Als ik de sneeuwfoto's terugkijk, kan ik nauwelijks geloven dat dat zo kort geleden was. Vorige week 18 graden, deze week ook weer 2 warme dagen. De meeste planten zijn de winterweek ook al helemaal vergeten, en doen alsof het lente is. Ik zie overal blad uitkomen, en bloemknoppen op springen staan. Dat wordt nog spannend want er komt nu drie nachten vorst aan. 

Dat alles uitloopt, geeft me wel de kans om de schade op te nemen, en ik ben heel erg opgelucht. Het lijkt erop dat alle planten die ik wilde houden, de kou ongeschonden zijn doorgekomen. Ik heb tussen oktober en december bijna alles verplant, en toen ook nog heel veel nieuw aangeplant. Niet alles had een goede mulchlaag gekregen, simpelweg omdat ik weinig mulchmateriaal had. Dus ik zat wel een beetje te stressen met die kou. 

Van het olifantsgras, dat ik een paar jaar geleden heb aangeplant voor mulch, heb ik eindelijk een beetje mulch. Het gras onttrekt geen stikstof aan de grond, en levert perfecte biomassa omdat het zo droog is. Het heet zo omdat het een olifant kan verbergen, denk ik, maar in mijn tuin komt het niet hoger dan een ree, zo'n 1,50 meter. Ik denk door de zandgrond, en misschien doordat ik naast een bos zit, waar dus niet bepaald een overschot aan stikstof in de lucht zit. Maar het bloeit wel ieder jaar en ik vind het een leuke plant. Hier zie je het in de sneeuw, helemaal rechts op de achtergrond.

Anyway, de pol is een paar jaar oud en ik kon hem eindelijk gaan delen. Ik zag dat je wel 40 plantjes uit de rhizomen kan halen, en natuurlijk wilde ik dat toen ook. Met als gevolg dat ik voor 30 stuks olifantengras een plekje moest zoeken in de tuin. Ze staan nu werkelijk overal, maar als ik straks zie hoeveel er zijn aangeslagen, kan ik er wellicht wat meer orde in aanbrengen.  

Voor de honingbes had ik in het najaar een nieuw veldje klaargemaakt. Twee bestaande Russen zijn daarheen verplant. Die waren zo blij met hun zonneplek, dat ze direct na het verplanten in bloei schoten. Toen vroor alles kapot, en begonnen ze opnieuw uit te lopen en toen kwam de strenge vorst en vroor het weer kapot en nu beginnen ze weer opnieuw. Dat schijnt normaal te zijn voor de honingbes. Daarnaast heb ik 4 nieuwe, Canadezen, en die ontvouwen ook hun blad al, maar dat betekent ook dat ze alles overleefd hebben, dus ik vind het wel prima.

Ook de rij Sibirische kiwibes die ik verplant en nieuw aangeplant heb, begint uit te lopen. Dus ik moest aan de slag met een klimsysteem. Ik las dat ze langs draden omhoog kunnen draaien, dus ik heb verticale draden gespannen (koper installatiedraad) langs de schutting. Veel werk, maar ik ben ook heel precies omdat ik weet dat ik me anders jarenlang eraan erger als het beter had gekund 🙄. Voor de Schisandra Chinensis (die ik ook verplant had, en ook begint uit te lopen, yeah!), heb ik juist stucmatten gebruikt, omdat je die bij late nachtvorst op de grond kan leggen met plant en al. Dan bevriest de bloei niet. Bij de kiwibes wilde ik dat niet omdat je vruchthout moet snoeien tzt, en dat is makkelijker als hij niet alle kanten opgroeit door een stucmat. Omdat ik schutting en muren vooral met langzaam groeiende vaste planten ga vullen, heb ik dit jaar Lathyrus voorgezaaid. Ik ga ook nog Canarische kers zaaien, zodat die twee de muren en schutting dit jaar kunnen vullen. 

In april komen nog 10 druivenplanten, ook daarvoor heb ik leidraden gespannen. Dat is echt mijn project voor nu: alle klimhulpen klaarmaken. In voorgaande jaren wachtte ik totdat een plant ging klimmen, en dat is dom. Je moet dan door de plant heen gaan knutselen, waarbij je de plant meestal beschadigt.  

Verder heb ik 10 'boomcirkels' van polyestervilt in gebruik genomen onder een aantal fruitbomen en -struiken, en afgedekt met houtsnippers. Ik vind het ideaal want ik kan daar niet wieden vanwege de wortels. Dezelfde oplossing met worteldoek kent nogal wat haken en ogen. Ik heb nog 20 van die dingen bijbesteld.  

De ananaskers die ik overwinterd had in de kelder, begon zo wit te worden dat ik hem buiten heb gezet om bij te kleuren. Die is nu weer naar binnen voor de vorst. Mijn nieuwe methode met ananaskers is: zaaien aan het einde van de zomer in potten, binnen overwinteren, in mei uitplanten. Dan heb je een redelijke oogst in plaats van 3 rijpe bessen en ladingen onrijpe in november.

Ik had ook geprobeerd de twee peperplanten te overwinteren zonder bij te lichten, maar dat is niet gelukt. Eén plant heeft nog wat leven in de stam, maar ik reken er al op dat ik een nieuw peperplantje moet kopen. In Duitsland is zoiets heel goed te krijgen in de tuincentra en bouwmarkten. 

Dit jaar ben ik ook paprika padron gaan voorzaaien achter mijn raam. Het gaat een beetje te goed en de vensterbank is al overvol. Ik heb geen idee hoe ik dit straks met de tomaten moet gaan doen en die andere 300 dingen die ik nog wil zaaien 😋.

Ten slotte heb ik nog een kardoen uitgegraven.

Dat ging me wel aan het hart want het zijn zulke mooie planten. Maar twee naast elkaar vond ik wat overdreven. Het uitgraven was best een klus, hij heeft een dikke, vezelige, penwortel die erg diep gaat. Ik vind de bloemknoppen van kardoen lekkerder dan van artisjok, maar ze zijn zo pielerig om te eten dat ik dit jaar een artisjok ergens ga plaatsen. Die staat al te kiemen.