Hallo! Ik zou het niet beter kunnen omschrijven dan wat hierboven staat, maar als ik een poging moet wagen: mijn hobby is slapstick moestuinieren. Mede dankzij die forum trouwens, waar ik al die jaren de tips lees, die ik dan vaak ook weer makkelijk lijk te vergeten. Wat er dan allemaal wel niet mis gaat? Je kent het wel, dat je eindigt met zoveel pepers dat je voor de komende twee jaar genoeg sambal, peperolie, gedroogde en ingevroren pepers hebt. Maar ook dat je een handjevol aan doperwten hebt als enige oogst van die erwtenplant. Of dat de pompoenplanten je boven het hoofd groeien. (Snoeien is voor later, zei mijn oma altijd.) En dat de tuinrat wacht tot die supergrote (trots!) pompoen bijna rijp is, voor hij toeslaat. Dat je in 2017 leest over een anananaskerswedstrijd op dit forum en dat je je daar misselijk aan hebt gegeten in 2016, maar vergeten bent iets te wegen, zodat je retrospectief, in gedachten, jezelf in de top 10 had kunnen zetten. Ooit in 2012 begonnen in een vensterbank. Ook vandaag de dag doet de vensterbank nog steeds goede dienst trouwens. Later een keer wat potten buiten gezet. Toen eens een vierkante meter geprobeerd. En al doende uitgekomen bij zo'n twaalf vierkante meter aan ruimte in zelfgemaakte verhoogde bedden, gereserveerd voor eetbare bloemen, fruit en groente. En nog een hoop klein grut aan kleine zelfgetimmerde bakken en wat verdwaalde emmers voor kruiden, aardappels en andere experimenten. Het gaat eigenlijk nooit als verwacht. Nu ik de laatste prei en ook de laatste (hoop ik!) aardperen heb geoogst vandaag, kijk ik alweer uit naar de verrassingen van het nieuwe seizoen!