roeier

Gehakseld smijt ik het wel op paden, en ook wel een beetje rond fruitstruiken. Wat ik zelfs ook doe is, als er gehekkeld is, de opgehekkelde dreg in bedden verwerken. Daar zit dus riet + wortels bij, dus dan ben ik het bijna aan het verplanten op de tuin. Maar vermeerderen doet het zich niet en het is ook wel weg te trekken. Het is niet te vergelijken met een lastig onkruid. Als je alleen maar gemaaid riet gebruikt, dus niet met wortel en al uit de sloot getrokken, dan maakt riet wel erg weinig kans. Op zich kunnen water/moerasplanten zich wel een beetje handhaven als ze eenmaal op de tuin groeien. Een gele lis laat ik gewoon gaan, die is wel mooi... 🙂

Meestal splijten ze doordat de droging te snel gebeurt; de schil van het boontje kan dan al behoorlijk droog zijn, en gekrompen, terwijl de massa binnenin nog vochtig is en niet gekrompen. Boontjes drogen ook het best in de schil, zodat de krimping gelijkmatiger gebeurt. De exacte situatie ken ik niet, maar te vochtig lijkt me niet, dan zou je eerder ontkieming verwachten.

Ik vraag me af of het geen lege hulsjes zijn, die kleinere. Als ze plat aanvoelen is het niks, maar ook redelijk grote zaden kunnen lege omhulsels zijn, dat weet ik van Dahlia's, pompoenen, hazelnoten... Met artisjok zaden heb ik geen ervaring, maar ik zou proberen na te gaan of er massa inzit, bij voorbaat zou ik sceptisch zijn bij zaden die er duidelijk als 'minder' uitzien; zouden wel eens niet bevrucht kunnen zijn. Edit om toe te voegen: ik heb één van mijn uitgebloeide artisjok hoofden eraf gehaald - grappig om te zien dat onder dat haar de zaden daar zitten zoals bij een zonnebloem, compleet met variatie in de zaaddikte. Het blijkt vrij makkelijk om de goede zaden eruit te halen: neem een zaadje tussen twee vingers - als je dat zaadje zo plat knijpt, met weinig moeite, dan is het dus niks. Als een zaadje zich niet zomaar plat laat knijpen > oké. Wat niet werkt is ze in water doen om te zien of ze zinken of blijven drijven, dat zou ook moeten werken bij sommige zaden, maar dit bleef allemaal drijven ook de goeie. Ik kwam maar vier goede zaden tegen in de hele bloem, dus weinig. Omdat mijn plant meerdere bloemen had, en jij zei dat jouw plant maar één bloem had, is het maar de vraag of er wat goeds tussen zit. Even knijpen dus. Dit is een stukje van mijn bloem met twee zaden daarin die goed bleken te zijn; één vooraan en één in het midden.

Ja, als de peulen al volledig droog en knapperig zijn kunnen ze beter worden geoogst, anders knappen ze maar open, en bij herfstig weer werkt het al helemaal niet om ze te laten hangen. Het kleurverschil is inderdaad wel wat groot, maar ik zou er toch vanuit gaan dat er geen kruising is geweest. Een jaar verschil maakt veel uit, en wat bonen ook sneller donkerder laat kleuren is invloed van licht. En ze krimpen ietsje na verloop van tijd.

Kruisbestuiving komt toch echt weinig voor bij gewone boontjes (Phaseolus vulgaris). Wel bij tuinbonen en pronkbonen, maar gewone boontjes hebben als regel zichzelf al bestoven voordat de bloem helemaal opengaat en er een insect bij kan. Logischer is dat de bonen die je hebt geoogst nog niet helemaal droog zijn en daardoor lichter van kleur zijn. Zeker als ze allemaal te licht zijn is er geen reden om aan kruisbestuiving te denken, dat is zó zeldzaam; het gebeurt gewoon niet dat een hele partij bonen is kruisbestoven. Als je hele patrij bonen hebt en van één peul wijken de boontjes af, van kleur of formaat, ja dan mag je aan kruisbestuiving denken.

Makkelijk. Ik heb wel bollen geteeld die 2x de diameter hadden van de moederbollen. Bedenk ook dat als je werkt met broedbolletjes, die piepkleine dingetjes op de bloemhoofden, dat je in een keer kunt gaan van graankorrelgrootte naar kleine volwassen bol - tientallen keren de grootte. Nu is dat laatste niet een eerlijke vergelijking, want er zit wel heel veel samengebalde energie in zo'n broedbolletje, veel meer dan in een gewone teen, en uit een klein teentje haal je niet zo even een knoeperd van een bol. Maar opschalen naar groter is altijd mogelijk, tenzij je bollen al heel erg groot zijn. Genetisch zou iedere Transsylvanian bol gelijk moeten zijn aan iedere andere Transsylvanian bol; klonen van elkaar, dus genetisch zou je exact hetzelfde materiaal nu moeten hebben als van Van der Wal. Als je eigen oogst Transsylvian goed was had je daar beter je pootbollen uit kunnen selecteren. @CherryCharlie, dat zou wel wat moeten worden als het biologisch is. Knoflook houdt op zich wel van volle grond en volle zon, de grootte kan tegenvallen in een pot en als de zon vaak niet op dat balkon schijnt. Als de pot wat aan de kleine kant is, dus snel uitdroogt en bij water geven dan weer heel nat wordt, dan dragen die wisselende omstandigheden ook niet bij. Maar ja, het is de vraag hoezeer je je een buil kan vallen door hier een stuk of wat tenen van een winkelknoflook aan te besteden.

Alleen maar regen nu, en korte dagen. Maar dagelijks zijn er nog tomaatjes buiten te oogsten; ik ben dik tevreden met een seizoen wat in Oktober doorgaat, en dat doorgaan komt vooral door Friesje. Opvallend is hoe weinig de phytophtora vat krijgt op Friesje; die lijkt iets te hebben waardoor die daar beter tegen kan. Wel heb ik een paar aangetaste tomaten gezien, maar de plant die die had ziet er als geheel nog prima uit, en bij dit exemplaar heb ik nog helemaal niets gezien:

@RoosDeTuinier, dat ziet er niet uit als Rose de l'Autrec, meer als een Artisjok type. Rose de l'Autrec is een Creole type, een hardhals, dus in het midden van de bol moet dan een hard stukje zijn wat tot de bloemstengel behoorde. Er zou maar een enkele laag tenen moeten zijn, met strakke velletjes en rose gekleurd. Zo zou het er ongeveer moeten uitzien: https://www.moestuinforum.nl/topic/24325-knoflook-seizoen-2019-2020/page/7/?tab=comments#comment-395749. Dat is een Eden Rose, maar dat komt op hetzelfde neer als Rose de l'Autrec. Ik kan me vergissen op basis van een foto, maar mochten deze bollen van je groenteboer tenen in lagen hebben zitten, dan is de kans groot dat dit een Frans Artisjok ras is.

Forumlid @Kruidenvrouwtje heeft het in 2018 gedaan om in haar oude tuin begin November knoflook te poten en deze vervolgens een maand later te transplanteren naar haar inmiddels beschikbaar gekomen nieuwe tuin. Ik ben maar even niet dilomatiek, maar zoiets is eigenlijk dubbel werk, zonder voordeel (behalve dat je na een maand goed de verschillen in ontwikkeling van je rassen kunt zien). December is een prima pootmaand voor ons, maar veel info over knoflookteelt komt uit Amerika (VS en Canada) waar de knoflook er veel eerder in moet, omdat 's winters de grond maandenlang bevroren is. Als er bijvoorbeeld op de site van Eemlook wordt gesproken van 'onze koude winters' moet je bedenken dat alle beschrijvingen daar overgenomen zijn van Ron Engeland, die in het noorden van de VS zit. Het gaat dus niet over Nederlandse winters en wat daar staat m.b.t. klimaat is niet op ons van toepassing. Ja, tenzij bij ons ook de bovengrond vanaf November maandenlang bevroren is, maar wanneer gebeurt dat nog?

Ik ben gewend te zien dat het binnenste van de pompoen hol wordt en dat de zaden uiteindelijk vrij los komen te liggen. Een goede pompoen rot niet zomaar weg, maar soms zijn ze al groot voordat ze geaborteerd worden door de plant. Als dat niet gebeurt ontwikkelen ze een harde schil en kunnen ze wel wat hebben. Als de vorst eraan komt oogst ik pas. Voor die tijd gaan er ook een stuk of wat in de pan, maar ik zal er nog iets van vijftig hebben liggen, schat ik, dat is bijna alles. Ik heb vooral kleintjes, van een pond tot een kilo en af en toe misschien twee kilo, dan klinkt vijftig als heel veel, maar omdat het kleintjes zijn valt dat wel mee. Van de Moranga Coroa die hier vooraan liggen heb ik er al een paar gebruikt, ik zie dat de exemplaren die er nog liggen nu een rose kleur beginnen te krijgen. Ik zou niet zo gauw een andere pompoen kennen die op deze manier van kleur verandert. Er komen nog altijd pompoentjes bij ook. Deze zijn nog jong, maar groeien goed, en kijkend naar de staat van het blad is dat niet zo vreemd.

In Iens ging het om een redelijk grote bos die er al decennia stond. Niet uitgegraven, maar met plastic zakken bedekt en daar weer gras over. Dat zal in 2019 zijn gebeurd. Dit jaar met alleen gras bedekt, en ik heb weinig meer van de duizendknoop gezien, maar er kwamen nog wel kleine lootjes naar boven zetten. Ik zag dat niet omdat ik er fietsend langs ga. Een buurman van mij loopt er met de hond langs, die ziet het beter en hij trekt er nog af en toe wat uit. Hij is ook degene die zich ermee bezig houdt, maar het valt hem erg mee zoals het gaat. Ik heb vanmorgen zelf even beter gekeken, ja, als je goed kijkt zie je heel sporadisch nog wat boven komen. We moeten het in de gaten blijven houden.

Er is al een onderwerp voor de Japanse Duizendknoop, hier: https://www.moestuinforum.nl/topic/16565-japanse-duizendknoop/. Daar toon en beschrijf ik ook een biologische methode die niet tegenvalt - soms komt er nog wel eens een scheutje boven, dat wel, dus we moeten het in de gaten blijven houden, maar het lijkt onder controle op z'n minst. Verder praten over Japanse Duizendknoop graag in dat onderwerp.

Daar lijkt het niet op, zeker dat blad niet, maar wilgenroosje zal nu redelijk aan het verwelken zijn, terwijl maagdenpalm eerder nu weer zal opleven met vochtiger weer. Maar mogelijk dat SamanthaP het al heeft verwijderd.

@SamanthaP, late reaktie, want een tijdje dit onderwerp niet gevolgd, maar dat lijkt op Grote Maagdenpalm (foto is van iets veraf). Ik denk dat acpronk dat ook bedoelde, in elk geval is Maagdenpalm een woekeraar. Kan goed tegen schaduw en mits het niet al te droog is kan ook in elk jaargetijde wel groen zijn en bloeien. Oké in een groot park, maar ik zou het niet in een klein tuintje willen, want concurreert andere dingen weg op den duur. Kleine Maagdenpalm zou ik iets geschikter vinden, omdat die wat meer een grondbedekker is, maar die is waarschijnlijk net zo woekerend (ik ken uit ervaring alleen de grote). Het is uitheems spul.

Ik denk dat het behelpen blijft in potten; pompoenen zijn daar niet echt geschikt voor. Misschien dat de Moranga Coroa die ik veel heb gezet nog redelijk geschikt is, omdat die de neiging heeft om eerst ter plekke 3, 4 pompoentjes te maken, en dan pas te gaan ranken. Zoals te zien is op de eerste en laatste foto bij dit bericht: https://www.moestuinforum.nl/topic/26234-pompoenen-in-2020/page/3/?tab=comments#comment-408258. Pompoentjes van ongeveer een pond meestal, ik vind ze erg lekker opgebakken in schijfjes. Ik heb net nog een halve gegeten samen met boontjes, dat de pompoen dus een aardappel vervanger is. Ik zou niet direct een andere pompoen durven noemen die ik geschikt zou vinden als aardappel vervanger, maar de Moranga Coroa wel. Als soep heb ik ze nog niet geprobeerd, ze zijn er ook wat klein voor. Baby Boo heb ik wel eens een paar van gegeten, maar ik vond er weinig aan. Sweet Dumpling ken ik geloof ik niet, maar Baby Boo en Sweet Dumpling zijn beide Cucurbita pepo, de soort van de courgettes, ik weet niet of je daar een volle pompoensmaak van mag verwachten. Sweet Dumpling en ook Delicata hebben wel een goede reputatie wat smaak betreft, dus ik neem aan dat ze lekker zijn op een bepaalde manier.

Nog een, in Loaiïngea, tegen Sneek aan (uiteraard ook Frl): http://stadsboerderijdesibbe.nl/streekwinkel-met-terras

De Arctic Rose heeft ook nog geen phyto, maar bij de dwergjes maakt het weinig uit, want die hebben al gegeven wat ze te geven hadden. Aan deze plant zit nog één klein tomaatje, maar de oogst was in Augustus. Zo'n determinaat dwergje is geen doordrager.

Ik zou je op de hoogte houden: bij de New Yorker zie ik nu aantasting, de phyto gaat rond bij mij, en het blad van de New Yorker ziet er nu slechter uit dan dat van Esmeralda Golosina, Chocolate Cherry, Gardener's Delight, Quedlinburger Frühe Liebe en Friesje. Bij Friesje zie ik nog niks; ik heb twee planten staan en ze lijken beide nog phyto-vrij. De meeste planten beginnen wat twijfelachtige vlekken te vertonen, maar het is bij de New Yorker wel heel duidelijk. Er komen nog goede tomaten vanaf, maar ik denk wel morgen te gaan ruimen. Het was mooi droog weer zo de laatste tijd, maar de dauw zit 's nachts te lang op de planten, dus die phyto slaat z'n slag. Dan klaag ik zeker niet; het is dit jaar lang goed gegaan. Hoe is de smaak van die Primabella, trouwens? Ik had er niet van gehoord, maar ik geloof de verhalen wel dat die dus wél een goede weerbaarheid tegen phyto heeft. Het zal ook geen toeval zijn dat ik het ras vooral in Britse webshops aantref, want daar hebben ze een druilerig klimaat; een feest voor phytophtora. Of ik veel met Primabella zou opschieten weet ik niet; de tomaat lijkt erg op Friesje, en die heb ik nog op geen zwakke punten kunnen betrappen: de lat zou hoog liggen voor Primabella.

Als de tomaat eenmaal beschadigd is, dan komt er van alles en nog wat binnen. Ik dacht dat ik hier met mijn terpbedden meer pissebedden had, maar jij hebt ze dus ook al. Die zie ik echt in groepjes binnen zitten. Maar ook vliegjes komen erop af, en wat niet eigenlijk. Tomaten die net iets hoger hangen worden veel minder aangevallen door slakken en pissebedden, dat zie ik wel duidelijk. Een paar jaar terug had ik ook wel muizen eraan, als de tomaten op de grond hingen. Als de tomaten wat hoger hangen, en in zon en wind, dan scheelt dat een stuk. Tomaten als Friesje en Esmeralde Golosina hebben bij mij niet of nauwelijks last van vraat, want die groeien als vrij rank, daar hangen de tomaten onbeschut, en dat is een voordeel.

Is het kweekgras? Bij kweekgras zitten onder de grond lange witte wortels, en als je het gras uittrekt blijven stukken wortel zitten die opnieuw uitlopen. Ik vermoed dat je dat hebt, want je zegt dat het steeds terugkomt. Afdekken helpt dan niet, want die wortels kunnen jaren vitaal blijven onder de grond. Met de spitvork te werk gaan en zoveel mogelijk wortels uittrekken is dan een begin, en dan er bovenop blijven zitten. Makkelijk valt het niet te maken, wortelonkruiden zijn het lastigste vanaf te komen. Tenzij je zegt dat het geen kweekgras is, maar dan zou het veel beheersbaarder zijn.

Het is niet gebruikelijk om, zoaks bij aardappelen wel het geval is, ze eerst te laten spruiten. Als de knoflook eenmaal in de grond is gestopt komt normaal gesproken eerst de wortelontwikkeling op gang, dat gebeurt als het donker en koel is. De knoflook bepaalt dan zelf op een gegeven moment wel wanneer er een groen puntje naar boven komt. Bij sommige rassen kan dat drie of vier maanden duren. Die verzendkosten... zodra iets niet meer door een doorsnee brievenbus past brengt PostNL meer geld in rekening, want het kan niet meer mee met de gewone brievenpost. Knofloken zijn te dik om als brievenbuspakje te versturen, dus dan wordt verzenden plots een stuk duurder. Mogelijk dat sommige webwinkels de prijzen van hun produkten wat verhogen zodat ze voor verzendkosten wat minder in rekening kunnen brengen, om klanten niet te laten schrikken. Ik ken de praktijken niet in detail, maar het verzenden van pakjes is nu eenmaal niet goedkoop.

De Olifantenlook staat gewoon tussen de andere knofloken bij de Tuinen van Weldadigheid, eerder was het misschien nog niet helemaal 'af'. Nu staan er 66 knofloken: https://winkel.detuinenvanweldadigheid.nl/collections/knofloken? Zelf wordt ik wel wakker als het wat herfstiger wordt, ik behelp me met m'n eigen pootgoed en plant laat, dus ik ben nog helemaal niet met knoflook bezig. Om mijn visie op de ideale planttijd nog eens te geven, uitgaande van een doorsnee knoflook: Plant je al in Oktober, met nog dubbele °C, dan zal de knoflook rap omhoog schieten en kan dan er prachtig bijstaan in December, maar moet dan lang wachten tot de tijd van het jaar geschikt is om verder te groeien. Pas Maart - April worden de dagen langer en kunnen de planten richting volwassenheid groeien. De planten worden niet vitaler van een wachtperiode van Dec - Maart en vatbaarder voor aandoeningen. Eigenlijk altijd is het beter voor gewassen als ze in één keer door kunnen groeien en niet met groeistops te maken krijgen. Dan is het beter om knoflook pas te poten als de temperatuur in de enkele °C is beland, dat geeft een rustiger begin. Wortelontwikkeling mag wel in de herfst, maar niet dat snelle omhoog schieten. Kijk je naar echte knoflookgebieden met strenge winters, dan wordt wel vaak in Oktober gepoot, maar komt de knoflook vanwege de kou pas in het voorjaar boven. Daar is 's winters de bovengrond bevroren en moet tijdiger worden gepoot. Ook in dat soort gebieden worden trouwens de winters zachter en merk je dat mensen naar achteren gaan met hun pootdatum, dus dat Oktober vaker November wordt. @RoosDeTuinier, volle zon is belangrijk, en er moet geen competitie zijn van onkruid of wat dan ook. Plaats de teentjes ook maar wat verder uit elkaar voor de zekerheid, liever 15 - 20 cm dan slechts 10 cm uit elkaar. Mest is het voornaamste niet, het kan zijn dat je de ontwikkeling van het loof in het voorjaar wat wilt stimuleren, maar verder zou ik er niks bij doen, zeker geen verse mest. Als de bol wordt gemaakt, en dat gebeurt pas vanaf Mei of zo bij mij, moet er geen overvloedige voeding zijn, want dat zou een signaal aan de plant zijn dat het niet nodig is om voedsel op te slaan middels een dikke bol.

Ik vind dit een interessante discussie en onderwerp. Heb er niet heel veel aan bij te dragen, maar kan misschien wel mijn indruk geven van hoe men er in het noorden - in de Friese kleihoek zit ik - mee omgaat. Hier hebben we vooral een aardappelcultuur, en geen tomatencultuur. Vanwege de aardappels weten mensen die hier groente verbouwen wel van phytophtora. Mensen kennen doorgaans de phytophtora-bestendigheid van de rassen die ze verbouwen. Bij tomaten ligt dat anders. Je ziet al weinig tomaten, en als mensen ze wel hebben weten ze meestal niet wat voor ras het is, alleen het type: 'kerstomaat', 'coeur de boeuff' of 'Roma'. Zaadjes of plantjes lokaal gekocht, en dan wordt ook niet meer gegeven dan het type. Wat mensen kunnen doen om de tomaten gezond te houden weten ze meestal niet. Dat tomaten ook phytophtora kunnen krijgen is meestal wel bekend, maar het alert handelen ernaar is er nog niet. Ik zie dat niet zo snel veranderen, het grootste probleem volgens mij hier is dat het klimaat niet zo geschikt voor tomaten. Ook zonder ziektes heb je weinig oogst, en de tijdsduur waarin je kunt oogsten is maar kort. Hier in de noordelijke kuststreek hebben tomaten het moeilijker dan elders in het land. Dat bepaalt ook hoe ik persoonlijk aankijk tegen Fruitlent's phytophtora testen: de phytophtora is niet mijn grootste probleem, maar het klimaat; dat is echt de grootste beperkende factor. Of je kunt zeggen dat de vroegte van een tomaat, en de koude- en regentolerantie cruciaal zijn om nog wat te kunnen oogsten. Ook de allervroegste tomaten beginnen bij mij pas een beetje oogst te geven in Augustus, en ruim een maand later is het alweer grotendeels voorbij doordat de weersomstandigheden roet in het eten gooien. Dan komt er op dat moment meestal ook nog phytophtora bij, maar dat maakt dan weinig meer uit, want er wilde toch al weinig meer afrijpen. Ik hou ook niet van F1; ik ben een eigenwijs type mens die dingen zelf wil doen, en zaden oogsten, om zelf weer te gebruiken vind ik ook leuk. Dus ik vermijd F1. Dat lijkt verder niet zo'n beperkende factor te zijn; er zijn aanbieders van grote collecties tomatenzaden waar je geeneens F1 bij aantreft. Dus ik heb zat te kiezen, maar ik merk dat ik heel streng moet kiezen op vooral vroegte bij tomaten, en daar wordt het dan een stukje beperkter door. Ik hou wel erg van tomaten, ik zie mezelf nog wel eens wat experimenten door te kruisen, waarbij ik niet denk dat ik makkelijk zal bereiken wat ik wil, maar mijn nieuwsgierigheid speelt ook een rol.

Even een kleine collage van mijn pompoentjes, die ondertussen vrolijk verder rijpen: Ja! 🙂 De enige zekerheid bij mij is dat ze eetbaar zijn, want Maxima pompoentjes kruisen alleen met Maxima pompoentjes, en die zijn allemaal eetbaar. Liefst zie ik ze zo trouw mogelijk aan de moederplant groeien, maar variaties zijn de regel. Die grote oranje wijkt wel heel sterk af, want oma was een Buttercup; een kleine groene. Moeder was wat groter en had wat oranje vlekjes als ik me niet vergis, maar kleindochter is helemaal oranje geworden en stukken groter; het ziet eruit als 5 kg of zo. Niet wat ik wil, dus die wordt weggegeven. De rest rest vind ik er prima uitzien; niet voor de show, maar ik verwacht lekker makkelijk voor in de pan en smakelijk voor in de mond. Voor de sier heb ik ze niet, al vind ik ze er wel mooi uitzien, en misschien vind ik deze onopvallend ogende grijs-groene exemplaren wel mooier dan de exhibitionistische types. @appelvrouw, ik denk dat het juist heel moeilijk is om je eigen ras te maken bij pompoenen, want de volgende generatie gaat er geheid weer heel anders uitzien. Dat gaat iedere keer weer door de genen-roulette, en het zou iets van 5 - 8 generaties moeten duren voordat het resultaat zich wat stabiliseert, waarbij je telkens vreemde kruisingen zou moeten voorkomen. Dan zou zoiets als tomaat veel makkelijker moeten zijn; de eerste kruising vergt daarbij wat handwerk, als het tenminste niet spontaan is gebeurd, maar omdat tomaten in de regel zelfbestuivend zijn is de stabilisatie daarna veel makkelijker. Ik heb er nog geen ervaring mee, maar met tomaat ben ik volgend jaar wel van plan wat met kruising te gaan experimenteren. Bij pompoen lijkt het me veel te moeilijk om het proces te beheersen - ik zie aankomen dat je daar telkens weer voor verrassingen komt te staan.

@Arja, einde seizoen bij jou door phytophtora, dat is duidelijk. Anders had het nog wel even door gekund. Ik zie meer mensen schrijven dat het is afgelopen met de tomaten nu, maar als er geen ziekte is, waarom? Hier bij mij wordt dit voor de komende tijd verwacht: Dat zal wel een wat optimistiche verwachting zijn, maar volgens mij is dat beter weer dan de schaapscheerderskou van Juni en de druilerigheid van Juli die we hebben gehad. Geen hittegolf meer, maar tomaten kunnen toch nog wel rijpen hiermee? Mijn laatste foto was van de Tula die aan het verkommeren was in de weersomstandigheden, dat gaf de indruk dat het bij mij kommer en kwel is. Het totale beeld valt mee, eigenlijk alle tomaten hebben wel last van de regen, maar zo ziet Friesje eruit, twee planten - beetje geknakt hier en daar door storm Francis, maar nog in goede doen: @redzebra, dat van de grond bedekken is misschien iets, daar heb ik nooit aan gedacht. Overkappingen zullen er niet inzitten bij groot groeiende planten, maar het is ook wel interessant om te zien welke rassen redelijk met de omstandigheden hier kunnen omgaan. Ik merk wel dat er een positief aspect uitgaat van wind; het onbeschutte hier op de volkstuin, wat je normaal als een negatief iets ziet, levert wel minder ziektedruk op. Als ik binnen dit forum-onderwerp zie hoe hard zoiets als phytophtora gaat bij sommige mensen, dan gaat het hier nog niet zo gek.