weknow

Hmmm....als het een schimmelaantasting is , dan vermoedelijk niet. Die schimmelsporen zweven overal en als de boom vatbaar is gaat het mis. Bij een bacterieinfectie of schade door een insect of zo, kan soms wel het probleem soms overslaan. Maar ook dan zulen bomen die niet zo naar hun zin staan, eerder de pineut zijn en zich niet kunnen weren. Hoewel ik door veel snoeien een pruim nog nooit heb zien floreren, moet ik zeggen dat het algemene beeld me nog meevalt. Ik ben ook niet zeker dat je problemen komen door de vormsnoei....kan van alles aan de hand zijn (ze staan onder andere bomen zo te zien?....is de bodem goed waterdoorlatend tot een behoorlijke diepte?...aan dat soort dingen denk ik dan).

Jammer dat er maar bij 1 advertentie het ras staat. Elders, bij andere kwekers en verkopers, is het aanbod duidelijker (rasvermelding) en ze zijn goedkoper.

Deze is wat off-topic. Champost is bemesting voor fruit niet zeer geschikt. Voor fruit op vruchtbare grond volstaat compost (liefst gemaakt met veel herfstblad, hakselhout e.d. zodat ze zoals dat heet "schimmeldominant"wordt). Als je nog mest geeft, bijvoorbeeld op arme grond dan heel weinig stikstof en meer kalium ( = de K van NPK hoog, de N zeer laag). Maar hoe dan ook : weinig mest of geen mest.... Eens een keer op arme zandgrond wat champost zal best kunnen, maar ook dan weinig en niet ieder jaar. Bramen kunnen prima op niet zure en ook wat wel zure grond. Dus overal wel. Frambozen houden van lichtere en licht-zure grond. MAAR!!! Heel veel belangrijker is een luchtige en zeer goed water doorlatende bodem met volop organische stof (die je dus van die compost en mulch sterk vergroot)...over die zuurgraad hoef je je hier niet echt druk te maken. Ik vraag me wel af hoe het zit met rest-gifstoffen in deze champost van een waarschijnlijk gangbare champignonteler. Dat is vaak bij champost een serieus probleem blijkt uit onderzoek van VELT. Er is geen controle en de dosissen gifstoffen kunnen zeer hoog liggen. Maar dat ligt natuurlijk ook aan de kweekwijze en de manier waarop een champignonkweker zijn/haar bedrijf runt. Hier vind je de gemiddelde voedinsgwaarde voor de belangrijkste meststoffen in champost onderaan in de tabel https://www.eurolab.nl/meststof-organisch-v.htm MIjn conclusie en advies: Relatief sterke bemesting Hoge waardes voor stikstof, iets lager voor kalium. Niet vermeld is het hoge aandeel calcium. PH kan makkelijk rond de 8.0 liggen. Hiermee geef je serieuze en zeer hoge hoeveelheden mest die snel werkt (ongewenst!). Voor veelvragende teelten als prei of kolen kan dit gunstig zijn. Maar oppassen voor overbemesting of plofgroenten. Fosfor is erg laag. Zeker niet gebruiken bij wortelgewassen, peulvruchten en voorzichtig bij bladgewassen. Bij vruchtgewassen aanvullen andere mest voor betere balans. Voor fruit niet als gangbare mest gebruiken!!

Voor een luizenprobleem in een kers moet je echt je best doen. Ik heb het nooit gezien (nergens!) en ook nooit gehad. Wel bij appels of pruimen kan een luizenplaag voorkomen, maar van in een kersenboom kijk ik echt op. Ik vraag me af of je probleem niet eerder de kersenvlieg is???? Want wat je van aantasting van je vruchten beschrijft doet me daar aan denken. Als er luizen in je kersenboom massaal zitten, dan doe je echt iets heel fout. Bovendien eten luizen helemaal niet van het fruit. Ze halen sappen uit de twijgen en knoppen en bladeren waardoor misvormingen ontstaan en kunnen ook virussen of schimmels meenemen van elders en daarmee je boom infecteren. Dus aangetaste kersen komen niet van luizen. Een paar luizen is normaal en geen probleem...aangezien als je niet ingrijpt en je hebt een wat natuurlijke tuin de bestrijders snel vanzelf zullen komen. Alles wat je spuit, ook huismiddeltjes, doen dan meer kwaad dan goed. - 99% kans dat je fout dan is: Je boom te veel verwennen, willen mesten en stimuleren is dan zeer waarschijnlijk de fout. Daardoor groeit ze te hard, is de structuur te week en op zo een zwakke plofplant komen de luizen eerst af. Voor de rest kunnen allerlei hier genoemde helpertjes (ik mis daarbij nog het creeren van een gevarieerde omgeving vol bloemen en planten waar helpbeestjes (gaasvliegen, sluipwespen, lvhbjes en oorwormen en mezen) zich thuisvoelen en vanzelf komen in een natuurlijke omgeving et het soort wilde planten die je ook in bermen vindt. (Deze geen insectenmengsel van de Aldi of Boerenbond waar vooral exoten inzitten die alleen maar interessant zijn soms voor wat honingbijen).

Reine Victoria is een pruim die nog veel meer dan andere soorten snoei erg slecht verdraagt. Ook om die reden geen goede keuze als leiboom....want voor leiden is zeer gerichte snoei nodig. Het zal met andere soorten wel kunnen op voorwaarde dat het rassen zijn met een zeer zwakke groei en ook op een sterk remmende onderstam.... Maar inderdaad een strak resultaat zul je moeilijk verkrijgen, want op elke knip reageert een pruim sterk....en je weet snoeien is NIET groei remmen, maar juist veel harder laten groeien. 😉 En nu ik er over nadenk heb ik eigenlijk nooit echte leivormen met pruim gezien. Wat wel mogelijk moet zijn is een soort waaiervorm, waarbij je door vooral te buigen (dat kan wel weer goed met prunus!) het gestel in een een min of meer plat vlak brengt. Als je geschikte rassen zoekt zou ik allereerst in de groep van Japanse pruimen gaan denken. Ook bij Mirabellen (M de Nancy) een boom nog redelijk in bedwang te houden is. Maar over het algemeen is een pruim een harde groeier, die je in leivorm door snoei klein probeert te houden en waarop ze vooral zal reageren door hergroei. Ook zou je kunnen overwegen om een soort kolomboompje of dwergboompje te kopen. (Zoeken...ik weet dat er in Oost-Europa onlangs enkele zijn ontwikkeld...Yuras???) Een echte kolom is pruim niet, maar deze worden opgekweekt op zwakke onderstam en zijn (als je niet bedrogen wordt...want ik miskleunde zo met een overschot "dwerg-abrikoos" bij de Gamma die over was en een sterkere groeier blijkt na 3 jaar dan al mijn andere abrikozen) geschikt voor een kleine tuin. De opvallend mindere groei zou dan absoluut een voordeel zijn. Voor snoeiadvies verwijs ik je graag naar de website van WindindeWilgen. Perzik is een ander verhaal, maar snoei en groei van een pruim en abrikoos lijken enorm veel op elkaar. https://www.windindewilgen.nl/snoei-van-abrikozen-en-perziken/ Edit: Goldust zou een (nieuw) ras zijn van een genetisch klein blijvende pruim...zelf geen ervaringen mee, wel over gelezen her en der. Of en waar in NL de verkijgen...daar durgf ik niks over te zeggen.

Je kunt een jaar hebben dat de jonge bladeren zwart worden...Issaii is wat gevoeliger. Mijn struiken zijn nu mooi aan het uitlopen. Zelfs tussen de hagelbuien van al de hele middag staan ze nog mooi. Zal wel meevallen met een beetje nachtvorst. Als het weer volgende week bijtrekt kun je zeker planten. Ze wortelen breed en ondiep...dus een lekker laagje mulch (ik gebruik hakselhout of gecomposteerde bladeren) vinden ze erg fijn. Reken wel op een jaar of 3 a 4 voor ze gaan dragen en eerste jaar weinig groei te verwachten.

Leuke tip! Maar dit is dan nog zaad dat je een voor een kunt selecteren. Sommige zaadjes zijn bijna als stof..... Nog een tip erbij: Bij hele kleine zaadjes die je op een groter oppervlakte heel dun wilt zaaien, wordt vaak fijn zand geadviseerd. Maar dat mengt niet zo goed. Dat gaat erg goed moet volkorenmeel of Brinta o.i.d. ertussen.

Ik ben momenteel vol op aan het enten. Komende week zijn de Persimmons aan de beurt. Ik heb veel meer enthout dan beschikbare onderstammen.. Kan nu nog niet precies voorzien welke precies, maar zeker is dat ik enthout over zal hebben van minstens 3 of 4 of 5 goede rassen Diospyros kaki en heel misschien nog een stukje D. virginiana x kaki... Te waardevol om zo maar weg te doen. Wie nog geschikte onderstammen over heeft (best Diospyros virginiana die vele voordelen heeft, maar D. lotus kan eventueel ook wel) mag me een priveberichtje sturen. Dan overleggen we over een week of zo wel verder.

Zoals Fre3ke al aangeeft neem je de pergolavorm-beschrijving over tegen een muur, maar je moet er van bovenaf naar kijken hoe daar geleid wordt. Dat staat op die tekeningen ook wat onduidelijk op de website van de proeftuin. Er zijn in Vlaanderen enkele grotere professionele telers die overal die vorm toepassen omdat het het meeste efficient (minder werk, machinaal te onderhouden en meeste opbrengst) werkt. Als ik me niet vergis staat die pergolavorm ook niet in de proeftuin in Zomergem. Zelf heb ik die vorm ook niet voor mijn planten: De meeste rassen (ik heb er 8 of 9 staan) gebruik ik langs het gaaswerk rondom mijn moestuin aan huis waarbovenlangs ik met lange en dikkere bamboestokken een raamwerk gemaakt heb. Op ca. 1,70 en op ca. 2,00 meter lopen er horizontale bamboe verbindingen waarlangs de vruchtdragende twijgen geleid zijn. Dat is dus een leivorm waarbij ik de scheutjes waaraan de vruchten komen vrij kort hou en ieder winter terugsnoei op 2 a 3 knoppen. Alleen de Issai, 2 stuks, die heel veel kleiner blijft en veel minder groeit, staat bij mij aan 2 zijden van een rozenboog van een 30 cm. breed en een 2,00 meter hoog en ik schat ca. 1,20 tussen de poten. Daar komen de vruchttakjes van laag naar hoog op het stukje van 30 cm breed op 4 etages en bovenin de boog. Ook die houd ik kort en snoei ik elke winter op 2 of 3 knoppen (en moet ik ook uitdunnen om een te grote wirwar te voorkomen). Dat lijkt dus wat meer op de paalcultuur die als 3e methode wordt beschreven. Gedurende het seizoen is het toch een keer of 4 nodig op meterslange nieuwe scheuten die alle kanten opspringen weg te snoeien. Los van dat ze echt in de weg zitten hebben die scheuten de neiging om overal in te groeien en te slingeren...als je ze niet weghaalt loop je kans dat plant zichzelf wurgt. Zo te lezen lijkt dat veel op hoe mijn planten groeien. Tussen de planten is telkens ca. 2,50 meter zodat ze ongeveer 1,50 met dubbele lopers naar links en naar rechts kunnen groeien. Mijn mannelijke plant hou ik laag en ik heb er een vrouwtje ingeent (oculatie) op ca. 1,20 hoogte dat ik mee leid in de bamboeconstructie zoals boven beschreven. Het mannetje hoeft maar te bloeien en kan tot wel een meter of 10 bestuiven door insecten. Dat hoeft geen grote plant te worden. In navolging van wat ik weer in de Proeftuin zag ben ik nu nog een 2e mannetje in een pot van ca. 60 liter aan het kweken dat kan dienen als een mobiele bestuiver. Ik kan die zetten aansluitend waar een vrouwtje m.i. wat bestuivingshulp kan gebruiken en na de bloei verhuizen naar een achteraf-plekje. De moestuin waar ze staan is een 180 m2 en ik wil er veel...dus proberen om de beperkte ruimte slim te gebruiken daar. 😉

De gekozen kerstboomvorm is voor kiwibes niet zo geschikt. Wil je veel oogst, dan maak je best een of evt. 2 stammen ZONDER zijtakken en op de gwenste hoogte (rond de 2.oo meter) een soort parasolvorm of dakvorm Daarin komen de vruchten die je dan boven je hoofd plukt. In het door jou gekozen model, als je de plant al in die vorm geduwd zou krijgen, zullen alle zijtakken nauwelijks of geen vruchten dragen behalve de bovenste. Daarop vormen zich de vruchtloten, Reken dat die dak- of parasoltakken jaarlijks gemakkelijk 3 meter uitgroeien...vaak op meerdere punten. De gekozen plek lijkt me veel te smal dus bovendien.Zo eenschot is 1,80 breed...je hebt er aan elke kant van de plant zeker 1,5 nodig...nog beter 2.

Prima Chana. Maar wat je hier schreef geeft bij mij dan een misverstand...... Om een volgorde te kunnen zeggen van bloei bij mij,zal niet lukken vanwege een combinatie van redenen. 1. Mijn 10 oudere planten komen uit Polen. Van meer dan de helft van deze ben ik de naam kwijt (kaartjes verloren door weer en wind). Dan heb ik enkele gekregen planten uit een tuin waar ze al een aantal jaren stonden waarvan ik ras niet weet. Nu 2 jaar geleden kocht ik 11 rassen bij Eetbaargoed maar die bloeien nog maar deels, omdat sommige ook nog te weinig gegroeid zijn en dit jaar nog helemaal niet gaan bloeien. 2. Mijn planten staan in een gebied van 2 ha op 15 km. van mijn woning, waar ik ongeveer 2x per week een dag werk. Te weinig tijd en veel te veel ander fruit en planten om het allemaal precies te volgen. Soms kijk ik wel even specifiek naar de honingbessen, meestal als ik er voorbij loop, maar daar is zo veel om bij te houden en te werken dat ik er niet voortdurend op gefocused ben. De namen die ik weet heb ik wel genoteerd, maar er ook niet meteen bij de hand. 3. Ik heb in het najaar nog wat planten bij Eetbaargoed gekocht, nieuwere rassen en die in de koude kas overgehouden....deel ervan is daar al gaan bloeien. Toevallig heb ik daarvan Giant Heart, die ik overigens blijkt al had, deze week uitgeplant in bloei ter vervanging van een Poolse soort die dood was. Mijn waarnemingen zijn op dit soort gegevens gebaseerd. Wanneer ik wrsch. volgende week er weer kom en ik vergeet het niet, dan zal ik eens opzoeken welke precies verschillende Boreals zijn en hoe die er dan bij staan. Overigens is het mijn ervaring met vele soorten fruit dat de standplaats de bloeitijd veel kan beinvloeden. Zo kan hetzelfde fruit hier 1 tot 3 weken later bloeien en rijpen dan precies dezelfde rassen en soorten in Zuid-Limburg. Bovendien verspreide bloeitijden en bestuivingstabellen komen uit een bepaald gebied en meestal van grootschalige plantages, waar ze in verband met productie en verkoop zeer belangrijk zijn om een optimale oogst te halen (voor een liefhebber is dat zelden vereist en die kan veel intensiever met zijn struiken omgaan...waardoor teelt daar vaak geheel anders gaat!) Zelfs de volgorde van bloei kan in een ander gebied veranderen. Soms klopt er in onze omstandigheden weinig van en wordt het allemaal veel te letterlijk overgenomen waardoor mensen op een verkeerd been worden gezet. Maar gelukkig is de praktijk meestal een stuk vergeeflijker. Meestal blijven bloemen die niet bestoven werden gedurende meerdere weken vruchtbaar (bestoven bloemen verliezen snel hun blad) en zal er als je wat meer struiken niet te ver van elkaar hebt staan toch wel bestuiving zijn.

Je bent mis Chana. Ik heb een 20-tal rassen staan (weet niet altijd meer precies welke plant welk ras is) en het merendeel bloeit nu....begon hier ongeveer 14 dagen terug. Die nog gaan bloeien zal niet heel lang meer duren. Ik schat dat over 14 dagen alles wel is uitgebloeid. Kan het zijn dat je bloei en rijpe vruchten verwisselt? Want dat zou beter kloppen met de maanden mei en juni........

Leuk om van alles te proberen. Vermeerderen van rode bes gaat zo gemakkelijk. Maar hoezo een wilde??? Ik zie gewoon een cultuur-rode bes. Zal ofwel een stukje wortel of tak zijn dat is uitgelopen (van een ras) of een zaailing van een ras. (Niet rasecht). Over dat kruisen kan ik 2 dingen zeggen: 1. Het zal een kunststuk worden om te zorgen dat stuifmeel van een bepaalde soort (Je noemt Roodneus) op de stampertjes van deze te krijgen. Moet je een soort laboratorium voor bouwen. 🤸‍♂️🤣 Rode bes kan zichzelf heel goed bestuiven en dat zal waarschijnlijk ook gebeuren. 2 En als je zo een kruising al zou lukken, dan is de kans minder dan klein dat het iets heel goeds oplevert. Als je de kunst van aalbes kruisen al op een of andere manier zou onder de knie kunnen krijgen, dan nog heeft gericht kruisen voor een goed resultaat alleen nut met 2 toprassen en kunnen selecteren uit 100en zaailingen daarvan. Aleen daarmee heb je echt meer kans dan een hele kleine toevalstreffer op een nieuw ras dat de moeite waard is. Ik vertel dit niet om je enthousiasme de kop in te drukken, maar wil je iets leren over hoe rode bessen "het doen", zodat je weet wat je kunt verwachten en er mee kunt. 😉

Die Globus is een erg leuke soort, Roland. Die zou ondanks vroege bloei bloemen hebben die zoals meer prunussen (bijvoorbeeld ook amandel Robijn) toch wat vorst verdragen....- 15 is echter altijd overvraagd. Ik voorzie een ruilprojectje over 1 a 2 jaar als de enting lukt 😁 Die andere kende ik niet en kon ik niet vinden. Maar zou het kunnen dat die iets anders heet?? Namelijk Cot-N-candy en het is een aprium??? https://www.davewilson.com/product-information/product/cot-n-candy-white-aprium-interspecific-apricot

Ik kocht winter 19/20 in Tjechie een Dapple Dandy. Samen met nog enkele interspecifieke plumcot-aprium-achtige. Nog te klein voor bloei en dracht dus nu. Ze staat bij mij samen met een behoorlijke variatie aan andere zelfgezaaide, gekochte en geente pruimachtigen: Japanse pruimen, Europese en Russische pruimen, abrikozen en kruisingen van pruim/abrikoos. Daar zullen er nog wel een paar bijkomen...(Zo kocht ik gisteren nog 3 "pruimen" (het waren dus pluots die ik nog niet eerder zag en proefde) en de pitten zal ik zeker ook weer zaaien. ook heb ik wat enthout van weer een andere kunnen ruilen. Ik vertrouw er op dat er wel overlappende bloei zal zijn en kruisbestuiving. Het is al heel wat dat er met goed zoeken een paar soorten te koop zijn. Ik heb even nagezocht op de Tjechische kwekerij waar ik Dapple Dandy kocht. (Veel van nieuwe soorten en rassen komen uit Oost-Europa!!) Ze is nu niet meer in assortiment. (Vervangen door betere nieuwe rassen? Of uitverkocht einde boomplantseizoen?) Dit is wat ze schrijven bij een verwante soort, Flavor Queen, vertaald met Google translate. https://www.zahradnictvi-spomysl.cz/svestkomerunka-flavor-queen/ Plum Apricot 'Flavour Queen' - Een vroege hybride van pruimen en abrikozen, afkomstig uit Amerika. De vrucht heeft een middelgrote tot grote, bolvormige, kenmerkende groengele kleur. Het vruchtvlees is geel tot lichtoranje, sappig, honingzoet en delicaat van smaak. Het fruit rijpt eind juni. Voor een grotere opbrengst is teelt samen met de variëteiten Flavor Supreme of Dapple Dandy geschikt.

Als herfstframboos wordt gesnoeid, wordt sowieso alle staken meestal tot tegen de grond weggesnoeid. Dat geldt niet alleen voro scheute die gedragen hebben....zoals die van jou op de foto....uitgedragen scheuten sterven af. Tenzij je 2 kleinere oogsten wilt (dan snoei je wat jonge scheuten in het late najaar terug tot een 30 a 50 cm) moet bij herfstframbozen de oogst komen van nieuwe scheuten die pas in het voorjaar verschijnen. Nu zit dan alles nog onder de grond.

Deze knoppen op de foto's van Frans en Mellie houden zich nog even in tot de vorst van het weekeinde voorbij is, zo lijkt het. Hetzelfde beeld bij mijn abrikozen en perziken.....nog maar weinig bloemen echt open. Hoewel hier minder vorst wordt voorspeld aan de Zeeuwse kust, zou ik ook bij jullie niet zo bang zijn....denk dat een groot deel er wel door gaat komen en bestuivers zijn overdag ook actief.

Hierbij nog de beloofde foto's van Poncirus trifoliata zaailingen. Bedoeld om als onderstammen te gebruiken voor diverse citrus-soorten. Daarnaast heb ik ook nog een andere behoorlijk winterharde soort gezaaid als onderstam, namelijk de C-35 ofwel Citrange. Vooraan in het rode kistje zijn planten die ik in het late najaar van 2019 heb gezaaid. De uitkomende zaailingen zullen een week of 6 a 7 gezaaid zijn en stonden op een vensterbank waar 's avonds de verwarming onder brandt. Nog een tip over het zaaien van Citrus-pitten. Meestal bevat een pit naast 1 kiem toch meerdere vruchtbeginsels. EEn heel apart verschijnsel, maar uit 1 pitje kunnen dus meerdere plantjes komen. De echte kiem is meestal het sterkst en verschijnt eerst. Soms komt daarna nog een of enkele stengeltjes boven, maar die planten zijn vaak zwakker en ook niet altijd levensvatbaar. Het kiemen gaat 1 a 2 weken sneller als je de zaden een dag laat weken en er daarna voorzichtig het puntje afnijpt en het buitenste vliesje verwijdert. Blijkbaar kost het veel moeite voor de kiem om daar door te kunnen breken. Op deze manier is je opbrengst aan kiemplantjes vaak ook beter, minder uitval van zwakkere en dat is als je maar weinig zaden hebt van een soort gunstig. Citrusplanten zijn bijna altijd zelfbestuivend en gezaaide nakomelingen nagenoeg identiek aan de moederplant (uitzonderingen daargelaten). Nadeel is dat vanaf zaad het vaak erg lang duurt voor er bloei komt...dat geldt ook voor stekken. Via enting kun je naast het kiezen van een passende onderstam (zoals Poncirus voor betere winterhardheid) ook de bloei een aantal jaren vervroegen.

Heb jij de vruchten van die Poncirus al gebruikt, Jorieke? Ik denk vooral ook aan de schil. Hoe zijn dan je ervaringen daarmee? 🖐️

Ik denk een Poncirus trifoliata, Mariella. (Tegenwoordig ook wel Citrus trifoliata genoemd) Een hele langzame groeier en de meest winterharde citrus die er bestaat. Meestal is die bladverliezend in de winter (als enige Citrus) maar aangezien je dicht bij zee woont (zachtere winters...scheelt echt wel wat gemiddeld) en je zegt dat ze ook beschut staat is het goed mogelijk dat ze geen blad verliest/verloor. Ik heb er zelf een 4-tal staan. Een jaar of 5 a 6 geleden gezaaid. De grootste staat in de tuin aan huis, beschut ook, en die heeft nog blad. 3 staan er in het Parkbos op 2 km. van zee en die zijn veel kleiner en nu zonder blad. Bloei heb ik er nog niet in gehad...kan nog best een paar jaar duren. 2 jaar terug heb ik er nog een aantal gezaaid, welke nu in de koude kas staan....een 25 cm. groot ca en geschikt om volgend jaar op te gaan enten.Heb een maand geleden wat (overrijpe) vruchten meegenomen voor de pitten bij een kennis omdat ik andere Citrussenhierop wil gaan enten. De vruchten zijn niet lekker. Niet alleen zuur en wat astringent, maar ook met een onaangenaam bittere bijsmaak. Zitten ook veel pitten in. Zelfs maar de vraag of de schil te gebruiken is in gebak en gerechten....dat moet ik zelf nog ondervinden. Misschien dat ze zo wel te gebruiken zijn. Deze wordt vooral gebruikt als onderstam en omdat ze zo winterhard is, helpt dat om andere Citrussen beter buiten over te houden. Zaadjes komen nu net bovenpiepen. (Zal een foto maken) Die bladvorm die je beschrijft hebben vele soorten Citrus. Bij veel meer winterharde Citrussen is de Poncirus een van de ouders.....men wil de winterhardheid daarmee in de genen houden, maar helaas zal steeds de wat mindere smaak in meer of mindere mate ook in kruisingen weer terugkomen.

Pas op Redzebra. De kern van deze informatie die je zo maar overneemt is natuurlijk heel juist. De Universiteit van Wageningen is een goede bron en wetenschappelijk van hoog niveau. MAAR...dit is geschreven voor de intensieve professionele telers en dat is een heel andere situatie dan een liefhebber met een of enkele Prunusboompjes in de tuin. Daar zijn andere omstandigheden en een heel andere manier van telen. Je kunt deze maatregelen dus niet een op een overnemen als een advies aan een liefhebber, zoals je in je verhaal hierboven doet. Hou daar rekening mee als je bronnen gebruikt. Mijn tekst schreef ik als liefhebber voor liefhebbers met het doel om hen van een goed advies te voorzien. Dat Wur/rapport kende ik al lang. Ik hou dat informatiebronnen zorgvuldig bij en combineer dit soort kennis met de inzichten en ervaringen van anderen en mezelf voordat ik zo een tekst schrijf. 😉

Deze bacteriekanker is typisch een ziekte die bij prunus-soorten hoort (perzik, pruim, abrikoos, kers). Kan best dat de foto kankerplekken laat zien (plekken die het gevolg zijn van kleinere infecties, op zichzelf niet fataal...maar....!) De vochtigheid (mogelijk "gommen"....een soort bloeden...op zichzelf geen ziekte (hoewel soms zo genoemd) maar een symptoom van dat de boom niet lekker gaat en kwijnt, kan erbij horen. Echt behandelen kan niet....hoe meer je gaat snoeien en wegsnijden hoe meer infectiebronnen je maakt (prunus altijd zo weinig mogelijk snoeien en als toch nodig of gewenst...dan best in de zomer rond juli/augustis) . Nu ken ik weinig bomen niet toch niet ergens van llerlei plekjes hebben en ook weinig Prunus die in de loop van de jaren toch wel wat van deze bacteriele infecties of schimmelinfecties (tak en bloesemsterfte = een vorm van monillia, soms hagelschot e.d.) krijgen. De rimpelloze boom is een illusie. Voor mij geen reden om in te grijpen....wel om rekening ermee te houden dat de boom...soms plots en ineens soms langzaam afstervend....een keer kan uitvallen. Eigenlijk heel gewoon voor Prunus dat je hoe dan ook uitval hebt. Zorgen voor een open en luchtige standplaats helpt al veel, een diepe (goed doorlaatbaar) en niet te natte bodem en terughoudendheid met snoeien (beter wat buigen) kunnen de algemene conditie veel helpen...maar dan nog. Een zieke en kwijnende Prunus kan zelfs nog een aantal jaren goed dragen....soms lijkt het alsof zo een boom extra inzet op vruchten om zichzelf via nakomelingen te overleven.

Nee. Dat ziet er anders uit. Een lange barst in de lengterichting van de stam aan ongeveer de zuidkant.

Mariella...als je een detailfoto zou kunnen maken van wat bladeren en vertellen of er doorns zijn? Misschien kan dat helpen bij identificatie. Blijkbaar kan deze tegen een stootje en dat geeft al aan dat het geen gewone citroen of zo is......maar toch een meer winterharde. Ik gok er overigens op dat dit een soort Yuzu is gezien wat je vertelt. Culinaire citroenen die in Japan en regio maar ook in Frankrijk en intussen in veel modieuze keukens een vast plekje heeft. Het gaat dan om schil en speciale zure aroma. En ja...die kan wel een paar graden vorst hebben. Meer licht kan veel helpen om bloei te krijgen....maar vanaf zaaien duurt het makkelijk een jaar of 5 of meer...dus misschien loont je geduld nog wel. Als ze gaan bloeien kun je met wat geluk best veel oogsten.

Geen F1. Een F1-hybride is bij tomaten voo rliefhebbers niet zo zinvol. Een ras als Sungold dat oorspronkelijk als F1 voor de agrarische massaproductie is ontwikkeld is al vrij snel tot een zaadvaste varieteit gemaakt door liefhebbers. Bij tomaten kan dat vrij goed en vrij snel via goede selectie. In 8 generaties kun je zo een zaadvaste soort bekomen. Yuras heeft dit bijvoorbeeld ook gedaan met de tomaat die indertijd als zgn. honingtomaat (beschermde naam) een aantal jaren furore heeft gemaakt in Nederland. Er is een F1 Goldita in omloop. Ik kocht de mijne 2 jaar terug bij Diana voor een paar dubbeltjes (zie link in mijn vorige berichtje) en de planten die ik had waren allemaal goed en identiek. Daardoor weet ik zeker dat het geen F1 kan zijn. Wat wel? (De makers van de F1, grote commerciele zaadbedrijven waarschijnlijk een , zullen hun inteeltcyclus waarmee ze dat ras ontwikkelden niet prijs geven. In dit geval is Goldita waarschijnlijk afkomstig van De Ruyter, die onderdeel was van Monsanto. Monsanto is intussen overgenomen door gif-gigant Bayer) https://www.deruiterseeds.com/nl-nl/over-ons.html