2014, toch maar weer...
Dit komende seizoen wordt voor mij toch anders. En niet alleen omdat ik weer andere groenten en fruit ga kweken, of de hele tuinplanning op de schop heb genomen, maar omdat ik mijn allerliefste lieverd moet missen die me altijd zo lekker 'meehielp' in de tuin... Mijn lieve Verde (kater) is in november overleden en ik ben er nog altijd helemaal stuk van. Het huis en de tuin zijn leeg en ik kan maar niet wennen aan een leven zonder hem. Met tranen in de ogen toch besloten om te blijven moestuinieren omdat ik dat nu eenmaal leuk vond. Ik hoop mijn enthousiasme ervoor weer terug te krijgen nu alles anders is. En dus zijn we weer aan het zaaien geslagen, na 10 jaar alleen nu mijn trouwe tuinhulp er niet meer is.
Hieronder alvast wat voorbereidingen en een mooie foto van vorig jaar mei toen ik zaailingen aan het uitplanten was en Verde het zonnigste plekje in de tuin alvast innam.
De peultjes in de bak
De bloemkoolplantjes in de tuin onder een Mona-vormpje als kasje
Mijn lieve Verde
6 reacties
Aanbevolen reacties