Het voordeel van een camera die rottig doet (alleen de selfie-zijde werkt, het merendeel van de tijd) is dat wanneer ik alle foto's maak met de telefoon van Lief en ze daarna niet in een blog verwerk, ik nu, nu ik wel een blogje ga maken, een prachtige timelaps kan laten zien. (En mag ik ook even hulde voor de tang-constructie die ik in vorige zin heb weten in te bouwen )

Komt ie hoor.

Kijk ons aardappelveldje een maandje geleden (dit was de plexiglas kas, die eind vorig jaar een storm niet overleefde). Je ziet em door een karig muurtje tuinbonen heen. Welliswaar luisloos, maar tussen het gras te weinig mest kunnen krijgen voor een echt overdadige oogst.

We hadden nog een plekje nodig voor de zoete mais, dus voor de piepers nog een vakje in het leven geroepen.

En zijn de aardappels inmiddels aan het rooien. Tiamo. Zeer gezond in loof en knol. En kwa smaak prima.

Inmiddels besloten dat, als de aardappels gerooid zijn, dat dit het nieuwe groene asperge veld wordt.

Nog een nieuw bed. We hadden 2 enorm bollen Buxus over, die leuk een grindpaadje flankeerden. maar inmiddels dusdanig dat je er alleen met maatje wesp nog doorheen kon en dan op je zijkant (bij wijze van dan) Dus die bollen vormen nu het begin- en eindpunt van een nieuwe border. Volgend jaar komt hier een trits appelbomen. Maar dit jaar lekker pompoenenveld. Dus wat paartdenmest ondergespit.

En blijkbaar vonden ze dat lekker. Want dit zijn ze nu (met een paar frivole eenjarigen)

Dit voorjaar heel vroeg al in de kas de erwten (Senator en Marktveroveraar) en Sugarsnaps voorgezaaid (Sugar bon, lager blijvende soort)

Maandje geleden:

De Marktveroveraar stond al op het pakje dat hij hoger zou worden dan mijn schapengaas. Maar ik dacht: het zal wel lukken.

Nou dat was relatief: het is gelukt, maar een feest was het met al die overhangende, om zich heen grijpende ranken niet echt. Volgend jaar zeker anders hoor. De hoeveelheid erwten per rek waren wel prima (2e zaai in volle grond, oogsten we nu heerlijk van. De peulen nog maar. Van de eerste zaai zijn we de laatste erwten aan het oogsten) We zijn er achter dat we peulen en erwten lekkerder vinden dan sperziebonen trouwens. Daar hebben we echter ook een heel tafereeltje vol van staan hoor, dus wellicht dat we er daar een heel stel richting droogboon promoveren. Sowieso de pronkbonen. Denk ik.

Twee weken geleden:

Nu:

De hoeveelheid lathyrus groeit ons ook letterlijk boven de bol. Maar wat een geur-explosie. Wauw! Volgend jaar meer doseren, beter plek geven en hogere rekken voor verzorgen...

Bonen: Melissa, Wonder van Venetie, Blauhilda, Sunbright, Fire storm and Snow storm.

Sunbright is prachtig, maar blijft enorm achter in de ontwikkeling. Staat (vast toevallig) niet op de foto. Volgende keer!

Tussen de bonen staat braaf de sla. Die ik sinds ik meer van Dowding gezien heb, niet meer als krop oogst (behalve IJsberg), maar steeds de buitenste blaadjes. Werkt als een trein. Kroppen gaan veel langer mee, bijna geen slakken meer, want geen verlept blad dat op de grond ligt, en veel schoner, want minder viezigheid in je krop. En natuurlijk handig dat je precies kunt oogsten wat je nodig hebt.

Memo to me: Dille hoef je niet te zaaien als je hem het vorige jaar tot zaad hebt laten komen. Zie boven hoe spontaan en in overvloed het opgekomen is. Inmiddels is de door mij gezaaide dille weer prachtig in bloei. (Bloemschermen als deze zijn geweldig om roofinsecten te trekken, aldus iemand die daar verstand van heeft bij Gardener's World vorige week)

Afijn. Dillezaad kan ik probleemloos aanbieden als ruil goed komende MTFD

Over bloeiers gesproken. De officiële versie is dat we niet meer maaien, en het veld mooi in wildbloei laten komen. De inofficiële versie is dat de maaier stuk is. Maar het effect blijft hetzelfde. We hebben een orchideeën-zee gekregen. Dat is toch wel een cadeautje.

Volgens Bit is de bovenste de Rietorchis, en de onderste de Grote Muggenorchis.

Ben nog aan het twijfelen of ik die laatste in twijfel ga durven trekken. Want na wat research vind ik hem meer op hondskruid lijken...

Maar dat mag de pret sowieso niet drukken.

Nou. Niet wanhopen. We zijn er bijna doorheen. Althans. Buiten.

De kas moet natuurlijk ook nog.

Ik sluit buiten even af met deze schamele vertoning.

Dit is anijs. Nou, inmiddels een weekje verder zijn ze nog net zo groot maar dan met een inimini aanzet tot bloemschermpje.

Dit moet ik volgend jaar wat meer profi gaan doen hoor.

Vooralsnog doe ik gewoon de toppen van venkelblad in de thee, smaakt me best.

Hop hop, de kas in!

Daar niet in het geheel ontevreden. Op wat rare bultjes, en vlekjes en vervelende pets ruspen na.

B&R boar is ook dit jaar weer echt geweldig. De allereerste geoogste tomaat. En zo heerlijk op te bakken met een eitje in de ochtend, of als ander soort tomatenhurrie. Echt super! Zag em bij Appelvrouw ook staan. Benieuwd of zij ook zo tevreden is. Ga hier iig zeker zelf zaad van oogsten dit jaar.

Maandje geleden

Nu:

Ook helemaal een favoriet is de blush. Lekker, fris, zoet, vroeg, gezond en veel!

Speckled Roman. Lastige klant. Heb em 3x opnieuw gezaaid. Uiteindelijk 2 planten van over gehouden. Nu erg gevoelig voor neusrot. (Evenals trouwens die Mt Vesuvius, de bewaartomaat. Vooralsnog over die niet meer zo enthousiast. Ik denk dat ik hem volgend jaar lekker laat zaai en dan daar mijn laatste tomaatjes van het jaar van oogst, die ik dan weer lang kan bewaren. Zo tussen het eerste tomatengeweld valt ie niet positief op in ieder geval)

Gisteren eerste SR geoogst. Benieuwd of de smaak het goed gaat maken.

En de Hochloma. Nog net niet rijp, maar wel tevreden over de beoogde opbrengst. Dit zijn geen lullige trosjes, en hij gaat maar door!

Verder wachten we vol spanning op de Aunt Ginny's purple. Ze begint al prachtig een eerste rozige blos te krijgen. Zeer gezonde plant. Enorme opbrengst lijkt het te gaan worden. Als lekker smaakt, zeker een blijvertje.

En dan - ook bij mij - de Liguria. Eerste jaar ook. Uiterst benieuwd naar. Lijkt me wat melerig, zo bleekjes. Maar ook weer heul veul..., we gaan het zien.

Tot slot nog wat paprika's. Oh en ik vergeet de bultjes.

Doe ik die eerst. Hoef ik niet met narigheid te eindigen.

Kijk: rare tomatenstengel:

En rare zwarte paprika. Ook met bultjes.

Ze lijken niet echt verder ziek te worden. Maar helemaal comme il faut kan het niet zijn...

Verder wel zielstevreden met mijn allereerst ever paprika's. Labelen was wel handig geweest (ik denk: ik zie het aan de vorm wel) Want laatst de eerste puntpaprika geoogst die peper bleek te zijn, en dat gaf toch wel een kruidige twist aan het aardappelgerechtje.

Ok. Nog eentje dan om af te sluiten. Het is bijna tijd om mijn meloenen te gaan toppen (zitten bijna op de 1,5 meter) Ik vrees dat het allemaal niet zo veel wordt, want nauwelijks bestuivers in de kas, maar we proberen het gewoon, onder het mom nee heb je... En ze staan niet in de weg.

Zo. Hehe. Poehpoeh. Was ie!

(Als je tot hier gekomen bent met lezen: mijn complimenten, u is een volhouder!)