     

     
    Hier zie je het belang van goede grond. Deze courgette heb ik half mei uitgeplant; heb wel oude stalmest ondergespit op deze plek, maar voor de rest is het toch gewoon 'dode', dichtgeslagen tuinaarde in onze borders. De plant ziet er redelijk uit, maar heeft wel moeite om echt op gang te komen (onderste bladeren hangen slap, vrouwelijke bloemetjes vallen af).
     

     
    Nog een courgette, deze staat in de moestuinbak op MM-mix. Wat een verschil! Hij is twee weken later uitgeplant maar streeft zijn concurrent in de volle grond nu al voorbij. Zelf vind ik het een uitdaging om op een natuurlijke manier de grond in de tuin te gaan verbeteren, maar als je daar geen zin in hebt is dit dus wel een aanbeveling voor de MM-mix (gelijke delen turf, compost, vermiculiet).
     

     
    Zo leuk om te zien: twee maanden geleden was het rek nog leeg, nu zijn de peulen bijna boven. Ze hebben ook al zeker drie tweepersoonsporties peultjes opgeleverd (drie planten). Volgend jaar wil ik er ongeveer acht zetten (tegen de schutting). Geweldig om voor een verse maaltijd alleen maar even met een schaar de tuin in te hoeven lopen!
     

     
    We eten nu al dagen elke dag wel iets uit de tuin. Met deze graad van bebouwing zijn het natuurlijk geen complete maaltijden, eerder snacks: een vers peultje bij een glas rosé, drie aardbeien voor het ontbijt, de basis voor een salade. Hierboven zie je een voorgerecht; twee eenpersoons koolrabi-gratins uit de oven. Ik kan haast niet in woorden omschrijven hoe geweldig ik het vind om een bron van voedsel in je eigen achtertuin te hebben. Het stimuleert me ook om nog systematischer - en ietsje minder chaotisch, zou ook wel fijn zijn:) - aan de slag te gaan!
     

     
    Achterin de tuin gaan de zaken ook goed. Met name de Black cherry van Yuras, die ik op onorthodoxe wijze extra had aangeaard (zie hier: blog/Raquette/aardbeien_alienhi%C3%ABrogliefen_en_aanaarden_2.0_b-5194.html) is indrukwekkend. In dit gedeelte van de tuin heb ik wel wat last van zwarte luis, die afkomstig is van de boerenjasmijn in de hoek. Gelukkig is er inmiddels een heel leger lieveheersbeestjeslarven op de been (zodanig dat ik waarschijnlijk straks met een lieveheersbeestjesplaag zit )!
     

     
    Deze pechpompoen, naast de tomaten, had er ook last van: eerst flink verzwakt door de luizen, daarna tot het hart toe weggevreten door een slak. Er zaten alleen nog twee toegetakelde blaadjes aan - op de foto hou ik er eentje vast - en ik dacht dat hij dood was. Toch nog even laten staan. En zie, hij loopt weer uit!
     

     
    Hij heeft nu weer genoeg groei om zonder het oude blad te kunnen, dus dat mocht eraf. Ik houd deze pompoen voorlopig wel onder een doorzichtig bakje/kasje om hem de schade rustig te laten inhalen, zonder opnieuw slachtoffer te worden van een slakkenaanval.
     

     
    Dit vind ik ook zo ontzettend leuk: aardappels! Ze staan pal onder de boerenjasmijn maar de luizen vinden ze niet lekker. Ik had iets gelezen over aardappels poten in een afgerolde plastic zak, die je dan steeds verder omhoog rolt om aan te aarden. Er lagen nog wat verlepte aardappels te slingeren in de keuken; die dus in stukken gesneden en lukraak in de zak gegooid (half mei). Ik verwachtte er niets van, maar djies, wat groeien die dingen! Nu ben ik stiekem toch wel heel benieuwd of er ook echt iets in de zak gebeurt:)...
     




     
    Nog wat updates uit de rest van de tuin: de eerste binnentomaat die in de zon verder rijpt, kleine pompoenzaailingen die straks naar Salamandertjes tuin gaan. Verder mijn impro-aardbeienkooi, die perfect werkte, maar nu alweer bijna overbodig is. Volgend jaar meer aardbeienplanten! En tot slot de lupinezaailingen, mijn pride en joy, want opgekweekt uit zelf geoogst zaad van vorig jaar.
     


     
    Dan, last but not least: het bonen bonanza uit de titel. Zoals ik al schreef zijn de peultjes nu bijna klaar, maar de sugar snaps en de stambonen staan te trappelen! Ik kan me voorstellen dat een doorgewinterde moestuinier hoogstens een wenkbrauw optrekt, maar ik had dat nog nooit gezien, hoe dat gaat met stambonen. Zo schattig! Ze krijgen eerst echt miniboontjes van twee centimeter, en die beginnen dan langzaam te groeien.
     

     
    De kastanjebonen van appelvrouw hebben hun stokken gevonden en zijn nu flink aan het groeien...
     

     
    ...en de pronkbonen hebben een iets geschikter houvast gekregen en zijn sindsdien ook voortvarend aan het klimmen! Over een week of drie, vier, hoop ik op een weelderig begroeide schutting (aan de andere kant van het cirkelterras staat ook zo'n boogje).
     
    Ik ben heel benieuwd wat dit allemaal voor oogsten op gaat leveren! Nu heb ik ook pas een beetje gevoel voor wat de verschillen zijn: peultjes en sugar snaps kunnen goed tegen een rek opklimmen, maar bonen willen echt slingeren rond een staak. En het mafste: ze slingeren allemaal, stuk voor stuk, tegen de klok in. Ook op het Zuidelijk halfrond. Maf he!
     
    Ik heb nu al zin om recepten te gaan bedenken voor de dagelijkse bonenoogst die zich straks van juli tot september zal aandienen. Vanavond kort geblancheerde peultjes met gerookte zalm...hmmm!
  25. Om eerlijk te zijn baalde ik de afgelopen week van de tuin. Niet alleen omdat mijn halve bak is leeggevreten, maar ook omdat ik elke keer als ik er doorheen liep, honderd dingen zag die ik 'nog even moest doen'. En die dingen kón ik dan vervolgens niet doen, want een grote redactieklus plus slechte gezondheid plus afspraken 's avonds, betekent af en toe effe dimme. Geblaze. Eigenlijk kun je dus ook gewoon zeggen dat ik van mezelf baalde.
     
    Tot ik vanochtend - nou ja, vanmiddag:) - wakker werd. Goddelijk weer. Ik had meteen tuinkriebels. Aangezien Dirk een soort van ultieme Formule 1-Feyenoord-wielrenkijkdag had ingepland, kon ik de hele dag ongegeneerd aansukkelen buiten.
     

    Het eerste dat moest worden aangepakt was de bak: net eraf, balkjes weg, grond eromheen verplaatsen. Ook heb ik de courgette wat dieper geplant, want die zag er niet goed uit en ik kon bij nader inzien begot niet meer bedenken waarom ik dat ding nu op een bergje had gezet . Dat is dan het resultaat van 600 moestuintopics, plus mijn hoofd, ofzo. Enfin.
     

    In de achterste hoek van de tuin had ik wat smeerwortel geplant die ik nog moest snoeien (planten gekregen op de buurtmoestuin). Dat kwam mooi uit, want ik ging vandaag ook de Ultieme Zomergevoelklus doen: tomaten uitplanten!
     

    Deze tomaten had ik van Yuras gekregen op de mtfd. Die waren al bijna in de hemel - nou ja, de hemel van mijn keuken - en moesten nodig uitgeplant worden.
     

    Het complete tomatenarsenaal: helemaal links twee Money Makers die de moestuinbak in zijn gegaan, de Black Cherry en Marzano van Yuras, daarvoor vier pomodorizaailingen van supermarkttomaat, en in de bakjes met blauw en zwart tape respectievelijk een oranje pomodori en gele cherrytomaat. Ik had geen oranje en geel tape, dus heb ik al die tijd maar gewerkt met complementaire kleuren. Ja, zo'n nerd ben ik dan ook wel weer:).
     

    Met die rode pomodori's ga ik een experiment doen: ik zet er één in een 65l speciekuip met drie andere tomaten, één in mijn moestuinbak, en twee binnen op de keukenvensterbank in (7l) oude cd-rekken. Ik wil zien of de planten het in zo'n relatief kleine pot op de vensterbank ook gewoon doen.
     


    Binnentomaten in hun nieuwe onderkomen...
     

    En eindelijk operationeel: Tomato Island! Met ook paprika en aubergine (maar TomatoPepperEggplant Island werd zo'n lange naam) en op de voorgrond een pompoen. Ik ben zo blij! Deze week had ik al de schuur opgeschoond zodat onze containers daar konden staan, en nu heb ik dus deze hele border erbij voor mijn moestuinavonturen! NB. Ik weet dat die pompoen nog een beetje klein is, maar hij leek niet meer zo hard te groeien in zijn P9 potje, dus ik heb de gok maar gewoon gewaagd. Er zit een flinke laag oude stalmest onder, gekregen van Salamandertje (bedankt! ).
     

    Buitentomaat. Is het niet idyllisch? Nou ja, tot de phytophtera toeslaat, dan . *afkloppen!*
     

    Vervolgens was het tijd om wat Tropoleums uit te planten. Niet te geloven zo'n kasje! Het groeit echt de pan uit. Alleen stom dat ik een paar van de Tropoleums in de volle zon heb gezet - terwijl de zon er dus, de naam zegt het al, vol op scheen. Op het moment dat ik me weer omdraaide waren de blaadjes veranderd in verfrommelde papiertjes. Toen heb ik snel een zonneschermpje voor ze gebouwd, maar echt...ik wou dat er een icoontje was van een mannetje dat zichzelf met een hamer op de kop slaat. Gelukkig lijken de meeste plantjes er snel bovenop te komen.
     

    Even tussendoor. Op een gegeven moment vroeg ik me af of ik ergens een huishoudelijk apparaat aan had laten staan; zoveel insecten zoemden stationair om de muurbloem heen!
     

    Rechterschutting (op het noorden) begint ook voller te raken. Vandaag de aardbeien daar gehangen en een Sweet Eve die ik van Salamandertje heb gekregen, die op die ereplaats . De Coop verkocht afgelopen week biologische kruidenplantjes, dus ik heb mijn collectie aangevuld met koriander en een nieuwe rozemarijn.
     

    En het resultaat na een lange dag werken! De kuil voor die pompoen, rechts op de voorgrond, was een ontzettende crime om te graven. Wat een dichtgeslagen grond daar! Ik kan niet wachten om in die hele border de grond te gaan verbeteren. Heb ook nog stapstenen uitgezocht en ingegraven, een braam verplaatst, mijn wormenflat omgebouwd tot een soort etagecompostbak (staat nu buiten met de bodem op de grond; daarvoor moest ik een heel stuk grind weghalen) en Cosmea, Borage en Lupine gezaaid.
     

    Het wordt steeds gezelliger...
     

    ...helemaal als je bedenkt dat het er een jaar geleden zo bijlag (en we alles zelf doen, low-budget én zonder auto:)).
     

    Zo, ik ben weer helemaal gelukkig. Wat een dagje tuinieren al niet met je kan doen..
     
    Welterusten!

Over moestuin forum

Op het moestuin forum delen leden ervaringen en tips over het telen van groenten en fruit in de moestuin.

Lees meer over moestuinforum

Tips

Moestuin Forum

Browser pushmeldingen instellen in uw browser
Chrome (Android)
  1. Tik op het slotpictogram naast de adresbalk.
  2. Tik op Machtigingen → Meldingen.
  3. Pas uw voorkeuren aan.
Chrome (Desktop)
  1. Klik op het hangslotpictogram in de adresbalk.
  2. Selecteer Site-instellingen.
  3. Zoek Meldingen en pas uw voorkeuren aan.