De afgelopen weken waren weken van afscheid nemen van mijn schoonvader en tijd nemen voor elkaar, wat anders was op afstand, maar toch zijn weg gevonden heeft. De tuin lag intussen een beetje stil. 

Vandaag hebben we dat draadje weer een beetje opgepikt. De tomaten staan in de grond, de bedden zijn geschoffeld. Het mengsel van oude potgrond (wegens gesloten winkels), tuingrond en compost dat ik in mijn zaaitrays deed, is geen goede zaak gebleken. De voorgezaaide bloemen doen het niet goed en moeten dringend uitgeplant. Ze zijn nog klein, maar vinden in volle grond hopelijk een tweede adem.

De paprika's en aubergines doen het, bizar genoeg, wel goed in die grond. Die zijn de afgelopen weken flink gegroeid en staan er netjes bij.

Mijn condoleances Claudia, afscheid nemen is een minder leuke kant van het leven.

'k Hoop dat werken in de moestuin je gedachten wat kon verzetten na zoveel weken zorgen.

Sterkte.