O zo mooie kruipende rozemarijn.

[Marinus Ros]

Hoi,

 

Vorig jaar enkele experimten gedaan met kruipende rozemarijn. Je weet wel, het soort waar je zo verliefd op wordt.

De meeste groeien als gek als het wat wil zomeren en ze niettemin flink wat regenwater krijgen.

Ze bloeien ook gelijk geen ander maar winterhard zijn ze niet. Veel minder dan de recht opgaande soorten.

 

Dat gezegd, denk ik dat vaak niet de absolute temperatuur de planten de nek omdraait maar wel de schrale noord-oosten wind in samenwerking met de vroege lentezon.

 

Zelfs winterharde tijm gaat daar wel eens aan teloor. Maar goed, ik denk dat ik kruipende rozemarijn kan doen overleven in volle grond net zoals ik de rechtopgaande soort kan laten overleven.

 

Het idee is inboxen op noorden, noord-oosten. M.a.w. de planten afschermen voor de wind.

 

Heeft iemand dit al gedaan, met of zonder success?

 

Edited April 30, 2013 by Guest

[eelzuhtjuh]

Ik heb dit jaar mijn rechtopgaande buiten laten staan en de kruipende in mijn mini kasje gezet en 1 kruipende buiten laten staan.

Conclusie: de rechtopgaande is helemaal bruin. De kruipende in de kas stond vorige maand daar nog te bloeien. De kruipende in de tuin heeft wat vorstschade, maar ook nog genoeg groens in zich om mooi uit te gaan lopen.

Ik denk daarom dat hij best kan overleven met een vliesdoek erover of zo.

[Bit]

Wat bedoel je met 'inboxen' ? Wat ik dit jaar de weken met die oostenwind wél heb gedaan is een afscherming geplaatst ten Oosten-Noorden van mijn Lavendelsoortjes. Doorzichtig perspex halve schalen ( halve cloche's ) Mijn gewone rozemarijn, waar ik dat niet heb gedaan, ziet er gedecimeerd uit ja. De gewone struikjes tijm ( stuk of 6 ), daarvan leeft er nog 1.

[Marinus Ros]

Met "inboxen" wordt bedoeld helemaal rondom afschermen. Wat ik er mee wil zeggen is dat ik er over nadenk om vooral de noord-oosterlijke zijde van de tuin met bladhoudende struiken/boompjes tegen de gure wind te beschuttten.

Taxus, dwergden, cypress, schijncypres, thuja e.d. die tot 1,50m a 1,75m hoog worden.

 

In de zomermaanden is dat niet zo'n punt, dan is er rondom de boorden van de tuin enerzijds de liguster haag aan de noordkant en ten oosten allerhande salie, nepeta enzovoort.

 

Wat ik merk is dat de kruipende rozemarijn (Prostratus, Corsican Blue, Capri) die tussen de andere rozemarijn in staat geen onoverkomelijke schade heeft geleden, die die aan de buitenkant stond ten oosten is compleet verdroogd, idem ditto voor die vooraan op het zuiden stond, Het drietal, twee Prostratus en een Capri die vrij onafgeschermd op het zuidwesten staan schijnen het tot nu ook te redden.

 

Voor alle duidelijkheid, alles heeft de gehele winter onder 3 lagen vliesdoek gestaan. Tot mijn ontstentenis is nagenoeg alle siertijm behalve de woltijm, dermate verdord dat je hem net zo goed kan vervangen. De meeste daarvan zijn 100% winterhard.

Ik vermoed dat die te lang te weinig licht hebben gezien door de drie lagen vliesdoek.

Het gekke is dat die ene soort die wel dient worden afgedekt, de thymus citriodorus type Lammefjord, het wel heeft gehaald ook al is er heel wat verdord.

 

De gewone rechtopgaande rozemarijn heeft wel geleden, enkele hebben dorre takken en jawel, alle aan de oosterkant van de plant. Bijna allemaal hebben ze verdorde tak punten maar dat is wellicht te wijten aan de sneeuwlaag die het vliesdoek heeft doen inzakken.

 

Ondertussen heb ik enkele fruitkooien aangeschaft die dienst gaan doen als steun voor het vliesdoek. Ik ga volgende winter er ook extra op letten om vooral de noord-oost kant goed af te schermen. Alles lijkt er op te wijzen dat het niet zozeer de absolute vries temperatuur is die de grote boosdoener is maar meer nog de schrale oosterwind. Tenminste, alles wijst in die richting.

 

Die siertijmpjes zijn overigens prachtig als ze in bloei staan maar vergen ontzettend veel onderhoud aan snoeiwerk. Iets wat ik me overigens had kunnen besparen nu ze toch nagenoeg allemaal het hoekje om zijn.

Maar goed, al doende leert men...

 

 

 

 

De middelste photo geeft een beeld van de ligging van de tuin. De achterzijde waar de muren van een lange rij garage boxen zijn ligt op het noorden. Rechts is uiteraard het oosten, links is het westen.

Zoals je ziet is er in de winter niks afgeschermd en heeft de wind (die vaak turbulent is door allerlei obstakels) vrij spel.

[Marinus Ros]

Wat de kruipende rozemarijn betreft kom ik tot de volgende bevindingen die bij extensie ook op alle rozemarijn overdraagbaar zijn. De kruipende soorten maken het alleen overduidelijk.

 

Waar het op neer komt is het creeren van een micro klimaat. Dat en de biotoop nabootsen in het algemeen.

 

Ik kom er nog in detail op terug, maar ja, kruipende rozemarijn kan.

 

[dennislp]

Laatst kruipende rozemarijn gekocht, zal binnenkort denk ik de grond in gaan. Zal dan proberen wat bladhoudende struikjes er omheen te planten (2 jaar oude euonymus stekken). En een tentje van vliesdoek

 

Maar de aarde.. Gewoon zand er door mengen of iets als brekerszand?

En de kalk.. Kunnen kalk-korrels ook? Of waar kan je betere opties vinden? Kon bij Intratuin alleen maar kalkkorrels vinden

[Marinus Ros]

Maar de aarde.. Gewoon zand er door mengen of iets als brekerszand?

Hier hebben we typisch limburgse leembodem: bij droog weer zo hard als beton, eenmaal nat net klei.

Wat ik gedaan heb is de toplaag (20 a 30 cm diep) mengen met rijnzand en kleine kiezel (je kan ook betonzand gebruiken) plus minus 20kg per vierkante meter. Als bodemverbetraar kan je gedroogde koemest korrel toevoegen (de aardwormen zettern die om in humus. Nu, een jaar of twee later is de toplaag zwart gekleurd door de humus en is het geheel vrij goed doorlaatbaar.

 

Bij het planten van spullen die een goed doorlaatbare bodem vereisen (zoals rozemarijn) , graaf ik een kuiltje dat minstens 2,5 keer zo breed is als het potje van de plant en 30 a 40 cm diep. De bodem flink los maken en mengen met wortelactivator (voornamelijk fosfor korrel, dacht ik). De plant wordt dan uit potje gehaald en het wortelstel wat vrijgemaakt zodat het niet in een cirkel om zichzelf heen groeit.

De vrijgekomen grond van het kuiltje meng ik dan voor een derde met lava korrel. Die geeft langzaam voedsel af gedurende jaren en verbetert de doorlaatbaarheid aanzienlijk.

Veel kruipende rozemarijnsoorten (en ook enkele semi-recht opgaande soorten) hebben de neiging de zijtakken die de bodem raken te gaan "afleggen".Daardoor wordt de plant extra vorstgevoelig. Je kan ze daartegen beschermen door rondom de gehele plant een flinke laag (3 a 5cm) kiezel aan te brengen. De bodem vervriest daardoor minder makkelijk en op de koop toe heb je ook alle andere voordelen van het klassieke mulchen.

 

Ook bij kruipende rozemarijn verschilt de vorstebestendigheid van de ene soort tot de andere. Zoals zo vaak zijn de sterke groeiers en bloeiers het kwetsbaarst. Let er ook op om de plant voldoende ruimte te geven. Staat er wat te kort bij dan gaan de zijtakken daar tegenaan leunen en door de wind worden die dan kaal geschuurd.

 

Als bescherming tegen de vorst met vliesdoek heb je al snel drie of meer lagen nodig. Altijd op minstens een halve meter van de te beschermen planten plaatsen en ervoor zorgen dat het doek in geen geval tegen de top van de takjes kan aanleunen. Bij hevige sneewval zakt vliesdoek makkelijk in.

Ik overweeg zelf om, gedeelijk althans, een laag geperforeerd plastiek (kweektunnel spul) aan te brengen om de wind te breken. Door de perforatie blijft er toch nog voldoende luchtcirculatie.

Ook ga ik kleine (180cm L x120cm H x 120cm H) fruitkooien gebruiken met vogelnet gaas omspannen zodat het vliesdoek steun heeft.

 

Er zullen nog wel een aantal variaties zijn die zullen werken, maar goed, zo heb je alvast een idee.

 

Overigens zie je op de onderste photo een beetje hogerop, een viertal kruipende rozemarijntjes staan. Prostratus, Capri en Corsica.

De Capri heeft het best overleefd omdat die klein blijft, klein blad maakt en de zijtakjes eerder de lucht in steekt dan te laten afhangen. Het is echt zo'n bonsai rozemarijntje.

 

Wat kalk betreft, maakt niet zoveel uit. Wat ik gebruik is fossiele schaaldier kalk. Geen idee of het wat uitmaakt. Rozemarijn lijkt me uit ervaring niet zo pietluttig wat de Ph waarde betreft. Goede doorlatbaarheid van de bodem is daarentegen wel essentieel.

 

Als je wil bemesten, doe dat dan wel drie weken alvorens je bekalkt. Snelle groei is grote vorstgevoeligheid. Rozemarijn is per definitie een trage, compacte groeier. Zo overleeft ze in haar natuurlijke biotoop .