In reactie op mijn compagnon, momenteel een aantal kilometer verderop, hier een update over ons hofje in Nederland, geschreven door de andere helft van ADOPEG, PEG dus. Hier geen rots, maar veen.

Eerlijk is eerlijk, de vorige update is alweer een tijd geleden. We hebben nog niets laten zien van teeltgewassen. Hierbij dan maar een impressie van huidige stand van zaken.

In de kas, die we helemaal afgebroken hebben, stonden twee druiven. Die hadden we helemaal teruggesnoeid tot een ruime meter boven de grond, met een paar zijtakjes van 20 cm. Ze waren echter niet van plan zich terug te trekken. Een paar weken terug zagen ze er zo uit:

Inmiddels moet ik moeite gaan doen om ze in toom te houden. Hieronder nog een recentere foto van bovenstaande druif, maar dan meer een blik naar binnen.

Bovenstaande foto is echter wel interessant, aangezien een groot deel van de tuin te zien is. Rechts achteraan staat de rogge, die we hebben laten staan van de groenbemester. Iets voor de picknicktafel staan de aalbessen. De groentevakken, gedeeltelijk bedekt onder stro, zijn nog erg kaal. De kapucijners zijn nog nauwelijks zichtbaar, evenals de erwten. Dat is momenteel wel anders.

De druif:

De kapucijners:

De peulen zijn al te zien:

Dat is ook zo bij de erwten:

Die hebben het niet zo geweldig gedaan, daarom staat de nieuwe generatie ertussen:

De irissen die bij de entree staan, zijn helaas weer uitgebloeid. Ze waren wel erg mooi.

Over de kolen ben ik best tevreden, al zitten ze onder de bladluis. Nu probeer ik een gore brandnetelgier te maken, maar die heeft vooralsnog geen effect.

De tomaten, die gewoon buiten staan hoewel we de soort niet weten, doen het eigenlijk best goed.

De komkommer en pompoen zijn nog niet erg groot, ze staan op een met compost gemulchte vak.

Mais

Voor de bonen zijn een paar wilgentakken opgescharreld, de bonen grijpen ze al aan.

Ook daar zit een nieuwe generatie tussen.

Ik weet dat een aantal foto's gekanteld staat, maar dat is bij deze foto's niet zo erg. Anders zou ik ze wel even draaien, dat kan ik prima.

Er is natuurlijk wel meer te zien op dit stukje grond, maar ik gebruik vaker mijn ogen dan een camera. Gelukkig.