"Het putteke van de winter" zeggen de Vlamingen, en dat klopt wel met wat ik buiten zie.

Het is hier lekker aan het sneeuwen.

Heel de week is het net boven nul met lichte nachtvorst.

 

Op de dagen met koude wind moet ik aan de slag blijven om niet te veel af te koelen.

Ik maak de laatste wilgentakken klaar en verwijder het stuk oude schutting.

 

 

Uit de oude schutting komen nog een paar m2 goede wilgentakken, alleen zijn ze erg stug.

Dat deel is een paar jaar terug vervangen, maar nu is een poer doorgeroest waardoor ik alles opnieuw moet vervangen.

Vlechten kan ik niet met de oude stokken, eens kijken of ik er nog een bestemming voor kan vinden.

 

Op de mooie dagen is de moestuin weer aan de beurt.

Ik boen de laatste eenruiters van de lage kas schoon, hij is nu weer klaar voor gebruik.

 

 

Dan gaat het kriebelen en iedere dag zaai of plant ik een raam vol.

 

 

 

Ik heb kleine veldsla plantjes en prei die er in kan, dat wissel ik af met rijtjes zaaigoed en knoflook gepoot voor het loof zodat ik de grond optimaal kan benutten.

 

 

 

Onder het werk heb ik gezelschap van mijn vriendje:

 

 

Al mijn bewegingen worden nauwgezet gevolgd in afwachting van wat lekkers. 

 

 

 

 

 

Ik plant nog sla, little Gem en zaai raapsteeltjes, rucola en Groninger snijmoes.

Na vier dagen is de helft van de kas vol. De ramen kunnen er even op want er komt nu minder weer aan.

 

 

Ik heb nog veel meer te zaaien dus ik ben ook begonnen om de platte bak leeg te oogsten.

 

Er komt nog veel N-Z spinazie uit, maar van mindere kwaliteit.

 

 

Op mijn gemak zoek ik alles uit en tegen het donker worden heb ik genoeg voor een maaltje en weer een raam leeg.

 

 

 

 

Ook zijn er nog verrassingen op de tuin zoals deze laat gezaaide radijzen op de volle grond:

 

 

Samen met rucola worden ze een lekkere salade voor bij de patatjes uit de oven van de Texla aardappels.

 

 

Of met gekruide crackers uit de oven gemaakt van o.a. een rest deegstarter.

We bakken nog alle dagen zuurdesembrood, maar soms is er genoeg brood en dan hou je de deegstarter van die dag over.

Weggooien is ook weer zonde dus we verzinnen oplossingen.

 

 

 

 

 

Ook is er natuurlijk nog kool op het veld. Sommigen worden slecht en moeten echt uit de grond.

Door het lange staan slaat knolvoet toe.

 

 

De wortels moeten dus ook afgevoerd en mogen niet bij de compost.

 

 

Binnen zijn de laatste pepers gemalen, de nieuwe kunnen nu bijna gezaaid worden.

De bestellingen voor nieuw zaaigoed zijn de deur uit.

 

 

Vandaag was het ook weer te koud voor rustige karweitjes, dus ik ben maar weer gaan spitten.

Na iedere twee regels moet ik even zitten om uit te rusten en dan komen gelijk een merel en het roodborstje foerageren.

Op een gegeven moment was ik nog maar net gaan zitten en keek naar de vogels.

Vanuit het niets kwam er een sperwer om het roodborstje te slaan.

Een mooi spektakel, het roodborstje was net iets sneller en vluchtte tussen de bos wilgentakken, de merel sloeg, veel te laat, alarm en vluchtte in een conifeer.

De sperwer droop af op zoek naar nieuw prooi, gelukkig maar want ik heb het ondertussen al over "mijn "roodborstje.....

 

 

Geniet van de sneeuw, net als mijn knoflookjes hier:

 

 

Er ligt hier ondertussen al een leuk laagje, maar het is ook zo weer weg: