roeier

Ach, bij zoiets als Akelei of Lupine zien je vaak dat de nakomelingen anders van kleur zijn. Ik ben het alleen met bonen op deze manier niet gewend.

Een rijtje tuinbonen wat ik heb staan heeft wat plantjes er tussen waarvan de bloemkleur sterk afwijkt. Ze zijn van vorig jaar gekochte tuinbonen. De teelt ging zo slecht toen dat ik alle geoogste bonen bewaard heb om dit jaar opnieuw in de grond te stoppen. Tot nog toe zit er betere groei in dan vorig jaar, het gaat wel goed komen denk ik. Maar ik ben verrast door sommige bloemkleuren. Ik lees op een Engelstalige website dat het normaal is dat bij tuinbonen een percentage paarsbloeiend is, een percentage lichtpaars, en een gedeelte 'normaal' gekleurd is. Oké, dat zou hierop van toepassing kunnen zijn, maar waarom zie ik dat dan nu pas voor het eerst? Dit had ik andere jaren niet, en ook bij andere mensen zag ik dit niet. Lichte verschillen misschien, ook in de bonen zelf; soms een witte navel, soms een zwarte, tuinbonen kruisen makkelijk, dus dat snap ik en heb ik vaker gezien, Maar het kleurverschil wat ik nu zie komt voor mij uit de lucht vallen. Volgens mij heeft ook niemand in de buurt blauw bloeiende tuinbonen op de tuin gehad. Het kan natuurlijk wel, maar de oude mannetjes op klompen hier hebben eigenlijk nooit iets aparts op de tuin staan. Dit ras heet 'Adrie', dat hebben wel meer mensen hier staan.

Heermoes lijkt me een pioniersplant op zware klei. Kan daar goed doorheen komen en met diepgravende wortelkanalen aan mineralen en voedingsstoffen komen waar andere planten lastig bij kunnen. Ik denk dat wat bedoeld wordt met heermoes als bemesting is dat je die voedingsstoffen die de heermoes heeft opgediept aan je plantjes geeft, waarschijnlijk door er gier van te maken of gewoon de uitgetrokken heermoes rond je planten neer te leggen. Zeker als je het op de aarde legt is heermoes zo weg. Zelf doe ik daar niet zoveel mee, ik bedoel met heermoes als meststof. Klei is meestal niet voedingsarm, dat van mij lijkt me dat niet in elk geval, en ik beschouw heermoes gewoon als een onkruid. Ik verander graag de samenstelling van mijn grond zodat het voor de meeste planten leuker wordt en voor de heermoes minder leuk. Als ik de klei minder compact maak vindt de heermoes het minder leuk, want die houdt van compacte klei. Als je een beetje grote tuin hebt en de heermoes zit overal, dan is uittrekken onbegonnen werk. Zelf maak ik terpbedden en dan ben ik vrijwel in één klap van de heermoes af. Er komen dan geheid nog wel stukjes boven, maar weinig en verzwakt, dan nog een keertje trekken en weg. Terpbedden maken betekent dat ik heel veel organisch materiaal in de grond werk, beginnend met half-vergane houtstammen. Is een grote klus, maar lost wel veel problemen op. De heermoes was niet de reden om zo te werk te gaan, maar het is meer dan een bijkomstig voordeel dat ik er zo vanaf raak. Ik kan me wel vinden in jouw ervaringen zoals je die hebt genoemd. Met spitten verander je eigenlijk niets; de grond is nog net zo geschikt voor heermoes als daarvoor, en die wortels van waaruit ze teruggroeien, die zitten zo diep, daar kom je met gewoon spitten niet aan. Ik weet niet hoe diep ze zitten, maar volgens mij kom ik ze op een halve meter diep nog wel tegen en gaan ze nog veel dieper.

En de winnaar in de teeltwedstrijd Roest 2017 - 2018 is, in een herhaling van het jaar daarvoor: ROEIER! Die titel, daar ben ik mee getrouwd, roest moet van kou en droogte houden. Niet alles zit zo dik onder de roest. De Pskem staat er nog opvallend fris bij. Als ik dat nou vergelijk met de Wonha, die kwam pas boven de grond in Maart, en toen dacht ik, die gaat de rest nog verslaan, maar die is nu alweer aan het vergelen. De Pskem, die het eerste uit de startblokken was, blijkt ook de langste adem te hebben, heeft de hele tijd onverstoorbaar en gestaag doorgegroeid. Leuk aan de Pskem in z'n groeivorm is ook dat hij zo bewust z'n bladen vanaf het begin de zijkanten opstuurt.

Ah, dank je! Dat klinkt als iets vrij gewoons. Gek dat ik hier zo weinig zie, terwijl iedere tuin vergeven lijkt van de Hortensia's.

Hier vaar ik wel eens langs, staat in iemand's tuin. Heeft iets van Hortensia, zo met die bloemtrossen, maar dit zijn kleinere trossen, ander blad ook, en die hele groei lijkt toch anders... Kortom, ik weet niet wat dit is, maar ik vind het wel mooi.

Vorig jaar ging het beter met de uien hier, maar al het spul wat je vroeg moet zaaien kwam niet op gang bij mij. Dit jaar toch maar eens de discipline proberen op te brengen voor meer late zomerteelt - als klein plantje overwinteren dus. Kans op doorschieten zou minder moeten zijn hier in het koude noorden. Ik denk wel dat voor wie nu kleine plantjes heeft er nog héél veel kan gebeuren de komende anderhalve maand, dus dat het in één keer hard begint te groeien.

Dat is al gebeurd, een maandje terug: https://www.moestuinforum.nl/identificatie-wat-voor-plant-struik-boom-is-dit-t5695-4540.html#p374951. Dus ondertussen zou het al veel groter moeten zijn...

Ik vraag me af of deze bladaanhechting een raskenmerk is: Ik heb namelijk één plantje waar dit 'rondje' tussen de tegenover elkaar staande bladen zo duidelijk is, en ik vind het een mooi detail, zo met dat rode 'scheepje' erop ook. Komen jullie dit ook tegen, en bij welke vooral?

Hier staat ook een bosje dat zich niet lijkt uit te breiden. In elk geval komt het niet onder een smal fietspaadje door, en het groeit ook niet het weiland in, terwijl daar maar 2x per jaar wordt gemaaid, en er zijn maar kleine groepjes grazers af en toe. De duizendknoop mocht altijd bloeien. Het zal misschien door de gemeentelijke herindeling komen; vorige week is het spul wel weggemaaid. Ik weet niet of dat zin heeft, en ik weet ook niet hoe vaak de nieuwe gemeente van plan is om iemand langs te sturen. Ik vind duizendknoop wel rotspul, om daar geen misverstand over te laten bestaan.

Ik denk dat de meeste mensen die bovenstaande berichten lezen zullen vinden dat die Richard al lang veel te ver is gegaan, en het ruimschoots heeft verdiend voor de rechter te verschijnen. Ik heb nooit met de man te maken gehad, maar ik twijfel niet aan de verhalen die hier staan. Arjan heb ik persoonlijk ontmoet, wat plantjes bij hem gekocht, kopje koffie gedronken, hij gaf me nog wat plantjes gratis mee omdat de rasnaam verloren was geraakt. Arjan verkoopt geen appels voor peren, van wat ik heb gezien, ik heb geen enkele reden aan de verhalen van Arjan te twijfelen of wat hij schrijft over zijn recente persoonlijke geschiedenis. Aan Sparky twijfel ik ook niet. Jammer dat jullie met zo'n geval als Richard te maken hebben gekregen, daar wordt niemand beter van.

Roest alweer hier. Dat begon vorig jaar begin Mei ook. Ik ga geen aangetaste bladeren wegknippen, dat hielp vorig jaar niet. Betere grond heeft dus ook niets geholpen. Bakmeel door het water om het te vertragen kan ik nog naar kijken. Ik zal wel weer vroeger moeten oogsten dan bedoeld, maar ik geloof wel dat het een beter knoflookjaar is dan verleden jaar.

Om m'n verhaal van vorig jaar te vervolgen; het ging inderdaad te langzaam met de groei van mijn siertabak, er kwam op geen enkel moment schot in. Maar ik las, en dat had ik over het hoofd gezien, dat Nicotiana Sylvestris tweejarig is. Toen heb ik maar wat plantjes weer uitgegraven en binnen overwinterd. Sommige plantjes overwinteren beter dan andere. Met deze siertabak ging het uitstekend; ze bleven mooi groen, zelfs een exemplaar die al sinds vorig jaar in hetzelfde kleine bakje doorbracht is mooi gebleven. Nu zet ik ze zo langzaam aan weer uit. De groei komt er al weer een beetje in, ik ben benieuwd of ze nu hun ouders in Straatsburg achterna gaan, zou leuk zijn.

Ai, dat ziet eruit als een kerkhof! Ook zonder kasje was dit denk ik niet helemaal goed gegaan; kleine bakjes drogen zo uit, en er is nogal wat zon. Met vorst heb je ook een probleem; bakjes bieden minder bescherming. Met een kasje van vliesdoek inplaats van plastic was dit minder snel mis gegaan. Het lijkt verloren. Misschien dat er een nog niet ontkiemd zaadje gaat ontkiemen, maar wat gebakken is ben je kwijt. Leergeld betaald. Ik vind de tijd laat genoeg om alles uit te planten, maar ik ben een paar nachten terug wel wat plantjes kwijtgeraakt door de vorst. Dat kan nog steeds gebeuren. Ook een temperatuur die in één keer van 20 naar 5 gaat kan makkelijk plantjes als tomaat en leden van de komkommerfamilie de kop kosten.

Ik zag net een kort filmpje op YouTube, wat een enkele, anekdotische, vergelijking maakt, met en zonder mycorrhiza: Om eerlijk te zijn twijfel ik hier. Mycorrhiza gaan toch een relátie aan met plantenwortels, maar zorgen toch niet direct bij zo'n jong plantje voor wortelgroei? En mijn ervaring is dat bonen zó een klein potje hebben doorworteld, dat gaat heel snel vanuit het ontkiemen, waarschijnlijk met kracht vanuit de boon. Oké, ik heb de link naar dit filmpje gemaakt, maar te snel; ik zou een groter testveld moeten zien voordat ik waarde aan zoiets hecht. Ik geloof wel in mycorrhiza, maar dit effect in het filmpje vooralsnog niet.

Jazeker, zelfs hier in het hoge noorden al. Dit is een stoofpeer, je ziet een klein peertje al gevormd worden terwijl de bloesem er nog aanzit. En de oogst begint pas in Oktober... Deze foto plaatste ik net ook in een ander topic, maar omdat het zo'n mooi beeld geeft en ook zo treffend op je vraag aansluit, hier nog maar even de bijna uitgebloeide perenboom in mijn tuin:

Gezeten, kopje koffie genomen, van het uitzicht genoten... Moet ook gebeuren. Grazende koeien op de achtergrond. De weilanden kleuren nu mooi geel en rood.

Er staan ervaringen vermeld met deze solo's ergens in ditzelfde topic, ik denk voordat je 20 bladzijden ver bent je al iets hebt gevonden. Ik weet niet meer precies wat werd gezegd, als je je op de bijdragen van Persica concentreert leer je veel, hij vatte vaak dingen samen. Waar ik zelf ervaring mee heb is het in de grond stoppen van een enkele teen (gewone, niet OK) knoflook, en dat daar meerdere scheuten uit ontstaan. Het schijnt dat knoflook bij te weinig koude tijdens de teelt zich niet goed splitst in afzonderlijke tenen. Het zou kunnen dat er telers zijn die hier bewust op inspelen om deze 'solo' knoflook te leveren. Het lijkt me sterk dat dit echte Olifantenknoflook is, want dan zouden ze er toch meer geld voor kunnen vragen? Ander onderwerp: mijn eigen teelt. Ik werk met kleine broedbolletjes, dat gaat erg langzaam. Ze kwamen goed op in de herfst, maar hebben het zwaar te verduren gehad met de winter. Ze waren maar minimaal afgedekt, met hooi en daar een net overheen, en zijn allemaal vrijwel tot de grond toe afgevroren. Ze herstellen zich nu weer langzaam: Eéntje heb ik beschut in het raam gehouden: Eigenlijk een kasplantje dus. Het zou kunnen dat volgend jaar anders is, als ze wat groter zijn. Ik ben benieuwd of er nog wat groei in komt dit seizoen, en op welk moment ze gaan vergelen vergeleken met gewone knoflook. Ik hou ze waarschijnlijk op dit moment in de potjes, daar groeien ze bepaald niet uit.

Ik heb nog niet eerder iets gemeld hier, er is ook weinig om te laten zien, de kou is net als vorig jaar een spelbreker. Ik heb eerst maanden tegen potjes aangekeken waar niets in wilde ontkiemen: De meeste potjes zijn inmiddels opgeruimd, de paar potjes waar wel wat opkwam zien er al heel lang hetzelfde uit: Bij de tomaat vorig jaar was het Juni voordat er wat groei inkwam, dat was te laat om een tomaat te kunnen oogsten. Bij deze ui gaat het dezelfde kant op, de winter houdt nog wel even aan, de vorst blijft, en daar heeft dit uitje duidelijk geen zin in.

Ik denk wel dat Bit gelijk had en dat het iets van een Kaasjeskruid-Malva-achtig type is. In die familie ben ik niet goed thuis en volgens mij zitten daar heel veel bloemetjes in die wat op elkaar lijken. Er groeide ook iets dergelijks in de buurt, en deze pluk op de foto is al voor de winter opgekomen. Het is waarschijnlijk iets twee-jarigs. Geraniums ben ik al helemaal niet in thuis, maar naar mijn beste weten had een geranium afgelopen winter niet overleefd.

Liguster is in elk geval wintergroen en dus het hele jaar door een goeie windbreker voor wat op je tuintje groeit. Dat is minder belangrijk naarmate er meer bebouwing is die al voor beschutting zorgt. Beuk is ook een klassieke keuze natuurlijk. Meidoorn en sleedoorn groeien langzaam. Zoiets als rode bes heeft ook wel de potentie om als een losse haagvorm te dienen - beetje dichter op elkaar plaatsen dan je bij losstaande struiken zou doen. Kunnen hoger groeien dan de bedoeling is als er weinig licht is. Kweepeer en aanverwanten kan ook goed, als je leivormen wilt gebruiken is je keuze in fruit nog groter, maar goed leiden vergt wel wat tijd en kundigheid. Een gemengde haag kan ook mooi zijn. Impact van wortels kan ik niet goed beoordelen, zou dat niet wat meevallen als je dingen klein houdt? Het antwoord op je vraag zal veel van smaak afhangen volgens mij.

Ook de Boreal Beast bloeit nu bij mij, dat zal het laatste rasje zijn, want Beauty heeft geen knopjes (slechts puber-struikjes bij mij). Dan liep de eerste bloei dus van de Indigo Gem op 10 April tot de Boreal Beast op 2 Mei. Zo'n 3 weken ertussen, dat klopt wel met de Canadese ervaringen, maar daar begint de bloeiperiode nu pas, normaal gesproken. De meeste rasjes kwamen hier rond de 20ste in bloei. Hoogtepunt van de bloei, alle rassen samen, viel einde April, de bloei is nu net zo'n beetje over het hoogtepunt heen. De bestuivers hebben het niet laten afweten, ik heb de indruk dat overal waar een bloemetje was nu een besje hangt. Klasse!

Nog even over dat rijshout bij mijn Rode Hooglanders; je kunt nu al zien dat ze graag de hoogte in willen, een heel andere groeiwijze dan de aardappel op de tweede foto, wat óf de Charlotte, óf de Sarpo Mira is... Ai, niet genoteerd dus. Zie ik vanzelf; Charlotte en Sarpo Mira lijken niet op elkaar, maar in dit groeistadium dus nog wel. Ik wil trouwens niet suggereren dat die Rode Hooglander de enige is die lange stengels maakt, want dat zal wel niet.

Bij die 'lijsterbes' komt de stand van de takken wel als twee druppels overeen met die van mij. En ik heb moeite lenticellen te ontdekken, net als bij die van mij. Het zal toch wel een lijsterbes zijn dan. Beetje te jong voor bloemen, dat kan. Misschien volgend jaar. Laat ik ook eens een vraag stellen. Ergens op een onbewaakt plekje is dit spontaan opgekomen, en als het bloeit is het waarschijnlijk makkelijker te benoemen, maar misschien dat iemand een idee heeft op basis van het blad alleen?

Sommigen maken sterke stelen en behoeven geen steun, anderen zijn slungels en gaan al zonder wind hangen. Deze 'Windmolen' had ik in het voortuintje van mijn ouders gezet, groeide vrij groot maar bleef fier rechtop staan: