Half verdwaald reden we rond, opeens stond daar een afvalbak. In heinde en verre geen huis te zien. Lachen natuurlijk! Zonder het te weten zijn we daar omgedraaid en weer richting huis gegaan.

Niks bijzonders voor mijn vriend en mij. We stappen graag in de auto om te toeren, vooral om nieuwe plekjes te vinden voor cantharel en bosbes.

We waren toen al een tijdje opzoek naar een huisje. Iets in de natuur, wat in Zweden niet zo moeilijk is. Helaas zijn er in de zomer veel mensen met hetzelfde idee en word je al snel overboden.

Toen werd er ons een tip gegeven, een huisje wat nog niet op de markt was. Adres gevraagd en hup in de auto. Tot onze verbazing waren we weer op die lange weg met niks eromheen. En daar stond de container weer. Beetje huiverend erin gereden, want het was toch wel erg ver van alles af. En de kans dat er water stroom en internet was, was erg klein.

Na een lange laan kwam er een klein rood huisje tevoorschijn, boven op zijn eigen bergje. Meteen verliefd!

Daarna is alles snel gegaan. Dezelfde avond werd er een bod gedaan paar dagen erna hadden we de sleutel. Tja en dan komt de realiteit!

Twee appartement wonende mensjes die geen een plant in leven kunnen houden, hadden nu een overgroeide tuin waar al tig jaar niks meer aan was gedaan.

Het huis is omgeven door 5000m2 'tuin' daaromheen twee weides van een paar hectare en dan omringt door bos, bos, bos en nog meer bos. Oh en een klein beekje

(dit was eind augustus, begin september 2012 )

De 'tuin' was ooit eens prachtig (volgens de boer die ons de velden maait) met veel bloemen en een heg van spirea. Helaas is naar het overlijden van de toen eigenaar de tuin helemaal in verval geraakt.

We zijn nu dus eigenaar van een kleine 3000m2 aan spirea en 500m2 framboos

Prioriteit had het huis, alles moest nieuw. Toch wilde ik graag mijn eerste eigen groentjes oogsten. Maar tijd en geld was er niet voor de aanleg van een moestuin, tenminste niet waar we het wilden hebben.

Dus tijdens de lange koude winter nagedacht en besloten met bakken te werken tot we de tijd hadden om het groter aan te pakken.

Voorjaar 2013 werden de bakken gemaakt, genoeg voor wat boontjes en sla dacht ik. Al werd dat al snel wat meer

(juni 2013)

Op zich was het eerste jaar niet geheel mislukt, we hebben ontzettend veel geleerd. Een hele grote les was dat als je geen tijd hebt ziet het er opgegeven moment zo uit:

(juli 2013)

2014 had ik besloten het wat anders te doen, '13 was ok maar we hebben veel te veel niet gebruikt. (we hebben allebei vergietjes als geheugen )

Veel dingen geweckt en ingevroren. We zijn nu pas op het einde en dat terwijl we er toch elke dag van eten.

Ook onze eerste spruiten gegeten en aan de boerenkool kunnen we niet tegenop eten.

Van vorig jaar geen foto's (denk ik, moet eens goed zoeken) behalve van de eerste aardappeltjes

hé hé eindelijk bij 2015 , mijn excuus voor het hele verhaal.

2015, hét jaar! We hebben wat meer tijd en kunnen eindelijk de groente gaan zetten waar we ze willen hebben. In de tuin staat een grote stal, achter de stal ligt een stuk grond, lekker vlak en géén rotsen (als je ooit in Zweden bent geweest weet je dat rotsen overal zijn!!!)

Een ander voordeel is dat de stal de noordenwind tegenhoud en alles een beetje meer beschut staat. Het is dan ook het eerste stuk dat ontdooid na de winter en de laatste die vriest. Er zit een groot verschil in met bijvoorbeeld de grond net naast het huis, die is midden tot eind september al steenhard. Terwijl het achter de stal pas midden oktober steenhard is. Elke dagen die mijn seizoen buiten wat langer maken zijn handig

Dit is de grove planning, zijn nog niet helemaal uit over de paden maar dat zien we in mei wel. Vanwege de beperkte aantal groente die het hier buiten overleven binnen het groeiseizoen, en vanwege de ruimte hebben we ervoor gekozen het wat meer aan te kleden als een gewone tuin.

Beetje in de gedachte van een Potager maar dan minimaal. Ooit misschien dat ik de kolen op kleur zet etc etc maar nu absoluut nog niet.

Ook komt er dit jaar een Kas/serre en de kipjes gaan verhuizen richting deze kant. Is allemaal wat makkelijker het bij elkaar te hebben staan, vooral in de winter als je moet sneeuwruimen.

Nu op het moment ligt er nog een hele berg sneeuw, maar merk er weinig van aangezien in bij familie op visite ben in nederland wel zo handig.

Ik hoop dat ik het een beetje bijhoud hier,

tot volgende keer en bedankt dat je mijn geratel hebt gelezen