Er zitten heel veel beestjes op mijn dakterras en ik vraag me af hoe dat komt. In de verste verte is hier geen moestuin te bekennen. Zelfs geen tuin trouwens. Een enkel beestje is nuttig, maar van de meeste heb ik flink last. Is het omdat mijn tuin nieuw is, en dus nog geen biologisch evenwicht heeft? (ik las dat het 3 jaar duurt voor dat er een beetje is) Of komt het omdat het voortdurend waait / tocht op het dak?

Hoe dan ook, vandaag heb ik de peultjes gerooid, zodat de tomaten erachter eindelijk zon krijgen (prompt gaat het regenen ). In de planten ontdekte ik tientallen knalgroene rupsen.

Leermoment 1: ik blijk rupsen heel leuk te vinden! Ze kruipen zo schattig met de bips omhoog en zijn zo ondernemend… Kreeg het niet over mijn hart om ze over het dak te kieperen. Dus, dacht ik, doe ik ze met plantenresten en al in de compostbak.

Leermoment 2: volgens mij was dat een dom plan… De rupsen kruipen er weer uit. Ze lijken een voorkeur te hebben voor peulvruchten en naast de compostbak staan een paar tuinbonen gelukkig te wezen. Ik vrees dat ik nog heel veel spijt ga krijgen van mijn weekhartigheid

Leermoment 3: peultjes EERST oogsten, dan pas de planten rooien. Nu waren ze in no time hartstikke slap. Gelukkig hielp een ijskoud badje.

Peultjes zijn goed bevallen, die houd ik erin. De Oregon Sugar was mooi resistent (de rupsen zaten allemaal in de peulen van de Flying Tiger) en smaakte heerlijk. Maar de plant werd veel groter dan verwacht en de peulen waren moeilijk te vinden tussen het gebladerte. Voor volgend jaar dus een hoger klimrek timmeren en op zoek naar peulen met een andere kleur… Weet iemand of dat bestaat?

Leermoment 4: tomaten kun je niet tegen een schutting laten groeien. Om onduidelijke redenen maken ze de bloempjes aan de achterkant, die dus prompt tegen de schutting in de verdrukking komen. Dus een geïmproviseerd tomatenrekje gebouwd (lang leven de Bouwbollen), zodat ze rondom wat ruimte krijgen. Ik hoop dat ik niet te laat ben en er nog genoeg zon op mijn Hellfruchts gaat schijnen om te zorgen voor veel mooi afgerijpte tomaten…

Project voor deze winter: mooi & goed opbergbaar tomaten hangsysteem verzinnen & maken. Alle tips zijn van harte welkom.

De pompoenen daarentegen, doen het prima tegen een schutting. Sterker nog, ze nemen de hele boel over. De courgettes, komkommers en aubergine lijken niet tegen deze zon-inpikkerij bestand en staan steeds meer in de schaduw te mieren.

Eindelijk een mannelijke bloem in de pompoen, nadat twee vrouwelijke alweer hun bloem hebben gesloten. Er zitten wel bollen onder, dus ik vraag me af of ze op 1 of andere wijze toch bevrucht zijn geraakt…. Maar hoe? Mijn courgettes bloeien nog niet en er is hier verder niets.

Gauw een kwastje gepakt en de kerel met de dames laten seksen. Pomporno.

Ook veel beestjes in de quinoa en die overleven het maar nipt. Roze luizen in ieder geval, volgens mij ook witte vlieg, en dat spul lijkt een ziekte te hebben meegenomen (geen idee wat; weinig op internet te vinden over quinoa). Ik heb alle dode bladen eruit gehaald (zittend op de rand van het dakterras en ik heb hoogtevrees!) en aan de konijntjes gegeven.

Als iemand anders ervaring heeft met quinoa, zou ik het waarderen om dat bij reacties te lezen! Er is zo weinig over te vinden...

Op de achtergrond overigens knolselderij die heel blij geen knollen staat te maken. Heb er al houtas bij gestrooid, maar houd er een hard hoofd in… Of zou het nog goed komen?

Ook in de aardbeien zitten beestjes. Pissebedden, vermoed ik. Die heb ik heel veel, in principe zijn ze welkom vanwege de compostbak, maar in de aardbeien dus minder. Volgend jaar gaan alle aardbeien in een bak aan de muur, ik heb er al eentje ontworpen, omdat ik niets naar mijn zin kon vinden.

Tot slot nog een klein stukje over bloemetjes. Dat is dus wel een probleem bij het maken van een siermoestuin, je hebt weinig bloemen. De bonen en peulen bloeien nogal bescheiden en de twee rozen zijn er al mee uitgescheeen. Gelukkig heeft de phacelia uit de oude bakken zichzelf opnieuw weten uit te zaaien, daar ga ik zaad van winnen en volgend jaar overal laten opkomen. Fantastisch plantje: echte bijenlokker en groenbemester.

Voor nu ben ik daarom heel blij met de Dolichos Lablab. Was aanbevolen als prachtplant (http://www.freewebs.com/belevenissen-van-een-tuinkabouter/apps/webstore/products/show/18774), nou geen woord teveel. Blad, stengels, alles is mooi, maar de tere paarsroze bloemen slaan alles. Ook deze blijven staan voor het zaad, hopelijk bedekken ze volgend jaar dan de hele pergola…

En zie ik hier de aanzet van mijn allereerste broccolibloem ooit? En dat ondanks de voortdurende aanval door mineermotjes? Jippie!!!