Ideale afstand voor bestuiving?

[Liesje]

Hoi allemaal,

 

Al flink op gezocht maar nog geen bevredigend antwoord op gevonden. Wat is de ideale plantafstand als het aan komt op bestuiving?

 

Ik kan me voorstellen dat dat verschilt tussen of we het over fruitbomen of fruitstruiken hebben...Eigenlijk ben ik nieuwsgierig naar beide. Ik plant mijn fruitbomen ca 6-10 meter per soort uit elkaar. Teveel? Te weinig? Of maakt niet uit?

 

En hoe zit het bijvoorbeeld met honingbes en bosbes? Moet je die echt in een plurkje samen zetten of maakt het niet uit als er ca 20 meter tussen elk plantje zit?

 

En hoe zit dat met walnoten?

 

Ik ben benieuwd naar jullie inzichten!

[acpronk]

Ik heb er niet veel verstand van, maar het gaat erom dat het stuifmeel van plant A naar plant B gaat. Als er te veel andere bloemen tussen zitten, heb je kans dat het stuifmeel onderweg op andere planten blijft hangen, of dat de bestuiver helemaal niet bij plant B aan komt.

[roeier]

Hier is volgens mij niet een eenduidig antwoord op mogelijk; nogal wat factoren spelen een rol. Mijn ervaring met fruitbomen is dat het niet zo nauw steekt, ik zie hier op het Friese platteland ook veel solitaire appelbomen staan, ergens plompverloren langs een fietspad of zo, die toch goed dragen. Maar dan moet je wel bedenken dat overal waar mensen wonen wel appelbomen staan, en kennelijk is een kilometertje afstand geen probleem.

Je kunt in Nederland haast geen appelboom kopen zonder dat er een rijtje van goede bestuivers voor dat ras wordt genoemd, en je krijgt daardoor de indruk dat de bestuiving nauw steekt. Dat zou best eens zo kunnen zijn, ergens op een geïsoleerde plek in de hooglanden van Schotland, maar in Nederland zal het vaak wel los lopen met die bestuiving.

Je ziet wel duidelijk dat de bestuiving minder is als de bloei valt tijdens een koude periode, als insecten nauwelijks actief zijn, en je ziet ook altijd dat de bestuiving beter is aan de zonkant dan aan de schaduwkant van een boom. Wat er gebeurt als de insectenpopulaties verder achteruitgaan als nu, is moeilijk te zeggen. Ik bedoel, als onderzoek uitwijst dat 70 - 80% van de insecten verdwenen zijn over de laatste decennia, hoe ziet het er dan over 20 jaar uit?

 

Bij honingbessen zie ik ook dat de bestuiving minder snel een probleem is dan vaak wordt aangegeven, al zitten de mensen die ik ken met tamelijk geïsoleerd staande honingbessen wel op een volkstuin waar altijd een bijenkorf staat, zoiets kan natuurlijk wel verschil uitmaken. Ik zou ze liever dichter op elkaar zetten, die honingbesstruiken, maar zelfs 100 meter afstand kan nog een aardig resultaat opleveren.

 

Met bosbessen en walnoten ben ik niet bekend. Het kan ook van het ras afhangen natuurlijk, dat het ene ras beter zelfbestuivend is dan het andere.

[Sparky]

Walnoten zijn windbestuivers en kunnen over een kilometer of 5 nog wel bestuiven, net als een kastanje bijvoorbeeld. Blauwe bessen, ik neem aan dat je de vaccinium corymbosum bedoelt ipv de myrtillus, zijn vrij goed zelfvestuivend. Je zult wel meer en beter vrucht krijgen bij kruisbestuiving. Hoe dichter de struiken bij elkaar staan hoe meer pollen er van plant a naar plant b komt. In de setting van een tuin zal dit wel snor zitten.

[Liesje]

Dank allen voor de reacties . Sinds het stellen van mijn vraag heeft mijn lieve vriend een OEI gedaan (Ongewenst Eigen Initiatief ) en heeft alle boompjes en struikjes al geplant. Lekker ver uit elkaar, want met een beetje spreiding 'lijkt het straks tenminste wat' , haha. Afijn, ik waardeer het gebaar zeer. Ik laat ze dus ook gewoon lekker zitten en ga kijken wat de natuur van de afstanden vind, we merken het vanzelf!

[RobO]

oei

[spike]

plant afstand heeft toch ook veel te maken met hoe groot je iets wil laten worden / hoeveel je wil snoeien.

Als je een maal de trek van de bjien / andere insecten krijgt.