weknow

@ foto Waaslander. Ik zie, net als Adopeg, inderdaad een soort Cornus (kornoelje). Moeilijk te bepalen welke want er zijn er meer met die vruchten en bladvorm dan alleen de C. kousa en van de kousa zijn er vele cultivars. Mooie planten...zeker bij mijn favorieten....heb er diverse in de bostuin. Nog geen vruchten gehad....sommige hebben eetbare (maar nog niet geproefd...dus moet nog ontdekken of ze ook als vruchtboom....zoals ook de Cornus mas....geschikt zijn, hetgeen soms aangegeven wordt). Waaslander....stekken gaat goed, maar leuk experiment om die verse zaden te zaaien....3 maanden koude stratificatie en veel geduld nodig voor kieming....maar verder niet zo moeilijk.

F1-hybriden-zaden (dat is het goede woord) worden geproduceerd met een techniek van zaadproductie waarbij door heel gerichte kruisingen in combinatie met sterke inteelt zeer bepaalde eigenschappen aan planten worden meegegeven, die (want daarvoor zijn ze ontwikkeld) erg gunstig zouden zijn voor grootschalige landbouw. Bijna altijd gaat het om eigenschappen die voor een moestuinier eigenlijk niet interessant zijn. Ze passen helemaal in het beeld van hoogtechnologische industriële aanpak waar "gezondheid" van een gewas wordt nagestreefd door werken met gif en productie door hoge kunstmestbemestingen. Meestal gaat het om eigenschappen die goed verkopen of kostenbesparend zijn zoals: - uniformiteit van groenten (weinig uitzoekwerk na oogst en mooi ogend op de veiling of in de winkel) - mogelijkheid om alles tegelijk te oogsten. - Soms is er ook sprake van verminderde vatbaarheid voor ziekten of plagen...maar dan gaat het bijna nooit om ziekten of plagen die in een moestuin van belang zijn. Los van dat ze zelden zinvol zijn (eigenlijk niets extra''s te bieden hebben) voor een liefhebber die kleinschalig werkt en onnodig duur, mag je deze technologische kweek van zaden NIET los zien van de enorme verarming in variëteiten en toenemende afhankelijkheid van de landbouw (op wereldschaal) van enkele zaadgiganten, die de voedselproductie proberen te beheersen en monopoliseren. Edit: "Biologisch" denken en werken heeft als uitgangspunt om via selectie (om te kunnen blijven selecteren en verbeteren in voedselzaden,heb je zeer veel variëteiten nodig van een gewas en daarmee een zo breed mogelijke genenbank. Dus het streven om nog maar heel weinig rassen liefst wereldwijd te kunnen verkopen is op zich al heel gevaarlijk) sterke en gezonde soorten te ontwikkelen (vaak ook voor lokale situaties) die je in principe ook zelf kunt vermeerderen. Los van dat je F1-zaden meestal niet kunt vermeerderen (de 2e generatie is bijna altijd zeer inferieur van kwaliteit) en de gewenste goede resultaten met F1 hybriden vaak alleen mogelijk zijn als je ook de bijhorende (zeer hoge) bemesting toepast en bestrijdingstechnieken gebruikt (gif spuit) gaat het om het behoud van het recht om je eigen zaad te kiezen en kunnen vermeerderen en het in stand houden van vele soms oude (zoals heirlooms), maar ook vaak nieuwere goede selecties, soorten en variëteiten en daarvoor zijn zogenaamde zaadvaste soorten verreweg het beste. Daarbinnen zijn er vele sterkere, betere, resistentere soorten te vinden die, voor juist voor locale situaties geschikter zijn. De ecologische beweging zal zich dus inzetten voor veel soorten, instandhouding van heel veel goeds dat dreigt te verdwijnen en voor het recht en de mogelijkheden voor iedereen (boeren en liefhebbers) om eigen zaden te kiezen en mogen vermeerderen en gebruiken. (N.B. Ik zette het woordje "biologisch" tussen aanhalingstekens omdat ook een deel van de biologische markt en zadenteelt in handen is van dezelfde multinationals en toelaat om - weliswaar zonder kunstmest en bepaalde giften - industrieel te werken en alle macht naar zich toe te trekken...daarom liever het woord ecologisch...of, hoe vaag het ook is...duurzaam. Waaslander vroeg naar specifiek tomaten...en daar is het net iets anders dan bij andere gewassen. Reden is dat dat tomaten een van de weinige gewassen is die zich bijna uitsluitend via zelfbevruchting (inteelt dus) vermeerdert, waardoor het kweektechnische verhaal over F1-hybriden hier wat anders - makkelijker - loopt.. Daar zijn diverse topics over op dit forum....onder andere rond het zogenaamde "Zoetekesproject" van enkele jaren terug. (tip: gebruik zoekfunctie eens)

135 gram per zak 1 gram = ca. 80 zaden (maar je hebt allerlei variëteiten...dus erg ongeveer) 135 x 80 zaden = 10.800 zaadjes = naar schatting genoeg voor 60 tot 80 x zo een doosje gekiemde tuinkers dat je bijvoorbeeld bij AH kunt kopen.

Nederlandse namen van aantastingen van peren kunnen nogal verwarrend werken. Wat hier aan foto's getoond wordt bij het fantasiewoordje "perenpokziekte" is een combinatie van 2 geheel verschillende mogelijke aantastingen: - Pokmijten...een insectje dus - Perenroest...een schimmel Buiten de aanwezigheid van pokmijten of perenroest, zouden deze foto's (van verschillende mensen...dus misschien laten ze helemaal niet hetzelfde zien!!!!) ook de verschijnselen van schurft (weer een ander schimmel) kunnen laten zien. Dan staat er ook nog een foto tussen van een of ander zwart glimmend beestje (zo onduidelijk dat identificatie niet echt mogelijk is...kan wel 6 heel verschillende soorten insect zijn...nuttig? Schadelijk? neutraal?) En dan ook nog...bam....het advies om toch maar enkele keren met spuitzwavel te werk te gaan. Kan misschien iets helpen bij sommige van de hier mogelijke aantastingen (mits op de goede wijze toegepast), maar heeft voor andere mogelijke oorzaken geen enkel nut en bovendien (zelfs in een als biologisch verkochte vorm) ook weer ongewenste bij-effecten. Zwavelmiddelen en "spuitzwavels" zijn er allerlei op de markt, meer en minder giftige....het gaat om de chemische vorm waarin zwavel voorkomt, maar ook de combinaties van stoffen in het middel. Er zijn er inderdaad die als "biologisch" worden aangeprezen...maar dat zegt niet zo veel omdat dat woord voor "plantbeschermingsmiddelen" (dat is het vriendelijker klinkende woord voor "gif") GEEN wettelijke bescherming kent. (Anders gezegd: Je kunt de grootste troep als biologisch of natuurlijk plantbeschermingsmiddel verkopen zonder dat je een wet overtreedt!) Het klopt wel dat sommige middelen met zwavel als werkzame stof ook in biologische landbouw gebruikt mogen worden, maar daar zijn ze bepaald niet onomstreden. Globaal kun je zeggen dat zwavel een stof is die in de natuur voorkomt, effectief is tegen sommige schimmels (zeker niet alle!), niet selectief werkt op insecten en dieren (dus goede zoals sluipwespen of lieveheersbeestjes, naast eventuele slechtere doodt). Voor bijen is het niet schadelijk dan weer en het wordt vrij snel afgebroken. Mij lijkt dat je als liefhebber voor uitgave van een tot enkele tientjes aan zo een middel pas kiest na goede overwegingen...als er iets heel ernstigs aan de hand is dat absoluut aangepakt moet worden... De afweging is aan iedereen zelf.....maar toch misschien even met de benen op de grond. Hoe verstandig is het als liefhebber om elke aantasting aan een fruitboom meteen te willen bevechten met bestrijdingsmiddelen en harde maatregelen? Is het wel effectief (en economisch) om je zo op te stellen? Lang niet elke aantasting is een ramp....iets minder oogst kan nog steeds meer dan genoeg zijn....iets minder mooi ogende vruchten hoeven niet minder lekker te zijn....Ben je niet beter uit om dan je -toch ook behandelde - fruit in de winkel te gaan kopen? Geduld hebben...het even durven aanzien...kans geven op natuurlijk herstel of om natuurlijke helpers de kans te geven...je realiseren dat beperkte aantastingen gedurende een seizoen heel natuurlijk zijn..... Pokmijten zijn vervelend, maar zelden desastreus voor je boom of oogsten. Ze komen vooral voor op enkele rassen peren die daar extra gevoelig voor zijn (andere kiezen?) Aangetaste twijgen wegsnoeien of bladeren wegnemen helpt al enorm om het in de hand te houden..... Spuiten met zwavel (alleen in voorjaar als bladeren openen en temperatuur tussen 15 en 20 graden overdag wil het enig effect hebben) vermindert aantal pokmijten waarschijnlijk, maar eveneens allerlei natuurlijke vijanden! Bij perenroest is de oorzaak eigenlijk altijd dat er een jeneverbes, de waardplant voor deze schimmel, in de buurt staat. Wat aantasting is niet erg, maar ernstige aantasting kan boom verzwakken. Spuitzwavel is slechts symptoombestrijding! Schurft kan heel ernstig zijn. Vatbaarheid varieert sterk per ras (kies resistente rassen!) en is ook afhankelijk van combinatie ras/grondsoort. Zwavel helpt wat...kosten/baten????. Het probleem is vooral gevolg van slechte keuze perensoort meestal.

Kalanchoe. Makkelijk te stekken. Mooie tak nemen, onderste bladen eraf, 1 a 2 dagen laten indrogen en dan planten in mengsel van zand + potgrond.....koel (onverwarmde kamer, lichte plaats) laten wortelen...grond licht vochtig houden. Gaat 90% goed. Delen zou ik niet aan beginnen. Sowieso misschien beter nieuwe kopen...hooguit 2 a 3 Euro voor een plantje. Deze ziet er niet geweldig meer uit.

Die 4e foto is inderdaad geen Japanse esdoorn. Maar ik denk toch een Noorse esdoorn (Acer platanoides). Een sterke overlever, die als ze wordt gekapt of teruggesnoeid met lange staken blijft doorgroeien....dus zelfs een vergelijking met klimop kan ik me voorstellen. Andere, minder waarschijnlijke, opties zouden nog een soort wingerd kunnen zijn (Parthenocissus) of andere wilde druif of een nauwe verwant van of soort hop (Humulus)....maar ik ben toch vrij zeker van die Noorse esdoorn omdat er een heel aantal staan in de bostuin en daar lijkt ie heel veel op...juist in deze tijd van het jaar.

Wassen in water met een eetlepel zout haalt luisjes, slakken, rupsen (en rupsenkeuteltjes!) en ook witte vlieg makkelijk uit allerlei groenten. Het is verder niet giftig of ongezond om deze groenten dan te eten....hoewel er ook wat grover en stugger weefsel kan ontstaan op bladeren en stelen (sommige planten, waaronder ook kool, reageren zo op vraat als een soort afweer). Maar de vraatschade kan zo veel zijn, dat het niet meer smakelijk oogt. Bij bereide groente, zoals boerenkool, zal dat minder een punt zijn dan als je iets rauw of niet fijngemaakt op eet. De keuze wat je nog goed en smakelijk vindt, ligt bij jou. Witte vlieg is zo een plaagje dat soms massaal optreedt. Heel goed mogelijk dat je er een ander jaar helemaal geen last van hebt. Op boerenkool zitten ze erg graag....je zou ook een ander ras kunnen proberen, ze schijnen niet alle soorten even graag te lusten........ Fijnmazig gaas vanaf augustus over je planten kan ook goed helpen.

Moeilijk vanaf herfstfoto's, greenchitect. Dus ik durf er niets onder te verwedden Toch even leuk zo een zondagmiddag-uitdaging. Bij 1 denk ik aan vogelkers....en aangezien de bladeren lijken te glanzen eerder de Amerikaanse (Prunus serotina) dan de Europese (Prunus padus). Foto 2 en 3 lijken veel op boerenjasmijn: Philadelphus...maar daar zijn vele variëteiten en kweekvormen van in omloop. Foto 4 zou een esdoorn kunnen zijn, Acer pseudoplatanus, hoewel het blad net iets opener is dan meestal...maar ook hier vele kweekvormen waardoor dit soort variaties heel goed kunnen. Als het inderdaad een esdoorn is, dan kun je waarschijnlijk van die typische vleugelzaden vinden onder de boom....

Dat is een goede vraag voor een historicus, Windindewilgen. Maar ik vermoed dat ook voor pakweg de jaren 50 vorige eeuw, toen kunstmest steeds meer opkwam, er vele boeren zo wijs waren om hun grond te voeden met - al of niet - verteerde dierenmest en organisch materiaal, zodat uitknijpen niet nodig was.

Voor ons gematigde klimaat in West Europa zou een advies niet zo moeilijk zijn, zeker als we je grondsoort kenden. Maar voor Suriname, een ander klimaat en geheel andere omstandigheden, is een advies vanuit onze situatie waarschijnlijk onbruikbaar. Op de eerste plaats vraag ik me af of onze gangbare boomvruchten het in Suriname gaan doen. Appels zal waarschijnlijk wel....maar kersen en pruimen betwijfel ik bijvoorbeeld zeer. Bovendien zullen er totaal andere rassen, aangepast aan die omstandigheden, geteeld worden voor zover önze" vruchten daar ook zouden kunnen en dan ligt het voor de hand om ook voor wat betreft onderstamkeuze aan te sluiten bij wat in dat klimaat of in die streek gebruikt wordt. Misschien via internet/email proberen contact te leggen met kwekers of liefhebbers in Suriname of andere landen in de buurt met vergelijkbare omstandigheden om je te laten adviseren? In Nederland wonen bovendien vele mensen met Surinaamse roots, die je zelf of via familie of zo een goed beeld zouden kunnen geven van welk fruit voor gebieden daar goed geschikt is...... Dat lijkt me een veel veiliger weg om te bewandelen.

Je vraag is onduidelijk voor me Schuli. Bedoel je van welke kiemgroente je buiten kunt zaaien i.p.v. alleen kiemen? (Antwoord: in principe allemaal) Maar niet allemaal zullen ze succesvol zijn. Vooral omdat het zaad niet speciaal geselecteerd is om een goede moestuinplant te zijn.....voor kiemgroente zijn alle zaden geschikt van een gewas; maar voor in de moestuin is er juist een strenge ras-selectie nodig bijvoorbeeld om gezondheid te garanderen of om snel schieten te voorkomen. Eetbare bloemen (niet voor een maaltijd, maar eerder voor een accentje of versiering) kun je verwachte van alles uit de kool-familie. De soorten met kweekmethode 2 van De Peuleschil zijn eigenlijk microgroenten. (Je eet de zaden en wortels van de planten immers niet mee) Je zou ze dan wat dunner moeten zaaien en wel op een medium dat wat voedsel bevat (bij kiemen teert het zeer jonge plantje op de voorraad in het zaadje) en kunt ze dan enkele weken laten groeien. Vaak zal de lekker er van af zijn als ze gaan bloeien of daadwerkelijk bloemen hebben...verschilt wat per gewas. Naast de kiemgroenten die ook als micro-groente kunnen, zijn er nog heel wat andere die als micro op een (meestal liefst niet boven verwarming!)vensterbank kunnen....onder meer allerlei slasoorten en bladgewasjes. Het gaat wel om muizenhapjes...voor een echte oogst voor maaltijd zou je nogal wat ruimte nodig hebben. Peter Bauwens schreef er ooit een boek over en heeft heel wat geschikte zaden hiervan op zijn website "De nieuwe tuin": http://denieuwetuin.be/ Wat houd je tegen om met de vele zaden in de zakken die je nu hebt gewoon eens uit te proberen? Misschien zijn ze ook wel lekker als mini-gewasje in de winter? Kiemkracht van deze kiemzaden is in ieder geval bij benadering 100% en je hebt al snel, binnen enkele weken, resultaat.

Eerst koken voordat je ze eet. Als je ze kookt voor het kiemen, zullen ze echt niet meer kiemen. Nadat de droogbonen geweekt en eventueel gekiemd zijn dus, moet je ze nog "gaar" laten worden, door bijvoorbeeld te koken. Daarbij worden onverteerbare en mogelijk giftige stofjes afgebroken. Geldt zelfs voor verse sperziebonen e.d. Kiemen is eigenlijk niets anders dan langer weken....maar niet onder water, wel vochtig, omdat voor kiemen zuurstof nodig is.

Het ligt er maar aan welke groente. Meestal eet je alles op, dat wil zeggen kiem met zaadomhulsel. Van die soorten moet dus niet alleen de kiem lekker zijn, maar ook de resten van zaden die je mee op eet een goede proefervaring geven. Voorbeelden: prei, vele soorten radijsachtige, ui, linzen, alfalfa, bonen e.d.(die moeten wel nog gekookt of anders verhit worden om giftige stoffen die er rauw zijn af te breken) erwt-achtige, sommige granen. Voor de oogst van kiemzaden is het veel minder kritisch dan om verder te telen, omdat allerlei genetische kenmerken die voor een moestuin zeer belangrijk zijn, er eigenlijk niet toe doen. In principe is dus alle zaad geschikt, terwijl je voor nieuw moestuin-zaad juist heel streng moet selecteren. Een tweede kweekwijze (rucola, tuinkers, mosterd e.d.) is eigenlijk een soort babyblad dat je eet. Je zaait het in heel weinig grond, of zelfs maar vochtig papier en oogst de heel jonge blaadjes en steeltjes (de zaadresten en wortels eet je dus niet mee). Er kan heel veel als je zeker weet dat je zaden niet met gif behandeld zijn. Ook moet je weten dat je zaden voor zowat 100% kiemen (dus heel vers zijn) omdat anders je experiment bij voorbaat mislukt...d.w.z. je veel ongekiemde zaden gaat eten. Maar.....om een redelijke hoeveelheid zaad te oogsten om mee te kiemen is heel veel werk. Kijk ik naar de prijzen van biologische, speciaal daarvoor verkochte, kiemzaden (Dit is mijn favoriete adres, 120 gram radijszaden kost bijv. 2,75...genoeg voor een 20 a 30x een flinke portie kiemen...http://depeuleschil.nl/) dan is zelf telen of 1 a 2 gram uit een duur gekocht zaadzakje geen optie. Ik haal radijs aan omdat dat in een seizoen een behoorlijke hoeveelheid zaad kan geven (bij andere gewassen is het vaak meer werk en tijd)...maar om aan 120 gram te komen moet ik meerdere vierkante meters in zaad laten schieten en heb ik heel wat pluk en kuiswerk om die zaden schoon te oogsten...... Het kan dus goed, maar loont zich niet om zelf je kiemzaden te kweken. Kiemen....zeker ook tijdens de wintermaanden...kan ik wel van harte aanbevelen.

schreef Persica. Ik moet je echt corrigeren, Persica! Zeker niet per definitie en zeker niet altijd, wel vaak. Bovendien mag zandgrond voor teelt van groenten en fruit ook wat zuurder zijn, zonder dat correctie nodig is. Ik neem aan dat Angela haar grond kent. Compost werkt ook wat basisch en bevat kalk (gewone bouwstof van planten). Champost is inderdaad (nog) wat meer basisch, iets hogere PH vaak, maar niet extreem zodat je gauw in de gevarenzone komt van een PH die gevaarlijk hoog wordt. PH 7,8 - 8 is geen zeer extreme waarde. Inderdaad dat aspect meewegen in de keuze van organisch materiaal voor je moes- of fruittuin is wel verstandig, maar echte rampen zijn niet te verwachten. Maar met heel veel champost is er wel een ander probleem, namelijk zeer hoge residuen van gifstoffen die in de gangbare champignonteelt in grote hoeveelheden worden gebruikt...fungiciden tegen schimmels die champignons bedreigen (hoe vreemd dat ook mogen klinken ) en insecticiden. Bovendien vaak hoge doseringen kunstmest toegevoegd. Tenzij afkomstig van biologische teelt, is champost dus al gauw een erg dubieus organisch materiaal...het kan een soort chemisch afval zijn, dat je misschien niet wenst in een ecologische tuin. Ik zou dus willen weten waar ze vandaan komt en hoe er champignons op gekweekt werden voordat ik ze op mijn tuin zou willen gebruiken! Ik heb ook bezwaar tegen een te grote fixatie op de PH van een bodem. Omdat het een van de weinige aspecten is, die eenvoudig te meten is wordt er veel meer belang aan gehecht dan nodig. Kan er een heel theoretisch verhaal over houden, maar in de praktijk moet je je er zelden druk over maken. Zit je op zandgrond ergens tussen 5,5 en 6,5 en op klei ergens tussen 6,5 en 7,5 (die marges mogen zelfs nog ruimer) dan is dat uitstekend voor bijna alle gewassen en zit je absoluut NIET in een gevaarlijke zone waardoor voedingstekorten daardoor optreden! (Veen grond kan een uitzondering zijn!) De gewoonte van velen om te kalken is zo populair geworden omdat de meeste kunstmest een sterk verzurende bijwerking op de bodem had. Als je werkt met organische, liefst verteerde, meststoffen zoals compost of verteerde dierlijke mest (en ook niet vergiftigde champost) hoef je je met PH van je bodem eigenlijk niet bezig te houden en is een standaard toediening van kalk (met een aanzienlijk hogere PH dan champost) echt niet nodig en niet gewenst.

Als je er heen kunt gaan is het misschien anders. Maar mijn ervaringen waren vele keren ronduit slecht....zeker ook wat betreft de kwaliteit van de zaden...de wat apartere dingen liggen er mogelijk vele jaren en dan is vacuum verpakken, op zich prima, echt geen garantie meer. Laat ik het zo zeggen: In vergelijking met allerlei andere zaadleveranciers valt het zaad van Vreeken mij opvallend vaak tegen en is het gemiddeld genomen gewoonweg "minder". Intussen weet ik betere adressen. Moet erbij zeggen dat ik veel breder koop dan alleen moestuinzaden. Verleden jaar toch nog maar wat besteld (zaden, planten, bollen...omdat het elders niet te krijgen was, aangevuld met wat gangbare dingen...beetje slim proberen combineren) en dat, vanwege eerdere ervaringen erg voorzichtig gedaan..goed gekeken of het ook daadwerkelijk in voorraad was. Toen werd het dus in een periode van vele maanden in 3 porties opgestuurd met 3x volle mep porto (voor planten is dat meer dan voor zaden). Ik heb dat maar betaald...geen zin in gedoe, sop de kool niet waard en zo.....ook al omdat ik weet dat Vreeken slecht communiceert, maar vooral omdat je accoord gaat met de voorwaarden als je koopt en er dus juridisch aan vast zit.

Helemaal herkenbaar, TuinLB, zo gaat dat daar inderdaad. In 3 delen verstuurd en 3x volle mep porto betalen.....hoe goed je het ook voorbereidt dat alles volgens de website ook gewoon leverbaar zou zijn.

Even een slapend topic naar boven halen. Mijn eerste zaden van Zizyphus jujuba zijn gekiemd en dat gaat eigenlijk opvallend gemakkelijk en snel. Alleen het kraken om de zaden te bereiken is echt een avontuur....zaden zitten in een zeer hard "nootje", dat in een notenkraker o.i.d. veel druk nodig heeft en daarmee snel verpulvert Ben ook benieuwd naar ervaringen met zaai, opkweek en groei? Tot hier ging het topic alleen over rassen (wat de ouders zijn van mijn zaden weet ik echt niet) en bestuiving. Maar ik zou ook wat algemenere ervaringen met deze boom (of toch meer een struik?) in onze contreien op prijs stellen.

Hier slechte ervaring met kiezelpaden....zelfs op worteldoek. Mijn advies is om te werken met hakselhout (vaak gratis of erg goedkoop bij bedrijven die snoeien) of boomschors als duurdere variant (In tuincentra e.d. in zakken of 1m3-zakken te koop. Heeft meerder voordelen: 1. Is organisch materiaal dat geleidelijk verteert en dan deel gaat uitmaken van de bodem. 2. Goed beloopbaar en sterk onkruidonderdrukkend. (Ik heb het zowel met en zonder worteldoek toegepast, geef zelf de voorkeur aan zonder, omdat je dan niet in worteldoek schoffelt of harkt. Een of twee keer per seizoen er eens snel met hark of schoffel doorheen is voldoende om onkruid tegen te houden, mits laag van minstens 3 a 4 cm. 3 vochtdoorlatend. Tevens overwegen of het wel wijs is om paden uit te graven...hier hoog ik ze juist op en hou ze gelijk met de bedden (zonder nog apart afscheidingsmateriaal te gebruiken) zodat planten ook onder paden door kunnen wortelen en voedsel vinden. Groot risico is dat als paden lager liggen, ze ook waterpoelen worden en dus ook slecht beloopbaar bij nat weer. Zelfs als de doorlatendheid hoog is (zoals bij houthaksel e.d.) kan dit een probleem worden. Extra randen zijn buiten extra kost ook ideale schuilplaatsen voor slakken. Gemak van verhoogde bakken is vooral dat je minder moet bukken, maar dat werkt pas als ze echt veel hoger zijn. Hakselhout moet je om de 2 jaar ongeveer wat aanvullen (gewoon weer 1 a 2 cm. bovenop) boomschors om de 3 a 4 jaar...verteert wat langzamer. Hakselhout gebruik ik voor alle paden in de bostuin (zelf een semiprofessionele hakselaar + jaarlijks een aantal vrachtwagenladingen van groenbedrijf). Ook in de "siertuin" aan huis zijn alle paden van hakselhout...ooit was alles kiezel met gronddoek, maar dat hebben we geleidelijk vervangen en daar ben ik erg blij om. In de moestuin gebruik ik hakselhout alleen tussen fruitbomen & struiken, bovenop. Op paden gebruik ik, net als de rest van de moestuin als mulch, een laag compost en ik leg losse stoeptegels bovenop de compost als een soort stapstenen, waarmee ik de indeling van bedden en paden (bijvoorbeeld om een bed even te vergroten om er een bonenklimrek of een tomatenafdak te plaatsen) makkelijk kan aanpassen.

Het ras Dries, dat wel smakelijker zou zijn als ik diverse kenners mag geloven, is in Vlaanderen zeer gewild, maar ook moeilijk verkrijgbaar. De Moerbeiboom in Geraardsbergen is een kleine kwekerij die het waarschijnlijk wel verkoopt (website is niet zo duidelijk over verkoop...dus even verder informeren?) http://demoerbeiboom.be/en/catalogue/roodvlezige-appel Ook in Roeselare is Dries als halfstam te koop. Daarnaast nog enkele roodvleesappels in het assortiment. Ze lijken er zich wat op toe te leggen...? https://www.palmhunters.be/detail/5322097-malus-domestica-dries-malus-domestica-dries-halfstam-roodvlezige-appel-c10

Deze misschien, Flup? https://nl.wikipedia.org/wiki/Waspompoen Hier nog foto's. https://www.google.nl/search?q=benincasa&safe=active&biw=1344&bih=671&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0ahUKEwjutoj8kpLQAhULKsAKHW4xDuEQ_AUIBigB Eigenlijk is het eenvoudig....los van de naam. Slachten die vrucht en proeven. Is ie vies, niet eten Is ie lekker of smaakt ie naar weinig: bereiden.... Het is dus heel letterlijk: "The proof is in the pudding pompoenachtige"

Hoi Oz, Welkom! Met wat foto's van je tunnelkas (hoe en waar die staat) wellicht dat mensen op het forum mee kunnen denken over of er misschien wat te doen is tijdens de wintermaanden aan die problemen die je had? Lijkt me erg teleurstellend om zo iets moois te hebben en er helemaal niets te kunnen oogsten...

Of je een goede koop gedaan hebt...? Op zich zijn zure kersen redelijk tot goed zelfbestuivend. Dus daarvoor is de Hedelfinger niet zo nuttig....waarbij het ook nog maar de vraag zal zijn of beide rassen tegelijk bloeien. Er zijn meerdere soorten morellen en in Nederland wordt die verzamelnaam ook nog (onduidelijk en onterecht!) gegeven aan vele rassen (dus niet alleen het ras "morel") zure of zoetzure kersen...waarbij het klassieke ras "morel" bepaald ook niet de meest aanbevelenswaardige soort is, wel de bekendste...maar ook nogal ziektegevoelig. Ik zie dus geen enkele reden om je een Hedelfinger zoete kers erbij te verkopen, temeer omdat een morel (tenzij die toevallig tegelijk zou bloeien, wat zeer de vraag is) ook nog niet de meest ideale bestuiver is...Hedelfinger heeft zeker wel een bestuiver nodig i.t.t. een zure kers. Natuurlijk kan de Hedelfinger op zich lekkere en grote kersen geven....als er een bevruchter in de buurt staat. Probleem is bovendien dat een zoete kersenboom meestal behoorlijk groot wordt (tenzij ze op een heel speciale, niet zo gangbare, onderstam werd geënt...ik hoop maar dat de kweker die had en er rekening mee hield toen hij je die boom verkocht.....?) Zure kersen blijven van nature kleiner en zijn ook veel beter klein te houden. En dan heb ik het over zoete kersen die als gangbare "laagstam" worden verkocht! Die kunnen vaak makkelijk 4 a 5 meter worden...ondanks kletspraatjes van verkopers dat een laagstam niet hoger dan 2 meter zou worden.... Nog een verschil is dat een zure kers wel deels schaduw kan hebben en toch dragen, maar dat een zoete kers om lekkere en rijpe kersen te geven eigenlijk volop zon mag hebben. Dus op zich goed dat die bij jou op het zonnige plekje staat. Rest de vraag waarom jouw morel weinig of niet droeg tot hier en dat kan vele oorzaken hebben. Ik heb in het verleden diverse zure kersen gehad, die bijna vanzelf gingen en goede oogsten gaven...nu heb ik er 2 van ruim 3 jaar (een aanbieding ergens in een tuincentrum onder de naam "morel"...maar dat zijn ze niet, aangezien de kersen veel minder zuur zijn dan van een echte morel) aan de rand van de moestuin staan, prachtige bomen om te zien en een daarvan droeg 10 a 20 kersen tot hier en de ander nog 0, terwijl ze volop bloeiden...ik heb geen echte verklaring. Zit het in de afstamming...slechtere kweeklijn? Heb ik verkeerd gesnoeid? (terwijl dat iets is wat ik steeds beter en met betere resultaten onder de knie heb gekregen????) of staan ze misschien wel te goed in mijn compostrijke moestuingrond...? Of moet ik nog wat geduld hebben? Edit: Nog iets over de plantafstand.....Bij 2 bomen is dat minder een probleem dan bij een echte boomgaard. Ik denk dat 2,5 a 3 meter dan wel kan, waar je bij een boomgaard eerder aan 5 a 6 meter mag denken bij kersen om ze voldoende ruimte te geven. In boomgaarden met morellen, staan ze op een meter of 3 in de rij, maar wel met behoorlijke ruimte tussen de rijen. Waar je wel even op moet letten is, dat de veel grotere Hedelfinger niet ook nog het beetje zon van de zure kers gaat wegnemen, want hoewel die in de halfschaduw kan, is een uurtje of 3 a 4 zon per dag (midden zomer) toch wel het minimum. Te weinig zon betekent minder bloei, minder goed rijpende vruchten en ook meer risico voor schimmelziekten, waarvoor kersen best gevoelig zijn......

Diverse soorten zuring en verwanten zijn eetbaar (+ lekker). Maar zeker niet alle. Bij planten...zelfs in het Nederlands....kun je beter niet afgaan op een Nederlandse (of Engelse) naamgeving.....dan zijn allerlei soorten verwarring mogelijk. Dezelfde (volks-)naam voor heel verschillende planten, vele verschillende (volks-)namen voor dezelfde plant, misverstanden, alleen de geslachtsnaam of een kweekvorm (zonder dat de precieze soort erbij gezegd wordt) die verward wordt met de wilde vorm....om maar voorbeelden te noemen. Wil je echt zeker zijn over welke plant het precies gaat dan heb je echt de Latijnse combinatie van beide nodig. Rumex acetosella heet bij ons in de volksmond schapezuring. Deze komt in Australie overigens wel voor, als ik deze website mag geloven: http://wilde-planten.nl/schapenzuring.htm en is inderdaad eetbaar, hoewel te veel oxaalzuur in vooral rauwe bladeren (net als bij rabarber later in het seizoen) niet echt gezond is: http://www.pfaf.org/user/Plant.aspx?LatinName=Rumex+acetosella Ik denk dat je met gewone zuring ofwel zurkel (Rumex acetosa) of evt. bloedzuring (Rumex sanguineus) of, minder zuur, zevenjaarspinazie = spinaziezuring (Rumex patentia) een betere en smakelijkere keus maakt

schreef nieuw. Nee hoor.

De Elstar doet helaas niet aan zelfbestuiving. Wat voor jouw situatie ideaal is, is een zogenaamd duo-boompje met 2 rassen op een stammetje, die elkaar bestuiven. Ze blijven heel klein en smal en kunnen in een grote pot. Diverse mensen op het forum die er zo hebben en ook iets kunnen zeggen over de smaak en dergelijke. Vast ook wel topics over hier (rechtsboven met zoekwoord: duoappel of zuilappel) Edit: Ze worden ook wel "ballerina's" genoemd.