Walnoot en Paardenkastanjeblad, bladziekte besmettelijk?

[appelvrouw]

Zowel mijn walnoot( niet zo heel erg) en mijn Paardenkastanje hebben een bladziekte. De Paardenkastanje heel erg, vol met bruine vieze vlekken vanaf de zomer. De walnoot het wat galblazen en wat stippels en vroege uitval.

Mijn vraag is: kan de kastanje die walnoot ziek maken?

[Bit]

Nee.

De paardenkastanje heeft een forse aantasting van de kastanjemineermot. Of eigenlijk de larven daarvan.

Ik citeer:

 

Paardekastanjemineermot zorgt al een aantal jaren voor beroering in openbaar groen en bij de tuinliefhebber. De bladeren van paardekastanjes krijgen bruine vlekken en verliezen vervroegd hun blad waardoor ze er erbarmelijk bij staan en jaar na jaar achteruitgaan. De mineermot heeft drie generaties per jaar waarvan de eerste verwacht wordt rond half april, de tweede rond begin juli en de laatste rond begin september. De motjes zijn amper een halve centimeter groot en hebben een goud-bruine kleur met enkele witte banden. Je kan de volwassen motjes makkelijk terug vinden op de stam van uw paardekastanje. Het zijn niet de motjes maar de larven die mijnen (=gangen) vreten in het blad waardoor lelijke bladeren en vervroegde bladval optreedt. Zo kan men al zware bladbeschadiging waarnemen in de maanden mei en juni.

Hoe voorkom je dat paardenkastanjebomen in de vroege nazomer reeds massaal blad verliezen door aantasting van de mineermot?

Ruim in de herfst zo goed als mogelijk alle afgevallen bladeren op. Verzamel de aangetaste bladeren en voer deze af naar een professionele composteringsplaats. Poppen van de mineermot, die in deze afgevallen bladeren aanwezig zijn, worden zo via compostering vernietigd.

Opruimen van afgevallen bladeren in de lente is minder interessant. De bladeren zijn dan reeds grotendeels verrot, en poppen van de mineermot vallen ter plaatse tijdens opruimingswerkzaamheden massaal uit het blad op de grond. Dan heeft een opruimactie uiteraard géén baat gehad.

Zo vroeg als mogelijk na de bladval aangetaste bladeren ruimen is de boodschap !!

Om de mannetjes te vangen maken we gebruik van feromonen, dit zijn insect-eigen natuurlijke sexuele lokstoffen. Deze feromoonval is een speciaal ontworpen val waarin een feromoonampule past. Deze feromoonval wordt gewoonweg in de kruin opgehangen. De bijgevoegde ampule trekt mannelijke motjes aan. Deze ampule dient minstens bij elke nieuwe generatie motjes herplaatst te worden. Er wordt echter aangeraden om elke de 6 weken (= werkingsduur van een ampule) een nieuw feromoon aan te brengen : dus een eerste keer 1-10 april; een tweede keer omstreeks half mei, een derde keer eind juni-begin juli en een laatste keer omstreeks half augustus.

 

De noot heeft nu een schimmel. Heel wat anders.

Ik citeer:

 

Bladvlekkenziekte is een algemeen voorkomende en wijdverspreide ziekte bij walnootsoorten, die ernstige aantasting kan veroorzaken.

De ziekte wordt veroorzaakt door de schimmel Gnomonia leptostyla. De ongeslachtelijke vorm van deze schimmel heet Marssonina juglandis. Beide vormen kunnen aantasting veroorzaken op bladeren en vruchten van walnoot.

Infectie van bladeren vind plaats in de voorzomer. Er verschijnen eerst kleine donkerbruine of zwarte vlekjes op de bladeren, die steeds verder uitgroeien. Om de vlekken heen verkleurd het blad geel en uiteindelijk valt het af. Bij ernstige aantasting kan de boom in de nazomer het grootste gedeelte van zijn blad verliezen.

Uit de vlekken op de bladeren groeit de ongeslachtelijke fase van de schimmel die vervolgens in staat is om massaal conidiën (sporen) te verspreiden en zo voor een verdere uitbreiding van de ziekte te zorgen. Ook op de vruchten ontstaan vlekken. Deze zijn donkerbruin van kleur met een scherp begrensde grijze rand.

Doordat de fotosynthese niet meer optimaal verloopt, zullen de vruchten aan een aangetaste boom minder goed uitgroeien. De noot zelf kan ook bruin worden en verdrogen. Zelfs een lichte aantasting kan de vruchtkwaliteit zodanig beïnvloeden dat de noten niet meer goed smaken. De ziekte slaat gemakkelijk toe bij natte omstandigheden in het groeiseizoen.

De schimmel overwintert in het afgevallen aangetaste blad. In het voorjaar worden onder invloed van stijgende temperaturen ascosporen gevormd in zogenaamde asci. Deze ascosporen rijpen en worden na regen uitgestoten en door de wind verspreid, waarna zij op het jonge blad terechtkomen. Onder gunstige omstandigheden kiemt de spore, dringt het blad binnen en met twee weken worden de symptomen zichtbaar. Het mycelium in de vlek gaat vervolgens vruchtlichamen maken die conidiën produceren. Onder gunstige omstandigheden, bij temperaturen van > 20 °C en 96 tot 100 % RV, zorgen de conidiën voor een zeer snelle uitbreiding van de ziekte. De conidiën kunnen twee weken zonder vocht in leven blijven en dan alsnog infecteren. Ook is wel gebleken dat de ongeslachtelijke fase kan overwinteren op afgevallen aangetaste noten of takken en in het voorjaar weer voor aantasting kan zorgen.

Een belangrijke maatregel om uitbreiding van de ziekte tegen te gaan is het opruimen, versnipperen of verbranden van het afgevallen blad, aangetaste noten en takken. Het bespuiten van een stikstofmeststof op afgevallen blad zorgt voor een versnelde bladvertering/afbraak door micro-organismen. Daardoor is er in het voorjaar minder blad aanwezig dat als inoculumbron fungeert. Een andere maatregel is gebruik maken van minder vatbare rassen.

 

Beide aantastingen hebben niks met elkaar te maken , hebben geen invloed op elkaar ( hoewel álles natuurlijk invloed heeft op alles in een tuin, mja ) en niet over en weer besmettelijk.

[appelvrouw]

Dank je wel Bit!

 

Duidelijk twee verschillende aantastingen, beide in eerste instantie biologisch op dezelfde manier bestrijden: blad opruimen zo snel mogelijk en niet naar de compost begrijp ik. Die ene paardenkastanje in de voortuin ruim ik gewoon op...diegene achter, daar moet ik nog even over nadenken. Fijn in ieder geval te weten dat het niets met elkaar te maken heeft, en dat ik het blad van beide beter niet als mulchmateriaal deze winter kan gebruiken...

[Eise]

Bij mijn ouders hebben we een aantal grote oude paardenkastanjes staan die ook veel last van de mineermot hebben. Zou het helpe om de afgevallen bladeren via het kippenhok te composteren zodat de kippen eventuele motten, larven en poppen verwijderen? Elk jaar een paar kuub bladeren in de kliko is wat lastig en verbranden mag niet meer (of misschien als we zeggen dat het is ivm besmet materiaal?)

[weknow]

weet niet of kippen ook die insecten eten? Het proberen waard lijkt me!

 

Je zou ook nog kunnen denken aan een kuil graven en de bladeren daarin en dan afdekken met grond.

 

Maar ik ben hierover niet deskundig hoor! Zie dezelfde aantasting hier wel op (bijna) alle wilde kastanjebomen....het lijkt een plaag!

[Bit]

Het is absoluut een plaag. En een vrij recente ook in Europa. Echt een plaag.

 

Gelukkig is het in dit geval nog die mot ( al erg zat ) en niet die bacterie, wat ook al zo'n plaag blijkt te zijn en te worden. Een bacterie speciaal van / voor de paardenkastanjes. Absoluut killing die bacterie.