Wat leuk. Ik wens je heel veel plezier met je tuin. Ook al is die niet groot, wie het kleine niet eert....

Met zoveel enthousiasme moet het wel helemaal goed gaan in jouw tuin.

Veel plezier!

Al van kinds af aan droom ik van een moestuin. als er weer eens wat vogelzaad geknoeid was en per ongeluk ontkiemd in de tuin dan ging ik elke dag even kijken hoe deze weer gegroeid was, tot hij, helaas, door iemand er weer uit getrokken werd. erwten plantjes maken in potjes met watten was elk jaar weer het hoogtepunt van mijn lente. ik hield netjes bij hoeveel hij elke dag groeide, tot hij niet meer in de vensterbank kon staan. dan moest hij de tuin in, waar hij vrijwel meteen opgegeten werd door de konijnen. dat mocht de pret niet drukken. iedere keer als we bij mijn opa en oma waren ging ik even in de moestuin kijken wat er dit jaar allemaal voor moois groeide. op gegeven moment heb ik aan mijn ouders gevraagd of ik een moestuintje mocht hebben. dit ging lastig want we woonden in een klein rijtjeshuis met vier kinderen en hadden maar een klein tuintje. na veel aandringen mocht ik een kuip met aarde op mijn slaapkamer neerzetten, waar ik worteltjes in gezaaid heb. ik kan me herinneren dat ze opkwamen en ik me verrukte over de hoeveelheid kleine spruitjes. mijn vader vertelde me dat ik ze moest uitdunnen, maar nadat hij uitgelegd had wat dat was kon ik het niet over mijn hart verkrijgen. en, je raadt het al, die worteltjes zijn natuurlijk nooit gegroeid, overigens was mijn kuip van 10 cm diep ook niet genoeg voor wortels. toen ik wat ouder was heb ik samen met een vriendje een kaal stukje gemeenteperk naast de speeltuin omgetoverd tot persoonlijke tuin. we gingen op pad om bessen te plukken en hebben die vervolgens in ons tuintje gezaaid. helaas is ons hele projectje een keer gesloopt door grotere kinderen. weer een moestuin mislukt.

 

in mijn hoofd had ik altijd al dat als ik later een grote tuin had ik van elke fruitboom er 1 zou planten. en ook van alle notenbomen. ik zou een moestuin hebben waar alle groentes in groeiden die ik lekker vond en ik zou er genoeg hebben om van te leven.

dat droombeeld is altijd gebleven. nu ben ik 26 jaar, getrouwd en ik woon in een flatje. op zich een prima woning om in te starten, het is niet groot, maar ik ben dankbaar met een dak boven mijn hoofd. alleen wat mis ik die tuin! afgelopen december is ons eerste kindje geboren, een prachtig meisje. maar nu des te meer merk ik hoe graag ik haar zou willen zien opgroeien in een tuin, waar ze al het groen kan zien groeien en de beestjes in prachtige harmonie met elkaar zien leven. wat zou ik haar graag willen vertellen over alle plantjes en bloemetjes en beestjes. wat zou ik haar graag lekker in de modder willen laten spelen als het eens geregend heeft. en boven alles, wat zou ik haar graag biologisch te eten willen geven, wat ik zelf voor haar heb gezaaid en geoogst. waarvan ik precies weet waar het vandaan komt en hoe vers het is. mijn dromen over de moestuin kwamen steeds verder naar boven drijven en het doet me pijn dat ik dat nog niet kan. ik voel me opgesloten in ons kleine flatje. en ik voel me alsof we ons kleine meisje opsluiten.

 

helaas voor ons is er de komende jaren geen mogelijkheid om te verhuizen naar een huis met tuin. ook zijn er hier geen volkstuincomplexen. maar mijn ouders brachten uitkomst. een jarenlange droom van hen is in vervulling gegaan. met de lage prijzen in de huizenmarkt door de crisis konden zij een nieuwbouw huis kopen, in een klein dorpje waar je lopend doorheen kan wandelen en na een half uurtje weer thuis bent. midden op de betuwe, tussen de fruitkwekers en vlak naast de rivier de rijn. het is een prachtig huis geworden, met een tuin waar je u tegen zegt. de nieuwe tuin is breder dan de oude tuin lang was, en dan nog zeven keer die grootte achter elkaar. mijn vader is meteen begonnen met plannen voor een moestuin en nu ze er een half jaartje wonen en alles binnenshuis redelijk op orde is zijn ze in volle gang met de tuin bezig. ik geniet met ze mee, en help ze waar ik kan, hoewel dat met een pukje van 4 maanden vrij lastig gaat soms. laatst was ik mee naar het tuincentrum om zaden uit te zoeken en ik liep verrukt langs alle rekken, in mijn hoofd aan het dromen van wat ik in mijn tuintje zou willen zetten. mijn moeder vroeg waarom ik glimlachte, en ik vertelde haar dat het me zo leuk leek om zelf dingen te planten. waarop ze heel terloops zei, oh maar dan gebruik je toch een stukje van onze tuin? we hebben nog een bed over.

 

je snapt wel dat ik me dat geen tweede keer liet zeggen. alleen werd nu mijn hele droomtuin op dat kleine stukje van 1.20 bij 3 meter gepropt in mijn hoofd. en dat ging niet. ik moest dus een plan gaan maken en mijn droombeeld even een beetje aanpassen, en wie weet..later...

maar nu moest er een klein tuintje komen, dat genoeg zou opleveren voor mij en mijn gezin. met groentes die goed te bewaren zijn, en die we lekker vinden. en waar we niet elke dag heen hoeven, want het is toch weer ruim een half uur rijden vanaf ons flatje. het makkelijke moestuin concept bood voor mij de uitkomst, maar veel tijd om te plannen had ik niet! het was al begin april en er moet gezaaid worden!

 

dit wordt de indeling van de tuin. aan de linkerkant in het buitenste vak komt een klimrek voor de bonen

 

na veel denken, plannen, informatie vergaren, een hoop inlezen is dit dan mijn plan voor dit jaar:

 

vorige week zijn we aan de slag gegaan, we hebben douglashout gekocht en zijn een bak gaan maken. ook maar meteen een aantal bakken voor mijn vader gemaakt, want die heeft nog een hele hoop dingen te doen en komt er zelf niet aan toe.

 

gisteren hebben we (en met we bedoel ik mijn man, want dochterlief kon niet slapen en ik was daar de hele middag zoet mee) de bak goed gezet, en leeggehaald (mijn vader had er al een bed voorbereid, maar wij wilden het toch anders gaan doen)

en gevuld met makkelijke moestuinmix. en daar staat hij dan!

 

we wilden alvast wat erwten en winterwortels zaaien maar daar zijn we niet meer aan toe gekomen. wel heb ik een eierdoosje met grond gevuld om mijn tomaten in voor te zaaien. ja ik weet dat het erg laat is al, maar mijn zaadjes kwamen vrijdagavond 20 april pas binnen, ik ga het dus maar gewoon proberen en we zien wel wat het wordt.

 

 

terwijl wij bezig waren om ons tuintje gereed te maken was een zwerm zandbijen bezig om een nest te maken in de zandhoop verderop in de tuin. haast een knipoogje van moeder natuur, jullie maken een tuintje, ik zorg dat het bestuift gaat worden.

Wat leuk geschreven